Alle inzendingen over Jean-Patrick Capdevi

(voor William Orpen (1878 - 1931)) Je bent geboren als William Newenham Montague Orpen op 27 november 1878 in Stillorgan in County Dublin, Ierland. Je was de zoon van Arthur Herbert Orpen, een advocaat, en Anna Caulfield. Je studeerde aan de Metropolitan School in Dublin en daarna aan de Slade...

Jean-Pierre is duidelijk op leeftijd en een gewichtig persoon, ik schat zo’n 120 kilo schoon aan de haak. Zijn vrouw Marie doet in beide opzichten niet voor hem onder en met z’n tweeën vormen zij de kern van ons hoekje op de camping. Er kan hier niets gebeuren of het moet hun instemming...

Saint Patrick's Day is het Ierse Koningsdag. Met het verschil dat alles en iedereen groen is in plaats van oranje. En het zal regenen natuurlijk. Niet omdat het 17 maart is. Het regent in Ierland altijd. Daarom is het ook zo'n mooi groen land. Verhalen over groen bier en groene rivieren, dat...

(voor Helène Berr (1921 - 1945)) Je bent geboren op 27 maart 1921 in Parijs. Je rijke, Joodse familie woonde al vele generaties in Frankrijk. Je vader was Raymond Berr, ingenieur van het Corps des Mines en vice-president van het bedrijf Kuhlmann, waar chemische producten werden gemaakt. Je...

Finis Heden is, na een langdurig lijden dat hij met godsvertrouwen droeg, Jean Pierre Rawie van ons verscheiden. Hij komt dus niet meer in de kroeg. Dat hij, die somber was bij tijden, de hand niet aan zichzelve sloeg stemt misschien nog wat tot verblijden, al is het zo al erg...

Sinds gisteren heb ik een echte Bouvrie in huis. Een Jan des Bouvrie! Een boekenkast. Zelf noem ik het liever een “bibliothèque”, dat past beter bij een echte Bouvrie. Dat kost dan meteen een paar honderd Euros meer, maar het is toch veel chiquer als je kunt zeggen dat je een bibliothèque...

Beste Driek van Wissen, U, als beste vriend van Jean Pierre Rawie, zou ik willen vragen, praat eens in op deze Sire van het sonnet. Zeg hem dat hij voor enkele maanden de drank afzweert en zich moet wijden aan het schrijven. Zeg hem (waarbij ik wil opmerken dat het een schreeuwende schande is...

(voor Jean Spangler (1923 - 1949 of later) Jij bent geboren als Jean Elizabeth Spangler op 2 september 1923 in Seattle. Jouw moeder was Florence, jouw zus Betsy en jouw broer Edward. Jij ging naar de Franklin High School op 820 North Avenue 54 Highland Park, Los Angeles. In 1941 ben jij daar...

(voor Pierre-Jean de Béranger (1780 - 1857)) Jij bent geboren op 19 augustus 1780 aan de Rue Montorgueil in Parijs, in het huis van jouw opa. Jij stamde af van een herbergier en een kleermaker. Jouw ouders waren Jean-François Béranger de Mersix en Marie-Jeanne Champy. Jouw vader had 'de'...

Jij bent geboren als Britney Jean Spears op 2 december 1981 in McComb en jij woonde in Kentwood, Louisiana, 40 kilometer vanaf McComb, waar jij naar school ging. Jouw vader is James Parnell Spears, geboren op 6 juni 1952 in Kentwood. Hij was een lasser bij oliemaatschappijen en later had hij een...

Ik keek kort haar kant op. Ze keek me vluchtig aan waarbij er een kleine glimlach op haar gezicht verscheen, maar boog haar gezicht snel weer richting haar tekenopdracht. Het viel me op dat iedereen met z'n tweeën aan een tafeltje zat, maar Gabriëlla zat alleen aan twee tafels. Dat bleek niet...

(voor Christine Pascal (1953 - 1996)) Je bent geboren op 29 november 1953 in Lyon. Je had een door religie zwaar verpeste kindertijd. Je was sctrice, regisseuse en schrijfster. Je was knap, begaafd en depressief, pessimistisch. Op je twintigste studeerde je literatuur en drama aan het...

BESTE MENSEN, IN HET BIJZONDER HELENE EN PASCAL ( zijn dochter, zijn zoon) WOORDEN, EEN GEDICHT Woorden zijn het credo in het leven het zijn de meesten van ons gegeven ze uit te spreken of op te schrijven om aan te horen of om te blijven taal is het teken van ieders kracht die...

Uitgesproken teksten, toelichtingen en hartenkreten bij de dankdienst voor haar leven, gisteren, 27 juli 2020 Beste tante Akke, oom Atze, beste Familie en aanwezigen toelichting: Toen ik 3 weken geleden hoorde over u tante Akke en uw verlijden, schreef ik de volgende hartenkreet. HEM EN...

Ze waren al op leeftijd, nou niet super oud, maar gewoon flink ouder. Haar gezichtsvermogen was flink achteruitgegaan en fel licht verdroeg ze niet meer. 's Avonds bij het invallen van de duisternis, kreeg zij het zicht, wat haar niet stoorde en haar gele bril, die zogenaamde nachtbril die...

Wat mijn ogen zagen, vertaalden zich via mijn pen in het volgende sfeerverslag bij het ochtendontbijt in Hotel Ruland te Altenahr, Eiffel, augustus 2017 op vakantie!   Ja, ik wil!   En plots,  ja met een onverwachte oogopslag vanaf mijn ontbijttafel stond hij daar, mijn vader, wijlen mijn...

Dinsdag 15 augustus 2017, op vakantie in Zuid-Duitsland brak plotseling een ongelofelijk onweer, noodweer los en vluchtte ik de Rooms-katholieke Kerk "St. Johannes" in Tubingen binnen, om te schuilen waar als in een flits "Krullende regenbogen" aan mijn geest ontsprong! KRULLENDE...

M'n aardse afscheid was heftig geweest en ging het overlijden in 'knielen op een bed van violen' ver te boven! Ik had er gelukkig uiteindelijk de brui aan kunnen geven net toen m'n familie na eindeloze herhalingen hapte naar adem en even de sterfkamer uitliep, blies ik die laatste adem van...

Het daasde even voor haar ogen, die langzaam opengingen, de slaapkamer verkende en zich realiseerde dat zij een heel bijzondere droom had gehad, maar deze was wel zeer uitzonderlijk. Ze zat op het puntje van haar bed, doorgaans na te genieten van een verkwikkende nacht en prettige dromen, maar...

De overwinning van Djokovic had ik verwacht. Maar dat we nu met onze landgenoot Jean-Julien Rojer ook een Wimbledonwinnaar in ons Koninkrijk hebben, vervult me met trots.

(voor Desha Delteil (1899 - 1980)) Je bent geboren als Desha Eva Podgorsek in Ljubljana, Oostenrijk-Hongarije (nu Slovenië). In 1913 emigreerde je met jouw zus Leja naar Amerika. In de Imperial Ballet School kreeg je les van de baanbrekende, Russische choreograaf en danser Michael Fokine...

Opletten nu, ging daar net met dat typerende loopje de kroeg in. In ieder geval op schema, en staat nu binnen zich vast en zeker een plek uit te zoeken... alsof hij niet weet dat het tafeltje aan het raam vrij is. Okay, daar schuift hij al aan, jas en sjaal aan de stoel. Je kunt er donder op...

Ja, ik liep er gewoon naar binnen... In m’n eentje, zoals menigeen… Want m’n ogen zijn nog best. En eenieder die dan zo voorzichtig over de gevolgen begint kan het zelf maar beter laten... niet dan? En nog gewoon aan het raam ook, waar Jan en alleman mij had kunnen zien zitten. Trouwens,...

Banken en instanties staan erom bekend dat ze over de grenzen van de dood nog incasseren. Dat ze bij wijze van met een dwangbevel op de ovendeur staan te bonken of de zoden van je graf lichten en bij geen gehoor roepen dat je nog niet van ze af bent. Niet zó gemakkelijk.

Gisteren ontmoette ik Janneke en raakte met haar aan de praat. Haar naam kwam ik pas te weten toen we afscheid namen en zij linksaf sloeg richting het stationsplein om de bus naar Oldenzaal te halen en ik rechtdoor liep naar huis. Een vreemd einde bijna toen we elkaar een hand gaven. Doorgaans...

Het internet, we zijn er zo mee vergroeid geraakt, het is zo ondenkbaar niet meer weg te denken, zitten er met z’n allen aan vast… komen er nooit meer op een gezonde manier vanaf. We hebben er al ons vertrouwen aan gegeven omdat we ook niet anders konden dan dat. Stiekem wisten we de uitkomst...

Achteraf gezien was het al fietsende een bijzondere gewaarwording deze ochtend toen aan de Grintenbosweg ter hoogte van de Geukerdijk een buizerd opdook die evenwijdig met me meevloog en een prooi in zijn klauwen meedroeg. Een klein vogeltje met een groene staart, naar bleek toen het plots op...

Een mens die in zijn zwijgen blijft volharden. Zo’n mens ben ik. Het komt er niet uit. Maar het zit er wel in. Simpele taal, eenvoudige constructies die met een gemak van heb ik jouw daar een waarheid aan het licht brengen die niet meer omzeild mag worden omwille van de liefde voor het leven...

Gisteravond zag ik, rond een uur of half zeven, toen ik al besloten had een bezoek te brengen aan het rampgebied en nog niet zeker wist of ik bloemen zou neerleggen, maar na een kort en plechtig beraad met de grasschaar toch drie tulpen had afgeknipt en daarmee op de fiets was gestapt, onderweg op...

Plotloos en zonder titel dringen ze zich op; de in embryonale staat verkerende aanvankelijke gedachten… voor een eventueel verhaal… een veelbesproken onderwerp… en gewoon beginnen met de aller-slechtst-denkbare versie. Op zich al een zoektocht die jaren in beslag nam en niet veel stof heeft...