Alle inzendingen over Bartholomeus van der

...ga je dood. De een leeft wat korter en de ander wat langer, maar we komen allemaal aan de beurt om naar boven te gaan’, zei hij glimlachend terwijl hij zijn wijsvinger omhoog stak. Klare taal en eenvoudige wijsheden van een oude man die weemoedig terugdacht aan zijn trouwe viervoeter en aan...

...De man ging staan en reikte de vrouw bij haar pogingen om omhoog te komen hoffelijk de hand. Stevig gearmd liepen ze de andere bewoners achterna. Zijn tafeldame zichtbaar nagenietend van het advocaatje en hij stilletjes van haar.

...schuifelde hij naar binnen, naar zijn vaste plekje in de huiskamer. Hij was weer thuis. Thuis van even weggeweest. Of was het andersom, weg van even thuis geweest? Stilaan vielen zijn ogen dicht. Heden en verleden versmolten in een tijdloos dutje.

...naar de sterren, herinner je je mijn woorden en tovert zij een glimlach op jouw wonderschoon gezicht. Zoals het klokje thuis tikt, kent ook ieder ding zijn tijd. Ooit mag ik weer vliegen als een vogeltje zo vrij. Maar vergeet niet: “in gedachte blijf jij een engeltje voor mij”.

... De dag erna had ik je nog gezien. Jij vroeg: “hoe gaat het met je?” Ik zei dat het goed ging, maar zei verder geen woord. Was de vrouw die naast je stond jouw vrouw? Je had haast en rende weg.

...vader of zocht hij de warme schoot van zijn moeder waar hij als kind in vroege jaren een stukje geborgenheid vond. Toch had de man ook hier een eigen en vertrouwde plek, met uitzicht op het leven van alledag. Het gewone leven, daar hoorde hij immers nog altijd bij. Voor zichzelf, zijn...

...zijn zoon hem in zijn jas, maar ook met wat onderhuids verdriet. Want in de beleving van zijn vader leken alle herinneringen aan deze dierbare plek afgebroken, voorgoed uitgewist. Onder een schrale winterzon reden ze stilletjes naar het verpleeghuis terug. Blijkbaar was dit voor hem de...

...eens ter hand te nemen. De man had zich onder aansporing van een verzorgende bij dit clubje aangemeld. Hij had haar verteld dat hij vroeger graag in zijn eigen tuintje bezig was. Het liefst kroop hij tussen de planten en bloemen om met zijn blote handen al het onkruid uit de grond te...

...zo mooi! Erin geloven? Nee, dat niet. Weinigen zullen dat geluk vinden. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg. Liefde is wederzijds vertrouwen zo werd mij eens verteld! Waarom nu dan toch het verlangen naar de illusie van perfectie?

...hij langzaam en goed verstaanbaar het Onze Vader te bidden wat door de meeste bewoners spontaan werd meegebeden. Vervolgens stelde hij voor om samen het Credo te zingen, bij vergrijsde katholieken een vertrouwd gebed en gezang. De man verhief zijn stem en uit volle borst zong hij het hele...

...en warme kleuren. De herfst deed hem bij het ouder worden ook wat meer naar binnen kijken , naar zichzelf en de vergankelijkheid van alles. Van een oude, kwetsbare man die na een lange tocht door alle seizoenen heen, in de winter van zijn eigen leven was aangeland. Een mens die ondanks zijn...

...zijn richting. Om haar opmerkelijke gedaanteverandering niet te storen, liet hij haar rustig begaan, ook toen haar hand in die van hem wat rust vond . Ze leek nu tevreden, zich veilig voelend bij de man die stil maar innerlijk bewogen naast haar zat. Hand in hand. Zó was het blijkbaar goed. ...

...ze voorgoed. Stilletjes verliet hij zijn dierbare, uitgeleefde lichaam. En als een vlinder zo vrij fladderde hij nieuwsgierig naar het licht aan de overkant.

...ontspande hij zich en voelde de pijn wat minder worden. De heilzame aanraking van haar handen op zijn stramme lijf gaf de man ook van binnen een prettig gevoel. ‘Is het zo goed?’, vroeg ze hem vriendelijk.‘Prima, zuster’, zei hij, ‘maar nog fijner vond ik dat je er was.’...

...sta je met je rug naar de toekomst! Alsof je ieder weekend een reünie bezoekt en daags erna druk bent met het inplakken van de foto's. Je oude school hoort net zo bij je verleden als de straat waarin je opgroeide of je eerste bijbaantje waar je voor een paar tientjes een hele dag aan de...

...start gaat, dus ook daar kwam ik niet veel verder mee. Ik schrijf dit enkele uren voor de beslissende avond valt, want tijdens het stemmen tellen zit ik in het theater. Voorafgaande zal ik me op weg naar de vernieuwde stembus wellicht laten leiden door platgetrapte groente, groene lichten, een...

...honderduit over de 'Connie', tot de brombeer het genoeg vond en tijdens het gesprek gasten en gids verder in het donker zette. Wat dat is nog een ander probleempunt bij sportvliegen als oplossing voor de files: 's avonds blijven de toestellen aan de grond, gaan de lichten uit en de luchtwegen...

...mijn inbox. Maar terugsms'en durf ik niet meer, voor het geval de blijerd veel te hard rijdend onderweg is. Wie u ook bent, gefeliciteerd!

...een opvallend sterk nummer in zijn verder vrij eenvormige repertoire), in volle vaart rennen tot de rand van het podium met een adembenemend gezicht op de enthousiaste in het rood geklede zaal, ja, potdomme, dat wil ik ook! Desnoods ten koste van alle kloppende klemtonen van de hele...

...te verwerken (hoewel mensen die de 'o' als 'au' uitspreken hier al voor zorgen, menig kleinkind roept tenslotte 'Auma! Auma!'). Deze week werd er wederom gestaakt door de chauffeurs, om andere redenen dan de naam Veolia, maar ik zou de medewerkers toch aanraden om dit punt in de...

...maar voor de meeste was het commando 'verwijderen' het eindstation. Tot ik bij de sms'jes van Martine kwam. Inmiddels is ze al bijna twee jaar dood, maar ik, met m'n mobiels die ik veel te lang aanhoud, ik had haar sms'jes nog. Verplaatste afspraken voor bezoekjes, die toch in het...

...je telefoon ook zelf een naam geven. 'Je moeder', bijvoorbeeld, of 'Big Paul' of suggestiever werk als 'Big tits tight arse' of 'Lou Lou Kitty Fuck', zoals mij laatst in een restaurant gewaar werd. En je vraagt je toch af. Dus als het mistroostige grijze muizenduo naast je de...

...slaken. Van Bob Ross zouden we het toch ook heel raar vinden als hij ineens een vinnige terzijde maakte dat we gewoon lui op de bank naar zijn geschilder keken, in plaats van actief mee te doen. Reisverslagen on line of in een donkere dia-kamer: het blijft meestal eenrichtingsverkeer. Maar...

...instapkaart met stoelnummer aan boord is gegaan. Als we met 26 uur vertraging op Schiphol landen ligt iedereen stikkend van de lach onder de bank. De opgetrommelde Tsjechische crew vertrekt geen spier. En draait nog eens een Mr. Bean-filmpje op de schermen.

...communiceren. Je krijgt al je bewegingen onder controle. Je doorstaat een immens aantal inwijdingsrituelen; thuis, op straat en in de klas. Je moet keuzekruisjes zetten bij ‘etalage inrichten’ of ‘een huis bouwen’. Eerst huppel je nog op straat, later durf je dat niet meer. Je leert...

...nieuwe scenario's bedenken voor dingen die over onbepaalde tijd toch weer anders gaan.

...meer het Eurovisie Songfestival gaan winnen tenzij we Kelly uit Big Brother en Seki uit De Bus als duo afvaardigen, zijn er weinig zekerheden om je aan vast te houden. Iedereen heeft behoefte aan een beetje stelligheid. Dat bereiken we niet door berichten rond te gaan sturen met onnodige...

...ik uiteindelijk toch veelgelezen zou zijn? Of eerder ongehoord? Worden alle adviezen van Youp van 't Hek dan toch waar, en word ik drummer in een band? Brandt er een lichtje in de verte? Gaan we liften naar Parijs? Of kom ik in een winkel te staan, waar je om zes uur met een afwezige blik het...

...is niet nodig. Kijk rustig iets wat je eerder had opgenomen. Zelfs 24-protagonist Jack Bauer ontspant een beetje (dat zie je bij Jack aan een hortende linkerwenkbrauw). De katten spinnen gewoon door. Het carillon tinkelt op het hele uur. Het bad loopt vol. Michaëlla komt niet in actie. Ik...

...boodschap was helder, de eigen bijdragen kwamen als vanzelf je gedachten in. Zonder Duran Duran.