...schoolcarrière in het verschiet lag, de leren boekentas schonk; de tas met de voorvakken die zes jaar lang mijn boeken trouw zou dragen, die ik nonchalant op de heup zou vervoeren, die tenslotte vergeten is en afgedankt na trouwe dienst te hebben bewezen.
En zo ook moest ik eens, lang...
...dat jaar schonk oma mij de bruine, leren boekentas met de stevige, stoere voorvakken en het solide handvat, die mijn schoolcarrière tot het einde zou vergezellen, die de boeken zou torsen en dragen: de boeken, later van Tacitus, Ovidius, Livius, Vergilius, Xenophon, Euripides en Herodotus...
...zijn schoenen poetsen, zijn broeken wassen, zijn boekentas vullen net de juiste schoolboeken.
En steeds maar in de weer met andere spullen. Het was alsof er een droom was uitgekomen waarvan Bjarne had gehoopt dat hij die droom nooit had willen dromen. De ene na andere zin was zo indrukwekkend...
...herbeleven. Op dat vlak is het niet vergeten. De boekentas wordt geopend. De kleurpotloden lijken verloren. Her en der hoort men oude namen. Vergeelde “verkleurde“ levensjaren. De grensovergangen zijn verstoord. Coronamoeheid en het alleen sterven. Wie kan een reddingsboei werpen? Het eenzaam...
...
Voor de kinderen, al dan niet met de nieuwe boekentas, ook. Voor bepaalde eerstejaars kleuters wel een verschrikkelijke hel. “Mama,… mama,… mama”, zullen ze bleiten. Er zullen traantjes vloeien langs beide kanten. En dan die oma’s, sjonge, sjonge, die overbezorgde oma’s...
...vingers moest vegen toen ze haar boeken uit haar boekentas wou nemen, als op haar rug niet om de zoveel weken een blad hing met opdrachten voor wie er zijn handen wou aan vuil maken. En nu wil ze wraak. Op alle Vlamingen.
Spreek haar niet over een versoepeling van de verkeersregels. Ho nee,...
54
Bezig met laden