Alle inzendingen over dag-dagelijks

...en mijn hart verhardde, toen de deur werd dichtgedaan...! Gegrepen uit het dag-dagelijkse leven.

(tegen etenstijd) Hij: Zal ik wat te eten klaarmaken? Heb je honger? Zij: Ik hou niet van wat.. Hij: Hoe bedoel je? Zij: Ik hou niet van wát.. Hij: Íets dan? Zij: Heb ik nog nooit gehad.. Hij: Maar ik was niet van plan.. Zij: Alle eetlust vergaat me bij zo’n opmerking van jou.. Hij:...

Wie nog gezond is en zich op zijn oude dag niet dagelijks wil zien sterven in zijn buren, kan maar beter een jongerenflat huren.

De kunst der kunsten: in dagelijks gebeuren en ondernemen elke dag opnieuw vermaak en verrassingen vinden.

Papa, waar ben je? Mijn papa? Wie ben je? Je bent als een vreemde voor me. Ik weet niet hoe ik jou moet zien, ik weet niet wie je bent en wat je doet. Lieve pap, vroeger, het was zo van zelfsprekend, wij als gezinnetje, maar ineens moest je weg, de vrijheid in. Je ging wanneer jij het wilde, je...

Het zou zo maar kunnen zijn dat ik er morgen niet meer ben. Ben ik er toch maar even geweest. Dagmens ?

Aan de horizon breekt de nevel als in een sprookje. Zonne-stralen besprenkelen licht als feeënstof over golvend water. Het verhaal van de dag vertelt zichzelf, van die wonden van een oude boomstronk die zich angstvallig vastgrijpt in moederaarde. Van de magie van pasgeboren ochtendlicht en van die...

Oh ja, een doodgewone dag, zo eentje die doodgewoon begint, doodgewoon verloopt en hopelijk ook doodgewoon eindigt! De gebruikelijke escapades van: hulp bij het aantrekken van alle oedeemspullen die ik nou eenmaal dragen moet om erger te voorkomen, van bezoek aan de oedeemtherapeut, ook al om erger...

1. Mail van Blendle. ‘Ha Trawant, Dirk is even op vakantie, vandaar dat ik je mail. Over de mogelijkheid om je Blendle leestegoed om te zetten in een flinke korting op Blendle Premium. Je hebt daar nog 48 uur de tijd voor.’ Groeten, Sharon. Eerst die Dirk, Who the F. is Dirk. Kuyt,...

Hij noemt het ‘zijn’ stad, Oostende. De plaats die hij dagelijks afschuimt in zijn zoektocht naar de zin van het leven. Voornamelijk een leven de naam amper waardig. Het gevoel van nuchter zijn kan hij niet eens meer omschrijven. De laatste dag dat hij niet dronken was, weet hij zich al lang...

En toch werd het weer licht, kwam de dageraad zonnebrandend uit de nevel tevoorschijn. Witte wieven stegen op uit het park, doorkliefden elegant de veelarmige plataan, rodekoolzwammetjes stonden daar zomaar, spontaan, in een grasveld te staan. Strakblauw had de ochtend de hemel gemist, maar tegen...

Ooit breekt de dag aan dat u zich afvraagt waarom u mij niet beter heeft gelezen.

Een dag niet geplukt is een dag niet gelukt, die kun je beter overslaan. Heb ik hier vaak gepropageerd, mezelf er niet aan gehouden, ik dacht 'die dag komt wel'. Niet dus, gisteren heb ik stoute schoenen aangetrokken en godnomdeju, ik heb nu dag en nacht, onverwacht, mijn hart huppelt...

Ondanks eigen beslommeringen zit ik me af te vragen: waar we met alle narigheid heen moeten. Zoveel slachtoffers, opnieuw, nadat we net bekomen waren (alsof men dat ooit kan) na de aanslagen in Parijs. Nu Brussel, wederom een groot aantal mensen die gewoon van huis gingen om wat dan ook te doen....

Ik heb om rust geroepen, dagen, inmiddels wekenlang dagelijks. En nu, nu is er een lege dag en nu verwoordt deze een gat, niet wetend hoe in te vullen. Alles wat ik, in de zogenoemde, ongekende rust wilde doen, lijkt nu geen optie meer. Mijn diepste verlangen te slapen wordt beleefd als...

Ik sta net bij de drogist een doos condooms te bestellen voor de gepensioneerde pastoor die tegenover mij woont, als onze grootste klant van ons accountantskantoor, Hankie lam belt. Naast mij staat een scootmobiel terroriste met krulspelden, in een troosteloos gebied dat sommige mensen haren...

Wakker worden uit de tentakels van de slaaproes, en de toekomstige dag, de dag die nog voor je ligt, als in een voor de handliggende vanzelfsprekendheid aanvaarden. We doen niets anders, elke dag weer, slapen, en weer wakker worden! Álle zintuigen en ledematen functioneren nog, we gaan ons bed...

Elke dag behalve op zondag en maandag komt de postbode langs de deur. Ook al is het beeld wat veranderd maar honden blaffen nog steeds als hij of zij er aan komt. Ik denk dat wij het als gewoon beschouwen, dat er elke dag post wordt gebracht. Daarom ben ik helemaal vergeten dat het best een...

Toen ik thuiskwam ben ik met mijn kleren op bed gaan liggen en in slaap gevallen. Om de dag daarna, nog nat en plakkerig van de regen, wakker te worden. Hoe komt het toch dat ik na zeven of acht glazen sherry al niet meer kan denken aan iets logisch als dat ik mezelf eerst van mijn kleren moet...

In het meest duistere jaar van mijn leven en in zijn meest duistere seizoen koos ik er bewust en vrijwillig voor - in weerwil van mijn hogere opleiding - een salaris te gaan verdienen met mijn handen in combinatie met een machine; ik werd typiste. En zo herinner ik mij hoe ik voor het eerst in...

Max was keurig. Zijn keurigheid was het gevolg van alle handelingen die hij op een dag verrichtte en alle gedachten waardoor hij zich liet leiden. Die gedachten had hij met strengheid afgericht zodat ze hem ten dienst zouden staan bij het bereiken van voorspoed in zijn leven. Bij het krieken...

Drie dagen voor kerstmis…..... ’s avonds. Nacht eigenlijk. Mijn vriendin werkt. In de kraamverpleging, en in die sector wordt niet met feestdagen rekening gehouden. Tijdens de kerstdagen werkt ze dus ook gewoon. Ik loop langs de grachten van mijn woonplaats. De kroegbaas van mijn stamkroeg...

"U bent ziek, u hebt nog drie maanden te leven." Dat hebben we nog nooit tegen ons horen zeggen. Maar voor vele anderen was dit het startschot voor een vreemde fase van het leven, waarin alle losse eindjes schreeuwen om afgehecht te worden. Wie heb ik nog wat te zeggen? Wat wil ik in ieder geval...

Voorzichtig loert de zon in beschamend rood, over Duitsland heen, mijn slaapkamer binnen. De wekkerradio had me al gewaarschuwd, een nieuwszender pompt m'n lege brein vol met feiten. Er is, weer, van alles gebeurd. En dan moet mijn dag nog beginnen, eerst maar even een beker koffie en een snede...

Zondag, de dag dat half Nederland zich verveelt. Ik ben voor de wekker wakker. Ik doe mijn 'voeloefening' en verbind mij met de aarde. Ik dank haar voor alles wat ik mag ontvangen en sla mijn dekbed open. Vanuit bed ga ik naar de badkamer, neem een douche en poets mijn tanden. Na korte tijd...

De jaren gaan steeds zwaarder hangen aan mijn lijf, ik zucht als ik opsta en het liefst blijf ik 's ochtends in mijn bedje liggen. Daarom heb ik besloten de jaren die achter mij liggen ook daadwerkelijk te laten liggen, ik ga voor de dag. En die vertelt mij telkens weer dat ik 'm mag beleven,...

Donderdag 13 november was het de Dag van de Franse Taal maar frappant genoeg kon het mijn humeur niet bederven. Ik zie zo’n dag als een truc van het onderwijs om kinderen te stimuleren om toch svp voor de Franse taal te kiezen terwijl het een taal is die op haar retour is. Frans is met name...

Nieuws is zo nieuw als het volgende nieuws dat zich aandient.

Afscheid nemen bestaat niet volgens de tekstschrijvers van Marco Borsato. Het lied moet haast wel door het hoofd van D’66-politica Hachchi zijn gegaan toen ze zonder gedag te zeggen of de boekenbon in ontvangst te nemen de partij verliet. “Afscheid van de Tweede Kamer? Nee joh, dat bestaat...

Ik zie het donker in, vrijwel alle buurwoningen zijn in slaap gedompeld. Ik zie de kou in de straat, beneveld stralen lampen op palen, temperatuur haalt zichzelf onderuit. Pluk de dag, niemand mist de nacht bij ontij, de dageraad is vlakbij. Wrijf de slaap uit je ogen, elke dag weer.