Alle inzendingen over Toekoms

Een nieuwe dag (zonder jou) Misschien ooit wel eens 'gewoon weer een andere dag zonder jou' van Jon die het berichtje Gloria zingend doet toekomen: - 'Just another day without you...' ofwel * 'Het is gewoon weer een nieuwe dag zonder jou...' Een situatie waar veel...

...ophoudt. En dat is toch niet wat we van de toekomst hopen en verwachten. Daarom is ook een hemel of paradijs als toestand van volmaaktheid geen aantrekkelijk vooruitzicht. Volmaaktheid duidt immers eveneens op een eindpunt. Waar volmaaktheid heerst is alles voltooid en ontbreekt dus elke...

Arcelia keek mij met fronsende wenkbrauwen argwanend aan. Ze boog haar hoofd naar de rechterkant van mijn gezicht. Haar wang raakte bijna mijn rechter wang. Ze draaide haar hoofd zodat haar lippen bij mijn oor was en fluisterde: “aan de tafel bij het raam zitten twee mannen mij aan te staren”. ...

...mens; zeg dus ook nooit: nooit. Mocht er in de toekomst weer een geschikt recept in me opkomen dan verhuist het voorlopig naar het Land van Ooit. In de tussentijd blijf ik de site, waartoe ik mij nog steeds voel aangetrokken, regelmatig bezoeken. Ik proef daarbij gaarne de vele nieuwe gerechten...

Gods wegen zijn wonderbaar. Bomen, eens geplant, komen elkaar nooit meer tegen wat niet van mensen kan gezegd worden (en dat heeft niets met voortplanten te maken). Jef, een ietwat oudere man, klein van gestalte – hij was tegen de aanspreektitel ‘Jefke’ - had ik, over de jaren heen, al...

Van die mensen die weten hoe een ander leven moet. Zij hebben de wijsheid in pacht. Het woord burgerlijk is door hun uitgevonden en het is hun levensovertuiging. Als je niet burgerlijk leeft, dan ben je fout in hun ogen. Alles moet in hokjes passen, anders raken zij in de war. Hun stoeptegels...

Zondagmorgen werd ik om vijf uur al wakker. Slapen is een probleem voor mij, ook al door de jeuk op mijn lichaam en armen, gek word ik ervan. Ik hield het in bed niet meer uit en stond om zes uur op. Buiten was het nog pikdonker. Het was koud in de woonkamer, dus gauw hout en turf in de salamander...

Het regende pijpenstelen aan het spoorwegstation van Aalst ergens in februari 2005. Zijn oud regenjasje beschermde hem amper tegen de felle vlagen. Mistroostig keek hij door zijn bedruppelde brilglazen naar het uurrooster van “De Lijn”. Te laat voor de laatste busaansluiting en veel te vroeg...

Het wordt geleidelijk donker op de Afrikaanse savanne. De schemering geeft de begroeiing nieuwe,donkerder kleuren en weldra zullen de contrasten verder vervagen als de maan niet tevoorschijn komt. Het wordt een bijzondere avond, die de meeste dieren niet snel zullen vergeten. Het code spoor...

Onze prachtige, nu 20-jarige dochter, kwam ter wereld met cerebrale parese, in de volksmond bekend staand als: spasticiteit. Zij kan in lichamelijk opzicht weinig in vergelijking tot haar “gezonde” leeftijdsgenoten maar is geestelijk en hormonaal in topconditie en heeft een uitermate zinvol,...

De postbode was wat later dan gewoonlijk vanmorgen, vrijdag 29 augustus. Oorzaak me onbekend. Buiten de advertentieweekkrant en andere kleurrijke reclamefolders zat er een prachtige vakantieprentkaart bij van een familielid op reis naar de Canarische Eilanden. Diens ansichtkaart, magnum seize, was...

Het is de duim die opvalt bij deze mensen. Volgens zeggen is deze tweemaal zo groot als bij ons, "gewone" mensen. Zij worden ook wel het Duimelaarvolk genoemd. Ik heb dat altijd vreemd gevonden. Ik bedoel maar je hebt Engelsen, Fransen, Nederlanders etc. Maar Duimelaars kan ik nergens...

Ik heb een kwaaie bui. Zo'n donkere, waar luttele momenten geleden een reeks bliksems uit is geflitst, van het soort dat ik nooit wil horen uit de mond van mijn kinderen. De oorzaak van dat innerlijke onweer is de post. Als ze denken mijn humeur rooskleuriger te maken door nu in witte autootjes te...

Ik bracht juist mijn kop koffie naar mijn mond toen het andere hondenbazinnetje zei dat ze niet snapte dat ik bij zo’n enge griezel bleef. Volgens haar moest hij in therapie. Hij was altijd zo ontzettend stug tegen haar geweest en hij liep ook zo eigenaardig en als ze hem al eens in de supermarkt...

...in de bus. Extra kosten dus! Velen zien de toekomst echt somber in. Daarmee bedoel ik niet de in aantochtzijnde winterperiode, waar de duisternis elke dag vroeger invalt. Maar eerder de financiële tunnel waar maar geen eind aan lijkt te komen. Gelukkig kan hulp al eens uit onverwachte...

Er was eens een land waar alle mensen het iedere dag heel erg druk hadden. Druk met werken en druk met ontspannen. Druk met de kinderen wegbrengen, of ophalen, druk met de kleinkinderen, druk met grootouders, druk met uitstapjes om zich te ontspannen, druk met in de rij staan, druk met online...

...de schrijver keek niet in de glazen bol van de toekomst, maar beschreef de situatie die op dat moment (1948) al decennia lang aan de orde van de dag was. In de tijd die sinds toen is verstreken, de afgelopen zeventig jaar, is het net alleen maar strakker aangetrokken. Maar niemand die het ziet....

’s Middags met de auto naar Calais en de volgende ochtend met de boot naar Dover. Even wennen aan het rijden aan de linker kant van de weg. ‘s Middags rond vijf uur aangekomen in “The White Horse Inn” te Compton Bassett, Wiltshire. Het graancirkelmekka van de wereld. Onze kamer was...

Aforismen worden gedefinieerd als korte, kernachtige gezegden. Het gevaar van aforismen is, dat ze geïsoleerde stellingen zijn en dus geheel op zich zelf staan en dat ze niet meer de mening of het inzicht van de schrijver of bedenker reflecteren, nadat een hoop mensen ze beoordeeld hebben en...

Genoeg! Genoeg de vrouwen in een “slecht” daglicht gesteld. Mijn mening eromtrent heb ik sinds een paar dagen volledig moeten herzien nadat ik een stille getuige was van wat hierna volgt. Het zwakke geslacht? De trunten? De wekelingen? De zeurkousen e.a. afkeurende aanmerkingen? Mon œil!...

...zal blijken zin te hebben gehad. Maar als de toekomst geen richting heeft, is ook het bestaan doelloos. Voor wie de overtuiging is toegedaan dat de wereld via de wetten van de causaliteit tot ontplooiing komt en die er zich van bewust is, betrokken te zijn bij zijn eigen lotsbestemming en die...

...mij te zitten. Toen begon het dromen over mijn toekomst pas echt. Etaleur... een prachtig en interessant woord. Voor degenen die niet weten wat het is: het heeft niets met de Eta te maken. Die etaleren wel maar passen de principes onjuist toe. Ergens heeft het wel met leuren te maken maar in...

Terwijl hij haar diep in de heldere blauwe ogen keek, sloeg hij zijn rechterarm om haar smalle lenden. Zij keek hem amper aan, schuchter, de mooie ogen ietwat afgewend, zedig, maar haar slanke lichaam bewoog zich als een boa om hem heen. Beiden sidderden van genoegen, van pure opwinding… ...

...zal blijken zin te hebben gehad. Maar als de toekomst geen richting heeft, is ook het bestaan doelloos. Voor wie de overtuiging is toegedaan dat de wereld via de wetten van de causaliteit tot ontplooiing komt en die er zich van bewust is, betrokken te zijn bij zijn eigen lotsbestemming en bij...

Na schooltijd lever ik mijn zoon af bij zijn vriendje en spring weer op mijn fiets. Thuisgekomen pak ik de topzware Yucca uit de pot en sleep hem naar de tuin. Daar zaag ik de grote plant in stukken. T. heeft het niet zo op weggooien. Dit keer laat ik me niet kennen. Snel google ik naar een...

Jiwa stelde Liselore voor aan een paar vrienden. Ze was blij verrast een aantal mensen al te kennen uit haar geboortestad. Ze wist niet dat die hier ook studeerden, en het gaf haar een gevoel wat meer thuis te zijn. Er waren ook heksen en tovenaars die wel uit haar geboortestreek kwamen, maar die...

Liselore moest die ochtend haasten om op tijd op het hekscollege te komen. Gelukkig vloog Hoorntje haar er snel heen en redde ze het nog net. Het was de avond ervoor flink laat geworden, en eenmaal thuis had ze een en ander te verwerken gehad, waardoor de slaap niet meteen was gekomen. De jonge...

...weelde en vreugde. Niets wees erop dat de nabije toekomst niet veel goeds in petto had, het was lol en gezelligheid, met een lach en een scheet. Bjarne gaf geen antwoord. Hij was geen antwoord verschuldigd aan Jan Boter, die hem het hemd van zijn lijf vroeg, nieuwsgierig naar de muze van zijn...

Schuin tegenover het ziekenhuis waar ik werkte, bevond zich mijn toevluchtsoord, studentencafé “Jean l’Hiver”. Aan ’t eind van iedere werkdag schoof ik er binnen om mijn opgezwollen voeten rust te gunnen en een koel glas wijn te drinken. Ik zat altijd wat achteraf aan een grote, ronde...