Alle inzendingen over Doldwaze dagen

...desgevraagd. ‘Dat doet de drommelse deur dicht! ’ dacht Dorothea des duivels. ‘Die dekselse Dordtse deugnieten doen deze dolle dagen droogvallen! ’ Deze dwaze dialoog daargelaten draafde de doorgedraaide Dorothea derhalve de dag daarna direct Duitswaarts . . .

...uit elkaar, nooit zal het meer hetzelfde worden. Dagen en nachten vol verdriet, wat een afschuwelijke tijd. Maar het moest allemaal maar normaal zijn, nee papa dat is het niet, het is niet normaal dat jij ineens weg moest, de vrijheid in? Er is een afstand tussen ons gekomen en die kan ik niet...

Het zou zo maar kunnen zijn dat ik er morgen niet meer ben. Ben ik er toch maar even geweest. Dagmens ?

Aan de horizon breekt de nevel als in een sprookje. Zonne-stralen besprenkelen licht als feeënstof over golvend water. Het verhaal van de dag vertelt zichzelf, van die wonden van een oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moederaarde. Van de magie van pasgeboren ochtendlicht en van die...

...ook de derde lichting heeft het niet overleefd, allemaal opgevreten door grotere beesten die honger hadden! Doodgewoon maar ik kan er zo niet tegen, de bijna huilende ouders zochten twee dagen wanhopig naar hun kroost, die er niet meer waren! Doodgewoon dus! En zo trek ik zo weer m’n...

En toch werd het weer licht, kwam de dageraad zonnebrandend uit de nevel tevoorschijn. Witte wieven stegen op uit het park, doorkliefden elegant de veelarmige plataan, rodekoolzwammetjes stonden daar zomaar, spontaan, in een grasveld te staan. Strakblauw had de ochtend de hemel gemist, maar tegen...

Ooit breekt de dag aan dat u zich afvraagt waarom u mij niet beter heeft gelezen.

Een dag niet geplukt is een dag niet gelukt, die kun je beter overslaan. Heb ik hier vaak gepropageerd, mezelf er niet aan gehouden, ik dacht 'die dag komt wel'. Niet dus, gisteren heb ik stoute schoenen aangetrokken en godnomdeju, ik heb nu dag en nacht, onverwacht, mijn hart huppelt...

Ondanks eigen beslommeringen zit ik me af te vragen: waar we met alle narigheid heen moeten. Zoveel slachtoffers, opnieuw, nadat we net bekomen waren (alsof men dat ooit kan) na de aanslagen in Parijs. Nu Brussel, wederom een groot aantal mensen die gewoon van huis gingen om wat dan ook te doen....

...kort op onze aarde vertoefd dit in zijn laatste dagen moet meemaken, dan heeft de persoon die hem dat advies gaf niet het juiste beroep gekozen! Verpleging, artsen, specialisten, ze kunnen hem niet beter maken, maar ze kunnen hem wel een mooie laatste periode geven, die hem ontnomen is omdat een...

Ik sta net bij de drogist een doos condooms te bestellen voor de gepensioneerde pastoor die tegenover mij woont, als onze grootste klant van ons accountantskantoor, Hankie lam belt. Naast mij staat een scootmobiel terroriste met krulspelden, in een troosteloos gebied dat sommige mensen haren...

...en te bidden, mijn huis te kuisen of als een doldwaze heen en weer te fietsen, terwijl er in feite niets meer te redden is. Ik verdraag mijn huisvogel niet meer, daar Mirjam er veel liever voor was en er steeds mee praatte. Misschien gooi ik de deur van mijn flat wel definitief achter me...

...hulpmiddelencentum had gelegen, had ik nu dus 14 dagen binnen gezeten! Dit is te walgelijk voor woorden en weet je, gelukkig zijn er bedrijven die wel de noodzaak inzien van dit soort acties, gelukkig zijn er wel mensen die snappen dat dit dus echt niet kan! Dat bedrijf zorgde ervoor dat ik nu op...

...had, nog steeds heel. Op een klein scheurtje na, maar wie kan het wat schelen drie dagen voor kerstmis…?

Max was keurig. Zijn keurigheid was het gevolg van alle handelingen die hij op een dag verrichtte en alle gedachten waardoor hij zich liet leiden. Die gedachten had hij met strengheid afgericht zodat ze hem ten dienst zouden staan bij het bereiken van voorspoed in zijn leven. Bij het krieken...

...hebt, dan heeft bijna niets meer zin. Voor twee dagen eten kopen heeft geen zin, iets op internet bestellen wat je de volgende dag in huis hebt, is ook zo iets wat dan te langzaam gaat. En leven alsof je nog duizend jaar hebt is het ook niet. Hoe dan wel? Leven alsof je nog dertig jaar hebt (is...

Voorzichtig loert de zon in beschamend rood, over Duitsland heen, mijn slaapkamer binnen. De wekkerradio had me al gewaarschuwd, een nieuwszender pompt m'n lege brein vol met feiten. Er is, weer, van alles gebeurd. En dan moet mijn dag nog beginnen, eerst maar even een beker koffie en een snede...

Zondag, de dag dat half Nederland zich verveelt. Ik ben voor de wekker wakker. Ik doe mijn 'voeloefening' en verbind mij met de aarde. Ik dank haar voor alles wat ik mag ontvangen en sla mijn dekbed open. Vanuit bed ga ik naar de badkamer, neem een douche en poets mijn tanden. Na korte tijd...

De jaren gaan steeds zwaarder hangen aan mijn lijf, ik zucht als ik opsta en het liefst blijf ik 's ochtends in mijn bedje liggen. Daarom heb ik besloten de jaren die achter mij liggen ook daadwerkelijk te laten liggen, ik ga voor de dag. En die vertelt mij telkens weer dat ik 'm mag beleven,...

Donderdag 13 november was het de Dag van de Franse Taal maar frappant genoeg kon het mijn humeur niet bederven. Ik zie zo’n dag als een truc van het onderwijs om kinderen te stimuleren om toch svp voor de Franse taal te kiezen terwijl het een taal is die op haar retour is. Frans is met name...

Nieuws is zo nieuw als het volgende nieuws dat zich aandient.

Afscheid nemen bestaat niet volgens de tekstschrijvers van Marco Borsato. Het lied moet haast wel door het hoofd van D’66-politica Hachchi zijn gegaan toen ze zonder gedag te zeggen of de boekenbon in ontvangst te nemen de partij verliet. “Afscheid van de Tweede Kamer? Nee joh, dat bestaat...

Ik zie het donker in, vrijwel alle buurwoningen zijn in slaap gedompeld. Ik zie de kou in de straat, beneveld stralen lampen op palen, temperatuur haalt zichzelf onderuit. Pluk de dag, niemand mist de nacht bij ontij, de dageraad is vlakbij. Wrijf de slaap uit je ogen, elke dag weer.

...je dag in dag uit in huis zit dan zijn het lange dagen. Ik ben geen rijk persoontje dus ik kan niet elke dag naar de stad gaan om te winkelen, maar erger nog je wordt ook lui. Zo lui dat ik jaloers ben op de mensen die juist tijd te kort komen. Neem nu af gelopen twee weken, normaal schrijf ik...

... tegen wie moet ik zeuren? Niemand in huis – dagen dat ik alleen ben. Gek word ik er van. Het verdriet en ongenoegen dat ik voelde, nam nog meer bezit van mij. Waar leef ik nog voor en voor wie. Normaal praat ik wel met mijn moeder en vertel ik haar dat ik haar mis. Natuurlijk weet ik niet...

Ach ja, pluk de dag, normaal toch? Een levensmotto voor zovelen. Het klinkt in ieder geval positief, toch? Ik denk er anders over, want het is niet zo logisch om "zomaar" deze uitspraak te gebruiken! Ik zal uitleggen waarom ik het anders bekijk. Toen mijn broer ernstig ziek werd, met het...

Als de dagen donker zijn en het hart verkeert in pijn, volg dan een pad naar een bos, geniet van de kracht die het uitstraalt. Zet je neer in het zachte mos, voel de warme stralen gefilterd door bladeren. Verwonderd en bijzonder is het gefluister van de bladeren, ze geven rust in het verwarde...

Om maar in beweging te blijven (da's tenslotte gezond nietwaar?) bracht 'k maar weer een zakje vuil naar de container. Een kort tripje, kost niks, een groet hier, een glimlach daar. Nadatb ik het vuil in de daarvoor bestemde ruimte gedeponeerd heb, wacht ook dit keer een mede-bewoonster...

Zo'n dag die bij het opstaan nog geen seintje geeft over het verloop ervan, nou is het geen drama-dag, dramatische dingen laat ik over aan andere gezinnen. Dat zijn doorgaans van die mensen die stuiteren van een sneetje in een vinger, nee dat scenario gaat hier pas spelen als er sprake is van...

Donderdag gewoon donderdag maar niet hier hoor...kijk: ik neem jullie even mee naar slechts de helft van deze donderdag. Ik word wakker om 7u40, mooie tijd natuurlijk maar naast mij is het leeg en het is stil in huis. De stilte viel me eerst op, daarna bij het openen van mijn ogen bemerk ik het...