Alle inzendingen over bitterheid

Dit is eigenlijk geen hartenkreet, zelfs geen verhaal of relaas, maar bittere werkelijkheid. De eerste keer dat ik haar ontmoette begon ze de dag, 's middags, met een biertje, koud uit bed. Vergezeld van een zelfgefabriceerde mentholsigaret, want dat luchtte op. Dat sigaretje was haar Mascotte,...

Het was Carnaval in de stad en bitter koud en ik signaleerde verschillende personen met de groen/oranje sjaal, een echtpaar met kleurige hoeden op in de bus, dat zelfs een zilverkleurige trompet met zich meedroeg en ook zag ik her en der anders gekostumeerden in vaak originele kledij. Zelf droeg...

(voor Lore Frisch (1925 - 1962)) Jij bent geboren als Eleonora Frisch op 4 mei 1925 in Schwindegg, Bavaria. Jouw vader was een meesterschilder uit Bad Reichenhall in Beieren. Terwijl jij naar school ging, zat jij ook op ballet. In de Tweede Wereldoorlog was jij een verpleegster en daarna was jij...

(voor Cathleen Sabine Mann (1896 - 1959)) Je bent geboren op 31 december 1896 in Newcastle upon Tyne, wat in de tweede eeuw als het Romeinse Pons Aelius is begonnen, met een fort en een brug over de rivier de Tyne. In 1080 liet hertog Robert Curthat er een houten kasteel bouwen, wat in 1087 door...

Klooster Nieuwkerk is gesitueerd in het grensgebied van Nederland en België en omgeven door hagen met paarse, witte en roze rododendrons. Vandaag ben ik hier in het gezelschap van de stoere en manmoedige dames die de eenzaamheid en het leed als een bittere dronk hebben leren aanvaarden. Maar...

Het was een uitspraak aan haar adres van de radioloog van het Verbeeten Instituut, bij uitstek een oord van onheil en verdoemenis, door stadsbewoners gemeden als de pest: "U is niets bespaard gebleven". En zo was het ook. Ze had veertien jaar geleden voor mij gekozen om samen te wandelen op...

...risee en de outcast van de klas was. Gehaat en gewantrouwd te worden: het was mijn deel, het was mijn dagelijkse kost. En bitterheid als gal vloeide van mijn lippen, eenzaamheid als van een atoom in een kosmos was mijn deel.....

...de woorden: "Ik wllde je trouwe wandelgenote zijn, al die 15 jaar. Waarom heb je me zo gekwetst?" En verder: "Denk in je bitterheid en teleurstelling aan een mooi landschap of natuurverschijnsel, zoals wij samen zo vaak mochten bewonderen".

Ik ben mijn eerste schat kwijt. Zomaar verloren op Pasen alsof het een chocolade eitje is. Twee van die schatten had ik. Twee die voor mij erg kostbaar zijn. De één erg mooi verpakt, maar de smaak soms wat bitter, de ander in een doodgewoon kleurtje, maar erg goed van smaak. Zo zou ik ze...

...waren. En ook hebben we Stratego, Monopoly en Ganzenbord gespeeld in onze jonge jaren, onbezorgd en onwetend. De ernst, de bitterheid en de tragiek van het leven hadden nog niet onze harten en zielen en ons verstand aangetast.....

Terugkerend van de bibliotheek trof ik in lijn zeven een jongeman die een zwarte, kleine hond met rafelige vacht en met kleine witte vlekjes op de poten knuffelde en tegen zich aan klemde en die zijn hoofd begroef in de warrige vacht van het dier. "Het is een schat" merkte ik op en ik vroeg...

...We betraden de wereld, de arena, de maatschappij. We leerden de mensen kennen en proefden zout en zuur, bitterheid, verdriet, vreugde en geluk van het leven op onze tong

Al eerder hadden we het plakkaat op de deur van je slaapkamer bevestigd: wat moest er gebeuren als het onverwachte, ongewenste en onheilspellende dat we nooit wensten, zou gebeuren? We hadden nog vruchtenbowl, geschonken in het hoge glas, gedronken. Je had nog gevraagd hoe laat het was. "Zeven...

In die jaren van mijn vroegste jeugd toen ik voortdurend verkeerde onder de bescherming en koestering van de ouderliefde die als een veilige paraplu boven mijn hoofd was uitgespannen, als de altijd blauwe, onbewolkte hemel van de zorgeloosheid, bezat ik een klein popje, een duikelaartje dat uit...

Mijn kinderen lusten de ‘P’-gerechten: patat, pizza, pannenkoeken, poffertjes en pasta’s. Natuurlijk heb je ook groenten die met een ‘P’ beginnen, zoals: parmentiera, pereskie, pronkboon, pijpajuin, pastinaak en niet te vergeten patisson. Maar die lusten ze niet. Wij eten wekelijks: rauwe...

Vertwijfeling, neerslachtigheid, angst, wanhoop en verdriet houden geen halt voor de deur van de Zorgwoning, integendeel.... Deze is ingericht als een zaal van een museum, met gestileerde beelden van katten en overige parafernalia, die overigens, ondanks alles, een koele, kille, klinische indruk...

In een milde septembermaand die nog was aangebroken ondanks al de jaren van bitter, onheilspellend leed, op de nieuwe, stralende dag die nog was als een zomerdag, hoewel ik ook in een nieuwe zomer nauwelijks geloof kon hebben, ben ik het hoedje en de rokken bij de stomerij gaan halen. Het frivole...

...geluk. Zo liep ik eens, in lang vervlogen tijd, aan de zijde van Hem, mijn eerste mentor en beschermer die bitterheid, melancholie en doodsangst moest leren kennen als weinig anderen.

...een lijst gaan maken van mensen die ik misschien gekwetst zou kunnen hebben en er bleven niet veel over, eerder mensen die míj gekwetst hebben... en hóe! Het raakte mij. De kilheid en bitterheid die ik van die personen heb ondervonden, die vergeet ik nooit. Maar als ze naar mij toe zouden...

Vanaf 24 augustus 1984 was ik anderhalf jaar postulant bij de Benedictijnen in de Adelbertabdij te Egmond-Binnen. In mijn literaire uiteenzetting 'Bij een minnares in de biechtstoel', verschenen in de rubriek 'Verhalen', heb ik zoveel mogelijk psychologisch spitwerk geleverd over die...

Het "Andante Café" is geopend op een mooie, heldere zondagmiddag tijdens deze schitterende zomer die me - wonderlijk genoeg - nog geschonken wordt en is gesitueerd naast de accommodatie van het Crematorium in Tilburg, die omgeven is door de urnenweiden en de bosschages en de lila rododendrons en...

Ach hoe koesterde hij de hond die ik hem geschonken had - de hond met de cognackleurige vacht en de naam "Rocky"; hoe borstelde hij het dier liefdevol, zorgvuldig en zorgzaam op het kleine plaatsje achter mijn ouderlijk huis; hoe wandelde hij trots met Rocky aan de lijn door de buurt - men...

Men heeft er nog iets van proberen te maken op de afdeling "Longgeneeskunde" van het E.Ziekenhuis te Tilburg, hoewel een en ander financieel gezien ook niet mee zal vallen. De kamers worden gesierd door huiselijke en feeërieke schemerlampjes; een armzalige en zielige poging en...

De lente is overdadig en uitbundig; een nieuw licht overspoelt de wereld, narcissen en krokussen tieren welig. Terugkerend van de Dienstapotheek waar ik gelukkig medicatie kon bemachtigen tegen mijn zware hoest, zag ik bij de bushalte een dood vogeltje liggen; de oogjes waren gesloten, het rode...

In de foyer van onze Schouwburg is het rustig en sfeervol op een koude avond in april. Een wandvullende creatie, kennelijk symboliserend de menselijke communicatie en gesigneerd met de trotse en indrukwekkende naam van een beroemdheid: "Appel" trekt de aandacht en een gestileerd, zwart glanzend...

(voor Auguste Villiers de L'Isle-Adam (1838 - 1889)) Je bent geboren als Jean Marie Mathias Philippe Auguste Graaf van Villiers de L'Isle-Adam op 7 november 1838 in Saint-Brieuc, Bretagne. Je stamt uit een oud, Bretons adelgeslacht. Jouw vader markies Joseph-Toussaint verkwistte grotendeels...

(voor Paul Léautaud) Zoals hij poezen verzamelde, zo nam hij de vele vrouwen, maar de dieren bleven langer, konden meer verdragen van zijn woeste temperament. Met zijn obscene, ongeremde dagboeken maskeerde hij zijn tragische ziel, die nergens werkelijk een bedding vond, slechts raakvlakken...

Ik had ruim twee uur op haar zitten wachten in het café-restaurant; twee uur gelardeerd met bitter-lemon en koffie verkeerd. De hitte geselde en striemde de wereld, maar een wentelwiek ver boven mijn hoofd bracht enige verkoeling. De serveersters in hun lange schorten liepen ijverig af en aan,...

Na de gebruikelijke sneeuwstormen en ijsvelden waarmee de winter gepaard gaat, treedt in onze noordelijke streken gewoonlijk wel een milder seizoen in en inderdaad vertonen zich dit jaar eind februari al veel paarse en gele krokusjes. Op mijn terugweg uit het naburige dorp ontmoette ik Hem in de...

Café-Restaurant "Zomerlust" vormt als het ware een verlengstuk van de langgerekte Oisterwijksebaan waar mijn voorouders resideerden tot hun rampzalige doodvonnis werd geveld; in het buitengebied dat onze stad omgeeft als een groene, weelderige oase en aan de andere zijde van de oude draaibrug...