Alle inzendingen over Nacht-stilte

Het zou de beste nacht van de week moeten zijn. Een nacht waarin je na ontspannende liefkozingen in een diepe, zorgeloze slaap valt. Een schier eindeloze nacht waarin alle vermoeienissen van de week heerlijk weggeslapen kunnen worden, zodat aan de nieuwe week weer met frisse moed begonnen kan...

Het zou de beste nacht van de week moeten zijn. Een nacht waarin je na ontspannende liefkozingen in een diepe, zorgeloze slaap valt. Een schier eindeloze nacht waarin alle vermoeienissen van de week heerlijk weggeslapen kunnen worden, zodat aan de nieuwe week weer met frisse moed begonnen kan...

Na mijn eerste liefde kwamen er andere vrouwen. Janneke, een echte Hollandse meid die graag ging stappen en de rest van de week over niet veel meer dan die ene avond kon praten. Maria, de atheïstische vegetarische feminist waarbij niemand iets goed kon doen terwijl zij bij iedereen ergernis opriep...

De dichter Ingmar Heytze presenteerde de dertigste Nacht op een bijzonder vriendelijke en meeslepende wijze, steeds opnieuw kwam hij weer aansjokken met opnieuw vurige aankondigingen paraat. Wie mij het meeste hebben geraakt, zal ik benoemen. Allereerst noem ik Maud Vanhauwaert, die vloeiend...

De vaalgrijze nieuwe gordijnen met de deftige maar toepasselijke naam "Mission Night" bedekken sinds kort mijn ramen. Zij sluiten de magische nacht en de duisternis die de dromen begeleiden buiten. Ik laat de dromen toe die ongekende universa voor mij ontsluiten. Reeds lang overleden personen...

Volgens de Balinese kalender zal zaterdag 17 maart 2018 de eerste dag van het jaar 1940 zijn. Deze feestdag wordt Nyepi genoemd. Nyepi begint bij zonsopgang op zaterdag 17 maart en dat feest wordt in stilte gevierd: geen licht maken, geen lawaai, geen TV, geen radio, geen muziek, niet koken,...

Deze week gaven de laatste soldaten van Marioepol zich na 83 dagen oorlog over. Het was een bovenmenselijke prestatie en kostte heel veel burgers en soldaten het leven. Oekraïense burgers en soldaten én Russische soldaten. Marioepol is een overwinning zonder de door Putin gewenste glorie,...

Een grote, ronde bloembak vol lelies staat in de lege, nachtelijke schoolgang. Over de gele bloemkronen strijkt een zacht, nietig zuchtje, waaraan stille, maar vlammende verteldrang ontspruit. De stemmen en voetstappen, die hier overdag te horen waren, zijn vergaan in het bezadigde duister. De...

Wanneer ik de wanhoop van de wereld in mij voel groeien omdat ik er mij luttele seconden werkelijk mee verbind, word ik bij het minste geluid in de nacht wakker en voel de angst voor wat ikzelf en mijn kinderen in deze chaos van het leven zouden kunnen vinden en meemaken. In mijn gedachten,...

Ik mag dan literair doorkneed zijn, als tegenwicht zing ik soms graag malle liedjes zoals 'Alie' van Normaal, van Benny die na al die jaren geen spat veranderd is, prachtig, die kerel. 'Vrouw Havekamp' zing ik ook graag, vooral de zin 'Wat heb je dikke tieten! hoe weet ik dat? ik heb ze zelf...

Het begon zo: Ik was heel klein. Opgerold, met mijn armen om mijn knietjes geslagen, bevond ik mij tussen soepele wanden. Waar ik was wist ik niet. Het was er warm noch koud en donker als een sterrenloze nacht. Ik wist dat er een boven en een onder was maar ik behoorde nergens toe. Ik had geen...

Ik haat het om ouder te worden, de buitenkant rimpelt en groeft, want de binnenkant rookt en drinkt. Ik voel de tand des tijds, ontwortelde mijn jeugd, onontkoombaar meld ik dit mijn kinderen, anders word ik nooit ouder. Deze ochtend wandelde ik in het park, in de herfst van mijn leven vond ik...

Ik ben van de natuur. Ik ben de vogel wiens koers lastig stand houdt in de wind. Ik ben het blad dat van de bomen waait, Woest als felle woorden, waaiend over straat. Een afgescheurde tak, niet ver van de moederstam, Ik snak naar adem. Ik ben de zware wolken jakkerend door de...

Jonge Uil en Wijze Uil zaten samen op de tak van de oude Eikenboom in het Verste Woud waar zij op vakantie waren voordat de wijze Uilenlessen zouden beginnen. Ze luisterden naar de stilte, de stilte die alle antwoorden zou geven van hun ziel. Jonge uil vroeg: ' wat is wijsheid, wat is...

Laatst heb ik een ‘gedicht’ gemaakt geheten ‘Wat is toch die Stilte’, waarin geprobeerd is meerdere facetten van stiltes te benoemen. Hoe ik daartoe ben gekomen weet ik niet meer, maar opeens was het er weer eens – het besef van en over stilte. Iets wat we op het platteland zo af en toe...

Er hangt een lage mist over het akkerveld. Dauwdruppels parelen bengelend aan bladstengels, met zachte kracht priemt de zon haar gelige warmte door witte wolkenvelden. Kabbelend, dartel watergeluid laat mijn stille hart borrelend wakker worden. Kleine spinnenwebben wiebelen bepareld glinsterig en...

De stilte zal zegevieren. Boven de herrie, boven de moraal. De stilte is sterker dan mijn woorden, al wat men van mijn aanwezigheid ooit zal horen!

Langzaam zag ik ze weer achter een horizon verdwijnen, de droombeelden die ik had gemaakt, van mannen, vaak naakt in het bestaan, die niets anders deden dan geld verdienen aan de belofte der liefde. Ik hield er niet langer een kater aan over, en als het wel om een kater ging, dan was het dikwijls...

De violiste is bloednerveus. Voor het eerst gaat ze voor publiek haar eigen compositie spelen. Als de laatste tonen zijn weggestorven, volgt er een oorverdovende stilte. Dan barst een daverend, minutenlang applaus los. Ze huilt en lacht tegelijk. Achteraf bekeken was dit de mooiste stilte, die...

Ongekende pijn terroriseerde hem, ontoelaatbare, niet in te dammen pijn, de term: sterven van de pijn ging echter niet op, hij bleef leven elke dag een kwelling van ongekende omvang. Hij werd er niet vrolijker door, neen, hij werd in tegenstelling tot de vrolijke vrijbuiter die hij altijd was een...

Midden in de nacht schrok ik wakker door een enorme klap. Wat er aan de hand was realiseerde ik mij niet meteen. Ik zou dus naar beneden moeten gaan kijken of de kat iets uitgespookt had. Onschuldig keek hij mij aan en na een blik van: “waarom kom je kijken of hier wat gebeurt?”, ging ik dus...

TOM Dit verhaal is louter ontsproten aan de fantasie van de schrijver, enige gelijkenis met bestaande personen uit de werkelijkheid is dan ook louter toevallig. De zon had zich reeds lang bij de macht van de nacht neergelegd, en was vertrokken naar de andere kant van de wereld. De...

Toen we het huis in Frankrijk kochten, moest ik nog vaak denken aan het eerste huisje dat ik kocht. Het was een oud boeren huisje in Hem, een dorp in Noord Holland. Met dat huis was iets geks aan de hand. Regelmatig werd er midden in de nacht aan de deur geklopt en als ik dan uit het raam keek,...

Ik zeg u, de dagen zijn te lang, de nachten nog veel langer. En verdomme 's nachts als je wakker bent dan dreunt de waarheid binnen als paukenslagen tegen oogbollen. De sensoren staan wijd open de popmeters op maximaal, het komt binnen als een alles verwoestende modderlawine. Chaos en ruis en...

Land van verdwenen bossen, van verdoemde aarde. Reiziger in een zwarte mist. Ontsloten aan het ziende oog, als overlevende op deze lichtloze dag. Luisterend naar gepiep en gebrom, lekkende kranen, fluisterende onzichtbare stemmen. Badend in het stinkende...

Als de eenzaamheid aan je deur klopt doe dan niet open. Ik heb dat wel gedaan en heb nu spijt als haren op mijn hoofd, want het heeft mij zeker geen goed gedaan. Als je alles hebt gehad en alles hebt bezeten en alle geneugten des levens hebt mogen proeven, is het een hard gelach als de eenzaamheid...

In de diepe roerloze stilte van het bestaande "Zelf" is er niets of niemand nodig. Slechts het "ego" kan zich verliezen in zijn "echo". Het "ZELF" heeft geen weer-galm nodig.... HET IS...! Binnen in de stilte van deze rijkdom, laat ik mij deinen op het dragende leven !

ik kijk hem aan, mijn ogen vol passie vertellen hun diepste geheimen, verraden verlangens, die bij elke stap steeds verder naar boven drijven en zwijgzaam meedeinen op het ritme van mijn wellustige lichaam waar parels van zweet in schaduw schitteren woorden verstommen, als muziek plotseling...

In elkaar gedoken, gehurkt, elke spier van haar lichaam gespannen, tuurt ze in de verte en gaat met haar scherpe ogen de horizon af. Haar lichaam is amper bedekt met een lendendoek en glimt in de zon. Daardoor kan men zien wanneer ze één enkele trage beweging maakt om haar houding te...

Mensen lopen langs me heen, kijken strak voor zich uit en verdwijnen tussen andere mensen zonder een spoor na te laten. De stad zwijgt. Zoals altijd. Stenen hebben geen geheugen, zijn slechts een dode reflectie van wat is geweest. Je moet heel goed kijken wil je de schimmen uit het verleden...