Alle inzendingen over drive-in-ziekenhuis

De Amerikanen kenden in de jaren-50 al de drive-inbioscoop. En kiloknallers als Mc Donald’s maakten het drive-inrestaurant tot een wereldwijd begrip. Maar een kwaaie meneer die in Hardenberg met z’n auto de gevel van het plaatselijke hospitaal heeft geramd, heeft me op een sensationeel nieuw...

Het gaat slecht met de wereld. Volgens het journaal hield Donald Trump, de slechtste president ooit, en dat is een hele prestatie na Nixon, volgens het journaal zondag een verzoenende speech voor een verzameling hotemetoten uit Arabische landen. Wat je verzoenend noemt. “Drive them out of...

Dat het virus heel wat op ‘t geweten heeft is wel duidelijk. De gemoedelijkheid voorheen zo normaal in het ziekenhuis is verdwenen met de Noorderzon, tenminste dat denk ik dan. Vorige week was ik na maanden afwachten of het wel kon uiteindelijk aan de beurt om wederom een operatie te ondergaan....

Introductie driehoek Op een ondernemersnetwerkbijeenkomst leerde ik deze week een mooie driehoek kennen. Weer eens wat anders dan de dramadriehoek van slachtoffer, helper en veroorzaker. Deze mooie driehoek behelst de drievlaksverhouding van drive, goud en gat ofwel bedenken, (samen)doen en...

Even met mijn buurman naar het ziekenhuis. Hij moet een scan van zijn buik laten maken. Ik ga mee op zijn verzoek, als een soort morele steun. Kun je nagaan hoe graag ik mijn buurman mag want als ik ergens een hekel aan heb dan is het aan ziekenhuizen. In de wachtkamer hangt een tv aan de muur ter...

Dat Kiki Bertens gezegd zou hebben tevreden te zijn met de door haar in Australië behaalde resultaten getuigt van onvoldoende ambitie. Zij won 3 partijtjes tegen laagvliegers en vloog tegen de eerste de beste (voormalige) hoogvlieger er totaal kansloos uit. Zou Raemon Sluiter weer voor de...

Zes jonge ambitieuze wethouders van het CDA dineren onder begeleiding van twee journalisten van de kwaliteitskrant en spreken over elkaar, hoe goed ze zijn, het CDA en de problemen van de regen voor het haar. Ze vinden zichzelf doortastend, positief, ze weten waar ze voor staan, ze zijn eerlijk,...

Graag wil ik als een soort postuum eerbewijs aan Simon Carmiggelt (1913-1987) het volgende verhaal van hem plaatsen uit de bundel 'Later is te laat' uit 1964. Overigens is de keuze van dit verhaal betrekkelijk willekeurig, want al zijn verhalen zijn juweeltjes en voltreffers. Naar mijn...

Ik moet naar de afdeling radiologie van het enorme ziekenhuis. Voor een foto. Om de dood op afstand te houden heeft het enorme ziekenhuis zich getransformeerd tot permanente tentoonstellingsruimte. De wanden van de overdekte promenade zijn bedekt met kleurige abstracte schilderijen en grappige...

Vanwege het steeds terugkerende probleem met het te hoge kalium in mijn bloed, besluit de internist in ons eigen ziekenhuis me toch door te verwijzen naar het Erasmus, weet je wel die enorme kolos van een ziekenhuis waar je werkelijk kunt verdwalen, tenminste ik wel! Maar de eerlijkheid gebied me...

Mevrouw Ontwikkeling zit achter de laptop, uit te spreken als léptop. Het is de léptop van Lief, want zelf heeft ze een PC uit het jaar Kruick. Ze heeft het niet zo met een laptop, want ze is niet van deze tijd, ze is honderd jaar te laat geboren. Ze heeft een hekel aan moderniteiten. Liever...

Ik val meteen maar met de deur in mijn stukje en zeg het maar eerlijk, ik heb gerookt in mijn vakantie. Verkeerd, fout, vreselijk natuurlijk! Na mijn laatste rookweekend in september 2009 had ik me nog zo voorgenomen om er niet meer in te trappen, in dat roken. ‘k Had het ook weer netjes...

Nacht. Het regent in de film. Het is veel en lang nacht. Dat betekent dat je de helft van de tijd geen bal kan zien op het kleine schermpje dat ons gegund is. De geesten die zich aankondigen met onheilspellend geluid zijn voor mij niet te horen. Het geluid staat te zacht, in afwachting van de grote...

In de kritiek op de vage procedure rond de benoeming van minister Donner bij de Raad van State, herkent premier Rutte zich niet. Donner over zijn bekokstoofde selectie tegen journalisten: ‘Ik herken mij niet in jullie suggesties van achterkamertjespolitiek. Jullie kletsen uit de...

2. Ik ben een jaar of acht. Ik ren op sokken de trap op naar mijn kamer. Door de sokken glijd ik uit en ik stoot mijn grote teen tegen de deurpost. Het doet meteen enorm veel pijn. Zo veel dat er een vlaag van misselijkheid door me heen gaat. Ik kijk naar beneden en zie dat mijn teen een beetje...

Mijn spieren deden pijn. Ik opende mijn ogen. Waar was ik? Ik keek om me heen. In een bed? Vreemd! Ik kon me niks meer herinneren. Ik keek nog een keer goed om me heen. Nu zag ik het pas. In een ziekenhuis. Daar zat een knopje waar ik op moest drukken. De bel. Haastig kwam er een verpleegkundige...

Een voor mannen ongewoon kwaaltje dat zich schuil houdt tussen geest en lichaam, dreef mij in de armen van dokter M. Deze prof zou mij vertellen of de machine dan wel het hoofd van slag was. Gek genoeg hoopte ik dat het lichaam de schuld zou krijgen, daarin ben ik vermoedelijk wel weer een doorsnee...

Er is een hondje aangereden. Een groepje mensen, meest kinderen, dromt samen, twee dierenambulances verlenen bijstand. Het lijkt wel op een heuse reanimatie. Ik weet het niet, ik heb niet zoveel verstand van hondjes, maar volgens mij is het hondje dood. Morsdood. 'De Chinees heeft het gedaan'...

Korte inhoud van het voorafgaande Olifant en Muis wonen samen. Na een goed begin is hun relatie steeds slechter geworden. Toch hebben ze besloten te trouwen. Er is een vlekje op de alvleesklier van Muis geconstateerd. Het wachtkamertje van de professor was klein. Muis deed de gele doorslag die...

Het Jeroen Bosch Ziekenhuis is in mijn ogen niet van een uitmuntende architectuur. Het rijst aan de buitenrand van de stad haast plompverloren op, als een donkerbruine kolos, met lange sequenties van eendere ramen, waarachter de patiënten verblijven, te midden van velden en weiden, en het draagt...

Ik ben op de Afdeling "Short Stay" van het St. Elisabeth Ziekenhuis. Hulpeloos en kwetsbaar, met bebloede lippen, ligt daar mijn vriend, en hij huilt. Inderdaad heeft hij zijn ondergebit, dat groenachtig was uitgeslagen en meters in de rondte zijn stank verspreidde, onder narcose laten...

Mijn moeder moest voor een foto van haar schouder (ze was uit de bocht gevlogen met haar ScootMobiel), naar het Gelre ziekenhuis in Zutphen. Door de radioloog werd aangeraden, om nog steeds onduidelijke redenen, om iemand mee te nemen. Die iemand was ik. Ik reed de 76,3 kilometer op LPG naar...

Was het puur toeval dat ik haar vanavond signaleerde in het restaurant van het TweeSteden Ziekenhuis toen ik daar beland was voor een kop koffie tijdens de doelloze en nutteloze zwerftocht die ik soms uit eenzaamheid in de omgeving maak? Ik herkende mevrouw aan de wijnrode jas die ik haar bij...

Het zonlicht van de zomer, van de maand waarin ik zesenzestig jaar oud word, schittert en schemert door de brede, lichtgroene lambrizeringen in de hal van het Twee Steden Ziekenhuis. Hier wacht ik tot ik later ondergebracht word in een soort "huiskamer" waar meerdere patiënten die behandeld worden...

Eens, in dat verre, haast vergeten jaar, had de dokter ons bezocht in mijn ouderlijk huis. De trouwe huisarts, die zes jaar daarvoor geassisteerd had bij de bevalling en mij mede ter wereld had gebracht, had mijn hand bij die gelegenheid vastgenomen; een vreemd en wonderlijk gevoel! Mijn longen...

Weer was ik welkom op de Afdeling Dagbehandeling van het Twee Steden Ziekenhuis. Op de derde verdieping was een bed voor me gereserveerd waarop ik me uitstrekte. Tegenover mij een in het zwart geklede, bevallige jongeman; het lichaam als opgerold op het bed, in diepe slaap; de lieflijke oogleden...

Op een avondafspraak naar het ziekenhuis en ik beken eerlijk: tjonge jonge wat is dat rustig op die poli’s gewoon heerlijk! Samen met E, die me vanwege de intense kou vervoerde, want: zo zei ze, je gaat niet met die kou op de scoot hoor in ‘t donker. Eerlijk gezegd nam ik dat met vier handen...

Vanuit de wachtkamer van de "Polikliniek Chirurgie" heeft men onbeperkt uitzicht op openschuivende deuren die toegang bieden tot de zaal waarin de patiënten zijn ondergebracht. Het wachten duurde lang en ik wierp mijn blikken op een mevrouw naast mij, gekleed in een zomerjurk met...

We raakten in gesprek vóór de boekenkast die opgesteld staat in de gang van het ziekenhuis dat wij beiden met uiteenlopende doeleinden bezochten. Hij wenste daaruit zijn favoriete roman te kiezen die hem naar mijn inschatting mogelijk zou steunen bij zijn ongeluk nu de scootmobiel tot zijn...

Als een fijngebouwd skelet hangen de boomtakken, met een lichte zweem van pasgeboren groen, over de sloot. Langzaam geven zij druppels water af, terug naar de natuur. In de sloot zwemmen enkele voorzichtige vissen om te laten zien, dat de lente is begonnen. Al kun je dat aan de begroeiing van de...