Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Genieten! Nu!

In de kale vlakte zat een man op een bank, midden in de zon. Aan de rand van de plek stonden bomen, maar hoewel die een welkome schaduw teweegbrachten, bleef de man zitten in de hete zon. Hij zweette, doch hield zijn jas en sjaal aan. Ik vond het een gek gezicht. Ik ging naar hem toe en vroeg hem waarom hij in volle zon bleef zitten.

Hij zei: ‘Deze morgen was het koud en straks, als de zon ondergaat, wordt het weer koud. Welk nut heeft het om mij te belasten met de arbeid om mij van mijn bovenklederen te ontdoen?’
Ik opperde dat hij toch tenminste de schaduw kon opzoeken.
Driftig schudde hij zijn hoofd: ‘... O ja? Zie jij daar ergens een bank staan?’snoof hij. ‘Mij is opgedragen het kalmer aan te doen’, vervolgde hij, ‘iedere dag moet ik gaan wandelen, op een bank gaan zitten mediteren, genieten van de zon en stilte, dus ik dat ook! Warm of niet, ik moet en zal genieten en mediteren!’

Nijdig wiste hij een zweetdruppel van zijn neus. Ik wou iets zeggen, maar hij was me voor: ‘Er is me gezegd dat ik moest meegaan met de stroom. Als ik om de haverklap opsta en ga verzitten, ga ik tegen de stroom in. De zon komt op in het oosten en gaat onder in het westen. Vanzelf. Ik krijg mijn schaduw wel. Ik moet er gewoon op wachten, wijsneus!’

Ik vroeg voorzichtig of hij harmonie met de natuur zocht.
‘Juist! Een boom blijft ook staan, warm of koud.’ Toen wees ik op een merel die met gespreide vleugels in de schaduw op een tak zat. Ik wees naar enkele konijntjes die languit op hun buik onder een struik lagen en vroeg of dat geen natuur was.

‘Die beesten zijn dom’, zei hij, ‘ze hebben geen wil, geen doel, niets!’
Ik vroeg hem of hij dan wist welk doel een boom dan wel kon hebben. Hij keek me aan met een vervaarlijke blik, doch ik vervolgde: ‘De boom zorgt voor zuurstof, breekt het licht, zorgt voor schaduw. De andere wezens, de bewegende, maken daar gebruik van. De vogel bouwt zijn nest in de schaduw, om zijn jongen te beschermen tegen uitdroging, om het bestaan van de soort te verzekeren. Welke pretentie heeft de mens om tegen deze natuurlijke gang van zaken in te gaan?’

Ik keek hem aan en vervolgde: ‘is dat genieten? Geniet je van wat je doet nu?’
‘Natuurlijk niet! Wat denk jij wel? Ik ben een mens!’, was het verontwaardigde antwoord.

Schrijver: Marc Kerkhofs, 10 januari 2006


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.5 met 2 stemmen 764



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)