Alle inzendingen over barbie-moeder

Vol goedmoedige moederlijkheid, vertedering en zorgzaamheid bekijkt de grijsharige mevrouw, die wellicht zelf ook oma en moeder is, de Afrikaanse kindertjes in de bus, eveneens begeleid door hun moeder. Zij rusten in een kinderwagen en kijken met grote, kinderlijke en zozeer onschuldige, bolle,...

Mijn vader is al jaren dood en mijn moeder al jaren oud. Ik zag het opeens op het feestje ter gelegenheid van de vervroegde pensionering van mijn broer. In zijn dankwoord richtte hij zich even tot mijn moeder, dat hij blij was dat ze er (nog bij) was en zo. En opeens...

Nu, op deze Kerstavond, verbeeld ik me dat we nog samen zijn, zoals in de voorgaande jaren, zoals in heel mijn voorgaande leven..... De oude eiken meubelen waren dan als door een geheimzinnig waas omfloerst, alsof ze spraken van Vader, van broer en zus en in de voorafgaande dagen had Marianne het...

(voor Louis Aragon (1897 - 1982)) Je bent geboren als Louis Andrieux in Parijs. Je bent opgegroeid bij je moeder en oma. Je vader was Louis Andrieux senior en hij was een ex-senator voor Forcalquier, in de middeleeuwen de hoofdstad van de Haute-Provence. Je vader was getrouwd met een andere...

Je ziet je kind langzaam wegdrijven in de oceaan, het drijft en kijkt je na terwijl het langzaam over de bewustzijnsgrens heen gaat, eenmaal die grens over is je liefde weg en jij beseft dan pas wat je mist, wat je verloren hebt, het besef houdt je dagen en maanden bezig. Als jij daar zit te huilen...

Sinds enkele jaren voel ik me tuinmoeder. In eerste instantie ben ik natuurlijk een gewone moeder. Moeder van drie kinderen: een 23-jarige jong volwassen zoon, een 19-jarige student en een 15-jarige tater-mademoiselle, in puberteit, die alleen aandacht heeft voor modieuze kledij, muziek en tateren....

De stille straten voedden haar gevoel van paniek en eenzaamheid. Al uren slenterde ze door de nachtelijk verlaten stad. Benen wilden niet meer, haar hele lijf deed pijn en haar maag protesteerde misselijk... Voor een winkelruit bleef ze moedeloos staan. De bleke maan weerspiegelde haar witte...

Voor het eerst sinds lange tijd heb ik vrede met de dood van mijn moeder. Het verwerken van het verlies van mijn lieve mama was onmogelijk. Toen ze overleed was ze alleen. Ik zou willen weten wat haar laatste woorden waren… Wat ze ons wilde vertellen… Ik barstte van woede want ik vond...

Wat moet ik ermee… mijn dromen. Mijn afschuwelijke dromen. Wat ervan te zeggen? Er zal wel niemand bestaan die dat ooit heeft meegemaakt, zo snel achter elkaar… eerst Moeder dood, daarna mijn innig geliefde… Wat te doen? Erover praten? Met wie? Met mijn vrienden of vriendinnen? Ik heb er...

Te lang was ik er niet geweest sinds mijn vader overleed. Uiteenlopende redenen vormden de breuk met het ouderlijk huis. Inmiddels heb ik een eigen leven opgebouwd, gescheiden, weekend-vader, vriendenkring, stappenplan, kortstondige relaties. Uiteindelijk vrede met mezelf, bewijs mezelf een...

Een man slaat zijn vrouw. De vrouw (een moeder) zoekt hulp bij haar kind. De eerstgeborene, de zoon word bedreigd door de man, zijn vader. Het kind ziet in wanhoop hoe zijn geliefde moeder er steeds weer onderdoor gaat. Hij voelt de machteloosheid, de wanhoop. De zoon wordt puber. Vlucht weg...

We praten en we lachen, maar zo plots als de lach verscheen verdwijnt hij weer. De kleur verandert van blauw naar zwart met rode randen, bijna angstaanjagend. Haastig probeer ik te zeggen wat ik voel, wat ik bedoel, wat ik eigenlijk wilde zeggen. Het baat niet. Want zodra de storm opkomt,...

Bij de opgewekte mail over promotie en trots ouderschap zat een foto van een vrolijke hummel met een aanstekelijke lach. Ik glimlachte opgelucht. Was dit even goed nieuws! Hoe anders dan die kille decemberdag van het verlate kraambezoek. De afspraak was gemaakt, de kersverse moeder bleek uit te...

Lieve Fiebie, Eindelijk zie ik kans jou een brief te schrijven. Je weet waarschijnlijk inmiddels dat ik jou als baby heb afgestaan aan een Nederlands echtpaar. Als je het niet wist, dan hoop ik dat je deze brief niet verscheurt, maar eerst doorleest. Beslis daarna of je mij ooit wilt...

Op een ochtend ging een meisje Fleur genaamd eens aan de wandel. Het was mooi weer en ze had in de verte zo iets moois gezien, daar wilde ze naar toe. Helemaal aan het einde van zo ver als je maar kon kijken, had zij een regenboog gezien. En vroeger toen haar mama nog leefde had die haar eens...

Ze zat aan een tafeltje tegenover ons. Ik schatte haar een jaar of vijftien. Wat bleekjes, niet onknap en alledaags gekleed. Voor haar stond hedendaags tienervoedsel: een blikje Red Bull en een hamburger. Van het laatste was slechts een enkele hap genomen. Kennelijk was het er niet van gekomen de...

Ze waren er weer, de donkere dagen voor Kerst, groots in al hun somberheid. Het was erg mistig die morgen en de kale bomen huilden eentonig hun vele gesmolten ijstranen. Rillerig liep Carine over de glibberige straten. Haar winterjas liet water door! Ook dat nog!, dacht ze droevig. Straks weegt...

Ik zag een keer een documentaire op Discovery Channel over een bepaald type boom in Amerika. Nu behoren bomen niet direct tot mijn interessegebieden, maar deze documentaire trok toch mijn aandacht. Het ging over de zgn. bristlecone, een boom die zich zelfs wist te handhaven in een woestijngebied....

Gisteren fietste ik langs mijn lieve oude ouders. Ze zijn de zeventig gepasseerd. Ze kwakkelen met hun hart en moeten het dus rustig aan doen. Mijn vader heeft misschien parkinson en mijn moeder kan niet gedotterd worden omdat haar vaten te dun zijn. Ze moeten het dus rustig aan doen. En als je...

Het klonk niet denigrerend en was ook zo niet bedoeld, de vrouw achter ons in de rij bij de supermarkt vroeg of 'dat' mijn moeder was. Formeel gezien begeleidde ik op dat moment een klant bij het boodschappen doen - wij waren eigenlijk lekker aan het shoppen - maar die opmerking raakte mij wel...

“Hoe vaak doe jij het nog?”, vraagt Liza met een vragende doordringende blik. “Eerlijk antwoorden hè!” Ze is 4 maanden geleden bevallen van haar 2e kindje. Het valt haar zwaar; de zorg voor 2 kinderen naast haar baan en al haar andere activiteiten. “Zo irritant die glossy‘s”,...

Als ik aan mijn jeugd denk, zie ik een metaforische kamer voor me. Een kamer met smoezelig witte muren, met vegen en vlekken en een koude bruinrode tegelvloer met vieze voegen en onduidelijke donkere spetters. In haar pogingen om de geschiedenis te herschrijven, heeft mijn moeder geprobeerd een...

Een oudere alleenstaande vrouw, is in deze tijd van het jaar een bron van ongenoegen tussen haar kinderen. Er wordt geharreward en gehakketakt. De een moet met de feestdagen hoognodig op vakantie. De herfstvakantie liep het gezin ook al mis door die vervelende crisis. Beide echtelieden werken zich...

Somber tuur ik in de verte, in de hoop een geel stipje te ontwaren. Ik sta op het perron te wachten op de trein van Maarssen naar Utrecht. Ongeduldig klik ik met mijn hak op de grond. Mijn gedachten zijn bij mijn zoon die vanochtend snikte dat hij niet naar de bso wilde. Zijn verdriet voelde zo...

Onze oude aarde zweette en zwoegde die dag en hulde zich in tropische hitte, alsof de evenaar door onbekende hand was verlegd naar het noorden en zijn onbarmhartig regime deed gelden in het doorgaans natte Nederland. Op die dag kocht ik de meloen. De vrucht, omgeven door de maïsgele, dikke, door...

Ik had iemand nodig, in dit leven. Ik werd ontvangen door een moeder, die vanaf de eerste seconde van mijn aards bestaan voor mij zorgt. Ze heeft altijd voor me gezorgd, vanuit haar liefde en volledige toewijding. Ik geloof, dat ik hier mee een zeer dankbaar mens kan zijn en blijven. Ik geef haar...

Juist toen in weke, kwetsbare regionen van de hersenen van mijn enige zus schijnbaar fatale ziekteprocessen hun eerste aarzelende schreden zetten, steeds verder oprukten en tenslotte terrein schenen te winnen, juist toen gaf mijn moeder mij de schoenen cadeau..... Het waren dure, witte mocassins...

Ach mama, hoe lief, verlegen en fragiel sta je op die oude foto te midden van twee dames, met een glas wijn in de hand, op een sofa, toen onze oom zijn bruiloft vierde. Je was vijfenveertig. Hoe strekte je, toen je tachtig was, je doorgroefde hand naar me uit, hoe zei je: "Je bent mijn...

Vroeger toen de gezinnen wat groter waren was dat geen punt. Moeder mocht altijd wel bij een van haar nakomelingen een dagje komen. Nu de geboortebeperking eindelijk tot de botte hersens is doorgedrongen, wordt er heel wat afgekletst. Hoe breng je zo'n oud mens aan haar verstand dat ze het met...

Ik woon te ver bij mijn moeder vandaan om mantelzorg te kunnen verlenen. En dat is volgens mij de reden dat ze nog zo vitaal is. Ondanks haar relatief hoge leeftijd redt ze zich heel aardig, is ze nog op veel gebieden actief en racet ze rond in haar scootmobiel alsof de duvel haar op de hielen zit....