Alle inzendingen over bot

Slechts één maal in mijn reeds nogal tamelijk gevorderde leven heb ik mij ingescheept op een zeiltjalk van de zogenaamde "Bruine Vloot". Vervolgens was ik, eveneens in één keer, besmet met het zeilvirus. Toen er dan ook laatst bij het met name bij de Noordelijke lezer bekende Paterswoldsemeer...

Ik dacht het eeuwige leven te hebben, helaas gaat mijn streefgewicht richting Magere Hein, een zak met botten.

...die een MENS in elkaar kan zetten, want de man zit dan met een kwastje op zijn knietjes in de grond te peuren, en gaat botje voor botje, splinter voor splinter een mens qua skelet opbouwen...jawel, moeten we het wel een miljoen jaar volhouden hier!

...hoort en dat we bijna bij de boot zijn. “Hoop boten”, brengt ze er op de steiger simpeltjes uit. Er zijn inderdaad weinig schepen weg uit de boxen. Waarschijnlijk omdat het seizoen nog jong en het weer nu niet bepaald om over naar huis te schrijven is. “Zo Lot”, zeg ik tegen ‘r als we...

...Dat is haar niet gegeven. Alles gaat tot op het bot, blijkbaar heeft ze te weinig "vet" op haar lichaam. Het heeft zo z'n voor- en z'n nadelen. Het leven is nooit saai, het begrip sleur is haar niet vertrouwd. Daar tegenover staat dat ze nogal eens in ademnood komt, en er dus maar voor...

Wie graag in troebel water vist moet zijn aas goed in de gaten houden, je vangt zomaar bot.

Nog maar net gewend aan mijn eerste smartphone de 3S, een krijgertje, duizelt het me de laatste dagen van een techno overdosis. De eerste foto’s van Apples nieuwe vlaggenschip, de 6, zijn al op illegale Chinese sites verschenen. Qua camerapixels en opslagcapaciteit ben ik in het stenen tijdperk...

Henk is een joviale kerel, maar voelt zich na het overlijden van zijn lieve vrouw Linda erg eenzaam. Invalide is hij ook nog. Zijn rechterbeen werd verbrijzeld tijdens een bombardement door die rot moffen op Rotterdam. Met een prothese kan hij zich nog behoorlijk bewegen en met een aanpassing van...

Nooit had hij de blauwe meren bij Luzern en Genève gezien, maar hij had zich een voorstelling gemaakt van het paradijselijke en etherische blauw: het staalblauw van de berghellingen, het donkerblauw van de rimpelende wateroppervlakten en het milde blauw van de alles overkoepelende, oneindige...

...Om elkaar. Wat zullen we drinken, zong Bots, zeven dagen lang – er is genoeg voor iedereen. Wie zingt tegenwoordig nog over elkaar? Over iedereen? Over vrienden? Over bewonderen, maar niet zonder ons? Zijn we allemaal adepten van Thatcher geworden die stelde dat er niet zoiets was...

Toen ik nog een flinke jongen was kreeg ik een belangrijke opdracht van mijn baas. Ik was toen stratenmaker en moest in Wassenaar de oprijlaan van een hoge Piet opnieuw bestraten. Wanneer hij in Den Haag was kwam zijn vrouw, een knappe slanke verschijning, af en toe kijken en nodigde ze mij uit in...

Met een snelle auto is de afstand Tilburg - Nijmegen gemakkelijk te overbruggen. De imposante Waalbrug wachtte vandaag als het ware al op ons en toen we op de plaats van onze bestemming gearriveerd waren, zagen we in de verte en in de hoogte de petieterige figuurtjes van het verkeer op de brug....

We staan bij de rivier. De ene boot na de andere komt voorbij. Deze heet 'Inconstant'. We kijken hem na. 'Inconstant', wat is dat voor naam? Even googlen. 'Inconstant was een houten volgetuigd zeilschip gebouwd in 1848 op Cape Breton, Nova Scotia, dat later bekend werd als "Plimmer's...

...niet wil stoppen en alle slechte dagen op een botte schaats schuift. Gerard van Velde (ook alweer 34 inmiddels) was al eens gestopt in 1998, maar heeft zich door Ritsma over laten halen het nog eens te proberen. Dit was nog niet eens zo’n gek idee, want hij reed in 2002 een wereldrecord op de...

Het tijdperk Boot is sinds 21 april 2007 voorbij. Groningen strandde als een Titanic in de eerste ronde van de play-offs tegen het sponsorloze Amsterdam ondanks het thuisvoordeel. Boot af door de zijdeur. Na zijn eerste jaar werd hij door de Groningers massaal toegejuicht op het balkon van het...

(voor Amelia Pincherle Rosselli (1870 - 1954)) Jij bent geboren op 16 januari 1870 in Venetië. Jouw ouders waren Giacomo Pincherle Moravia en Emilia Capon, rijke, niet praktiserende Joden. Jouw neef was de schrijver/journalist Alberto Moravia. Op 3 april 1892 trouwde jij in Rome met Giuseppe...

(voor Nathalie Wood (1938 - 1981)) Je bent geboren als Natalia Nikolaevna Zacharenko op 20 juli 1938 in San Francisco. Je vader was Nikolai Zacharenko en je moeder was Maria Zudilova. Beiden waren Russische allochtonen. Jij sprak Russisch en Engels. Je vader was dagloner en timmerman. Je opa...

...als uitzicht op het water, de soms kolossale boten die voorbij varen. Waar zouden ze heen gaan? Het relativeert, je bent een passant, vermoedt een andere wereld, er is nog zoveel meer dan ons eigen kleine leven. Je hoeft hier niets mee, dat is het mooie. De schoonheid van het kijken. Ooit...

...zijn nu eenmaal knieën van vrouwen over de zestig? Valt dit nu onder de noemer “ bottendiscriminatie”?

...op te eten, want hij had al veel vriendjes met boten naar de wal zien gaan, maar ze nooit meer terug gezien. Waar zijn die gebleven, vroeg de grote vis aan Pieter. Toen zei hij tegen de grote vis, dat de vissen het heel goed naar hun zin hadden op het vasteland en in de dierentuinen hun...

Lopend over het zand speuren naar sporen. Mijn voeten maken zich kenbaar. Tien tenen ieder hun eigen afdruk in een ongerepte ondergrond. De strakke vlakte af en toe onderbroken door kleine vogelpootjes. Ook deze teentjes vertellen van aanwezigheid. Grote mensenvoeten kruisen mijn pad. Andere tenen,...

De walvisrug steekt boven het water uit. Een gladde glooiende helling. Glimmend van water, dat er met de regelmaat van de golven overheen spoelt. Hij lokt en roept. Er naar toe, dat wil ik. De broekspijpen omhoog gerold, waad ik door het voorste meertje. Halverwege blijkt één stap plots erg...

Tijdens mijn diepste slaap, in het holst van de nacht klinkt het fluitsignaal. Uit alle gaten, krochten en holen komen ze tevoorschijn. Trekken op richting zonsopgang. Klaar voor het appel van de nieuwe dageraad. Beren op de weg van mijn ontwaken.

Geluid van water en ketsende schelpen. Zand, nat achtergebleven met uitdovende belletjes. Een pingpongballetje deint af en aan. De schepen aan de horizon varen hun vaart, de prachtige wolkenlucht schuift voorbij. Maar mijn blik komt niet meer omhoog, mijn stappen stokken. Zand, zee en balletje. In...

Met mooi weer rondzwerven en sfeer proeven in een onbekende stad. Aan elk genoegen komt een eind. De tijd is op, dat betekent terugkeren naar het station voor het vervolg van de reis. Gewend te vertrouwen op mijn inwendig kompas, laat ik het stratenplan nog in de zak. Maar dit keer wordt het...

Krampachtig houd ik vast. Wetend dat het leidt tot niets. Altijd is ergens een opening, loslaten in deze. Dat lijkt me theorie en geen praktijk. Houvast heb ik nodig zolang zich geen gelijkwaardig alternatief aandient. Dan wòrd ik losgelaten. Hier heb ik niets in te brengen, maar moet het er mee...

De aarde scheurt. Ik sta erbij en kijk ernaar. Niet in staat tot bewegen, laat staan tot handelen. Kan ik blijven hangen in wat ik ben? Oude patronen hebben geen functie meer. Niemandsland is mijn plek van vertoeven. Alle wegen zijn afgesloten. En dus liggen alle wegen open. Chaos als uitgangspunt....

De kameleon wist precies wat hem te doen stond. "Niet opvallen" was het parool. Elk schepsel heeft zo zijn specialisme. Tot de dag dat alle kleuren opgebruikt en uitgewerkt waren. Het fundament onder zijn bestaan verpulverde. Ten einde raad ging hij in retraite en daalde af naar de eigen kern....

Leven laat zich niet inperken. Gescheiden delen richten zich weer op compleetheid. Het gordijn dat blijvend tussenhangsel leek, begint te scheuren. De stof vergaat, slijtageplek wordt kier en opening. Twee werelden zoeken elkaar te bevruchten. Paniek slaat toe. Hardnekkige pogingen om de zaken...

Vier trappen, elk een andere kant op vanuit het centrale plein. Een piramide gekeerd in zijn tegendeel. Hier lokken perspectief en ruimte, waarbij elke stap aanleiding is tot de volgende. Ik besluit het plein rond te lopen en verval in gemijmer. Na enige tijd nemen mijn voeten zonder aarzelen de...