Alle inzendingen over Lens

Haastig fiets ik zaterdag in de namiddag naar de bibliotheek. Mijn tas in het kluisje. Voor het muntje van 50 eurocent in de gleuf glijdt, zijn er al twee vlugge vingers die mistasten. Opkijkend hoor ik ‘sorry’ en een wegrennende jonge vrouw. Wablief, de wereld was zeer nabij. Het is 16.43...

De zaak van Leen Bakker ligt aan de overigens troosteloze en desolate Ringbaan Oost, ingeklemd tussen de overige bebouwing en accurate en ijverige verkopers wachten daar op hun klanten en ze sloven zich uit om hen in alle opzichten van dienst te zijn. Zo wachtte men ook tot ik de lamp kwam...

Kabouter Pim Harmsen woont al zijn hele leven in de Verhildersum-borg op Wierde 40 in Leens. Hij durft er zijn olijke puntmuts om te verwedden, dat het nu toch al wel zo'n twee eeuwen geleden is, toen hij zijn intrek nam. Hij heeft de deftige barones Willeke Onsta mog gadegeslagen, toen zij in...

Lene Marlin Pedersen is geboren op 17 augustus 1980 in Tromso, Noorwegen. Op haar vijftiende kreeg ze met kerst een gitaar van haar ouders. Ze schreef zelf teksten en ze deed optredens voor haar broer Rune en haar vrienden. Ze werd ontdekt toen ze bij het lokale radiostation NRK Tromso een...

...lentement) of van lens = linze (lentille) of lens = neet/luis? Ik weet het na zoveel jaren niet meer en zo word ik verleid de begeleidende tekst te gaan onderzoeken. Lentis: MEER DAN GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG ALLEEN! Toe maar! Dat belooft wat. En Lentis maakt de belofte...

''We moeten een poosje uit dit dooie gat weg, darling. Voel je er wat voor een week vakantie te houden in Valkenburg.'' ''Je kunt me niet blijer maken, Wouter.'' De boeking met een eenvoudig hotel was snel telefonisch geregeld. Aanstaande vrijdag konden ze al komen. ''Hoe moeten we...

Lezen, 1 van mijn favoriete hobby’s en menig mens die hier binnen komt weet dat ook! Nou is de periode voorbij dat alle boeken ook hier bleven, de verzamelwoede is verdwenen op dat gebied maar de hobby, nee die zal er blijven! Zo kan het gebeuren dat er in slechts 1 week tijd drie boeken...

Wat leven we toch in een vreemde tijd! De uitstekend functionerende strippenkaart moest verdwijnen. De dure en voor veel mensen lastige apparatuur moest er komen. Dat speelgoed is bedacht dus het moet gebruikt worden. Gelukkig verliest niemand zijn baan. Integendeel er moeten mensen zijn om de...

Religiehater, vuile sarcast, sentimentele sukkel, arrogante zak, fijnschrijver en diepgraver. De dagcolumns over meestal actuele zaken, die ik (Kees Keller) onder het pseudoniem Len Cornelis wekelijks op deze mooie site schreef tussen 2011 en 2015, werden redelijk gelezen. Soms positief...

Nog even naar de super voor een boodschap. De straatkrantverkoopster komt uit Roemenië. Ze staat op haar sokken in de hoek van de ingang van de supermarkt. ‘Waar zijn je schoenen?’, vraag ik in het Roemeens. ‘Gestolen door een collega’, krijg ik als antwoord. ‘Oh, da’s dan balen....

Het boek " Vervangers " van Michael Marshall Smith is als science fiction geschreven, maar komt nu meer in de buurt van het genre thriller. Hij beschrijft klonenboerderijen, vervangers van mensen in de buitenwereld. Hoe er gebruikt wordt gemaakt van het identieke lichaam, het IQ blijft op het...

...tranen in die Russische kerkhofdrek en door de lens van haar gedichten bemin ik haar ontklede hemel. Tussen ons bestaat geen breuk. Lichaam van God, leer mij extase en verleer het niet. Dappere vrouw, ik zocht naar de ochtend van Geest in Geest in Geest te Jebaloega. Kom nu maar en dans met...

...wenkbrauwen op. Ze kijkt schichtig naast de lens, naar de klok, want haar trein vertrekt bijna. “Hoe kan dat toch? Het krioelt daar van de flikken”. Een uitlating die overal terug opduikt als een verkapte echo. Het nieuws loopt uit, drie kwartier uitweiden, hier en daar doorprikt...

Mijn juffrouw Engels van de Middelbare Tuinbouwschool te Utrecht had mij gebeld om een afspraak te maken om bij haar Italiaans te komen eten in haar woning in een buitenwijk van de stad. “Zou het je aanstaande zaterdag uitkomen Bjarne, er komt ook een derde persoon voor de gezelligheid.” Ik...

In mijn vrouw zit echt een goed hart, daarom is ze ook mijn vrouw natuurlijk. Ik ben zo kieskeurig op dat gebied, dat ik er al van uit was gegaan eeuwig vrijgezel te blijven. Heb jaren lang naar zo iemand gezocht. Een vrouw waar je op kunt bouwen en die je kunt vertrouwen, met een hartje van goud...

‘Hoi buurman, wat kijk je somber.’ ‘Ach ik weet niet of je het nieuws een beetje volgt, maar de toekomst ziet er niet echt florissant uit.’ ‘Maar wij hebben het toch goed buurman.’ ‘Ja, wij wel. En jij zult je misschien minder druk maken over de toekomst, maar ik heb wel kinderen...

We hebben allemaal onze zwakke punten. Het mijne is boeken. En dan is een boekenbeurs een onweerstaanbaar iets. Zo nu en dan organiseert het Centraal Boekhuis een boekenfestijn, zoals ze het zelf noemen. Dan verkopen ze hun restanten en lichtbeschadigde boeken met korting. Eén keer per jaar is...

...bloosde er niet eens bij, keek onverstoord in de lens. Zou zo iemand ooit een vrouw in zijn van alle luxe voorziene glimmende paleis durven binnenlaten? Stel je voor dat een nietsvermoedende dame voor deze man in zijn hypermoderne keuken de meest exquise maaltijd moet bereiden. Zou het kunnen...

De leuke begeleidster vroeg mij wat ik met dertig miljoen euro zou doen als ik het zou krijgen. Eerst wist ik het niet toen dacht ik dat ik het nooit zou krijgen maar nu gaan mijn radertjes toch draaien voor dit vraagstuk en probeer ik de begroting dan ook maar meteen sluitend te krijgen en aan...

Toen Henk en Ingrid al ruim zes maanden getrouwd waren had hij het mooi voor elkaar: zij werken en hij lekker thuis zitten. Zijn baas had hem voor straf naar huis gestuurd. Na een opdracht van zijn chef bleef hij uren weg. Iedere keer had hij een smoes. De chef vertrouwde het niet en is hem gaan...

...zegt de man met het staartje en steekt zijn duim op terwijl hij door de lens kijkt.

Hij had haar uitgenodigd voor een romantisch etentje. Ze was helemaal in de wolken! De populairste jongen van de school nodigde haar uit! Ze had de inhoud van haar klerenkast op het bed gegooid en was driftig aan het passen. Ze vond het allemaal drie keer niets. Ze had echt niets om aan te trekken...

Martin Rosema liet op de Politicologendagen in Leuven, België, een wel heel duidelijke grafiek zien. Hoewel we onszelf zien als gidsland en een Wilders erin is geslaagd om ons neer te zetten als een land vol linkse hobby’s, blijken we sinds 1945 consequent een rechts land te zijn. De PvdA en...

850.000 mensen die " tot de rijken horen" van ons land, dat is heel veel, 850.000 mensen die geen muntje hoeven om te draaien vooraleer ze hem ( misschien ) uitgeven, 850.000 mensen waarvan de maand niet te kort is, 850.000 mensen die niet af zitten wachten tot ' hun geld gestort is'. 850.000...

...je weer eens duister en gepikeerd brutaal de lens vervuilt) uit de krant en op een houten kaasplankje geplakt, de rand heb ik paars geschilderd en nu heb ik dus een zelfgemaakte ikoon van jouw keurige bakkes, soms zeg ik een weesgegroetje voor jou en voor onze Moeder en als ik weer eens...

Ik zit met mijn ziel onder mijn arm, tja waar zou ie anders moeten zitten, ik loop mijn benen uit mijn gat, een maffe uitdrukking is dat, want je benen uit je gat lopen, kan niet. Ik zit met mijn handen in het haar, ook een uitdrukking die is raar, want als je lang genoeg met je handen in je haar...

Alle kleuren die je maar bedenken kon waren aanwezig op het prachtige kleurenpalet als ze uit haar raam keek. Het uitzicht was betoverend, elke keer pakte ze de camera om opnames te maken van de prachtige luchten in de avondschemering, maar nu dus ook van de steeds veranderende herfsttooi van de...

Mocht u, geachte lezer, de kop en deze zin kunnen lezen, dan heeft de redactie het aangedurfd mij op eigen risico een ervaring te laten ondergaan. Dit houdt in, dat ik voor het eerst de stoute schaatsen mocht aantrekken, me op het gladde ijs mocht begeven en eens een column proberen te schrijven....

De jongen lag op het kleed voor het vuur. Zijn gezicht was rood maar het kon nog de schoonheid van zijn contouren niet verhullen. Een wanhopige brand, die schijnt te weten dat er blusgevaar bestaat vlak voor het einde. Moeizaam richt hij zijn hoofd en schouders en ogen op. Hij kijkt en vraagt....

Ach, we hebben allemaal in onze schooltijd wel eens wat overgeschreven toch? Ik wel, moet ik eerlijk bekennen. Veel was het niet, maar in een enkel geval kon ik niet bij de les zijn om een of andere duistere reden die ik vergeten ben. Gelukkig was er altijd wel iemand bereid om zijn of haar schrift...