Alle inzendingen over BEHEREN

Veranda Verbeelding breekt, hoewel gesloten huis, door het schuine glas van de verandakluis waar aardrijkskunde ontstaat in stroom en sloot, het gelaagde laagland geologisch aan de voeten uitgespreid een spraakgebied waar druïden maretakken meten, mededelen mij een mens in tijd en...

Hij keek haar schattend aan. ‘Dit partijtje loopt op zijn eind’. Ze keek rond en knikte. ‘Ja. En een begin heeft het ook niet echt gehad.’ Dan unisoon: ‘Waarom zijn we hier dan eigenlijk.’ Hij knikte. ‘In de Fles was een heer die beweerde jarig te zijn. En dat wilde hij met ons...

een impressie door Laurine Vandepitte Schrijven is je hart laten spreken over wat je ziel allemaal voelt. Wie mij leest kent mij. Ik werd op 19 oktober 1952 geboren te Knokke (B). Het schrijven fascineerde mij al vroeg. Wanneer ik een van mijn prille opstellen herlees dan merk ik als volwassene...

(voor Johann Wolfgang von Goethe (1748 - 1832)) Je bent geboren op 28 augustus 1749 in Frankfurt am Main. Jouw ouders waren Johann Caspar Goethe en Catharina Elisabeth Textor. Jouw rijke vader had een hoge status. Hij controleerde jouw vroege onderwijs. Jij studeerde rechten aan de...

Het afgelopen weekeinde werd ik opgeschrikt door een telefoontje van een Turkse vriendin: ‘Watze, er is iets vreselijks gebeurd.’ Met horten en stoten kwam het er uit, onze vriend Hasan Kaynak was overleden. Hij had een relatief eenvoudige operatie niet overleefd, omdat een bloedpropje naar...

‘Er groeien alweer haartjes onder mijn wenkbrauwen.’ , merk ik gefrustreerd op. Het beeld in de spiegel bevalt me niet. Ik zie vermoeidheid, achterstallig onderhoud aan haar en wenkbrauwen. Het moedervlekje onder mijn lip moet ik echt eens laten weghalen en liegen dat ik onder de veertig ben...

Ja, ik weet het, ik word oud. Mijn gloriedagen zijn voorbij. Ik heb kortom mijn tijd gehad. Al zijn er mensen die zich nog hardnekkig samen met mij inzetten. Anno 2019 ondervind ik echter nogal wat weerstand. Een groep getrouwen gaat nog steeds samen met mij de deuren langs. Ik kom trouwens...

...van de televisiemarkt en 72% van de radiomarkt beheren. Als je ziet hoeveel kranten en zenders (tv en radio) er zijn en tot wat een kleine hoeveelheid eigenaren deze is terug te leiden, snap ik wel beter waarom ik veel zaken als een eenheidsworst zie, weinig interessants of vernieuwends. We...

Yvonne komt met twee gespannen borsten tentamen doen. Ik ben met haar alleen en decreteer de vragen, ik de vorst en zij de slavin, zoals ik dacht. Maar neen, ze heeft behalve haar halflege brains haar goedgevulde beauty meegenomen. Ze heeft bedacht er rond voor uit te komen, want ook een leraar...

Vlucht naar nergens EEN SCHREEUW, EEN GIL gevangen in ontheemd verlangen spreken ze zoals ze zwijgen de naakte woorden door kusdode lippen uitgekleed DAARNA ALLES UITZICHTLOOS STIL verwelkt in een mistbed verdampt zuchten de opwinding lichamen klieven verslagen ...

Mijn zoon en ik samen lopen we in het licht van de ondergaande zon mijn kleine zoon en ik hij legt zijn hand in mijn hand en vraagt: 'maakt God de zon morgen wakker en schijnt hij dan weer voor iedereen?' 'voor iedereen' zeg ik en ik weet dat het eens zo geweest moet...

Het is Felix Baumgartner (1969, Salzburg) nu toch gelukt, de spectaculaire beelden hebben het waagstuk prachtig gevolgd en zijn moed spreekt tot de verbeelding van andere waaghalzen. Ten eerste was het al een bijna heilig gezicht hoe hij met die reusachtige, flinterdunne ballon in de ruimte opsteeg...

Al heel lang is er volop in het nieuws dat Nederlanders heel moeilijk aan een huis kunnen komen, starters komen al helemaal niet aan bod. Wachtlijsten zijn lang en mocht je al een keer aan de beurt komen dan is dat na een heel lange adem. Natuurlijk doet de tegenwoordige tijd er ook aan mee, maar...

...pensioengeld verdampt. Fondsen en verzekeraars beheren de pensioenen van werknemers en ambtenaren. Maar ze belegden hun reserves in aandelen en die zijn door de beursmalaise in waarde gedaald. De fondsen indexeren hun pensioenuitkeringen daarom niet. Ze denken er zelfs over om de premies te...

Er waait weer eens een schrik door Nederland; dit keer door het anders zo vredelievende Urk. Tenminste dat was de gedachte altijd. Als je van een plaats, gebied of land eigenlijk nooit wat hoort in het nieuws dan is dat meestal nog slechter dan wanneer je aan de lopende band slecht nieuws hoort....

Meisje en paard, 1932 Nietsontziend vernietigend zal het om zich heen willen trappen, alles wat het voor de hoeven vindt versplinteren en vertreden - laat het komen, denkt ze, laat het komen. In haar ongerepte handen zal het zijn laaiende voorpoten vleien, zijn teugelloze kracht zal...

...omdat klungels mijn zuur verdiende pensioen beheren. Ik ben dus gefrustreerd. Mijn vroegste herinneringen aan de Tour koester ik. IJzeren Wim van Est, die in de Gele trui gehuld in een ravijn viel en er ongedeerd weer uitkwam en nog een paar dagen doorreed. Hij liet zich uiteindelijk...

In de jaren '85 -'90 nog steeds werkzaam zijnde in het schoonmaakgebeuren waren we normaal gesproken met vier personen en eentje daarvan was Jan. Jan was een simpele ziel die niet al te lastige dingen moest vragen, want hij zei (bijna) overal ja op! En zo kwam Jan in dienst, niet in de mijne maar...

Een woord van Waarheid; dit is de titel van de nobelprijsrede van Alexander Solzjenitsyn die hij in 1972 heeft geschreven. Al enige tijd, dit kan inderdaad een ruim begrip zijn, ben ik bezig met iets dat je het best zou kunnen omschrijven als de Ultieme Wraak; de Uiterste Repercussie. 'k...

Keerpunt Alleen en alles afgesloten. School voorbij, vriendin de hort op, hart op slot: gedichten vol. Toen moest ik mee naar Ameland. We zijn nog bijna doodgevroren op het strand. Een zware dag. We rolden in ons stapelbed. Ik wist dat jij beneden lag. Plots gaf het donker me een...

Aan de Magistraat Kom bij mij, leer mij kennen. Wees niet bang, ik heb enkel een handicap. U bent van harte welkom! Zodat U zich kan overtuigen, hoe ik werk en leef. U hoeft zich niet te buigen. Niemand schrijft dit, behalve ik. Kom kijken en beleef. Hier is duidelijkheid...

Verlos ons van het hoge Verlos ons van het hoge O Heer, verlos ons van zijn toorn, die egocentische pik van Uw rechterhand. Utrecht, sloop die stomme paal! Deze toren zonder kloten, deze voodoo van een jaloerse monnik heeft je als plek gefixeerd, vastgepind en voor eeuwen klein...

Deze beschouwing, je zou kunnen zeggen het vervolg, dus deel II van ...Verzengend heet zijn...! van 22 januari 2023 probeert antwoord te geven op de vraag, zoals die in de hiervoor genoemde beschouwing wordt gesteld: 'Of valt om die reden kernenergie toch af...'? Dit is al jaren de prangende...

Steeds minder We zijn nog jong, lachen we onderling, de tijd zal het wel leren, maar onze lach verwordt tot grimas, eerder een bezweren dan een bevrijding, steeds vaker zien we de mooie meisjes van toen terug als vrouwen die het grijzen noodgedwongen tot sieraad zijn gaan maken, we doen...

Kartonnen dozen Zij aan zij, de beelden van jou en mij in een doos gestopt, op een plank gezet aan mijn muur en ik weet niet meer hoeveel uur ik heb staan staren... denken aan jou zorgt voor liefde en pijn jarenlang heb ik de jouwe willen zijn dat was ook even je was mijn...

Eriksson Delcroix is een Belgische country- en bluegrassduo, gevormd door het echtpaar Bjorn Eriksson en Nathalie Delcroix. In 2007 hebben ze als The Partchesz in eigen beheer een country-album uitgegeven met experimentele, elektronische versies van countryklassiekers. Februari 2014 verscheen hun...

‘Kom, we gaan even naar Opa.’ Anita had het beheer over mijn dagelijks leven doeltreffend overgenomen. De Harley ronkte sonoor. We reden naar de rand van de stad. Ze stopte bij een poort, waarboven een bord hing. “Piet Kroes. In lompen en oude metalen.” Anita glimlachte. ‘Opa was...

Binnen de roomse traditie worden verschijningen vaak exclusief waargenomen door heiligen, zoals bijvoorbeeld door het arme herdersmeisje Bernadette van Lourdes, die diverse keren Maria gezien heeft in een grot. Sint-Franciscus hoorde stemmen (op zich al kielekiele!), die hem zeiden een kerk te...

Nee, niet weer! Stupide voorjaar, koleriek geluid! Het onkruid schiet gemeen de aarde uit, mijn grote rozenbed schreeuwt om zijn snoei en overal drenst speenkruid, schel in bloei. Het hoge grasveld kijkt mij tergend aan. Een mol is sarrend door het perk gegaan, terrassen zitten onder...

(voor Ana Christina Cesar Cruz (1952 - 1983)) Je bent geboren op 2 juni 1952 in Rio de Janeiro. Je vader was Waldo Spider Lenz Cesar, een socioloog en journalist. Je moeder was Maria Luiza Cruz. Je familie was van een beschaafde, protestantse middenklasse. Op je zesde dicteerde je al...