Alle inzendingen over Een verkapte vorm va

...de Olympische spelen op het spel staat. Veel zal afhangen van de vorm van Lonneke Sloetjes, in wier standvastigheid, inzicht en slagdynamiek ik heel veel vertrouwen heb.

...elementen, namelijk: - de transcendente ervaring - het delen van rituelen en - het creëren van een mythe zijn eveneens kenmerken van traditionele godsdiensten. Als het ware bedenken 'shooters' hun EIGEN IMPLICIETE, niet met zoveel woorden, verborgen RELIGIE

...het pad als een tapijt en vaalgrijze tegels schijnen zich een weg te willen banen door het terrein. Aan de andere kant rijzen de vensters van Verzorgingshuis "De Bijsterstede" op, wellicht een oord waar de eenzaamheid haar onbarmhartige heerschappij eveneens uitoefent.....

...had de vader van de chauffeur kunnen zijn; mijn vader; uw vader; ons aller vader......

...lopen op mijn toetsenbord zodat het geluid van verkeerd aangeslagen toetsen klinkt. Het beeldscherm vertoont strepen en knippers. Enig allemaal. Niet doen, pás op! zeg ik. Dan maar via de fruitschaal naar de papieren servetten. Razendsnel wordt een servet aan repen gescheurd. Née!...

...of er verder nog iets anders onder het bed ligt en dit nota bene ontkennend beantwoord krijgt. “Rien ne vas plus!” Hoor ik in mijn hoofd van slaap naar slaap kaatsen voordat ik bijna van onbegrip bijna tegen de grond ga. Ze mogen en hebben even niets om meer tegen mij in te zetten....

...Valess? Goedkeurend gemompel alom. Dus werd het Valess. Joris stelde voor maar meteen de kroeg in te duiken. Het was misschien wel wat vroeg, maar men had tenslotte iets te vieren. Al pratend en elkaar op de schouders slaand verdween het gezelschap de gang in. Het stukje namaakvlees bleef eenzaam...

...moet doorstaan en aanzien en wakker worden en in paniek niet weten aan welke kant van koorts ik waak'

...In het drukke lawaai, omspoeld door de haast van de reiziger, ga je nu niet onmiddellijk de held uithangen, het kleffe mes uit de hand slaan. Iedereen zoekt naar een bondgenoot, nestelt zich in de groep, ogen tasten elkaar af, verlamd in een smeulende wachtzaal. Wie eerst? I know...

...verkapte dorpsgekkin. Door de smalle passage van een belendende straat trekt de stoet vervolgens naar het Piusplein. De klanken sterven weg; sterven weg uit mijn geest en gemoed en zij laten een herinnering achter; een wegstervende herinnering aan de vervoering die mijn hart meesleepte en het...

...achter al die provocaties. In Rotterdam-Centraal snelde Emma langs mijn zetel en dacht ik er in een miniminiseconde aan om haar rond haar middel vast te grijpen en van de nachtelijke vampiers te bevrijden, maar 's nachts zijn helden als Superman, Batman en Spiderman dun bezaaid. Hopelijk...

...uitvinding! Ik verlang naar sommige melodielijnen van weleer. Muziekklanken zijn de vertaling van de mooiste signalen uit iemand’s hart.

...heel goed kijkt, zie je misschien nog zijn nestje, ergens in de plooien van het kleed van die universele moeder.

...komt mijn geloof dan nog boven op dat het Opperwezen van Boven uitziet naar de komst van zijn lijdende onderdaan.

...Etienne Schouppe, ex-gedelegeerd bestuurder van de NMBS en huidig staatssecretaris voor mobiliteit, was nergens te bespeuren. Op zijn website was het al even stil. Bij al zijn bevoegdheden een hele uitleg, behalve bij het onderdeel ‘Spoorwegen’, daar staat niks. Als ’t zo zit,...

...een gezin gaande te houden, dat is waar, maar als je een paard teveel slaat, dan weigert hij op den duur toch ook te lopen of hij stort terneer. Daarom, lieve vriend van me, is het onterecht van haar dat ze zo onverbiddelijk streng is. Mijn moeder is gehard door het leven en daarom heb ik...

...zo druk, dat stoort me erg bij het lezen, maar ik hou wel veel van hen hoor, net als van Frederic overigens.

...komst naar onze school, want u houdt werkelijk van gedichten, terwijl veel andere leraren maar blaaskaken zijn. U brengt de lyriek echt tot leven, dat is een en al feest voor mij. Thuis moet ik mijn bedilzieke moeder maar gehoorzamen, luisteren moet ik, luisteren en zwijgen, terwijl ik bij u...

...En nu mijn moeder alleen is, zou je denken dat het gif zijn werking verliest, maar nee hoor, het is haar hobby geworden, gifmengen tot ze er zelf bij neervalt. Maar ik wens haar vrijwillige slachtoffer niet meer te zijn, noch haar gedwongen slachtoffer, ze stikt maar in haar deugdzame boeken en...

...ondragelijke pijn in mijn hoofd, ik voel nu pas echt hoe het leven zonder een vader is.

...te worden, toen lieten ze me vallen als een baksteen. Ach ik had hen tenslotte ook niet nodig, onze werelden verschilden veel te veel, maar de pijn van hun gluiperige afwijzingen, het wrange feit dat ze steeds maar weer hun neus voor me ophaalden, alsof ik melaats was, dat kon ik hen niet...

...vooral een van de laatste keren heb ik dat ondervonden. Ik wil het u toch vertellen, ook al schaam ik me ervoor en word ik misselijk van angst en afschuw als ik erover begin. Hup! eerst een nieuwe fles ontkurken. Goed, ik moet het toch aan iemand kwijt.

...ik ergens in een boek van Bretagne gelezen. Mijn zucht naar bevrijding is dan ook een zucht naar verdringing en vergetelheid, om van daaruit mijn ware ik terug te vinden. Al mijn agressie is in wezen gericht naar deze verkrachtende boosdoeners.

...doen allemaal wel netjes en welopgevoed, maar onder hun strakke rokken broeit het hevig van de losbandige verlangens.

...vervelende, opgelegde ouderpatronen waarin we vast zaten, waaraan we vroeger machteloos overgeleverd waren. Baudelaire verkondigt in zijn 'Paradis Artificiels' uiteindelijk dat de hasj geen juiste weg is, maar dat kon voor hem zo zijn, voor mij opent het nog steeds geheime deuren met...

...een kind was, ik kan alles, ik mag alles, ik doe alles. De hasj maakt me loom en mild. Ik zak weer weg, ik voel het, vader, neem ook eens wat, het zou je goed doen, het zal je pijn verzachten - kan dat?

...tol betalen, een hoge tol, net als ik, maar wat begrijpen zij daar ook van.

...deze bittere ellende te verlaten en rust te zoeken. Vader, ik wil u nog eenmaal toeschreeuwen dat ik zielsveel van u houd! Gedenk deze dwaze dichter, uw berouwvolle zoon, Arthur Rimbaud

...kun je maar beter vrij man zijn en al helemaal zonder kroost! overigens, wat vind je van de bijgesloten hommage?

...over de manier waarop we zelfmoord zouden plegen, het ging gewoon niet meer. Het onbekende werd te riskant. Wij zagen geen uitweg, wij probeerden de woede van ons af te smijten, de frustraties en de pijn te begraven. We waren zo angstig voor de toekomst, alsof alles al was afgelopen. Een debâcle...