Alle inzendingen over gebaren

...en communicatiemiddel vormen; het zijn gebaren van opstand, tevens van berusting. Mevrouw Klein schenkt me een glimlach vanuit de veilige vesting van haar rolstoel en mevrouw Van Doorn heeft zich nog maar onlangs bij ons gevoegd; een nietig dametje, wankel op de benen en eveneens...

Het jaarcontract liep af, een maand daarvoor liet ik ongerust weten waar mijn klanten rekening mee moesten houden. Geen reactie, marktwerkend lieten zorginstellingen de zwakke medemens in de stront zakken. Hulpbehoevenden weten niet waar ze het zoeken moeten, ik ben een baan kwijt en zij hebben mij...

De ware reden van de moord op Zahra Bahrami is dat ze protesteerde tegen de tirannieke president Ahmadinejad. Die drugssmokkel is misleiding en beide redenen zijn barbaarse methoden, die overeenkomen met het prehistorische reptielenbrein. Ik ben het eens met Wilders, laten we de Iraanse ambassadeur...

DE MOOISTE SPORTMOMENTEN De mooiste sportmomenten van het jaar vonden vlak na elkaar plaats. De eerste was de onverwachte zilveren medaille op de slotdag van de Olympische spelen. Wat een groots gebaar van de Nederlandse Abdi richting zijn Belgische vriend Abdi- een onovertroffen...

Het lot had me opnieuw naar de inrichting gevoerd en daar wachtte mijn broer op me als vanouds. Grijze haren sierden al zijn achterhoofd maar tot zijn stervensdag zou hij een onmondige kleuter blijven, een kind in het lichaam van een volwassen man. En tot mijn verrassing en ontroering reikte mijn...

Grote stalen hekken blokkeren sinds kort een gedeelte van de Lage Witsiebaan en een verbodsbord verhindert de toegang tot dit terrein. Een ondergrond van geel zand vertoont zich in de straat. Ik ben op weg gegaan en bij een oversteekplaats verleende plotseling een oudere heer, in het zwart gekleed,...

Een lege plek, terwijl je niet weet waarmee die gevuld moet worden waardoor de leegte hiervan ook niet kan worden omschreven. Het is een lege plek, een plek waarvan niemand weet dat die leeg is. Een plek die zo nu en dan zomaar opdoemt. Met niets, geen woord, geen gebaar of een gevoel, is deze...

...hem wat wasgoed op te vouwen dat verkreukeld in een plastic wasmand ligt. Traag loopt hij op de desbetreffende tafel toe en met bedachtzame gebaren hanteert hij de kleding van zijn mede-bewoners. Hij heeft veel te overdenken maar heeft het naar zijn zin in de inrichting.....

De ongearticuleerde klanken die mijn arme broer uitstoot zijn moeilijk verstaanbaar. "De zon!", "De maan!" schreeuwt hij. De taal en de taalvaardigheid, die volgens de citaten vóór in het befaamde Woordenboek van Van Dale, geredigeerd door professoren, zo wezenlijk zijn voor het menszijn en...

U had het waarschijnlijk niet in de gaten, afgelopen etmaal verjaarde ik weer eens, ik zond desalniettemin een hartenkreet uit. Ik werd "gevierd". Ik ervaar, verwachting brengt je dichter bij de dood, willens en wetens vlucht eenieder in stervensnood, verlangend naar dat gebaar. En dat komt...

'Voor alle postbodes van Nederland', zo luidt de adressering op de kaart van een 9-jarig meisje uit het Friese Molkwerum. Een dorpje aan de boorden van het IJsselmeer. Met deze kaart bedankt deze jonge Friezin alle postbodes voor de bezorging van alle kerst- en nieuwjaarskaarten en wenst zij ons...

De familiefoto is ongetwijfeld genomen in 1962 bij onze trouwe buren. Het daarop afgebeelde tafereel wordt begrensd door de zware, groene, velours gordijnen die ik me nog zo goed herinner en die een sfeer van gezelligheid en beslotenheid deden ontstaan. Mama omarmt op de foto mijn zusje gekleed...

Vorige week is door Marion Bloem de actie ‘Een royaal gebaar’ gestart. De schrijfster verzamelt handtekeningen voor een koninklijk pardon voor 26.000 uitgeprocedeerde asielzoekers ter gelegenheid van het 25-jarige jubileum van Beatrix’ koningschap. In het sprookjesbos is de koning met zijn...

...zij vervreemd zijn en die, zo is gebleken, zelfs vaak ontaard is in de eveneens bizarre gebaren van verschrikking.....

Nancy en Klaske en Sjoerdsje vinden elkaar erg aardig. Maar met zijn drieën vriendinnen zijn, dat lukt niet. Gisteren waren het Nancy en Sjoerdsje. -Hoe is het met Klaske? -Ik vind Klaske niet meer zo aardig. Ze doet soms ráár…Nu zijn Sjoerdsje en ik hartsvriendinnetjes. Vandaag zijn het...

Ik was genodigd in haar rommelige en ongezellige kamer. We schreven: de vroege zomer van het jaar 2019. Mevrouw had haar oude handen meteen al over die van mij gelegd met een gebaar dat alles zei, alles betekende. Later, in de zaal van het Zorgcentrum draaiden de wijzers van de klok aan de wand...

...mensen hebben de groen/oranje sjaal weer gedragen en de eveneens kleurige vlaggen hebben de gevels gesierd. Het is weer enige tijd geleden dat men vrolijk en gesticulerend met wilde gebaren, en enthousiast en uitbundig en in feestkledij door de straten trok. De mallotig en aandoenlijk...

De lange, lange jaren die gepasseerd waren en de turbulente, dramatische gebeurtenissen die zich in onze beider levens voorgedaan hadden, schenen ons van elkaar losgekoppeld en verwijderd te hebben tot we elkaar terugvonden. Haar blikken had ze gericht op een foto, opgesteld in mijn woonkamer die...

.....daarna kwamen we regelmatig in het kleine zaaltje samen waar de apparatuur stond opgesteld en waar een grote lichtblauwe bal ook een attribuut vormde voor spel, sport en ontspanning. Met kinderlijk plezier draaide ik aan het toestel, dat gelijkenis vertoonde met een rad van fortuin en waarin...

...uiten. Nodeloos, gebrekkig en hulpbehoevend gebarend en gesticulerend stond hij vooraan bij de kaartautomaat tot hilariteit dan wel compassie van de overige passagiers die ongeduldig op hem wachtten. "Waar moet u zijn?", probeerde de chauffeur. "Het centrum?, de Bredaseweg, Goirle?"...

Als ik aan kom rijden, blijft de man met de fiets even staan…ik glimlach naar hem en gebaar dat ik het heuveltje op rij…buig af en hoor hem verder fietsen, met een vreemd ratelend geluid…ik sta stil en zie tot m’n schrik dat er iets tussen de spaken zit, roep: wacht! Hij stopt abrupt en ik...

De foto stamt uit 1963 Op een bank ligt het jongetje dat het zoontje is en het broertje uitgestrekt en met een boek in zijn handen, getiteld: "De hemel is van jou". De hemel werd het jongetje nooit geschonken, integendeel. Hevige onrust leefde in het kind dat zijn leven zou doorbrengen in...

Eens (je was al ver boven de zeventig) verraste je me met een zilveren kettinkje waaraan een sierlijk steentje bungelde, onbewust als je was van het feit dat ik een vrouw ben die zich niet zozeer opdirkt en zeker geen fotomodel. Plotseling en plompverloren, in een abrupt gebaar, legde je het...

...moest lachen en tot mijn verbazing lachtte hij terug. En zo gingen er dagen voorbij en ik had geen flauw besef van de tijd. Ik leerde hem woorden en hij leerde mij gebaren en er ontstond een mooie vriendschap tussen ons. Maar het geluk eidigde algauw want toen ik wakker werd vond ik mezelf...

Daar komt meneer Van Vliet op mij af. Ik ken hem vaag, hij woont vijf huizen verderop aan de overkant. We groeten elkaar altijd beleefd en heel af en toe maken we even een praatje. Ik kijk snel op mijn horloge. Ja, ik heb wel even tijd. Want de man heeft net zijn huis verkocht heb ik gezien. Dus...

...ik wel eens slechte handelingen, uitspraken of gebaren. Blijkbaar ben ik geen volmaakte godheid, noch leermeester of goeroe, maar een feilbaar mens met rare tentakels en bizarre uitingen, blijkbaar kom ik kwetsend over, terwijl ik dat helemaal niet wil, maar is er iets volkomen kapot in mijn...

...besmettingen met daaraan verwante doden. Een vaccin zal hopelijk verlichten, maar vooral elimineren...! Irma Sluis' gebarenintelligentie en pure wilskracht hebben mij tot het schrijven van deze beschouwing geïnspireerd.

In de regen hebben we samen onze "architectuurwandeling" gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de armen en handen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welsprekend en overduidelijk is, maar dat niemand nog...

...het verkeer, gesticulerend en druk en driftig gebarend. Een van de genoemde heren was kennelijk aan een pauze toe en schuilde met mij in een bushokje. Het werk dat ik zwaar achtte, viel hem wel mee, zo verklaarde hij maar zijn vloeitjes werden nat door de gestaag neervallende regen. Snel...

...voor onze stadswandeling arriveerden. Met brede gebaren en geïllustreerd met foto's zou onze gids ons schetsen hoe de scherpe en alleszins betreurenswaardige tweedeling tussen arbeiders en fabrikanten die onze stad toentertijd, in de negentiende eeuw, beheerste, tevens tot uitdrukking was...