Alle inzendingen over Zee

soms is het nódig om water naar de zee te dragen

...zee naar westhoek maar daar was het koud maar zee is mooi ik maakte foto's en toen naar Margreet weer taart een praatje tekeningen van Silke en toen nog muziek en een lamp en lego en toen weer naar huis even een traantje en slapen ik heb ook van familie nog kaarten gekregen en Remco en Simon...

Perfect willen zijn is hetzelfde als water naar de zee dragen.

Er is een zee van tijd als je dorst hebt. Je pikt de poes gewoon niet.

...wat voor mij nog mogelijk zal zijn... Eens wilde ik eveneens met geheven zeilen de zee van mijn leven en toekomst bevaren; stormde ik daar op aan; nu is mijn leven een kalme zee zonder rimpelingen of golven maar ik tors het gewicht, de rijkdom en de schat van mijn achtenzestig...

...Petieterige figuurtjes bewogen in de verte op de uitgestrekte vlakte die de zee begrenst.

Zee aan liefde. Liefde is als eb en vloed, een nimmer aflatend getij dat geeft en neemt.

Een zee is nooit ruw. Het is de wind die de golven veroorzaakt. Net als mensen die zich door anderen laten beïnvloeden.

...eerst een flinke slok had genomen.   Boven de zee vlogen wat krijsende meeuwen. Bjarne zag dat ze vis hadden gevonden. De elegante Kees haalde een notitieblok te voorschijn. “Even iets opschrijven voor mijn gedichten Bjarne” zei hij met een stoere blonde grijns op zijn gezicht.   Voor...

...niet een die zich laat meevoeren in de maalstroom van steeds onstuimiger golven in een zee van immer woeliger baren.

De toeschouwers bij het Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee - dat de afgelopen weken voor de 75e keer werd gehouden - stonden er gekleurd op.

...je, als iemand vindt, dat er teveel zout in de zee zit, dan moet je dat niet drinken, als iemand vind dat er niet gestrooid mag worden met zout, tja dan moet je glibberen met alle nare gevolgen van dien, maar als je een zoutloze maaltijd moet eten, zonder dat de dokter dit heeft bevolen, nou...

...aan de verzwelgende lust van de immer hongerige zee. Ze lagen daar in rijen opgeworpen. Als een komeet met een sliert zand dat op de wind was heroverd. Het witte schuim dat eens de voortrollende golvenvloed als eerste regiment stoottroepen vooraf was gegaan. Een zwarte restant van een eend...

Het gebeurt niet vaak dat alle Nederlanders in de Hoofdgroep van het Tatasteelchesstournament in Wijk aan Zee winnen. Vandaag lukte het wel aan Giri en Van Wely. Bravo!

..."race" (onder- en bovenstromen), met klotsende zeeën als in een pot kokend water. Na twee dagen ’s avonds opnieuw eruit met weinig wind. Na een uurtje toch weer het zelfde liedje op de windmeter, maar gelukkig minder heftig (dit waarschuwingssignaal begint aarzelend bij 30 knopen wind)....

1. De Panne Ik zag België ontwaken. Een vroom kapelletje verloren in een uitgestrekt veld. Grasvelden met wilde konijntjes. Koeien die rustig wakker worden, de een al duidelijker in het bezit van hormonen dan de ander. Herten die al sierlijk ronddartelen. De zon nog achter de bomen. Echte...

Het was ergens bij het strand van de Antillen of de Bovenwindse eilanden. Teunis, een jongetje van drie jaar, dreef op zijn luchtbed over de golfjes van de branding. Vader duwde hem voort. Dat geschommel op het water... Een beetje griezelig, maar Teunis voelde zich veilig met die grote sterke...

...wandelingen over warme stranden, zwemmen in de zee en lezen onder een parasol. De twee geliefden hadden het er naar hun zin. Bjarne had twee boeken meegenomen: “I Know Why the Caged Bird Sings” van de Amerikaanse schrijfster en dichter Maya Angelou. Een indrukwekkend boek. Bjarne deed er...

Hoewel de zee niet naliet haar majestueuze grandeur te tonen die voor sommigen terecht aanleiding kan zijn tot dichterlijke overpeinzingen en beschouwingen gaf de muziek in een van de restaurants die grenzen aan de boulevard aan mijn medepassagiers aanleiding tot kabaal en extase om het Nederlandse...

...in de avond lag de Pier tot ver in zee te schitteren met haar vele lichtjes, sloegen we de zonsondergang gade en keerden we tenslotte huiswaarts en sloeg ik de bijzondere ervaringen op in mijn brein en bewustzijn om ze nooit meer te vergeten en om er op dit moment over te...

Alle lof voor deze kunstenaar die zich vandaag niets aantrok van Giri's opzienbarende winst op Carlsen maar in alle zeerust in Wijk aan Zee haar schilderij maakte.

...groen weer plaats voor een natuurlijker zeekleur. Misschien dat mijn zintuigen toch enigszins waren beïnvloed door de de omelet met mescaline paddenstoelen, die ik als diner in dat obscure eethuisje had gegeten. Misschien, maar dan toch wel heel bijzonder, want waar kwamen dan al die...

...was helder. De zee geeft de zee neemt, had de raaf geroepen. De zee neemt de zee geeft, dacht ik.

...voorbij pijn, voorbij verdriet God gaf de zee gevaren, diepten, kolken Maar in haar weerspiegelt Hij de wolken Cyprus is een prachtparel in het Middellands blauw en Nelson Mandela stond op om vervolgens jaren te moeten zitten. Fernando Pessoa, 1888-1935, díchtte en daarmee diende;...

...en daar zagen ze de zee. Kees gaf Bjarne een speelse duw, alsof hij wilde zeggen: “ga dan Bjarne, daar ligt de zee aan jouw voeten.” Het was prachtig weer. Veel mensen op het warme zand.

Nu de poolkappen in een rap tempo smelten krijgt het gezegde ‘water naar de zee dragen’ bijna dezelfde strekking als ‘dweilen met de kraan open’. Hoezo: ‘intrappen van een open deur’?

Een clasico zonder publiek zoals hedenmiddag tussen Barcelona en Real Madrid is als wijn drinken zonder alcohol, als seksen zonder partner, als aan een strand liggen zonder zee, als feesten zonder gezang, als fietsen zonder wegdek.

...aarde onder hun voeten, het helende water van de zee, en het zuiverende vuur dat opsteeg in de helderheid van de lucht, wisten zij zich verbonden in de geestkracht van de zielsgenezing die het ritueel brengen zou. Eeuwenoude spreuken brachten woorden van verleden naar heden, om op te lossen in een...

Als je Groningen los ziet kun je het omhoog liften en over zee per helicopter naar verre einders wegtrekken. Het ontstane gat stroomt vol en waar het borrelt heet 'de Jammerbel van Slochteren'.

Het hoogste duin, in helm verwikkeld, ziet de zee en de laatste zon. Ondergang, je hoort water koken, de illusie van wat ginds de einder is. Kolkend sluiten golven af wat ooit is begonnen.