Alle inzendingen over Taken

De kinderen van het bruine beertjecollege gingen op stap met de boswachter in Drenthe. Nu het waren al pubers van dertien jaar maar dat maakt niet uit. Het was een dagje Drenthe voor de beugelbekkies in het vieze en smerige bos volgens hun bescheiden mening. De boswachter was geen populair type...

"Ach,ach," mompelde de man. "Wat heb ik vandaag de studenten verteld? O ja, over de Griekse wijsbegeerte. Daarna iets over de eerste sterrenkijkers, die ruim vierhonderd jaar geleden werden gemaakt. Vol vuur was ik aan het woord. Maar een meisje herinnerde me er opeens aan dat ik het vandaag...

Ik schreef, zij schreef, dat het geheugen zwak is en dat de loop van een leven kort is en alles zo snel gaat, dat we het verband tussen de gebeurtenissen niet meer zien en de gevolgen van de daden niet meten kunnen. We geloven in de fictie van de tijd, aan het heden, het verleden of de toekomst...

In de massieve zwarte kolos die in de Tilburgse volksmond wordt betiteld als "de doodskist" vond eens het zoveelste onheilspellende, rampzalige en tot wanhoop stemmende toneelstuk plaats op het onzalige toneel of podium van mijn leven. Gezeten aan de computer behoorde het tot mijn taak als een...

...schoonheid en "Schwung" te verlenen aan het onooglijke, lelijke en aftandse en mijn mededogen voor de jeugd is groot...Al te spoedig zal het leven hen overrompelen, overspoelen, zullen de taken, verantwoordelijkheden en spanningen op hen rusten en al te spoedig zal de ouderdom hen vol weemoed...

De McAllisterstraat, ongetwijfeld vernoemd naar een verzetsheld, naar een van die stoere Amerikanen die vijfenzeventig jaar geleden onze stad bevrijdden, bevindt zich in een uithoek en we bereiken deze met de snelle en comfortabele auto van mijn collega. De nacht is gevallen over Tilburg maar ik...

Eens ontmoetten en omstrengelden de takken van de bomen in de Dillenburglaan elkaar boven de langgerekte straat, dichtbij mijn huis. Maar de bomen zijn "gekandelaberd"; nu zijn er nog slechts kale stammen die ieder een verschillende, merkwaardige en zonderlinge uitwas van gebladerte dragen. De...

Ik ben geworteld in tijden die voor mijn bestaan liggen. In oeroude tijden liggen diep mijn wortels waaruit ik eens groeide. Aarzelend verschenen eens aan mijn stam fragiele takken tot zij werden wat zij nu zijn; harde houten stammen die niet meer schrikken van een briesje of harde windvlaag....

Het ene meisje draagt op de foto de bril die zij al droeg sinds haar zevende jaar en die zij nog lange tijd bewaarde; zij is de intellectuele; het andere meisje is de clown; zij lacht en draagt frivole staartjes in het haar, samengebonden door onschuldige frutsels en fratsels..... De meisjes...

Achter ons arbeidershuisje waarin wij, de kinderen Broeckx, opgroeiden, strekte zich een bescheiden, klein tuintje uit, begrensd door een ligusterhaag die ons scheidde van de buren. Het afscheid van Vader viel ons soms zwaar, als hij 's morgens op de fiets naar zijn kantoor vertrok. Maar onze...

Aan het Stadhuisplein in Tilburg naast de oude Heikese Kerk die als vanouds haar grijze toren de hemel in steekt, vindt men het loodgrijze, monumentale beeld van Bisschop Zwijsen. Hij was in een vorige eeuw de grote coryfee en katholieke voorvechter van onze stad. Daar is ook het monument tegen...

Er vliegen merels door de tuin, hij zwart, zij bruin. Ergens in mijn brein zou ik die merel willen zijn om even te kunnen vliegen weg van dit aardse veld. De tuin omringd door groene weiden waar schaapjes lopen, dertien in getal. Het waren er vijftien maar twee zijn door de boze wolf gedood. De...

De "Hasseltse Kapel", onze oude Tilburgse kapel uit het jaar 1400, bevindt zich als het ware in een oase. Zij is merkwaardig gesitueerd zo vlakbij het "medisch bolwerk" dat het Twee Steden Ziekenhuis vormt en ook vandaag de dag is het er een komen en gaan van vele devote Tilburgers. Het...

Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu zijn hals en de pop was opgevuld met oude panty's. Half blind en doof, vond mevrouw nog moed te werken aan de harlekijn....

Vroeger waren er geen regels. Er waren grotten, er was honger en er was loslopend wild. De mannen waren jagers toen, ze namen hun speer en liepen kilometers ver om een dikke buffel te doorboren. En daarna kilometers terug met hun trofee achter hen aan, de tong tegen de kin. Het leven was...

De Kruidenlaan is lang, langer dan ik verwacht had. Men is hier aan het werk met enorme graafmachines met merkwaardige, mechanische hulpstukken die dienen om het blootliggende gele zand in te scheppen en elders weer te deponeren, een op het oog zinloos karwei dat echter vanzelfsprekend dient ter...

Sonnet: Bij deze tere, toch besliste wijs, zit de vogel, schalks of waardig bezongen door lovende, kunstminnende tongen, op zijn sterke tak, verlangt naar een reis. Luid roepend en luchtig gestreept zwartgrijs zweeft in lange lijnen, wijde wrongen over boomtoppen, spits,...

...kan ook gebruikt worden bij toekomstige taken. Als er twee mensen zijn die elkaar vertrouwen en tegen elkaar praten over vertrouwen, heeft het woord duidelijk een andere betekenis dan wanneer twee bankrovers, die bang zijn dat hun maat er met de poet vandoor gaat, over vertrouwen...

Het was een zomerdag in de zomer van mijn zevenenzestigste levensjaar, laat in mijn leven nog geschonken door een Onbekende, die op onvoorspelbare en kennelijk onverantwoordelijke wijze neemt en geeft. We naderden het huis, de boerderij, mij van zovele gelegenheden zo bekend; het huis met het...

Accenten van donkerrood en donkerbruin doorweven het overigens nog groene bladerdak van de esdoorn. De staalgrijze hemel vormt de achtergrond waartegen de grillige omtrekken van haar kruin zich aftekenen. De herfst is in aantocht. Het licht is al dat van oktober. Spoedig zullen de takken...

Het rupsje houdt zich met zijn pootjes stevig vast aan het takje, waarop hij bezig is een blaadje te verorberen. Zo te zien heeft het beestje honger, want als het blaadje op is, begint hij gewoon aan het volgende. Rondom hem is het een drukte van belang. De wind beweegt de takken en bladeren van de...

Accenten van donkerrood en donkerbruin doorweven het overigens nog groene bladerdak van de esdoorn. De staalgrijze hemel vormt de achtergrond waartegen de grillige omtrekken van haar kruin zich aftekenen. De herfst is in aantocht; het licht is al dat van september. Spoedig zullen de takken...

Tanka Die boomklever doet zijn naam weinig eer aan, vliegt tussen takken door, vermijdt sterke boomstammen, hupt dan over het bospad. Prozatekst: Als je eens rond loopt in Ulvenhouts Voorbos, dichtbij Breda, vliegt er misschien een mooi lichtblauw en roze gekleurd vogeltje tussen de...

Men wil de patiënten van het E.Ziekenhuis die in verschillende fasen van hun ziekten verkeren en al dan niet in wanhoop, vertwijfeling of verdriet op de zondagmorgen iets bieden op het gebied van kunst en cultuur dat een kleine, weldadige uitvlucht vormt uit de smerige vergaarbak van ellende die...

De MacAllisterstraat in Tilburg is ongetwijfeld vernoemd, zoals ook de straten in haar omgeving, naar een van die generaals of bevelhebbers die 75 jaar geleden zo manmoedig onze stad mede bevrijdden van haar brute overheersers.... Mijn taxi met spraakzame chauffeur bracht me daar en daar bevindt...

De afstand Tilburg-Waalwijk is met een snelle en luxueuze auto gemakkelijk en snel te overbruggen maar ons parcours is desolaat en voert naar de eveneens onheilspellend aandoende flatgebouwen waar onze vergadering van die avond zal plaatsvinden. Het kale en armoedige interieur van de woning van de...

"Dusk" is het Engelse woord voor schemering. Ik heb dit woord “Dusk”gekozen voor een serie beeldende werken, die ik met behulp van zelfgemaakte tekeningen en een computerprogramma samenstel om op Facebook te laten zien. Ik laat me in mijn zoektocht naar beeldende vormgeving graag inspireren...

Na de grote hitte, toen augustus overging in september, was het weer goed toeven op het provisorische terras vóór Kringloopwinkel "Portagora" en ik trof er deze keer een senior met glad, achterovergekamd grijs haar en een snor die zijn bovenlip overhuifde. Hij zei aan de Piushaven te wonen en...

Vóór het paviljoen dat de zwakzinnigen, alsmede mijn broer, huisvest en waar zorgzame verplegers over hem waken, houden een kromme berkenboom en armzalige takken die een zwakke bloei tonen in het hoopvolle vooruitzicht van de lente, nauwelijks het leven.... Een patiënt in een rolstoel,...

In het kleine tuintje van ons arbeidershuisje, dat gesierd werd door welig groen gras en dat gescheiden was van de tuin van de buren door een ligusterhaag, verhief zich van oudsher een berkenboom. Hoog rees zijn stam met de zwart-witte tekening op en zijn fragiele blaadjes ritselden en ruisten in...