Alle inzendingen over Spetters

Ik verwacht 6 juni een spetterende finale in Berlijn tussen FC Barcelona en Juventus. Ik verwacht dat Barcelona met zijn MNS-voorhoede er glansrijk (4-1 winst) met de Cup vandoor gaat.

...en je was erg teleurgesteld over de kritiek op 'Spetters', die inmiddels algemeen is bijgesteld, omdat de film profetisch en satirisch was. Je leed al vanaf je eenentwintigste aan zware, psychische inzinkingen en extreme depressiviteit. Je kon niet meer met die pijn leven en je was op zoek...

Het blijft voor mij een bijzondere beleving Wout Weghorst - ooit Emmen - in Manchester United te zien spelen, zoals gisteravond in een spetterende match tegen Barcelona. Compliment voor trainer Ten Hag die dit mogelijk heeft gemaakt en in tegenstelling tot Louis van Gaal dit elftal weer aan de...

Als in trance liep de kleine heks naar haar magische witte droomdier. De eenhoorn verschool zich half achter de eikenboom middenin het bos. Hij snoof zachtjes toen ze dichterbij kwam. Ze wilde het liefste rennen, maar was bang dat hij zou schrikken, dus liep ze behoedzaam en langzaam, terwijl ze...

De dag brak aan dat Liselore haar draak zou ontmoeten. Ze ging daarvoor naar het bos met Spetter en Hoorntje. Bij de grote eik ging ze zitten en wachtte. Spetter maakte zich klein en rustte op haar schouder. Hoorntje lag naast haar met zijn hoorn in haar schoot. Een heldere winterzon scheen door de...

Eens kwam de lieflijke vogel met het maïsgele verenpak met de zachte, beschermende veertjes die het diertje omhulden als een natuurlijke jas mij vergezellen. In het huis van zijn gouden kooi zong hij iedere dag het hoogste lied. Hij pikte opgewekt en voortvarend van het zaad in het voederbakje en...

Op vierjarige leeftijd mocht Liselore naar de kleine heksjesschool. Ze was daar een stil kind dat veel droomde. De heksenjuf probeerde haar bij alle spelletjes te betrekken, en ze deed haar best om mee te doen. Maar echt leuk vond ze het niet. Ook op het schoolpleintje keek ze vanaf de zijkant toe...

Zacht en grijs krult zij om mijn voeten, ik laat haar begaan, er gaat rust uit van deze oude dame en ik dein mee op haar ritme, zij weet als geen ander van wat er was. Zij is als de zee, warrelend watergolvend trekt ze me bij de enkels onderuit, spuit het natte zand tussen m'n tenen. De oude...

De Campina lag op die dag in de late herfst uitgestrekt voor onze ogen als een mooie, wellustige jonge vrouw op haar bruidsbed. We doorkruisten het landschap in het hobbelende, schokkende voertuig en hielden halt bij de "Belvertshoeve", een etablissement dat als het ware in de wildernis is...

De wereld lag roerloos en lam onder de broeierige, benauwende, loodzware deken van een gesloten wolkendek, in de wurgende, verzengende houdgreep van een onverwachte en langdurige tropische episode. Nergens meer de joyeuze schaduwen, die twijfel of melancholie kunnen symboliseren; de wereld gaf...

Heden ten dage tel je niet meer mee als je niet schettert, als je niet schittert. We leven in een wereld van zelfbejag, spetteren audio en visueel, gekleed in merktekens, logo's gaan ego's voor in totale onbezonnenheid. Blingbling, verblingding, juichen en schreeuwen om een Nawijn, een paus, en...

Beste lezers, collega's, vrienden en passanten, Bij mijn eindejaars overpeinzingen kom ik tot de slotsom dat ik u de afgelopen weken nogal eens in de steek heb gelaten. Tijd schiet vaak te kort en ook de onderwerpen komen niet meer vanzelf aanwaaien. Toenemende mildheid over het menselijk...

Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De stammen kunnen een geheim bewaren;...

Het oude park, waarvan de plattegrond een driehoek vormt, ligt ingeklemd tussen de straten en strekt haar boomkruinen bereidwillig en beschermend boven zijn bezoekers uit. Het herbergt homo's en hetero's, zombies, zonderlingen en zwervers, kinderen en dieren. De stammen kunnen een geheim bewaren:...

Op de Grote Toverschool begon het op te vallen dat Liselore niet meer naar colleges en tentamens kwam. De tovenaardocenten hadden dit doorgegeven aan de tovenaarprofessor en die sprak Liselore hierop aan. "Is de studie te zwaar voor je, Liselore?" "Nee, tovenaarprofessor, ik vind het juist heel...

Lange tijd passief de kat uit de boom gekeken Ledigheid droefenis uitgeblust Schoonheid warme bloemenpracht ontgingen me helaas Mijn kind met tactvolle liefdevolle voeling Benadering die geen woordenvloed hoeft Vuurrode roos ontlook langzaam maar zeker Genot verwondering, Passie en spetterend...

Morgen. Misschien overleef ik deze nacht niet en zie ik je morgen niet. Wie zegt er trouwens dat ik levend uit dit station geraak? Ik voel het ijskoude staal tegen m'n warme lijf door er alleen nog maar in m'n ooghoeken naar te kijken. Waarom lijkt iedereen toch zo verdacht 's avonds? Een groep...

(voor Enid Yandell (1869 - 1934)) Je bent geboren op 6 oktober 1869 in Louisville, Kentucky. Jouw ouders waren de chirurg Lunsford Pitts Yandell, Jr en Louise Elliston Yandell. Jij was hun oudste dochter. Jouw jongere zussen waren Maud (1871 - 1962) en Elsie (1874 - 1839). Jouw jongere broer was...

...je iemand iets schrijven die zo woest is dat de spetters van het papier afkomen, bij wijze van spreken. We zijn en blijven altijd netjes, proper bijna, praten en schrijven over lief'lijke dingen, worden zelden boos of woedend. Nog niet eerder zag ik langskomen dat iemand zijn hart verbaal met...

Mijn ogen vestigden zich op het, door uitlaatgassen en kwalijke dampen beroete en vervuilde viaduct bij het NS-plein toen ik bij de bushalte stond. De stad, mijn geboortestad, werd zo opgehemeld en verfraaid in glossy magazines met glanzende bladzijden en gelikte foto's, maar verdiende zij de...

De kamer waarin Liselore terecht kwam, was bijna even groot als het hele huis van Nana en Herald. Nou, zeker zo groot dan als de keuken plus de hal plus twee slaapkamers van Liselores thuis. Aan de wanden stonden hoge kasten vol met boeken. Achter een grote tafel zat een kleine tovenaar in een...

Hoeveel jaren sta ik al brompottend in de stromende regen voor het rode stoplicht? Zelfverzekerde zakenmannen rijden kurkdroog door in hun BMW, calculerende huisvrouwen met mascara op hun oogleden en kinderen op de achterbank nemen keurig de bocht in hun Volvo, succesvolle drugs- en seksbaronnen...

Op de kaart staart ze naar de Eiffeltoren. Tantes leven was een reis. Ze kijkt neutraal, dat moest. Het is een oude foto; over veertig jaar zou ik pas komen. Misschien wist ze dat al, kien als ze was tot die laatste weken. Ze vrat graskaas vanachter haar bejaarde bureau, ooit van duur eikenhout....

“Procedamos in pace In nomine Christi, amen Cum angelis et pueris Fideles inveniamur Atollite portas, principes,vestras Et elevamini. Portae aeternales Et introibit rex gloriae Quis est iste Rex glorie? Charles werd wakker met een dreunend hoofd. Hij had gisteren met zijn vrouw een...

Buiten stormt het en de wind slaat regendruppels tegen mijn vervuilde ramen, ik heb een naar kuchje opgelopen, wat een kennis eens deed afvragen of ik een hondje was. Was ik een hondje, dan zou ik zeker niet in Nederland blijven, maar lekker naar warmere gebieden wandelen. Een echte winter kunnen...

...leegt al vliegend z’n darmen; enkele spetters landen uitgerekend op zijn visschotel. ‘Gatver.. de gatver.., die kloten rotvog…….. eh meeuwen.’ Zij deed alsof ze niets gemerkt had, en at met een lichte grijns verder, rondom genietend van de mooie natuur. ‘Heb ik iets...

Het heeft even geduurd, maar ik ben weer op aarde beland. Na een paar weken in een Robbie-roes te hebben geleefd, is daar abrupt een einde aan gekomen. Het moest er natuurlijk ook wel een keer van komen. Zo’n crush kan niet blijven duren, toch zeker niet als je al getrouwd bent en een relatief...

Er broeit iets in onze samenleving. Dat beweren een hoop deskundigen of mensen die zich alleen maar zo noemen. Ze zeggen dat er wat gaat veranderen in de huidige maatschappij. Het systeem van de markteconomie zal verdwijnen. Nou ja, of dat waar is en wat er dan gaat gebeuren, daar gaat het nu niet...

Ik zwem elke dag. Nou ja, bijna elke dag. Het liefst in zee. Dat is van de caravan af toch een goed tien kilometer trappen. daar heb je niet altijd zin an. Als ik in de nachtdienst zit bijvoorbeeld. Dan is er nog het zwembad. Onverwarmd en dus ijskoud in het voorjaar, overvol op een warme zomerdag....

...druk de foto tegen mijn wang. De zilveren spetters in je helderblauwe ogen lijken voor mij bestemd, je gouden haren lijken te smeken om een aai van mijn hand. Voorzichtig wil ik je neus beroeren, je wangen, maar het papier houdt me tegen met een kil verwijt. “Wat?” vraag ik harder dan...