Alle inzendingen over Honden

Maar dertig seconden afwezigheid waren genoeg om een eind aan de tot dan toe gemoedelijk verlopende nieuwjaarsdag te maken. Ik zat in het park met mijn zoon naar het water van de vijver te turen, op zoek naar late of vroege tekenen van leven. Die waren er niet. Het was te laat voor kikkervisjes en...

...mensen moest je niet verkassen, dus oude honden ook niet bedacht ik me. Ik overleefde het wel. Morgen zou ik weer thuis zijn en heerlijk kunnen uitslapen. Ik had een paar drukke dagen achter de rug. Mensen met problemen aangehoord, een kind dat ziek was en hulp nodig had en nu dan een...

Van dieren krijg je meer liefde dan van mensen.

De hond was al een tijd alleen op pad, ze verlangde naar gezelschap. Op een dag kwam ze net aanlopen, toen een zeer eigenzinnige ezel haar baas juist de les las. Deze had blijkbaar nog niet door, wie het eigenlijk voor het zeggen had. De ezel zag er het nut niet van in op dìt moment déze last...

Van eten kwam niks. Ze konden allebei geen hap door hun keel krijgen. De hond was eng, maar helemaal omlopen zou meer dan een uur kosten. ‘Wat wil je Muis?' vroeg Olifant. ‘Nee, ik vraag het aan jou' ‘Maar ik wil niks.' ‘Dat heb jij nou altijd Olifant. Jij verschuilt je achter mij....

Opzitten, pootjes geven, haal de krant en lig vervolgens dood, maar dan ook doodstil. Een hond peilt, rechts haalt links in en ik mag er niets van zeggen, hier. Want dan moet er een naam opgeplakt worden, dat geloof je toch niet. De afgelopen week werd ik, muzikaal, bestookt met Mahler....

...ook als het gaat om mensen die "iets" tegen honden hebben. Onveranderlijk vind hij die en gaat ze aan zitten/liggen staren. En even onveranderlijk ziet hij ook kans om een deel van zijn vacht als een witte waas op menig broekspijp achter te laten, daarmee onbedoeld het oordeel in stand...

...ze blij. Omdat het zwaar bleef onweren en de honden kennelijk erg bang waren mochten ze blijven. De kleine hondjes lagen op mijn bed aan het voeteneind en de grote sliepen in de stoelen. Ze hebben heerlijk geslapen en de volgende morgen heb ik ze weer naar het bos gebracht, waar ik ze...

...en staat nu midden in de chaos met een snuit vol hondenbrokken mij met een onschuldig kopje aan te kijken. “Boos” geef ik haar straf en stuur ik haar naar haar plaats en in mezelf lachend om dat lieve snuitje begin ik de rommel op te ruimen. Als ik daar dan toch ben kan ik meteen even de...

...visite had hij ook een hekel. Ik, zijn mobiele hondenmand, was dan teveel in beweging. Er waren speciale mensen waar hij een echte hekel aan had. Zo langzamerhand wisten wij wel wie dat waren. Als deze aardige vrienden waren geweest vonden wij gegarandeerd de volgende dag een fikse drol in de...

Er waren vanmiddag harde windstoten en was ik bang, dat de populieren achter mijn huis zouden omwaaien. Mijn hond Bonky waarschuwde mij al. Hij kwam naar mij toelopen, en zei: ''Ouwe, ga niet dicht bij het raam zitten. Straks valt een boom op je huis en leg je voor pampus op de grond. Jij bent...

...vrouwen de zwaan mee. Bonky gaf de zwaan nog een knuffel en de vrouwen vonden dat zo lief, dat ze hem een hondenbrok gaven. ''Hartstikke bedankt, hé'', riep hij de vrouwen na.

...het, een hond naast me, die mij wel met trouwe hondenogen aankeek en zijn mooie hoofd iets schuin hield. Een grote tong kwam uit zijn bek en hij likte me. Van angst liet ik een keiharde wind en mijn vrouw werd er wakker van en riep: ''Laat dat, schoft.'' Gelukkig sliep ze weer en de hond...

Ach hoe koesterde hij de hond die ik hem geschonken had - de hond met de cognackleurige vacht en de naam "Rocky"; hoe borstelde hij het dier liefdevol, zorgvuldig en zorgzaam op het kleine plaatsje achter mijn ouderlijk huis; hoe wandelde hij trots met Rocky aan de lijn door de buurt - men...

In mijn goede, oude, onvergetelijke ouderlijk huis, waarin mijn wiegje heeft gestaan van roodbruin hout, in het huis waarin ik jong ben geweest, waarin ik nooit meer zal terugkeren, waarnaar een schrijnend heimwee mij doet verlangen, hing het schilderijtje op een onopvallende plaats. Het moet...

Nee, heb het niet gedaan, ben niet gaan stemmen. Dat is eigenlijk voor het eerst, want normaal ga ik dus wel. Gezamenlijk met mijn buurman en dan neem ik het formulier van eega mee. Dus dan stem ik voor twee..nee, ditmaal niet. Ik ben niet gegaan. Snap al helemaal niet waarom er een referendum...

...verdreven van huis en haard; het geblaf van de honden, die, overstuur en gestrest in kooien die tezamen een lange gang vormen, zijn ondergebracht, bereikt mijn oren en overstemt alles en de katten, zo fraai gedessineerd, maken hun lenige capriolen en voor de vrijwilligers is de taak gereserveerd...

...het, een hond naast me, die mij wel met trouwe hondenogen aankeek en zijn mooie hoofd iets schuin hield. Een grote tong kwam uit zijn bek en hij likte me. Van angst liet ik een keiharde wind en Alie werd er wakker van en riep: Laat dat, schoft. Gelukkig sliep ze weer in en de hond begon te...

...mijn eigen gebreken niet zo opvallen. Veertien hondenjaren; dat is echt niet niks.’ Ik knikte vol begrip. ‘Ze blaft ons elke ochtend om 8.00 uur wakker, dan is ze de kluts kwijt en moet ik eruit om haar gerust te stellen. Zodra ik bij haar ben stopt ze. Als ik dat niet doe, blíjft ze...

Het was een kleine, nog jonge man met een gedrongen postuur en met een baardje en sik die zijn wangen en bovenlip in beslag namen. Op zijn nek en onderarm tekenden zich forse tatoeages af en hij voerde een flinke hond aan de lijn met cognackleurige vacht die naar hij verklaarde een kruising vormde...

Toen, in een lang vervlogen tijd, ik ontslagen was en gekwetst zoals nog maar zelden, ben ik de hond gaan halen. Van dieren heeft men nooit af te wachten wat de brute, misdadige en zogenaamd "normale" mens onder meer in het maatschappelijk leven klaarmaakt en ik koos de hond, die te midden van...

Het is woensdagmiddag en Ineke van de overkant komt vragen of ik met Karel meega naar een strandje in de buurt. Natuurlijk wil ik wel naar het strandje want het is bloedverziekend heet maar Karel, een hulphond in opleiding, mag niet mee. Karel mag namelijk niet leren dat water leuk is, dus we...

Hij voerde een forse en mollige hond aan de lijn; mokkabruin was hij en droeg een grote, witte bef op de borst en ook de uiteinden van de poten waren wit. Ik complimenteerde de man met het mooie dier dat stilletjes jankte alsof men het eveneens menselijke gevoelens zou moeten toeschrijven, alsof...

De man keek mij aan en vroeg, kijkend naar mijn hond. ‘En is het ook zo’n blaffertje?’ ‘Nee meneer, hij is dan wel klein, maar het is geen blaffertje, hij maakt weinig geluid. ‘t Is een rustig braaf beestje.’ ‘Die van mij blaft ook niet meer zoveel.’ Hij had geen hond bij zich,...

...ik heb een hele poos aan vakantieopvang voor honden gedaan en ja, als je dan sommige van die mensen hoort zeggen dat ze van het beestje af willen en het naar het asiel gaan brengen dat grijpt je dat aan. Want ja, je hebt dat beestje meerdere weken onder je hoede gehad en kent het beestje door...

...kom weer bij de parkeerplaats aan, de honden springen voldaan in m’n auto. De contactsleutel wordt omgedraaid en ik sta weer met beide benen op de grond. Uit de speakers schalt het opzwepende geluid van Creedence Clearwater Revival, ik ben weer op moeder aarde geland en blèr volop...

Het zou een makkie worden. Haar maat had alles verkend. Het huis werd bewoond door een alleenstaande vrouw. Ze was niet thuis. Geen huisdieren, zelfs geen goudvis. Je stapt er zo naar binnen, had hij gezegd. Terwijl de inbreekster voorzichtig door de tuin sloop, vond haar speurend oog gauw de...

...ging naar de bibliotheek en las daar boeken over honden en katten. En ja, toen begreep hij het wel. Aandacht en liefde hadden ze van hem niet gekregen. Wat was hij ontzettend blij, toen de dieren op een dag voor zijn deur stonden. Hij liet ze gauw binnen. Hij aaide eerst zijn hond en toen...

...Helaas zijn deze keer, in Alphen aan de Rijn, de honden niet gered. Althans niet allemaal. Er blijkt er eentje wel op tijd uit een huis te zijn gehaald, maar een andere is dus overleden. Ze worden beiden niet genoemd in het nieuws op tv. Die zijn te druk bezig met te kijken wiens schuld het is, en...

...al teveel geluid volgden zij het spoor tot aan het pad dat achterom naar Chiesa Sergghio en het woonhuis van de Graaf leidde. Juliano wist genoeg, zijn honden vergisten zich nooit. De kinderen waren hier in het huis van Graaf Olbaid. Hoe het verder zat interesseerde hem niet, nog niet. Hij wist...