Alle inzendingen over cliche

Het is donderdagmorgen. Een dag als elke andere dag. Weer vroeg opstaan, weer de hond uitlaten en weer naar mijn werk. En alweer geen zin om te werken. Toch kruip ik even later met een glimlach achter mijn bureau. Ik werk wat, praat wat met collega's. Het is weer gezellig. We worden bij...

‘Kling klokje klingelingeling Kling klokje kling…’ Kerstbomentijd. Overal lichtjes, en poedersneeuw in de vitrines, kwistig rondgestrooid. De openstaande winkeldeuren lokken me met een knusse, huiselijke warmte naar binnen. Hoe groter de winkelketen, hoe duffer de warmte die mij in het...

Op die dag wenste men elkaar "fijne dagen": op die enige, luttele dag, die zo snel zou passeren: als een zandkorrel in een woestijn, als een druppel op een gloeiende plaat, want in de keiharde jungle van de maatschappij, in de slangenkuil, in het gekkenhuis, maakt men elkaar van dag tot dag af,...

Het kan als merkwaardig worden beschouwd dat wat zich zo prominent en kennelijk allesoverheersend aan ons schijnt op te dringen: de hittegolf eveneens zo prominent aanwezig schijnt te zijn in ieder gesprek, in alle conversatie en dus ook in gedacchten en gevoelens van alle mensen. Ja, het is warm...

We waren de "heksenkring" van vuurrode vliegenzwammen onoplettend en achteloos gepasseerd, maar toen we op onze schreden terugkeerden, zagen we opeens de prachtige paddenstoelen in een cirkel staan, die aan mijn doorgaans zeer zwijgzame wandelgenote de woorden "pràchtig!", "pràchtig!"...

Ik heb het nieuwe album gekregen van U2. Van Apple. Gratis. En ik hou helemaal niet van U2. Ja ik hou natuurlijk van de ouwe U2 net zoals ik van de ouwe André van Duin hou. De periode van Sunday Bloody Sunday en Newyearsday. Maar U2 is nu een uitgemolken cliché. Kan heel leuk zijn voor heel...

De burgervader van Someren vertelt over zijn gewonde gemeente. Mensen om me heen maken zich druk om de regen. Als ze maar niet nat worden. Het Amerikaanse volkslied klinkt. De reden dat we hier staan. Of is het Wilhelmus hierna meer van toepassing? Dankzij een clubje uit Sittard kwam de Kennedymars...

Voor het eerst wachtte mevrouw die zondagmiddag al op mijn komst, althans ze gaf daar duidelijk blijk van doordat ze in de septemberzon heen en weer drentelde achter haar rollator vóór de hoofdingang van het Zorgcentrum en mij blij begroette bij mijn aankomst. Het vertrouwen tussen ons was...

Het interesseert me momenteel werkelijk geen zier, dat de rest van de wereld zich druk lijkt te maken om de ophanging van Saddam of hoeveel vuurwerkslachtoffers er dit jaar weer zijn gevallen. Vriendinnen in crisis moeten nog een weekje wachten op troostende woorden en advies en Sonja Bakker heb ik...

Pasen valt vroeg dit jaar, ja, ik zing even mee in het koor van al die anderen, die ook niet bang zijn om er eens een cliché tegenaan te gooien. Want wat hebben we dat de laatste dagen niet vaak gehoord. Ja, Pasen valt vroeg dit jaar, met regen, sneeuw, hagel, nachtvorst en andere narigheid, het...

Brief aan een vriendin die ik vergat te posten, we raakten elkaar uit het oog, mogelijk leest ze de brief alsnog. september 1995 Lieve K, Je schreef me een kaartje met de woorden dat tijd alle wonden heelt en voegde er aan toe dat het een raar begrip is "tijd". Je hebt gelijk, omdat ik...

....onvermijdelijk is de tijd aangebroken waarin de verhuizing een feit, mijn route verlegd en het decor veranderd was. Nooit zou ik meer de muffe geur opsnuiven van de gangen van het "oude" Zorgcentrum en de langwerpige tafel in de grote zaal zien waaraan een Indonesische mevrouw niet uitgepraat...

Ik verkeer regelmatig in Wappieland. Hoe dat zo? Nou mijn 2 zonen hebben mede zo´n 20 jaar geleden in de omgeving van Apeldoorn een eco-gemeenschap in leven geroepen. In oude gekraakte bunkerboerderijen hebben ze hun Utopia gevonden. Dat het idealisme een beetje afgekalfd is mag blijken uit...

Ik voel mij overbodig. Mijn hele leven overbodig. Te veel. Op de verkeerde plaats te lang. Overbodig en nutteloos. Onnodig. Niemand heeft mij nodig om zijn weg te vinden. Niemand heeft mijn hand nodig om vast te houden. Ik kan niet toestaan dat iemand mijn hand vasthoudt. Ik verdraag geen...

Het was geen leugen toen ik je vertelde dat ik van je hield. Ik meende het, en geloofde er nog in ook, hoe naïef ik ooit toch was. Ik hield van je, maar de waarheid was, dat jij het niet zag. Of niet kon zien, het is maar net hoe je het bekijkt. Mijn schuld was het wel, dat wist ik. Je ogen...

Droesemig genoeg (voor Frederick Turner) Waar wij zitten, in het park, hangen flessengeesten slierten lampjes op. Ze vlechten uit het bladerdak een krans voor jou. Ze schilderen aardsap op de meisjes, lippen glanzen. Het groene glas beschijnt decolletés. We laten Dionysos onze bloes...

Ik herinner me, dat ik eens op Nederlands.nl veel reacties losmaakte, omdat men vond, dat ik bijna de hele site overnam. De directeur reageerde toen, dat hij in mij zijn plaatsvervanger zag, deels speels, deels gemeend. Inmiddels ben ik via ingevoerde wetjes tot het kuddevee ingelijfd. Men is in...

'De Europese crisis raakt ons allemaal!', herhalen de cliché-papegaaien in camouflerende maatpakken. Voor het merendeel van ons taaie landje blijven deze woorden voorlopig nog maar een doemscenario, het zal hun zwaar begrendelde deur wel voorbij gaan, duimen ze, want zolang ze vanuit hun...

Er zou een feestelijke gebeurtenis; een optreden van een accordeonist en van een drummer plaatsvinden in een zaaltje van het Zorgcentrum, waarin mijn moeder de laatste tien jaar van haar leven heeft doorgebracht tot het tijdstip kwam van ziekte, dood, crematie en uitstrooiing van haar zilverwitte...

De advocaat van de moordenaar van Marianne Vaatstra, Jan Vlug, gaf een uitgebreid interview op televisie, waardoor veel aan het licht is gekomen over de moordenaar Jasper S., die dertien jaar gezwegen heeft. Bauke Vaatstra wil nog meer details weten, maar dat zal niet tot de hoopvolle zielenrust...

Het houdt niet op. De kranten en tijdschriften staan al dagen vol met artikelen, heel oude foto’s, oude foto’s, recente foto’s, interviews en terugblikken in verband met de naderende pensionering van mevrouw Van Amsberg. Radio en televisieprogramma’s zijn doordrenkt van allemaal op...

Je bent positief getest Kajsa. Pak je spullen en wegwezen. Ja maar...nee zo snel mogelijk. Hup naar huis. Even mijn...nee ophoepelen nu, je bent een gevaar voor iedereen hier. Ollongren grist haar spullen bijeen en spurt met een stapeltje papieren onder de arm naar de dienstauto. Laat die...

Tijdens zijn bezoek aan Nieuwsuur (13-9-23) leek het er even op, dat de oprichter van de Partij voor de Dieren Niko Koffeman zich versprak en partij koos voor het ex-bestuur van zijn partij, maar dat weersprak hij zo snel mogelijk. Hij ergert zich vooral aan de negatieve framing binnen zijn partij....

Het mag dan een cliché zijn, maar zoals de meeste clichés, is het erg waar: het leven van een middelbare scholier is hard. En ik zeg middelbare scholier, want puber is zo’n geliefde term van ouders en leraren die denken de psycholoog uit te kunnen hangen. ‘Puber’ klinkt in mijn oren als een...

De dagen zijn voorbij. De dagen zijn verdwenen. Urbanisatie is een feit. De dagen van weleer zijn dagen verstikt in de tijd. Verstedelijking is een onomkeerbaar feit. Zelf heb ik geen voorkeur voor wat betreft wonen. Zowel de stad als het platteland heeft zo zijn/haar eigen charme. Voor frisse...

Met mooipraterij worden de crisisproblemen echt niet opgelost. Doordat ik een ruim vocabulaire heb, kon ik de eerste troonrede van de koning goed volgen, maar ik kan me voorstellen dat velen er geen donder van snapten. In beide gevallen is het residu-gevoel hetzelfde en verandert het niets aan de...

De gothic doom metal band Elegeion komt uit Melbourne. De huidige leden zijn: de zanger/bassist/gitarist Anthony Kwan, de zangeres/pianiste Dieudonnee, de gitarist Sadoskot, de drummer Gaz, de lead-gitarist Scott Williams en de bassist George Van Doorn. In 1993 vormden Anthony Kwan, James...

We weten dat de dood bestaat. We weten ook dat we er vroeg of laat mee te maken krijgen. In onze kring of zelf. Natuurlijk snap ik dat het niet altijd het goede moment is om over de dood te beginnen. Je hart luchten doe je ook niet als je met collega’s bij de printer staat. Nu ik wat ouder word,...

‘Typisch Nederlands’ is zo’n cliché waarmee landnoten ergernis over van alles en nog wat samenvatten (nietwaar Frank?). Wie deze woorden in de mond neemt, generaliseert en kan om die reden nauwelijks serieus genomen worden als een vertolker van een interessante analyse. En toch… elke keer...

Ze liep met haar boodschappenlijstje wat gehaast het warenhuis binnen, toen ze hem in het vizier kreeg. Hij liep misschien twee meter voor haar. Ze besloot hem even aan zijn jasje te trekken; een fleece geruit houthakkers vest in zijn geval met daaronder een blauwe schipperstrui. ‘Hé, hallo,...