Alle inzendingen over De vijver rouwt nog

...logisch. Als ze komt, ziet ze dat er inderdaad nodig een stofzuiger gehanteerd moet worden, ook dat wordt ‘even‘ gedaan en weet je, ze zijn er nog, de parels de lieverds de mensen die ongevraagd klaar staan en dat wetende slaap ik komende nacht in een zalig schoon bed! Dank je wel meissie!

...haast niet...ik had haar dertig seconden geleden nog uit mijn ooghoek waargenomen, terwijl ze aan de oever stond te drinken. Ik riep een paar keer haar naam, maar er gebeurde niets, ook niet na een dwingend 'Boogie...hierrrr'...toen wist ik dat er iets niet klopte. Of ze moest iets eetbaars...

...zie het maar zo. Ik ben slechts een vijver met stilstaand water. ik beschrijf slechts de alledaagse rimpelingen die worden veroorzaakt door de zo mooi door Guido Gezelle als ‘krinklende winklende waterdingetjes’ zijn beschreven, of te wel z’n schrijvertjes. Of die minieme,...

...het hoogste woord. Die avond stond voor haar nog de salsa-dans op het programma. De anderen brachten ons op de hoogte van hun wel en wee en wederwaardigheden. Stilletjes zat ik erbij maar verontschuldigde mij wel voor mijn onbegrepen zwijgzaamheid. Bij de Bingo was een heel groot cadeau de...

...Hengel met zorg en geduld naar hongerige klandizie in de klantenvijver.

...Mam! Mamma! Maar niemand hoort haar. Ze hapt nog een keer, maar krijgt allemaal water in haar mondje. Ze spartelt maar kan niet zwemmen. Lucht…mompelt ze en gaat kopje onder. Marieke staart naar haar dochter haar gezichtje is wit. Ze beweegt niet meer. Het lijkt net een pop. Een...

...van voldoende eten en drinken en ze heeft ook nog eens een dak boven haar hoofd. Tijdens een stortbui heb ik namelijk een plastic tafeltje over haar nest gezet. Dat aanvaardde ze stilzwijgend. Het eten dat ze krijgt bestaat uit brokjes van Lex, mijn kater. Dat is een buitengewoon lief dier,...

...zich met schommel en klimrek. Treurwilgen beuren met hun neerhangend groen vol jeugdige glans het leven en gerimpel van de stille vijver op. Narcissen vergaan vol wiegend goud, berustend toch trots en bewust, getroost door wijde kronen van prunus en krentenboompje.

...dan wel zusterlijk zittend aan de rand van een vijver waarin de scherven van hun drinkbak dreven Het toepasselijke onderschrift luidde: "The world is full of trouble" En inderdaad heb ik, na mijn schuldeloze en argeloze jonge jaren onder de ouderlijke zorg en bescherming uitgebreid...

...er niet worden gedronken buiten, nou dat wordt nog een dingetje want eerlijk gezegd is het de leeftijdsgroep van boven de 15 en verderop naar een jaar of 30 die de boel tot nu toe dusdanig te grabbel hebben gegooid dat er nu weer zoveel zieken zijn, want we praten over besmettingen, maar...

...van Mobar Vorstkasteel – Wolf in de vijver, kaarten die een schema gaven over de onderdelen van het systeem, een boek met een algemene beschouwing over de maatschappij, en het spiegelbeeld van een man die al lang niet meer ijdel was, maar verdrietig werd door de dood van een artistiek...

...en roze verschenen en voortdreven en waaraan een laat vliegtuigje zijn spoor trok. We dronken nog een glas op het terras aan de Heyhoefpromenade.....

...een sacraal moment zijn, dat neerlaten …, nog net geen wierook erbij. Schreef Frederik van Eeden niet: “Ik heb de witte waterlelie lief daar die zo blank is en zo stil haar kroon ontplooit in ’t licht”? Buiten schrijver en dichter was hij ook psychiater. Hij zou me wel begrepen...

...redden. Bovendien... ze is in zonde geboren, nog niet gedoopt en of ze bij haar val helemaal kopje ondergaat weet ik niet zeker. Zó diep is de vijver nou ook weer niet. :-) Halverwege het tuinpad zakt ze door de knietjes en kijkt een tijdje bewegingloos naar iets op de grond. Dan gaat ze...

...weet het, als je twijfelt, neem gerust nog wat bedenktijd.’ Op Lysippe’s wangen verscheen een lichte blos. Nee, ze wist het zeker. De rest van de tijd ging op aan het invullen van de juiste formulieren en het plannen van een datum. Zodra ze thuis was, zocht ze contact met haar...

...hij zich in zijn mand en vleide zijn kop op de rand. Terwijl zijn ogen langzaam dichtvielen, was er nog net genoeg tijd voor één gedachte: het leven was goed.

...in de natuur waar ik mijzelf kan zijn. Langs de vijver, zo tussen de bomen is het een oase van rust. Eenden snateren, vogels fluiten, vissen springen op uit het water en toch hoort dat bij de stilte. Vanzelf ga ik op in de natuur. Volg een vlinder op weg naar een bloem, kijk hoe alles groeit en...

...57 keer, soms maar 2 keer. Maar dat is dan wel nog twee keer meer dan ik. Dat is het moment waarop ik overmand word door de grote leegte. Het besef dat ik niemand ben en niets zal achterlaten voor wie mij lief is. Geen radioprogramma, geen krantenartikel, geen gevel met mijn naam op. ‘Wie is...

...is stil en verstild. Mijn goede tante, die nog naar me omziet als weinigen, is naar me toe gekomen en heeft een klein en fleurig boeketje in een fragiel glazen vaasje naast andere goede gaven meegebracht. We zouden naar het De Pont Museum gaan en inderdaad zou het Museum haar brede...

... Als ze in de winkel staat wordt er ook nog even gezegd: er kunnen kosten aan zitten, want als u ermee gebeld heeft wordt dat in rekening gebracht? Hier zakt toch je broek vanaf? Ze zou zelf een rekening in moeten dienen, voor het opladen van de telefoon, voor de telefoontjes, voor de...

...een glimwormpje, dat van kwaadheid zijn lichtje nog sterker liet stralen. De hele nacht snelde de piepkleine schilder door het bos. Almaar vallen en weer opstaan. Waarheen? Naar huis durfde hij niet meer. Het begon al licht te worden. Doodmoe en uitgeput stond de schilder aan de rand van het...

...en een bariton om te vissen in de troebele vijver, waar de schrik zinkt. Ze zonk weg in een alerte sluimer. In de nummerplaat van de vluchtwagen ontbrak een letter. Een glazen oog las mijn lippen, een plastic oorschelp ving elke buiging van mijn stem. Bewijzen sprokkelen. Het komt...

...om heel voorzichtig te zijn, want de wonden zijn nog erg vers en Hadewieg zit nu ook in een geloofscrisis. Ze gaan de tuin in, waar een vervallen theehuis staat, wat nu een vrijplaats voor rokers is. Door de verdovende medicijnen spreekt Hadewieg heel traag en vertoont ze nauwelijks emoties op...

...waren. Twee bruikbare momenten waar ik nog even geen chocolade van kan maken. Geduldig als ik ben, weet ik dat er vroeg of laat een schip voorbij zal varen die deze twee drenkelingen aan boord zal hijsen om ze vervolgens in een prachtig oord aan wal te zetten. Onder de lezers van...

...heb je die wind gelaten? Hoeveel tijd wil je nog zitten? Waarom zijn de rapen gaar? En de peren gebakken? Wil je liever meer of zee? Wat is het verschil tussen een rivier en een vijver? Ben je een goeie minder of een matige meer? Wie is hier eigenlijk de dwaas? Ah, daar springt ie uit...

...weidse velden (het bezit van mijn vrienden), de vijver met het gladde, rimpelloze, onpeilbare water waarop een enkel waterhoentje bivakkeerde, ben ik weergekeerd. De trein was bij Nijmegen de beide beroemde bruggen, die de trotse rivier overspannen, gepasseerd en ik had een platbodem kunnen...

...pen en papier. Nu kunnen veel mensen nog nauwelijks fatsoenlijk schrijven, want alles gaat via computer. Toch is en blijft met de hand schrijven belangrijk. Het is goed voor de creativiteit. De fijne motoriek en het geheugen. Schrijven is een goede methode om iets te...

...ze hebben al veel goede diensten bewezen tijdens onze bus- en bootreizen. Ik zie, dat het al zes uur is en ga het ontbijt klaar maken. Slaap nog maar een uurtje, dan breng ik je straks twee beschuiten met muisjes.'' Ze moest hartelijk lachen, wat een rare vent heb ik toch, dacht ze.

...ze drie buurmeisjes. Allen zitten rond de vijver. Op het kroos zitten een paar padjes, zó klein en licht dat ze er niet doorheen zakken. Behoedzaam pakt ze er één op en zet hem op haar vlakke hand. Een paar tellen later springt het beestje weg, het gras in. “Dat is een springpad”,...

...van de nachtegaal. De bramenplukker die nogal afgelegen woonde snapte niet dat hij de enige op de wereld was die daar van mocht genieten! Toen er een koopman langs kwam die een gouden dukaat neerlegde om te eten, wilde de bramenplukker die niet aannemen; hij had immers alles al! En hij...