Alle inzendingen over Anneke Brassinga

Acht maart 2024. Vrouwendag en internationaal nogal liefst! Het is triest dat nog zoveel Eva's tweederangsburgers zijn. Lustobjecten en slavinnen die vermoord worden uitsluitend vanwege hun vrouw zijn. Die besneden worden ook. In veel culturen werden en worden meisjes en vrouwen genitaal...

In oorlogssituaties heb je als soldaat of krijger de neiging je te verdoven voordat je de strijd aangaat. Dit is al eeuwen zo. Niemand wil graag dood en eigenlijk past oorlog niet bij de mens. Die is immers op overleven uit en niet op voortijdig sterven in doodsangst. Het in een roes in de...

'Jij hebt het ook niet gemakkelijk gehad he jij?' Ik keek hem zwijgend aan. Hij had mij nog nooit eerder op zo'n directe, persoonlijke wijze toegesproken. Ik schrok er gewoon van. Hij was zijn hele leven erg gesloten geweest. Namen hij of ik eens een aanloopje tot een vraag, sprong mijn moeder...

Daar staan we dan. Aan de zijkant van De Dom. Gewoon op de begane grond; mijn collega en ik. Nu zien we de mens eens van dichtbij en niet, zoals vroeger, van grote hoogte. Ik moet zeggen veel veranderd is hij niet, de Homo Sapiens. En wij kunnen het weten. We hebben hem eeuwenlang geobserveerd....

‘Plop.’ Nee, nee ‘Blob.’ meer. Het was nog vroeg. Een uur of zeven. Ik was nog niet helemaal wakker, maar dorstig en hongerig, nou ja, mijn maag rammelde. Thee en een cracker leken me een goed idee. Een zachtgekookt eitje en sinaasappelsap eveneens. Het was vrij donker in de keuken,...

Er kreunt al dagen een duif in de dicht bebladerde appelboom, waaronder mijn tuinstoel staat. Ik vertoef nu twee weken in een caravan op het fenomeen Natuurcamping en het bevalt prima. Ik maak me wel zorgen om de duif. Ik kan niets zien door het dichte groen. Zou hij of zij gewond zijn? Zou er een...

In de zaal hing een grote. Toch had mijn oma er al een. Die was rechthoekig en ik gok zo’n 30 x 15 cm. Maar de grote, ronde spion in de computerzaal van de universiteit, had een doorsnede van wel 80 cm. Nu heb ik weinig ruimtelijk inzicht, dus ik sla maar een slag. Door het aloude spionnetje,...

We zaten maar met zijn drieën bij De Multi-Vlaai. De namaakhaard brandde nog niet en ook de kaarsjes op de tafeltjes waren nog niet aangestoken. Het was er nog wat kil zo rond de klok van tien. Ik nam het voor lief, omdat mijn suikerspiegel om zoetigheid en een hete Cappuchino Large schreeuwde...

Het is niet altijd een zegen om helder horend te zijn en gesprekken aan de andere kant van een ruimte op te kunnen vangen. Tel daarbij ook nog een paar ogen op dat niets ontgaat en je beleeft nog eens wat. Zoals die keer in een van de kleinere zalen. Twee dames stonden stil voor een...

We hadden om half een afgesproken bij Metrostation Centrum. We waren beiden op tijd. Rustig wandelden we naar het winkelcomplex, waar voor het eerst een kerstmarkt zou worden gehouden. Die van vorig jaar, in Keulen, stond mij nog helder voor de geest. Ik wilde eerst even naar een bloemenwinkel om...

Toen ze hem voor het eerst zag- hij stond in het tuincentrum mooi te zijn- werd ze overvallen door nooit eerder gekende gevoelens. Ze moest en zou hem hebben. Ze hoorden bij elkaar. Het was dat zekere weten wat je overvalt wanneer je een soulmate of de ware liefde ontmoet. Ze was wanhopig toen...

Het is winter en het is koud. Erg koud. Het vriest dat het kraakt. In Nederland valt het nog wel mee met min elf maar in Bulgarije, Polen en de Oekraïne is het zwaar met min twintig tot min dertig. Er zijn al heel wat doden gevallen. Voornamelijk zwervers en hoogbejaarden. Mensen met...

Het is een vreselijk woord. Het is een woord dat vernedert, diep, diep vernedert. Het is een woord dat ik steeds meer hoor in de stad waar ik woon en daarmee in de buurt waar ik woon. Ik snap nog steeds niet waarom mensen het gebruiken. Het is mij ook wel eens nageroepen. Dat was tijdens een...

Er is een kleur die al jaren favoriet is bij vrouwen en kleine meisjes en die wordt geboycot door jongens en mannen. Sla een willekeurige speelgoedfolder open en u heeft het bewijs. Het begint vaak al bij de geboorte. Kraamvisite krijgt lichtblauwe en witte muisjes op beschuit als het een jongetje...

In Woodenshoe Country woonden vreemde mensen, tenminste, dat zou zij vast gezegd hebben als ze van het bestaan ervan geweten had. Het volk was er over het algemeen nogal bleek, hoewel er ook aardig wat lichtgetinte en donkergekleurde mensen rondliepen. Het was niet zo heel moeilijk om te...

Ik liep de kamer binnen waarin ze lag. Beschaafd als altijd en tot in de puntjes verzorgd. De kist was spierwit en bekleed met zijde. Om haar heen stonden van hoog naar laag opgestelde zuilen, waarop de mooiste boeketten lagen die ik ooit had gezien. Vijf witte, hartvormige heliumballonnen waren...

Op Tweede Paasdag togen we naar Hazerswoude. Ik had kinderen en kleinkinderen enthousiast weten te maken voor Lammetjesdag. Om 11.00 arriveerden we en een man in felgeel wees ons waar te parkeren. Het regende en het was koud. De vele gekleurde gieters die aan een lange lijn langs de boerenschuur...

Het is nog vroeg als ik met mijn ‘intieme vreemde’ zoals Lillian B. Rubin hem zou noemen, op weg ga naar Heino. Ik had nog niet eerder van het plaatsje gehoord, maar het bleek tien minuten treinen van Zwolle te liggen. Ik associeerde de naam tot voor kort alleen met een aan de ziekte van Graves...

Het lukte de mensen maar niet mijn vriendin in een hokje te plaatsen, haar te bestempelen als zijnde zus of zo, of onder een noemer te brengen of te typeren. Hoewel dat laatste nog enige kans van slagen zou kunnen hebben. Als kind was ze al ouwelijk en wijsneuzig. Er was niet veel dat haar ontging....

Ik was gewaarschuwd. Met het openbaar vervoer was het slecht gesteld. Reisinformatie had mijn ongerustheid wat weg weten te nemen. Alleen, de buschauffeur snelde nu net de halte voorbij waar ik had moeten uitstappen. Daardoor gebeurde het dat ik geen tien minuten hoefde te lopen naar mijn...

Hun verblijf leek wel een kasteel, een burcht meer, zo hoog als het lag. Vanuit het niets leek het te zijn opgerezen. Ik verbaasde me erover, ik was maar twee weken weggeweest, hoe konden ze in korte tijd dit verwezenlijken en nogal liefst zo dicht tegen ons huis aan? Wat de kasteelheer nu precies...

‘Ik heb geluk gehad, oh ja, uiteindelijk heb ik enorm veel geluk gehad.’ De oude vrouw lag op haar sterfbed en snakte naar adem. Velen hadden al afscheid van haar genomen, zelfs Tsaar Peter de Grote had haar bezocht, en wie was zij nu helemaal? Een omhooggevallen kind van een ooit...

Eindelijk was het zover! Ze zou gaan lunchen in het Kurhaus van Scheveningen. Het was een leuke traktatie, zij het verlaat, voor Moederdag. Ze keek altijd uit naar Moederdag, maar juist dit keer waren de kinderen niet geweest. De een zat op Texel, de ander in Disney Parijs. Toen enige tijd later...

Ze liep met haar hondje eens een ander rondje, de vrouw van middelbare leeftijd. Dat je soms beter niet van je pad af kunt wijken, zou haar al snel duidelijk worden. Een jongen van een jaar of tien met een stalen pijp in zijn hand zat een jongetje achterna van hooguit vijf jaar. Het was drie tegen...

Het is heet. Er heersen absurd hoge temperaturen in een land dat toch vooral als een land van mist, zout, sneeuw en regen bekend staat. Alle ramen en deuren van het tehuis zijn dicht. Op de kamers overstemmen de ventilatoren de vele geslaakte zuchten. Ach, het personeel doet zijn best, al is dat...

Als we aankomen bij de Koninklijke Schouwburg van ‘de Stad achter de duinen’ is het al 19.20 uur. We hebben dus nog tien minuten om onze kaartjes af te geven, het toilet te bezoeken en onze stoelen te vinden op rij drie van balkon een. Het is een zachte najaarsavond en er staat nog een...

Ze liep met haar boodschappenlijstje wat gehaast het warenhuis binnen, toen ze hem in het vizier kreeg. Hij liep misschien twee meter voor haar. Ze besloot hem even aan zijn jasje te trekken; een fleece geruit houthakkers vest in zijn geval met daaronder een blauwe schipperstrui. ‘Hé, hallo,...

Ze was al vrij snel na het huwelijk zwanger geraakt. Met zijn eerste vrouw, met wie hij tien jaar getrouwd was geweest, had hij nooit kinderen gekregen. Die stierf al jong aan kanker en ja, hoe gaat dat dan in een klein, geïsoleerd vissersdorpje. Er was niet zo heel veel keus, dus koos hij voor de...

Ze kwamen achter elkaar, beiden zwaar steunend op hun rollater, de metro binnen. Zij was duidelijk een vrouw met overwicht, hij was broodmager en er stond een zwarte tas op zijn karretje, waaruit een slangetje stak dat tot in zijn neus liep. Duidelijk een verborgen zuurstoffles dacht ik. Zijn stem...

Ik keek naar de drie bergen materie: een hoop schors, een hoop mirre en een hoop kruiden. Ik slaakte een diepe zucht. Ik wist dat ik nooit ouder dan vijfhonderd jaar zou worden en dat mijn tijd er bijna opzat. Mijn voorgangers en ik behoorden tot het geslacht van de vuurvogel en hadden in vele...