Alle inzendingen over Franciscus Gerardus

Een dodelijke haal over zijn strot in gedachten voor het geval dat het foute boel zal zijn loop ik op de gestarte motor die onverlicht in de schaduw op mij wacht af. Ik had de morgen ervoor op de toeristische markt een pracht van een traditionele dolk gekocht en liet hem slijpen bij de plaatselijke...

Daar lag ik dan in een grafkist zonder bodem of je moet de laadklep van de truck als deze beschouwen. God had het niet duidelijker kunnen maken dat ik al half op weg was. Naar de hemel of hel wel te verstaan. Met mijn smoel nog steeds benauwend ademend door het pvc pijpje. Ook was ik intussen bont...

Gelukkig heb ik een pakje Marlboro met het bekende zilverpapier aan de binnenkant bij me in het holster. Ik moest alleen een manier vinden om het papier er af te branden zonder zelf in de fik te vliegen of door de rook te stikken. Nou is een mens gelukkig heel inventief als de nood hoog is en...

Er wordt geclaxonneerd. Ik hoor nog net twee lange en korte keren nagalmen uit een diepe duisternis waarin er van de felle kleuren niets meer was overgebleven dan de doodse donkere kleur van pikzwarte aarde waar ik in begraven lag. Ik graaide automatisch naar de pvc-pijp en nam een flinke teug...

Na dit vlot en trillend op mijn benen gedaan te hebben, volg ik Anton die met grote stappen op het glazen Restaurant afliep wat geheel was ontruimt voor ons en waar er een tafel met vier flessen Anker bier, bierpullen en een emmer ijs klaar staan. Mijn vader en Ed ieder aan een zijde van mij volgen...

Mijn vader is al snel akkoord na mijn vreemde verhaal over de uithuwelijking van mijn vriendin en mijn hulpkreten aangehoord te hebben. Ook heeft hij voor elkaar gekregen dat Anton Reker de schietgrage commissaris met ons meegaat en ene Ed Rumambi die een zakelijk raadgever en vriend van ons was in...

Als onze door ouderdom gebroken wit gekleurde Fiat van de snelweg af gaat en vervolgens een uur lang op een b-weg rijdt draait hij pardoes een zanderig pad in. Nu pas merkten we echt hoe slecht de vering was. Kuil in en uit en slippartijen deden ons hoofd stoten tegen het dak en ons gezichten...

Bidden is geen doen als je de regels niet weet. En praten? Het is een onbegonnen taak om met een dubbelloops van een reusachtig groot kaliber in je mond uzelf verstaanbaar te maken. Daar komt nog bij dat je te maken hebt met twee inteelt grotbewoners die in het jaar 500 N.C. zijn blijven hangen en...

Als dorpsoudste met de bijnaam Pisaulima (Vijf messen betekenend, waarom heb ik nooit begrepen, werd mij niet uitgelegd en mocht er ook niet meer naar vragen) de deur open deed staat de lange magere Sumatraan met een witte Sari en een wit overhemd in de deur opening. Hij had een chocoladebruin...

Met open bek pak ik nu toch maar een sigaret aan en keek uit mijn ooghoeken naar de twee vensters door de vitrages naar buiten of er iemand mij stond op te wachten. "Pintyam pisau Pisau?" "Leen me een mes Mes," daar dit toch zijn bijnaam was. "Ah begitu!" "Ja zo!" Zegt hij opgelucht en...

We komen aan bij een gebouw wat leek op een verlengde witgekalkte koeienstal met oranje dakpannen. Onze talk Ed zei dat dit een goed voorteken was; "Het huis van Oranje," volgens hem. Als we binnen komen in de slecht verlichte zaal die deze dag dienst deed als conferentiekamer van het...

Dat is kaassie! Dacht ik na de vertaalde versie van Ed. Kom op meid lachte ik haar toe. Hebben we hem even mooi bij zijn lul met zijn baal rijst. Mocht ie willen dat hij zo'n mooie en lieve meid kon bestellen. Alsof zij hem gelukkig zou maken, zij zou zich mooi bekocht voelen maar dan...

Als ik met het illustere trio 's morgens het hotel wil verlaten staat de gehele personeelsafdeling alweer een paar uur te wachten tot wij onze kamers uit komen om ons goede morgen te begroeten en een goede reis toe te wensen. Ik krijg een vermoeiende flashback van de dag ervoor van het handjes...

"Godverdomme ik ben versleten," klaagt mijn vader," en Anton kon helemaal niet meer praten die gromde alleen nog maar. "Jongens," zei ik: "vanaf hier is het oppassen voor de vijand." "Ed regel jij koud bier, Pa en Anton wachten jullie in de schaduw daar zo dan verwittig ik mijn...

Een vraag van levensbelang en het nog van groter belang zijnde antwoord is het volgende: 'Hoe kom je nou in hemelsnaam een afkickkliniek binnen als je zwaar verslaafd en dakloos bent?'. Je hebt geen legitimatie of zorgpas of wat dan ook waar je naam op staat. Daarnaast sterf je echt letterlijk...

Mijn moeder liet mij ietwat opgelaten weten dat ene Camiel een vriend van mij haar had opgebeld met het goede nieuws eindelijk clean te zijn van de drugs. Helemaal opgewonden over dat goede nieuws en allerlei verhalen hadden haar overtuigd dat het ook iets voor mij was. Want ik was het 'waard'...

Ik lig in de detoxkamer te wachten op de bestelde spullen. Ik mocht alles vragen dus ik trof goede voorzorgsmaatregelen. Een emmer om te kotsen of op te schijten, daar je de wc gewoon soms niet haalt en één extra emmer met Spaanse mop mocht ik te laat zijn. Toiletpapier, zes rollen, natte...

Ik ben een gelukkig geprezen nageslacht waarin van mijn moederskant zijnde zo goed als alle neven en nichten drugsverslaafd zijn en van mijn vaders kant idem dito plus maar dan met een extra slok er boven op. Hoe kon het met mij eigenlijk goed aflopen? Ik was bij voorbaat kansloos. Dit is geen...

Na een stevige ruzie met mijn vader en zijn vrouw die in de tussentijd waren verhuisd naar Cikampek een stad die honderd kilometer bij Jakarta vandaan ligt kreeg ik vierentwintig uur om iets te regelen. Dat wil zeggen onderdak. Via, via kwam het goede nieuws dat er huisjes te huur waren ergens bij...

Ook de Indonesische Whisky was geen zuivere koffie met die chemicaliën. Er moest iets gebeuren of ik zou werkelijk krankzinnig worden. In de tijd dat ik bij mijn vader woonde hoorde ik vaak verhalen vertellen van zijn 'vriend in verplichting' Pa Jumaidi de buurman die 'een abrie' was oftewel...

Ik zie een flinke gozer met een piratenbandella om zijn hoofd geknoopt, een zwarte Ray-Ban op en lang krullend haar. Hij had een mouwloos leren jacket aan en vingerloos leren handschoenen. Zijn dikke armen vielen mij gelijk op. Zo'n grote gozer had ik nog nooit gezien in Indonesië. Ik blijf hem...

Een hoop herrie en gelijk een schep zand in mijn gezicht maakt mij wakker. Ik wrijf het zand uit mijn ogen schud het zand uit mij haar en probeer zoveel mogelijk uit mijn ene oor te krijgen en terwijl ik opsta gooi en wrijf ik nog een kilootje zand van mijn shirt en kruis af. "Come on man!"...

Als ik 's morgens wakker word met een pijnlijke grimas kijk ik in twee reebruine ogen met lange wimpers in een voor Indonesisch begrippen blank gezicht, een gezicht van een fotomodel met haar haren kort van achter geknipt en met een lange metalliekblauwe lok van voren. Ik lag erbij alsof ik met...

Ik werd rood. Foutje bedankt.. Applaus voor jezelf en de groep, klootzak! Hij zag het en reageerde niet. Bang of tactiek? Het was natuurlijk ook voor hem een kansloze situatie om actie of wat dan ook te ondernemen, we zaten tenslotte ondergedoken. "Ze kan goed zingen," beantwoorde ik zijn blik...

Als we hoger in de bergen en tussen vulkanen door rijden word het mistig van de nevels der warmwaterbronnen en ruikt het sterk naar zwavel. Yani lijkt iets rustiger te zijn geworden en neemt wat snelheid af en komt naast me rijden. We reden nu zo'n twintig kilometer per uur langzaam glijdend...

Langzaam maar zeker horen we het geluid van een auto in de verte. Voor de zekerheid liggen onze klewangs klaar voor een eventueel gevecht tussen de rotsen achter ons bij de zwavelbron waar we in liggen en nu iets meer stand-by zitten. Als het militairen zijn moeten we poedelnaakt naar onze...

Daar kwamen ze aan naakt met alleen een sarong aan en hun hakjes klikten weer met kleine stapjes over de tegels vanwege de strak omgewikkelde Batikstof waar hun sarongs van gemaakt waren. Hun 'werkkleding' zeg maar. Ze gebruikten ze dan ook werkelijk overal voor. Gebruik uw fantasie en u weet wat...

Terwijl ik loop in het centrum van Jeruzalem op zoek naar werk begint mijn maag weer op te spelen en krijg ik krampen. Ik had weer eens last van diarree en zocht een plek om mijn behoefte te doen. Tijdens je afkick doe je dit zo'n dertig keer per dag en als je dan onderweg bent is dat minder...

Op een heldere avond lig ik tegen de schuine dakpannen van het bijna afgekoelde dak te wachten totdat zij de was op komt hangen. Via een ijzeren trap in de keuken kon ik naar boven klauteren alwaar de kamertjes bevonden van onze bedienden en die van de buren. Zij heette Tini en leek veel op...

Op een gegeven moment hadden wij het voor elkaar gekregen twee kaartjes voor de bus 'op de pof' als voorschot op ons salaris en een getuigschrift van het arbeidsbureau in Tel-Aviv. Deze getuigschriften waren bestemd voor de kibboets genaamd Nir David dat in de buurt van het Meer van Galilea ligt....