Alle inzendingen over Nog één continent te gaan...

...het Operahuis van Sydney te betreden, beklimt men vanaf het voorplein een monumentale trap...! <<< Deze cultuurtempel, net als schelpen dat kunnen, opent zich vervolgens voor minnaars en minnaressen...!

We zoeken ons leven naar antwoorden over waar we hierna naar toe zullen gaan, maar volgens mij willen we helemaal niet weten waar we hierna naar toe gaan.

...moet maar sloper worden. Misschien kan hij de muren slopen, die wij om ons rijke westen hebben gebouwd.

...ondanks de intelligentie van een vijfjarige zo scherp op de verpakking waarneemt; zijn lievelingschocolade uit het zo verre continent achter de horizon dat de hopeloos imbeciele en krankzinnige jongen met de totaal gemankeerde hersenen nooit zal kunnen kennen......

...kan zo'n continent in het algemeen en diverse landen in het bijzonder nou ongeschonden teelt, groei, bloei en oogst doorstaan...?

...als oude man. Je had Afrika zo lief, mijn wonderlijke vriend en Afrika sloot jou uiteindelijk in zijn liefdevolle armen....

...jaar geïnternaliseerde vrouwenonderdrukking in onze hoofden, harten en samenleving om te buigen naar een vrouwveilige wereld.

...dochter, Roisin, en twee zonen, Conor en Danny. Je woont met hen in Dublin, maar jullie zijn ook veel in County Kerry. In oktober 2012 doe je vier concerten in Nederland, in Breda, Groningen, Eindhoven en Utrecht. Gelukkig zijn de gelukkigen, die daarbij aanwezig kunnen zijn! You will...

...zien zij dit continent als een paradijs. Afgezet tegen waar zij vandaan komen, hebben zij natuurlijk nog gelijk ook... En zo stroomt ons continent vol; vol met mensen die net als wij, gemiddeld, een normaal leven willen. Een normaal leven, zonder regelmatig kans op gemiddeld een meer dan normaal...

Eind oktober. De vuurbal van de zon hangt achter het geboomte. De hemel neemt wisselende tinten aan en het geboomte verkleurt; aarzelend wordt het geel en bruin zoals de grijsheid in mijn haar treedt zoals een ontdekkingsreiziger voorzichtig voet aan land zet op een nog onbetreden continent.....

...ik aan hen. Kwade geesten begonnen zich op dat moment te wreken. 'Doe maar meteen wat jullie van plan zijn', zei ik. Niemand leek mij te begrijpen, tot het moment dat zowel Rob als Martin opstonden en voor altijd verdwenen...! (Rond de Millenniumwisseling)

...ding, ik moet scheiden van haar. Zo kan het niet verder, ik moet opnieuw beginnen en liep terug naar zijn auto. Wordt vervolgd

...mocht zijn. Ook hoorde hij een paar jaar later, dat Lida aan een leverziekte was overleden.

...had beloofd nooit meer vreemd te gaan en zo was het huwelijk toch nog gered. Het monster sleur was verdwenen.

Wat verloren is gegaan...! Uiteindelijk is niets verloren gegaan, is mijn leven verrijkt: de hobbyistische beroepen schrijver/dichter, lees: auteur en poëet zijn met de professie postbode en -bezorger samengekomen of zelfs samengesmolten. Zowel geestelijk als fysiek een bijeenkomen dat rijker...

...van elkaar en twee continenten. "Wat geestelijk leeft, kan men niet doden"; verankerd ben je aan mijn hart, aan mijn ziel, aan mijn geest. Die magische machine zendt me niettemin berichten van jouw hand. In het restaurant is het licht bleek en helder. Ik weet nu dat je bij me bent...

...maar mijn artikelen op de band hoefde te zetten. "Dat is lief van u", verklaarde ik hem. Maar is het leuk aangezien te worden voor een zielige senior, voor een stumper die het allemaal niet meer zelf kan behappen?

...buiten vooral niet te bewegen. Want dat ze snel zijn hoef ik u niet te vertellen.

...onder het regime van de Ceausescus, daar zij slechts 8 jaar oud was toen zowel Nicolae als zijn vrouw Elena standrechtelijk zijn geëxecuteerd. Inmiddels 26 jaar verder in de tijd, in een nieuwe eeuw, heeft Linda Maria Baros haar naam reeds gevestigd...! (Einde deel I)

...van de arts, bevolkt door meerdere patiënten, wierp hij aanvankelijk aarzelende en onzekere blikken in mijn richting als een ontdekkingsreiziger die voor het eerst voet aan land zet op een nog onbetreden continent, tot hij mij aansprak. "Ik ken u van de bus. Ik ben dertig jaar chauffeur...

...felle drums mijn hart opspringen in mijn borst, beroeren zij mijn ziel en geven zij een indruk van het temperament en de passie van, nogmaals, de Afrikaanse ziel.

...en horizonten, voorgoed, voorgoed. Septemberregen tikt tegen mijn ramen. De straten liggen blinkend voor me.

...ook later in mijn leven, nooit zou bereizen. Volzinnen die de diverse, majesteitelijke, indrukwekkende landschappen beschrijven, leerde ik van buiten en in het bekrompen, kleinburgerlijke en armoedige milieu van mijn jeugd kon ik alleen maar dromen van wat zo exotisch, zo magisch en zo ver was

...continenten verwijderd was. Ik bedank de hemel die mij de nieuwe dag schenkt, de hemel die lichtere tinten aanneeemt, de hemel die mij troost, die mij bevrijdt.......

...de bank. De klok hield ik wel in de gaten en zei tegen haar, dat ze naar huis moest gaan, want Jennie kan ieder ogenblik thuis komen. Ik had het nog niet gezegd of de huiskamerdeur ging open en zag ze ons, Truus met haar rok helemaal opgetrokken nam gauw de benen, maar kreeg toch nog een harde...

Er zijn 1001 redenen om tegen mij te zijn. Er is 1 reden om voor mij te zijn.

...aangevuld met ongehoord hoge onkostenvergoedingen. Europa is ten dode opgeschreven, de ratten vreten alles aan, gelijk de pest die dit continent eens plaagde.

...maar 't is zonder twijfel tot aan de dag van vandaag een onomkeerbaar feit. Ooit geloofde ik nog in wonderen, later niet meer, maar inmiddels weer wel...! Een vorm van naïef zijn als reddingsboei...?

...pogingen tot verbetering van de E.U.opbouw worden ondernomen, bij voorbaat een vruchteloze onderneming.

...en hoe zijn "Eugen Onegin" een ver, zo ver souvenir voor mij vormde aan de wervelende droomgestalte van mijn vriend, die mij voorgoed ontstolen was......