Alle inzendingen over Anneke Haasnoot

Eindelijk was het zover! Ze zou gaan lunchen in het Kurhaus van Scheveningen. Het was een leuke traktatie, zij het verlaat, voor Moederdag. Ze keek altijd uit naar Moederdag, maar juist dit keer waren de kinderen niet geweest. De een zat op Texel, de ander in Disney Parijs. Toen enige tijd later...

Ze liep met haar hondje eens een ander rondje, de vrouw van middelbare leeftijd. Dat je soms beter niet van je pad af kunt wijken, zou haar al snel duidelijk worden. Een jongen van een jaar of tien met een stalen pijp in zijn hand zat een jongetje achterna van hooguit vijf jaar. Het was drie tegen...

Het is heet. Er heersen absurd hoge temperaturen in een land dat toch vooral als een land van mist, zout, sneeuw en regen bekend staat. Alle ramen en deuren van het tehuis zijn dicht. Op de kamers overstemmen de ventilatoren de vele geslaakte zuchten. Ach, het personeel doet zijn best, al is dat...

Als we aankomen bij de Koninklijke Schouwburg van ‘de Stad achter de duinen’ is het al 19.20 uur. We hebben dus nog tien minuten om onze kaartjes af te geven, het toilet te bezoeken en onze stoelen te vinden op rij drie van balkon een. Het is een zachte najaarsavond en er staat nog een...

Ze liep met haar boodschappenlijstje wat gehaast het warenhuis binnen, toen ze hem in het vizier kreeg. Hij liep misschien twee meter voor haar. Ze besloot hem even aan zijn jasje te trekken; een fleece geruit houthakkers vest in zijn geval met daaronder een blauwe schipperstrui. ‘Hé, hallo,...

Ze was al vrij snel na het huwelijk zwanger geraakt. Met zijn eerste vrouw, met wie hij tien jaar getrouwd was geweest, had hij nooit kinderen gekregen. Die stierf al jong aan kanker en ja, hoe gaat dat dan in een klein, geïsoleerd vissersdorpje. Er was niet zo heel veel keus, dus koos hij voor de...

Ze kwamen achter elkaar, beiden zwaar steunend op hun rollater, de metro binnen. Zij was duidelijk een vrouw met overwicht, hij was broodmager en er stond een zwarte tas op zijn karretje, waaruit een slangetje stak dat tot in zijn neus liep. Duidelijk een verborgen zuurstoffles dacht ik. Zijn stem...

Ik keek naar de drie bergen materie: een hoop schors, een hoop mirre en een hoop kruiden. Ik slaakte een diepe zucht. Ik wist dat ik nooit ouder dan vijfhonderd jaar zou worden en dat mijn tijd er bijna opzat. Mijn voorgangers en ik behoorden tot het geslacht van de vuurvogel en hadden in vele...

Ze had hem laten weten dat ze hem vanwege gezondheidsproblemen niet langer kon mailen. Ze had veel met zichzelf te stellen en alle energie moest op genezing zijn gericht. Jarenlang had ze zichzelf verwaarloosd. Stond er een karretje, dan was het van ‘span mij er maar voor.’ Ze was daarop flink...

Toen ik opkwam, stond hij er alweer; mijn trouwste fan. Ik wist dat ik hem intrigeerde en niet alleen hem. Door de eeuwen heen heb ik al heel wat bewonderaars versleten. Nu was het decor waarin ik optrad altijd van een adembenemende schoonheid. Dat moet worden gezegd. Ik wil mezelf niet al teveel...

Het is zondagochtend. Ik draai me nog eens heerlijk om. Dan hoor ik een hoge, schelle kinderstem: ‘Snuuuuffieieie, kom, Snuffieieieie, kom dan.’ Oh nee hè, dit is echt irritant als je uit kunt slapen omdat een ander lid van het gezin je eigen hond uitlaat. Die arme, onbekende Snuffie krijgt...

Hij lag op het strand van Berckhey, dat toen nog niet door de Zandwolf was verslonden. Hij had het benauwd. Maar liever zo sterven, dan met een harpoen in zijn lijf. Jong en oud, arm of rijk, stroomde toe. Geleerde heren maten hem op en beschreven hem. Twee jongens grinnikten om zijn grote...

Klokslag half acht betreed ik de bibliotheek. Het is er muisstil. Ik besluit de trap naar de eerste verdieping te nemen. Daar zit de receptie. Van de dame achter de balie krijg ik te horen dat de lezing waarvoor ik kom, op de vierde etage zal worden gehouden. Ik ga op zoek naar de lift. Op de...

Ze had haar best weer gedaan; de gastvrouw. Op de extra grote eettafel stonden tal van lekkernijen. Er was werkelijk aan alles gedacht. In het midden bevond zich een enorme, glazen vaas met wijd uitwaaierende bloesemtakken, waaraan al wat kleine, groene blaadjes verschenen. Op de takken zaten...

Het gebouw deed niet prettig aan. De ligging ervan was ook al niet geweldig, omdat het middenin de drukke stad stond en werd omringd door hoge flats. Het had een liefelijke naam, deftig, want gespeld met ae. Dit om nog enigszins de schijn van ‘kale kak’ op te houden. Bij binnenkomst zagen we...

Erg snel krijgt men mij niet kwaad, maar áls het iemand lukt, ben ik ook direct woedend of op z’n minst zeer verontwaardigd. Zover kreeg Jet Bussemaker, Minister van onderwijs, cultuur en wetenschap mij. Wat is er in ‘s hemelsnaam met haar aan de hand? Dat vrouwen van Venus komen en mannen van...

Het liep tegen elven toen ik ‘s avonds thuiskwam en het was een warme dag geweest. Ik maakte snel wat crackers met smeerkaas en hoewel de smeerkaas uit de koelkast kwam, vloeide hij al gauw van de crackers over het houten bord. Kliederig en plakkerig dus, maar dat was het de hele dag al geweest....

Het was even schrikken toen ik een brief van de politie op de deurmat vond. Gehaast maakte ik hem open, bang voor een bekeuring als ik was, maar nee, het ging over iets heel anders. Er bleek een nog vrij jonge man te zijn vermoord in het weekend. Op de parkeerplaats in de buurt van het...

...jenever door de koffie geroerd. Bij de firma Haasnoot begon men om vijf uur geestelijke liederen te zingen en om zes uur sloot men de dag af met ’k Wil U oh God mijn dank betalen; een lied uit mijn jeugd. Gezang nummer 280: 1 (deze dubbele punt in combinatie met een cijfer wilde zeggen het...

‘Heeeee, hoe is het afgelopen, wat zei de huisarts?’ Ik vind het een aardige openingszin. Bij hoge uitzondering bel ik mijn hartsvriendin met wie ik normaliter schrijf en dat al meer dan dertig jaar. Ze is verbaasd, maar soms is een telefoontje wel handig. ´Roos, wat een verrassing...

Ze was als zoveel vrouwen van haar leeftijd veel te lang blijven hangen in een onbevredigend huwelijk. Pas toen ze er ook lichamelijk aan onderdoor dreigde te gaan, nam ze de grote stap. Wat een moed, zo kort voor haar vijfenzestigste. Het huis waar ze zoveel nare herinneringen aan had...

‘Nou ja, ik weet het niet met haar hoor. Volgens mij is ze ons vergeten. Hoe lang wachten we nu al niet? Ik ben haast bevroren.’ Ze was een verstrooide professor af en toe. Dat wisten wij twee al zo lang we haar kenden. We begonnen een beetje te rillen. Het was bijna december, donker en het...

Ze stond in de keuken de vaatwasser in te ruimen toen ze opeens haar hand voor haar mond sloeg. Een glas viel rinkelend aan scherven op de stenen vloer. Het huilen stond haar even nader dan het lachen. Zuchtend pakte ze stoffer en blik. Een diner voor twintig man ging je niet in je koude kleren...

De laatste tijd was er sprake van enige fysieke achteruitgang. Zo meed ze als ze op de fiets was, zoveel mogelijk stoplichten en het daarbij behorende op- en afstappen. Haar huisarts wist het ook allemaal niet meer, geloofde ze. Het enige wat herhaaldelijke malen uit zijn mond kwam was: ‘Ja, je...

Ik bracht juist mijn kop koffie naar mijn mond toen het andere hondenbazinnetje zei dat ze niet snapte dat ik bij zo’n enge griezel bleef. Volgens haar moest hij in therapie. Hij was altijd zo ontzettend stug tegen haar geweest en hij liep ook zo eigenaardig en als ze hem al eens in de supermarkt...

Vanuit vogelperspectief zie je soms meer dan je lief is en dat geldt ook voor een meeuw als ik. Zo zie je de wereldverbeteraar versus de vernieler staan. De erudiete mens tegenover de onwetende en zo zijn er talloze voorbeelden te geven. De mens leeft nu eenmaal in een wereld vol tegenstellingen....

Ze had het zich heel anders voorgesteld. Ze zou van haar operatie herstellen in een zorghotel dat zo dicht mogelijk in de buurt van de kinderen lag. Haar been brandde. Het was een pijn, vergelijkbaar met die van vlak voor een geboorte vond ze. Ze had gekozen voor een ruggenprik en een roesje. Dat...

Dat ze het lekker vindt zegt ze. Zou ze ervan op de hoogte zijn dat er ook vrouwen zijn die het vies vinden ruiken om van smaken maar niet te spreken? Die ervan moeten kokhalzen? Dat had ze ook wel eens onder de aandacht mogen brengen; de 49 jarige auteur die anno 2014 met ‘selfies’ in Het...

‘Ik loop al drie kwartier te zoeken, maar kan haar nergens vinden. Zijn jullie al bijna klaar in dat kasteel, of hoe zit dat?’ Zijn stem klonk een tikje geïrriteerd. Wij wisten natuurlijk ook niet waar ze uithing. Echt ver kon ze niet zijn nu ze nog met elleboogkrukken liep. ‘We komen er...

Waarom hebben zoveel mensen oranje in hun bloed in tijden van WK’s en Europese of Olympische sportwedstrijden? En waarom voelen oranje schaats- en zwemfanaten op de een of andere manier prettiger aan dan in oranje gehulde voetbalfans? Voor de herkomst van deze nationale kleur, duiken we even in...