Alle inzendingen over Patrick H

...Dat meen je niet’. Het denkbare was gebeurd. Zijn herbarium, was mijn herbarium geworden.

...zit nog op zijn hoofd. Hij knikt mij ernstig toe. Ik knik terug. Ik (h)uil.

...groot pak van wrede ellende is van mijn fragiele hart gevallen. Mijn hart komt weer tot rust en het klopt tevreden voorwaarts, zonder dat kwelgeesten bedding vinden.

...met mijn nieuwe verworvenheden op het schoolplein. Nu zou ik er ook bij gaan horen.....

...een steels gebaar.... Op dat moment was ik alle kwetsuren, alle verdrietelijkheden vergeten....

...op deze site de categorie science-fiction ontbreekt. (...)" Uit: "Toen was tijd nog heel gewoon" van Guus Flater.

...1926 overleed jouw vader. Je schilderde meer dan 600 portretten. Op 29 september 1931 ben je na enkele perioden van geheugenverlies in Londen overleden. Je werd 52 jaar en je bent in de Putney Vale Cemetery begraven.

...to, God only knows, And not the poor disciplined people! Anna Wickham

...le Stelle' te luisteren en je begrijpt meteen waarom. Hemeltjelief, wat een hemelse engelenstem!

...was de kleding. Als kleren nat worden, krijg je een baksteeneffect. Er is dan geen houden meer aan.

...Omdat boere naar Duitsland ontsnapte, heeft hij die straf nooit uitgezeten. Wat mij betreft mag hij zijn verdiende straf daadwerkelijk ondergaan.

...en het plein. Hier wordt een glamour en een extase van jeugdige fotomodellen geëtaleerd die in schrijnende tegenstelling staat tot al het dagdagelijkse grote leed dat aan de orde is te midden van de bevolking en in de tot waanzin vervallen en gedegenereerde wereld.

...liever dan ik. Maar we hoeven ook niet alle passies te delen?" Van die zin werd ik even stil en voelde dat mijn gezicht een kleur kreeg. Gabriëlla ging voor me staan en keek diep in m’n ogen. (wordt vervolgd)

...werkelijk om gaat. Dan wil ik niet deugen, mezelf alleen maar verheugen in de (h)eerlijkheid op mijn pad. Sliep uit!

...begraven. Marc Esposito maakte een documentaire over je leven en de zanger Raphaël Haroche schreef het lied 'Chanson pour Patrick Dewaere' voor jou. Verder bestaat er inmiddels de Patrick Dewaere Award.

...springen. Je werd tweeënveertig jaar en je bent begraven in Père-Lachaise. Het was zover.

...Vraag mij af waar dat vermoeden vandaan komt... Of zou er iemand gelekt hebben...?

...leven het van de dood. Wij vergeten alles wat er is gebeurt en zingen vrolijk: “stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde.” Tot er weer een Goede Vrijdag in ons leven komt en wij alles weer zijn vergeten.

...Berglandweg en ik was een van hen). De "edele" taak van het vervaardigen van de verslagen van hun vergaderingen was mij toentertijd toegewezen.

...sprookjesboek. Mama wachtte iedere dag trouw op me bij de stenen trap die voerde naar de kleuterschool, gekleed in de blauwe nylon vijftigerjarenjurk.

...wat zal hij straks opkijken wanneer hij thuis ontdekt dat hij zijn sjaal, die we zojuist hebben veiliggesteld, vergeten is.

...Maar wat gebeurt er hier behalve het groeien van de druk op de blaas dan verder nog? Thuis met de broek op de enkels, het porselein zeker niet sparend en met de jas nog aan, ontdek ik dat ik mijn sjaal ben vergeten.

Banken en instanties staan erom bekend dat ze over de grenzen van de dood nog incasseren. Dat ze bij wijze van met een dwangbevel op de ovendeur staan te bonken of de zoden van je graf lichten en bij geen gehoor roepen dat je nog niet van ze af bent. Niet zó gemakkelijk.

...te kijken in een rechte lijn door naar huis, me afvragend of ik iets verkeerds had gedaan.

...een chromen pruik dragen. Al dat geschreeuw om een transparante overheid terwijl in werkelijkheid de burger steeds transparanter is geworden voor die overheid. De inhoud van je computer wordt straks opgesloten in een zwaar bewaakte cloud. Je mobiele apparaat bepaalt waar je wel en niet binnen...

...oog ongeschonden diertje, dat in allengs snellere vaart een veilig heenkomen zocht, nog na.

...zelfkennis verbied mij dat. Er is al genoeg kapot en op het oog onherstelbaar achtergebleven.

...tegen een boom op de brede groenstrook leunde, en in de verte een inkomende traumahelikopter zag die geluidloos boven de stad vloog. De keurig in het gelid staande bloemencompagnie verwelkomde mijn peloton van drie diep donkerpaarse tulpen, met een gereedstaande groene plastic vaas gevuld met...

...volgend hoofdstuk een verhaal zouden vormen. Het maakte dat hij was gaan geloven dat het verhaal de schrijver uitkiest, en niet andersom, zoals velen denken.

...en dat: ‘een sierduif helemaal geen hoenderachtige ís!’ Het hielp allemaal niets.