Inloggen

Alle inzendingen over Schijnbare tegenstan

425 resultaten.

Sorteren op:

Als een inscriptie in een voorhistorische penning: voor altijd......

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88
Op een vodje papier bewaar ik nog altijd de schrijfsels van mijn arme, getormenteerde ouders wiens levens voorbij ijlden als een stormwind.... Het handschrift van mijn vader, na lange jaren op kantoor vervormd en veranderd, getuigt, zoals ook een grafoloog zou beweren, van intelligentie en...
I.Broeckx26 december 2019Lees meer…

"De vloer op"

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148
De eenentwintigste eeuw heeft zich voortgespoed en voor velen lijkt de eeuwwisseling nog heel dichtbij. De regisseur van "De vloer op" is ook inderdaad al twintig jaar schijnbaar toegewijd en kennelijk verschoond van zingevingsvragen of verveling bezig met zijn "métier": het verzinnen van telkens...
I.Broeckx4 oktober 2019Lees meer…

Troost in eenzaamheid

hartenkreet
2.8 met 4 stemmen 87
Ik heb mijzelf een kameraad verschaft, waar de wereld er mij geen gaf. In de dierenzaak zag ik kooien te kust en te keur en ik koos er een met gouden spijlen. De kanaries fladderden wild in het rond toen de verkoper zijn hand naar hen uitstrekte en een van hen, waarop ik mijn oog had laten vallen,...

Tevergeefs op pad

hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 55
Aan onze Rueckertbaan, die zich uitstrekt langs de tuinen en grasvlakten die zijn gesitueerd rond de massieve, witte, stenen gestalte van ons grote Twee Steden Ziekenhuis, bevinden zich momenteel als een soort verkapte kunstwerken in een onwerkelijke tentoonstelling of als een soort mergpijpen in...
I.Broeckx20 september 2021Lees meer…

Een kleine oase in de stad

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 389
De Tilburgse straten, omzoomd door huizen en bouwwerken die uit baksteen of beton opgetrokken zijn, rijgen zich onverdroten aaneen in grauwe eentonigheid. Te midden van dit stenen labyrint is daar aan de Reitse Hoevenstraat ineens de boerderij met de malse, grasgroene weide waarop bevallige...
I. Broeckx4 december 2014Lees meer…

Radeloosheid, vertwijfeling, wanhoop (een soort prozagedicht)

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 62
Hoe herinner ik me die avond, die nacht toen je me buitengezet had en ik in radeloze vertwijfeling mijn weg zocht langs het donkere, troebele water van de Piushaven, langs de gevels en hoe ik tenslotte mijn heil moest zoeken bij die hulpdienst die echter geen hulp bood voor wat betreft de verre,...
I.Broeckx7 november 2016Lees meer…

Een merkwaardige collectie in St. Willebrord

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 149
In het dorp St. Willebrord, behorend tot de Gemeente Rucphen, koestert men in een merkwaardig museum een eveneens curieuze verzameling. In enkele houten paviljoentjes treft men hier een huiskamer uit 1890 aan die zelfs herinneringen aan de Napoleontische tijd met zich meebrengt. Ook is hier een...
I.Broeckx5 november 2023Lees meer…

Een date met een oudere dame

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 89
Ik had me niet opgemaakt voor de gelegenheid en met mijn kleding kon niet geadverteerd worden in "Elle", "Cosmopolitan" of "Vogue" De korte afstand tussen onze ogen in het helverlichte café moeten hem overduidelijk mijn leeftijd getoond hebben die ruim twintig jaar hoger lag dan de...
I.Broeckx17 oktober 2015Lees meer…

Houden van de nacht

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 572
De golvingen en welvingen die zijn als scheerschuim of sneeuw van het witte dekbed bedekken mijn lichaam als de verre reis begint. Ik zal zeegezichten zien of groene lagunes of hoog oprijzende torens, omwalmd door roetwolken of het graf van Louise de Coligny en haar gebeente, voor altijd rustend...

W. A. Mozart (1756 - 1791)

verhaal
2.6 met 5 stemmen 387
Ik zag hem dirigeren op de lichtblauwe wolken, nooit zag ik een vrolijker geest zo gedreven te keer gaan, zijn stokje was een toverstaf, waarmee hij anderen, waaronder mij, te spelen gaf. Vijf-en-dertig jaren en een wild leven vol muziek, een offer voor de nieuwe klanken uit zijn verliefde hart....

Eeuwig leven

column
5.0 met 1 stemmen 2.023
Mijn leven is een tijdelijk verblijf in een lichaam dat schijnbaar een vorm heeft. Dit wonderlijke lijf wordt gemaakt, bestaat een tijdje en vergaat dan weer tot levende deeltjes die geen gewicht en vorm hebben. Ook ik blijf en leef, maar míjn vorm verandert. Ik ontwikkel mij en mijn vorm...

Een verlaat, enigszins somber Kerstverhaal: Grauwheid en Glamour

verhaal
5.0 met 1 stemmen 275
De dag vóór Kerstmis: onbeschrijflijk grauw, troosteloos en droefgeestig is de aanblik van de stad, van de straten; als de hel. Merkwaardig nu genood, genodigd te zijn in een brandpunt van commercie, van jeugd, schoonheid en glamour; een brillenzaak annex contactlenscentrum aan de Bredaseweg....
I. Broeckx26 december 2013Lees meer…

In Memoriam: twee goudvissen

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.885
Zijn opgezwollen, feloranje lichaampje met de bolronde, nietsziende gele oogjes met het zwarte middelpunt van de pupil dreef roerloos en levenloos op het water in de kom waarin hij tot voor kort zo fluks had rondgezwommen. Ik moest hem eruit scheppen met het gazen netje en hem aan zijn kameraad...

Variatie op een thema van Dionne, een vriendin: "Als de jacht op een schichtige gazelle"

hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 90
Jarenlang maakte ik jacht op de Liefde als op een schichtige gazelle, die zich schuilhoudt in ondoordringbare, onoverzichtelijke wouden, waarin ik haar niet kon betrappen of traceren. Zij vertoonde zich, hield halt op zonnige, open plekken en vluchtte dan weer, schijnbaar verschrikt. Ik zag Hem...

Wereldorde

dagcolumn
4.0 met 6 stemmen 179
Over de verkiezingen weet ik helemaal niets. Zo gauw ik weer een politiek hoofd zie, zet ik de tv uit. Ik ben er allergisch voor geworden. Ook als er weer iemand op de buis verschijnt die zijn overtuiging probeert te pluggen, zap ik onmiddellijk weg. Waarom? Het is niet altijd zo geweest....
Ton Hettema25 februari 2017Lees meer…

Kleuterjaren (vervolg)

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 101
....en zo rusten mijn ogen vaak op het merkwaardige maar zo mooie en architectonisch zo geslaagde gebouw dat enkele jaren geleden verrees aan de overkant van de snelweg die mijn woning flankeert en daarnaast zie ik de onschuldige kinderen met hun skeltertjes en stepjes op een smalle geasfalteerde...
I.Broeckx13 oktober 2020Lees meer…

Zo verglijdt een leven......

verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 758
Twee grote, rechthoekige biljarttafels staan opgesteld in een lokaal van het Buurthuis. Koperkleurige lampen werpen hun schijnsel op het groene laken en op de bonte ballen. Enkele 65+-heren slenteren en schuifelen schijnbaar onverschillig rond de tafel tot ze "aan stoot" zijn. Nu is er tijd voor...
I. Broeckx21 augustus 2014Lees meer…

Onder goddelijke bescherming?

verhaal
3.5 met 2 stemmen 941
Zelfs vandaag de dag kan men nog minuscule godenbeeldjes die bengelen aan fragiele gouden kettinkjes bewonderen in de vitrines van het museum. Zij boden echter geen bescherming toen roetwolken en lavastromen de hellingen van de vulkaan afrolden en de straten van de stad en de villa's binnendrongen...
I. Broeckx28 augustus 2014Lees meer…

Met het getekende gezicht van de longlijders........

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34
In het Elisabeth Ziekenhuis met haar lange en labyrintische gangenstelsels duiden teksten aan de wand op de geringe literaire begaafdheid en het taalkundig onvermogen van de auteurs hiervan. Niettemin zijn ze gebeiteld in de muren en schijnbaar voor de eeuwigheid bestemd. De werkelijke literatuur...

Een treffen op de Meimarkt

verhaal
3.2 met 4 stemmen 71
...mij op; jaren van sfeer, van huiselijkheid, van schijnbare saamhorigheid en kameraadschap in mijn goede, oude, ouderlijke huis, in de vooroorlogse woning in de stille, chique buurt, die Mariska als haar eigen thuis beschouwd had en die zij getooid had met de frutsels en fratsels die zij van haar...

Verterende vlammen.......

hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 101
Zacht en stil ging zij haar weg, altijd al als een onbegrijpelijke, als een onbegrepene. Slechts af en toe barstten de opstandigheid en de teleurstelling uit haar binnenste als lava uit een schijnbaar uitgewerkte vulkaan. Ze trad in het huwelijk bij wijze van conventie, omdat zoiets de...

De langste dag

hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 89
Als de schilderijen aan de wand mij aangrijnzen als mombakkesen uit een horrorfilm en als het luchtledige van de eenzaamheid mij omgeeft als een atmosfeer die mij de adem beneemt en als de wijzers van alle klokken en horloges zich trager dan traag voortslepen en het schijnbaar oneindig langdurige...

RHENA (tweede deel)

verhaal
5.0 met 1 stemmen 100
Ja, de armen en benen van Rhena werden druk bezocht door de smulgrage knaagdiertjes. Maar na enkele dagen ging het hun toch tegenstaan. Ze gingen naar buiten om daar smakelijke zaadjes en andere hapjes te zoeken. "Toch blijf ik vuil," dacht Rhena. "Tenslotte zullen ze wel weer terug komen om van...

Het Reptielenhuis/gevangen en verraden

hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 73
Aapjes met wollige, gestreepte staarten, onzegbaar lief en kwetsbaar; een slang die de kop met de trillende tong tastend heft in alle richtingen boven het ineengestrengelde, lange, bonte lichaam; een leguaan: de bek verstard in een aandoenlijke "glimlach" (hij weet met zijn schubbige lichaam geen...
I.Broeckx23 december 2015Lees meer…
autobiografie
2.0 met 1 stemmen 414
De Gemeente Tilburg is wispelturig in haar beleid: soms hardvochtig en afwijzend; soms welwillend en ze had onverwacht in haar niettemin oneindige filantropie besloten dat ik mee mocht met een reisje van de Katholieke Bond van Ouderen naar Monschau, dat ik voor het laatst aanschouwd had in 1966 met...

Onheil en oproer in de Nassaustraat in Tilburg.....

verhaal
3.3 met 3 stemmen 139
Op een nog koude februarimorgen waarop een bleek zonnetje de wereld overspoelde werden wij opgeschrikt door luide kreten van onze buurvrouw en medebewoonster van de tweede verdieping. De moeder houdt in het trapportaal het kindje, het lieflijke, speelse en mooie meisje als een slappe pop in de...
I. Broeckx8 februari 2015Lees meer…

Honds

verhaal
2.8 met 24 stemmen 1.398
“Je hebt al zolang niet meer over honden geschreven,” voegde mij onlangs een trouw lezer van mijn stukken toe. “Je bent toch niet van je hondenhaat afgevallen?” Ik haastte mij te verzekeren dat mijn weerzin tegen alles wat blaft, niet was afgelaten. Toevallig hebben zich de laatste...

ONZE MAN 9

verhaal
2.8 met 6 stemmen 1.053
Afscheid ‘We zijn weer thuis pa’, klonk het opeens in de auto. Ze stopten voor een huis dat schijnbaar nog steeds van hem was. De man keek naar buiten, maar zijn gezicht gaf geen enkel spoor van herkenning. Ook in de woning, tussen zijn oude spullen, scheen er weinig tot hem door te...

Poetin - Kasparov 1-1 ?

dagcolumn
2.2 met 8 stemmen 558
De oud-wereldschaakkampioen Garry Kasparov is zaterdag in Moskou tijdens een betoging tegen de Russische president Vladimir Poetin opgepakt. Hij is na het betalen van een symbolische boete van 1.000 roebel op straat gezet. Kasparov, leider van ‘Een ander Rusland’, bracht een aantal uren...

HerfstSonate (2)

dagcolumn
2.5 met 2 stemmen 304
Ik ben van de natuur. Ik ben de vogel wiens koers lastig stand houdt in de wind. Ik ben het blad dat van de bomen waait, Woest als felle woorden, waaiend over straat. Een afgescheurde tak, niet ver van de moederstam, Ik snak naar adem. Ik ben de zware wolken jakkerend door de...
Meer laden...