Alle inzendingen over Dode mus

...van jouw poëzie. Wenn ich schon sterben muss Will ich noch einmal Mit euch durch den Wald gehen Und vorbei am See in Lehnitz oder Irgendwo; noch einmal möcht ich sehn: Himmel Berge Meer Arbeiter und Landstreicher Äcker und Grossbauplätze Städte am Morgen und bei Nacht Den...

...mooie dingen te praten, al was het maar over de mus die elk jaar terug schijnt te komen in de tuin. Mensen willen dan wel graag op visite komen. Probeer eens te lachen. Zelf actie te nemen, in beweging te komen, iets voor een ander te doen. Het werkt zo ontzettend goed. Nederlanders hebben...

...Journal'. In 1920 verscheen je dichtbundel 'La Muse au cabaret'. In 1924 werd je lid van de Académie Goncourt, door je vrienden geregeld, zodat je van het bijbehorende pensioen kon leven. Je werd Ridder in het Legioen van Eer. Je vond jezelf maar een kleine, dagelijkse rijmelaar en onwaardig...

Het viel haar nu pas op dat het op school wel heel rustig was. Het viel haar dan ook nu pas op dat de school eigenlijk helemaal niet zo groot was als ze altijd had gedacht.. Er waren meer dingen die ze nu pas zag, merkte.. Dingen die haar voorheen gewoon voorbij gegaan zouden zijn....

De telefoon... nee ik wil niet opnemen, dit is niet goed er is wat mis ik voel het... Het is zover na al die maanden is nu de tijd gekomen om afscheid te nemen van degene die me zo lief was... De laatste maanden ging je al erg hard achteruit, je werd van binnen opgevreten, alles in jouw lichaam...

U had het waarschijnlijk niet in de gaten, afgelopen etmaal verjaarde ik weer eens, ik zond desalniettemin een hartenkreet uit. Ik werd "gevierd". Ik ervaar, verwachting brengt je dichter bij de dood, willens en wetens vlucht eenieder in stervensnood, verlangend naar dat gebaar. En dat komt...

De nietigheid van het bestaan, een stofje op de wereld, de wereld een stofje in het universum. Een nog kleiner stofje beweert mijn kleinheid, kleineert reinheid. Kijk, ik zeg niet dat ze dood mogen vallen wat mij betreft, per slot van rekening heb ik daar een stofzuiger voor. Waar het mij om gaat...

Ik heb mensen die van me houden/ dit is het mooiste moment om te sterven. Ik was altijd bang voor het leven/ nu weet ik eindelijk hoe het moet. Ik lig op bed. Jij zit naast me. Ik kijk in je ogen, om te zien of jij weet wat ik nu denk. Ik voel liefde, terwijl de haat in me vreet. Misschien...

Het moment dat ze haar fiets van het slot haalt en de standaard met haar rechtervoet omhoog wipt, staat hij voor haar. Recht voor haar neus. ‘Hoi,’ zegt hij amicaal, en op een manier of tot op dat moment de tijd had stilgestaan. Alsof ze elkaar gisteren nog gezien hadden, hun beider levens...

De meeste families hebben er wel een. Zo’n oom die op familiefeesten altijd zorgt voor een vrolijke stemming. Eentje die bij iedereen geliefd is, niet alleen bij zijn generatiegenoten maar ook bij de neven en nichten en zelfs bij de vertegenwoordigers van de generatie daarna. Omdat hij voor ieder...

...uit Florida schreef. Al 25 jaar zat hij in de dodencel. Hij claimde onschuldig te zijn. Maar ze kon daar haar hand niet voor in het vuur steken. Voor de misdaad die hij misschien wel gedaan had, was hij normaal gesproken in Nederland al lang weer vrij geweest. Doodslag zouden ze het hier...

In het land van de levende doden leven de doden.

Jongeheer, zij die weten wat er na de dood gebeurt zwijgen daarover en richten hun leven op aarde er naar in. Het leven is persoonlijk, niet overdraagbaar. Het bestaan vóór de dood is trouwens belangrijker dan het bestaan erna. Eva kreeg dat al op tijd te horen en Adam plukte daar de vruchten...

Van de vele dichters die met de dood onder de arm lopen zijn er maar weinig die hem kunnen verkopen.

De vereniging van lichaam en geest, zijnde het hoogste lichamelijk en geestelijk genot, is een orgasme dat meer naar de dood verlangt dan naar het leven.

...vóór ons, plaatsvervangend, ook al gaan er dode zeerollengeruchten dat Hij dit offer zonder Judas nooit voor elkaar had gekregen. Misschien waren ze wel jaloers, heb ik wel eens gedacht. Jaloers op een goedkope dood. Ik niet, het heeft mij toen alleen maar geld gekost. De enige troost was...

Schrijden is koninklijk, schreden op de weg terug is door stof en modder. Ik verkies de moeizame weg, gehoond of bespot, ik vlei mij aan uw voeten en geef mij toe. Denk nu niet dat ik uw schoothondje zal zijn, ik kef uit alle macht en bijt u in de kuiten, zo nodig. Mijn alter ego's weten u ook...

Bijna-dood-ervaringen zijn bijna-Leven-ervaringen.

Alleen de schaduw van de dood haalt ons in.

Ze kijkt naar het schaaltje met brokjes, op het blauwe dienblad met de geschilderde, tropische vissen. Het staat op zijn vertrouwde plek op de vloer, tussen de afwasmachine en de prullenbak in de keuken. Door het raam ziet ze de dikke, rode kater van de overbuurman nuffig snuffelend in hun tuin...

Niet-zijn duurt langer dan zijn.

Ik ben er nu even helemaal klaar mee, om maar eens een hedendaags cliché uit de kist te trekken. Waar je ook klikt of naar kijkt, wat je ook openslaat, waar je ook toevallig naar luistert, het wemelt van de voltooide levens, aangepaste euthanasieregels, pillen van Drion, ongeldige...

Afgelopen week zou mijn jongste broer 43 jaar zijn geworden, maar hij is al bijna twee jaar dood. Ik denk nog voortdurend aan hem, vooral aan de tijd die we deelden in onze jeugd. Het is een absurd, paradoxaal gevoel dat ik nog wel besta en hij niet. Ik herinner me hem, maar de herinnering die hij...

...jaar geleden; de onafscheidelijke vier musketiers dat het grote avontuur van de middelbare school aanging. Maar de vriendschap bleek minder hecht dan we hadden gedacht. Youri maakte het uit met mij, dat was een onverwachte klap voor mij op een rotmoment. Maar zo leerde ik wel dat...

...wegstierven. Toen alleen één zwak lichtje overgebleven was, hoorde hij muziek. Klaaglijke violen speelden fluisterend de lokkende welkomstzang van het dodenrijk. Hij voelde zijn lichaam lichter worden. Twee witte gedaantes, zwevend op een sprankelende lichtstraal tilden hem op en namen...

,,Judith!’’ Hijgend probeert Veronique haar vriendin in te halen. ,,Donder op!’’ Judith draait zich om en woedend kijkt ze Veronique aan. Als die de woede in haar ogen leest, schrikt ze. ,,Judith, alsjeblieft!’’ ,,Ben je doof? Ga weg!’’ ,,Judith, wat is er dan? Ik heb je niets...

Tussen de soep en de aardappels door stelt ze het zesde gebod ter discussie. “Waarom mag je andere mensen niet doodmaken?”, vraagt mijn dochter verwonderd. Ze is vier. De waarom-fase leek achter haar te liggen, maar de raadsels blijven. Zoals afgelopen zondag. Een mooie dag – voor de dood....

Zo maar, zit naast mij op de bank, zakt onderuit, glaasje Beerenburg glipt onnavolgbaar uit zijn ongenaakbare rechterhand, hij trekt een scheef gezicht. "Godverdomme", zeg ik, "doe mij dit niet aan", hersendood glimlacht hij alleen nog maar, alsof hij wil zeggen dat hij toch gelijk had....

Van huis uit ben ik katholiek opgevoed, mijn vader daarentegen was een overtuigd heiden. Dat had zo z'n voordelen, als ik met moeders en de rest van het gezin terug kwamen van de hoogmis, dan had pa voor ieders zins een lunch neergezet. Je kreeg je ei zoals je het wilde, zacht- dan wel...

Ik ga morgen afscheid nemen van mijn oudste broer, samen met de andere broers en zusters steken we er de fik in. Cremeren dus. Afgelopen avond kon iedereen, die dat wilde, gebalsemd fysiek gedag zeggen, volgens zeggen lag hij er minzaam glimlachend bij. Ik wil hem niet meer zien, in mijn hoofd...