Er zijn perioden waarop ik intens gelukkig ben. Zeldzame en kostbare momenten waarop ik mezelf kan zijn. Alleen op zo'n moment.
De gedachte dat er op dat moment iemand bij mij is, naast mij loopt, ergens op mij wacht, aan mij denkt, spreekt wanneer ik wens stil-te zijn, is onverdraaglijk....
Stap voor stap, tree na tree, gaat zijn adem zwaarder.
[Waarom ben ik niet met de lift gegaan, denkt hij. 28 verdiepingen zijn toch niet bedoeld om lopend te doen, so why?]
Toen hij vanmorgen was opgestaan voelde hij geen pijn. Had hij geen herinneringen, geen twijfel.
[Kan het waar zijn?...
...toe over haar grondeloze, vergaande en onzegbare eenzaamheid, over haar overleden man, over haar kinderen, voor wie zij kennelijk quantité negigeable was, over het grote huis met de vijf slaapkamers, waarin zij eindeloos moest poetsen.
In de harde grond van soortgelijk leed dat ook mij eens...
...gescheiden wordt door het portaal. Slechts een eenzame stoel met paarse, gecapitonneerde zitting getuigt nog van het feit dat hier eens dat mensen woonden, dat twee mensen elkaar hier eens vonden tot het schreien van een onschuldige baby de oren van hun onbekende buurvrouw bereikte.
De flat...
In de bakkerswinkel staan ze opgesteld: de levensgrote, gigantische paashazen van bruine en witte chocolade met daartussen een enkele fiere, trotse haan, eveneens van chocolade en op het kastje waarin men levensmiddelen kan aantreffen, pronkt een lieftallig, teder, wollig haasje, zo weggelopen uit...
Ze kwam me ophalen in een auto die me minstens tien jaarsalarissen zou kosten maar haar tevredenheid was ver te zoeken. (Had ze dan toch after all geen man en kinderen gewild?)
Bezeten door eigen problemen beweerde zij de expositie, inderdaad bestaande uit welhaast identieke collages en een...
1.106
Bezig met laden