Alle inzendingen over BEWAREND

Het was tijd voor een nieuwe mobiel. Veel te lang met de vorige gedaan, maar de batterij liep leeg als een ballonnetje, dus het moest. Door de jaren heen had ik een collectie bewaar-sms'jes verzameld. Lieve dingen, leuke bedankjes, grappige opmerkingen, geestige beledigingen en een enkel...

Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De stammen kunnen een geheim bewaren;...

Oma? Raad eens wat ik heb gekocht? Tja lieverd, geen idee, is het om te spelen, of te snoepen? Om te snoepen, Oma. Oei, dat wordt lastig en na een aantal snoepsoorten te hebben opgenoemd, van spekken, droppen, toffees en meer van die grappen, zegt kleinkind: nee Oma ik heb zoenen...

We speelden in die tijd nog met onze poppen. Lucia bezat de Barbie-pop; van mij was de Midge-pop met de sproetjes en het pony-kapsel. Het was een heel feest als we dure nieuwe kleertjes voor onze poppen konden kopen of cadeau kregen, wat slechts zelden voorkwam. We waren beiden veertien,...

Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De stammen kunnen een geheim bewaren:...

Op de pasfoto, aangebracht op de collegekaart uit 1972, die ik nog altijd bewaar, is het portret afgebeeld van het meisje dat ik was (lang haar rond het glimlachende gezicht; een hippie in de flower-powertijd, die nooit echt hippie werd). De barakken, collegezalen, gangen en trappenhuizen van wat...

De leraar, onze trouwe en zeer religieuze leraar, een pater die een heel netwerk bezat van nonnen en paters in Frankrijk, Zwitserland en Italië, waarop hij een beroep kon doen, hield een verrassing voor ons, scholieren, achter de hand: een reis die op handen was en waarvan we nog geen weet hadden....

Johanna is zo’n kind dat niet opvalt. Toen ze voor de tweede keer met de andere famkes meekwam, stelde ik me voor en vroeg hoe zij heette. De paar volgende keren herinnerde ik me, vaag en op het nippertje, dat ik haar al kende, en vermeed behoedzaam haar naam, waar ik niet zeker van was, te...

Hoewel ik gisteren allerbelabberdst geslapen had en mij helemaal niet goed voelde, heb ik mij evengoed ’s morgens meteen al tranen gelachen. Toen ik de toverlantaarn aanzette op 'Goedemorgen Nederland' was daar juist een discussie gaande tussen een soort opperhoofd van de Roma zigeuners in...

Onlangs deed ik enkele Kerstboodschappen in een zaak waarin ik eens mijn tomeloze verdriet botvierde; ik schafte een nieuwe agenda aan met een mooie kaft waarop twee "saamhorige" zebra's staan afgebeeld en met blanco bladzijden die veel beloven en als het ware optimistisch een sequentie van...

In oktober schemert en schittert het gouden licht van een nieuwe herfst door het gebladerte. Ik ben vandaag op weg gegaan naar de Noord Besterdstraat, vlak bij het gelijknamige Besterdplein gesitueerd, waar ik in het atelier van Inge hartelijk ontvangen werd. Het atelier, gevuld met de vele...

In haar ogen, in haar stem, heb ik gezien en gehoord dat ze geniet van mijn verlies. Omdat het zo onbevattelijk is om te geloven, sta ik hierin letterlijk moederziel alleen. Mensen vatten niet of willen niet vatten wat ik vertel en ze schuiven het probleem naar mij. 'Wie zo'n moeder heeft zal dat...

Het was een feestelijke gebeurtenis als we een filmvoorstelling kregen in de klas. In die verre jaren van geestelijke armoede en verwaarlozing waren we niet veel gewend en er was toen ook nog geen televisie. Achter in de klas, achter de ouderwetse banken van glanzend hout werd het filmapparaat op...

In een merkwaardig gewelfd doosje uit tropisch hout dat rondingen vertoont als van een voluptueuze dame, bewaar ik nog altijd enkele curieuze en nietige en zo schamele voorwerpjes, enkele herinneringen of souvenirs, zoals daar zijn: een lok van het grijze, stugge haar van mijn oude moeder,...

We dromen er allemaal wel eens over dat we ons eindexamen over moeten doen.... De beproeving en de uitdaging waren destijds groot maar het papier met de welhaast gekalligrafeerde kapitale letters en de vele handtekeningen bewaar ik nog altijd. De spanning liep op in het lokaal waarin de...

Het was een tijdschrift, met merkwaardige, esoterische, maar kunstzinnig verantwoorde patronen; met zwart-witfoto's van gordijnen, wandkleden, place-mats en tafelkleden, dat eens per maand bezorgd werd en dat onze moeder besteld had om aan de creatieve verlangens van haar dochters tegemoet te...

Misschien waren de foto's een troost voor haar in haar laatste jaren. Ik bewaar ze nog in een schoenendoos. Ze tonen mijn ooms en tantes, oma's kinderen, in de diverse fasen van hun levens, gelukkig of ongelukkig, op vakantie, tijdens hun huwelijksvoltrekking, in het Verre Oosten en in vele...

Ze stond te wachten voor het grote warenhuis, gekleed in haar grijze rok, witte bloes en donkerblauwe blazer. Ze keek blij verrast toen ze mij aan zag komen.Ik ben eerst geld op gaan nemen en ondertussen kocht ze alvast een flesje "Fristi" voor me in het restaurant..... Omdat de "al te...

Lotsverandering, dat is het ondergaan van de wisselvalligheden in het leven. Het leven kan zijn als een kaleidoscoop, waarin de beelden grillig en bont telkens een andere vorm aannemen. Wij zijn niet zeker van ons lot, van onze toekomst, al denken wij vaak en al zeggen we vaak: ‘zie zo, hier zit...

FOPOPMERKINGEN TIJDENS HET WARME ETEN Foppe is een beetje druk omdat hij de griepprik heeft gehaald en zelfstandig wil wonen en geld moet wisselen en moet ontbijten met ina maar dat is pas morgen. In een lachbui komt hij aan de tafel en die is gedekt met een rijkelijk gevulde...

Het toeval wilde die dag dat ik op de zitplaats die ik altijd bezette als ik terugkwam van mijn vriend, een ring aantrof; deze lag daar min of meer onopvallend, maar zijn aanwezigheid kon me toch niet ontgaan. Hij bleek bezet te zijn met een guirlande van kleine, schitterende, lichtpaarse...

Ik liep weer eens tegen een leuk boekje aan. Nederland en zijn bewoners. Het is geschreven in 1873 door de Italiaan Edmondo de Amicis na een uitgebreid bezoek aan Nederland. In de Verenigde Staten werd het voor een bepaalde periode zelfs het meeste populaire boek over Nederland. Hij beschrijft...

Het Twee Steden Ziekenhuis te Tilburg is omringd door een merkwaardig samenraapsel van gebouwen die geen samenhang vertonen en die niets met elkaar te maken schijnen te hebben zoals een kraamkliniek, een restaurant en een tankstation, alsof de theorie van de "grote chaos" bewaarheid is geworden en...

Soms krijgen we net als een groot deel van de Nederlandse bevolking iets toegestuurd van de Vriendenloterij. Soms iets nuttigs, soms denk je hoe komen ze er op. Laatst een mooi klein handig boekje met allerlei vogels en hun namen e.d.. voor als je mocht willen weten wat er zoal in je tuin en...

Het was een zonnige dag, niet de warm, niet te koud, en de reiziger liep over een laan die aan weerszijden met platanen afgezoomd was. De zon speelde een duizelingwekkend lichtspel met de grote bladeren van de vele bomen. Aan het einde van de laan zag hij drie wijzen staan rond iets dat op een wit...

Oudste zoon de deur uit. Een half jaar later de volgende. De twee zonen die voorlopig nog thuis blijven wonen werken graag mee aan een interne verhuizing naar de zolderverdieping. En dan is er ineens zomaar ruimte vrij. Ruimte voor een echte eigen werkkamer, helemaal voor mij alleen. Waar ik kan...

Gisteren werd ik iets gelukkiger. Kunst kan mensen iets gelukkiger maken en goede kunst maakt mensen iets gelukkiger. Ik liep langs schilderijen van 55 verschillende kunstenaars die zich hebben aangesloten bij de Klassieke Academie of die bevriend zijn. Hedendaagse kunstenaars. Ik viel van de ene...

Het toeval wilde die dag dat ik op de zitplaats bij de bushalte die ik altijd bezette als ik terugkwam van mijn vriend, een ring aantrof; deze lag daar min of meer onopvallend maar zijn aanwezigheid kon me toch niet ontgaan. Hij bleek bezet te zijn met een guirlande van kleine, schitterende,...

De naam 's-Hertogenbosch, de naam van de middeleeuwse stad met haar imposante geschiedenis, die er was vóór wij er waren en die er zal zijn, lang na ons schamele leven, is levensgroot aangebracht op de gevel van haar station. Het plein ervóór, met haar terras met rieten stoelen, vormde het...

'Dat kan ik ook', moet Jan Slagter gedacht hebben toen hij meneer Kaktus in de weer zag met een 40 jaar jongere Virginia. Maar het Peter Jan Rensje van Jan slaat alles, niet qua leeftijd, want daar zit hij met Lillian Marijnissen nog even 10 jaar onder, maar de catch is verpletterend. Vooral voor...