Alle inzendingen over allerliefste!

Voor mijn dierbaarste Mirjam: Ik werd vanochtend alleen wakker, zonder je tedere strelingen, die ik zozeer adoreerde, hoe je mijn gelaat centimeter voor centimeter koesterde, diepbeminde, met je liefdevolle vingers beroerde. Hoe je daarbij zei dat ik je goddelijke en mooiste man was, dat je...

Ik werd vanochtend wakker met een heel sterk beeld van de vrouw, die ik zo mis, die in Italië is, ze wilde me terug, de afgelopen rampspoed vergeten en weer samen zijn. Ik dacht, dit is wat ik ook zo graag wil, maar het zal wel een wensbeeld zijn. We waren destijds allebei zo overspannen en...

Daar wachtte ze nog op mij, dag aan dag, jaar aan jaar; op mij, de dochter, haar kind dat ze zozeer liefhad; in de aanleunwoning die tot mijn laatste ouderlijk huis geworden was. En daar nam ik afscheid, avond aan avond, telkens weer, als nacht, duisternis en eenzaamheid mij aangrijnsden en ik in...

Ik droom elke nacht van je. Zelfs in mijn dromen droom ik dat ik van je droom. Soms denk ik dat er celdeling in mij heeft plaats- gevonden en jij de nieuwe cel bent, die razendsnel zich duizend maal duizend maal duizend vermenigvuldigt en mijn ik verovert op een wijze zoals ik nooit anders zou...

Mevrouw gaat nog altijd iedere week naar het graf van "ons Angelique" aan de Hoflaan en ook vandaag, als ik haar ontmoet in de bus, staan de tranen haar in de ogen. Ze draagt echter de groen/oranje carnavalssjaal, naar eigen zeggen "om er toch maar iets van te maken". Ook heeft ze een grote,...

Sinds het afscheid van de allerliefste staan in mijn woonkamer op de zwarte vitrinekast met de glazen deuren vier slanke kobaltblauwe vazen met lieflijke Chinese motieven als vuurspuwende draken en feeërieke witte wolkjes. Aan hun onderkant is een fijn motiefje zichtbaar als was dit de...

Het kleine restaurant aan de Noordstraat ademt een Franse sfeer en eveneens Franse, lang-vergeten chansons weerklinken er. Een nieuwe dag scheen aangebroken en een onverwachte, lente-achtige atmosfeer hing in de lucht die scheen te duiden op de voorspoed, zo lang al verwacht, die was uitgebleven...

Het staat hier sinds kort te pronken op mijn oude, zwartgelakte vitrinekast: een boeket, samengesteld uit schitterende bloemen met prominent in het midden de fleurige roos die een voorbije zomer representeert. De allerliefsten zonden mij dit, nadat de woelingen van de frequente ruzies hoog...

Het is meer dan dertig jaar geleden dat ik het flatje (het flatje dat mijn woning is tot op de huidige dag) ben gaan bezichtigen samen met de allerliefste wiens as sinds veertien jaar rust op de velden aan de Karel Boddeweg. Het sneeuwde lichtjes die dag; korrelige sneeuw had ons verrast en daalde...

Een melodie komt aanrollen uit het kleine televisietoestelletje dat een erfstuk vormt van de allerliefste die vijftien jaar geleden door de dood afscheid nam. Een melodie, samengesteld door instrumenten die ik niet herken. Het toestel toont mij onafgebroken beelden van onherroepelijke en...

En zo nam je mij mee, mijn zuster, door stad en land en zo wilde je me de Latijnse namen bijbrengen van al die planten, struiken en bomen die je op de Middelbare Land- en Tuinbouwschool geleerd had ("Platanus Acerifolium", "Quercus Robur"). En ik, jouw onwillige en weerbarstige zuster,...

Stil en verlegen zat ik in een uithoek van het terras terwijl mijn tranen vloeiden. Bittere tranen om de gemene kwetsuur, afgevuurd op mijn hart als een projectiel, als een onomkeerbare pijl met uiterst trefzekere uitwerking. Het bittere leed stapelde zich op en het bereikte onvoorziene,...

De strakblauwe hemel waarin enkele loodgrijze wolkenpartijen opdoemen mag ons niet verbazen of misleiden: het is wel degelijk de 25e december en op de televisie treedt het ene koor aan na het andere, weliwaar ook met het majestueuze "Once in old King David's city" over de Moeder van het Kindje dat...

Het siert nog altijd mijn kamer: ik heb het tegen mijn "schoorsteen" geschoven die overigens geen haard doet branden. Het is Haar lievelingsbureau, van binnen bekleed met de gouden stof waarmee ook ons bankstel bekleed was. Zij, mijn allerliefste die niet meer leeft, beschreef het bureautje eens...

De morgenhemel toont vele tinten; zij licht kleurrijk op. Weer is een dag aangebroken in de Nassaustraat, die meetellen zal voor de eeuwigheid. Het licht werpt dartelende, wervelende vlekken op de wanden van mijn kamer, altijd anders, altijd fascinerend. Het speelt over het jeugdportret uit mijn...

Toen de armoede mij overvallen, belaagd en gegeseld had als een storm die niet wilde gaan liggen en me in haar perfide val gelokt had die geen ontsnapping meer bood, betaalde de allerliefste voor mij de dikke, mosgroene winterjas die ik voor veertig euro bij hoge uitzondering kon aanschaffen bij C...

Ach liefste, aller-, allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische, cognackleurige steen cadeau, die je gekocht had bij "Pleïade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen. We stonden zij aan zij, heel ons lange leven. Aan jouw...

Ach liefste, aller-allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische cognackleurige steen cadeau die je gekocht had bij "Pleiade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen.... We stonden zij ;zij, heel ons lange leven. Aan jouw hand...

....en zo bewaar ik nog altijd een klein boekwerkje met romantisch aandoende en kunstzinnig verantwoorde tekening op de kaft en de titel: "Es gibt also die Liebe". Het geschrift moet de verloving en de prille eerste huwelijksjaren van mijn ouders begeleid hebben.... Beide kinderen van de...

Het was in lijn zeven dat ik een mevrouw aantrof met een forse cocker-spaniel op schoot met langs de lieve snuit neerhangende flaporen en een cognackleurige vacht en open bek die een roze tong en een gezond, goed verzorgd gebit liet zien. De hond had zich genesteld op de schoot van mevrouw en ze...

Vele Tilburgse families koesteren hun moeder in hun hart en bezoeken het Zorgcentrum waar ZIJ, zwaar verouderd, haar dagen nog altijd rekt. Ter gelegenheid van Moederdag is de gang gesierd met een guirlande van kleurige vlaggetjes en op het slagroomgebakje, dat prijkt in een glazen kastje, treft...

...en zo herinner ik me hoe ik hen, de allerliefsten, mijn goede ouders die sinds lange tijd niet meer te midden van de levenden verkeren, naar hun laatste domicilie en mijn laatste ouderlijk huis, namelijk de aanleunwoning, gesitueerd in een stille buitenwijk, bracht en hen het beeldje cadeau...

Na een lange reis door de dorpen, langs de onheilspellende bebouwing, overspoeld door een zwak en bleek januarilicht, ben ik weer gearriveerd in het huis dat ik mijn laatste thuis in de wereld mag noemen, waar het vooroorlogse, statige en solide meubilair op me wacht, waar de staande klok uit...

.....en zo bezag en beschouwde ik de levenloze voorwerpen in mijn kamer van overjarig studente en "oude vrijster"; de voorwerpen en het meubilair die mij gebleven waren als enige reminiscentie aan hen, die niet meer te midden van de levenden zijn; degenen die mij zo vroeg en en zo snel ontvallen...

De allerliefste bracht onlangs een wagentje, een karretje op wieltjes en van rood linnen mee dat nu werkloos staat te pronken in het halletje van mijn flat, maar dat nooit in gebruik zal worden genomen.... We leven langs elkaar heen. De diepgaande sentimenten, de obsessies, de gedachten bewaar...

In de bloemenzaak zijn enkele heren druk bezig met het samenbinden van boeketten die ongetwijfeld dienen om vriendschap of liefde kracht bij te zetten. Razendsnel en uiterst handig schrapen zij met een mesje de bladeren van de kwetsbare stelen en voegen de bloemen bij hun "soortgenoten" zodat het...

Het was in dat jaar, dat zover terug ligt in de tijd, dat ik, samen met de allerliefste een hotelletje betrok vlak bij de Boulevard Périphërique, waar het verkeer dag en nacht als waanzinnig overheen raast. Bij een eerder bezoek had de stad mij in extase gebracht en hadden de gouden...

Ik liep; nee, ik strompelde die avond aan de arm van een nicht naar het restaurant, alsof ik in een diepe krocht zou belanden, alsof mij de ultieme verdoemenis reeds was aangezegd... Die avond had ik afscheid genomen van mijn moedertje in mijn "laatste ouderlijk huis", van mijn oude moedertje...

De sneeuw lag hoog opgetast op de straten. Ik vervolgde mijn weg naar het ziekenhuis en neuriede een zacht, melancholiek, sentimenteel lied zoals het eens gezongen werd door mijn allerliefste oma, met de tekst: "Goedenavond, speelman, mijn vader laat vragen of je 't-avond spelen kan voor de kleine...

"Ik droom van een nieuwe auto", zegt hij. "De allermooiste auto die ik kan bedenken. Dat is mijn wens, mijn allerliefste wens." "Doe het dan", zegt zij. "Doe het, droom niet alleen, koop die auto." Maar hij twijfelt, wikt en weegt. Die nieuwe auto is duur in aanschaf en onderhoud. Duur...