Alle inzendingen over gevoelig

Achter iedere gedachte schuilt een gevoel.

...dat het mooie 'Amar Pelos Dois', zeer gevoelig gezongen door de talentvolle Portugese zanger Salvador Sobral, het Eurosongfestival gewonnen heeft. Het is te hopen dat meer van dit soort prachtige liedjes de komende jaren op dit zangfestijn te horen zijn. Want zoals Salvador zelf terecht...

Ken je dat, alles voor gewoon aannemen, alles als vanzelfsprekend te laten gebeuren. Ken je dat, elke dag wakker worden, opstaan, eten, drinken, wassen aankleden, tanden poetsen, koffiedrinken langzaam op naar de boterham al dan niet met beleg. Ken je dat, die gewoonte van alledag, alles is...

Bij degene die merkt dat de euforie tijdens de begeerte na vervulling in menig geval al snel in een gevoel van gezapige vanzelfsprekendheid verandert, zou periodieke onthouding wonderen kunnen doen.

Dat van die oude boom, die zo ziek is, maar waaraan je van de buitenkant niets kunt zien. Dat van dat kristalheldere water, dat zo rijk flonkert in de ochtendzon, maar verstoken blijft vis, omdat erin leven onmogelijk is. Dat van die mensen die zoveel praten, maar zo weinig zeggen. Wat zijn ze van...

Gisteren, onderweg naar de Duitse grens, pikte de autoradio een bekend liedje op van zo’n honderd jaar geleden (voor de popmuziek tenminste) gezongen door ene Paula, waarin de regels voorkomen: ‘I don’t wanna lose this feeling’en ‘do you feel the same’. Dat interesseert me, omdat het...

Ik crash op de kortsluiting tussen de vele lijnen, die verstrengeld liggen rond de omhelzing van het non-verbale, waarbij de naaktheid van het lichaam, in maanlicht, op het rimpelend vijveroppervlak weerkaatst en zilverig doorschijnend wordt. "Je me sens nue comme un verre vide...!"

Je leven varen op je gevoel is even eenvoudig als complex. Ik realiseerde me de afgelopen week hoezeer gevoel je kan beïnvloeden. Natuurlijk, ik kan muurtjes bouwen en bewaking inhuren om mezelf te beschermen. Maar de balans tussen gesloten en open zijn past niet bij mij. De controlerende functie...

We hebben elkaar in het verleden al eens ontmoet, zei ze zacht. Vragend kijkt hij haar aan. Zijn ogen indringend. Ze zucht en probeert zijn blik te ontwijken. Ze voelt haar muur brokkelen. Dit is niet wat ze wil... Bewust heeft ze haar keuzes gemaakt. Maar met hem, met hem was het anders...

Dit is het verhaal over iemand die het warm-nest-gevoel niet kent en voor wie het brood overal hetzelfde smaakt. Maar het is ook het verhaal over iemand die het warm-nest-gevoel zoekt en deel wil zijn van een warm nest. Een verhaal geschreven onder een anonieme naam, omdat het mijn eigen verhaal...

Tijdens het omkleden in het badhokje, kletst zoon wat af. ‘Weet je wat leuk is? zegt hij, terwijl hij zijn spijkerbroek uittrekt. ‘We staan op de bowlingbaan. Dan staan we op een rijtje, iedereen laat zijn blote billen zien. Dan gaan we op een rijtje allemaal poepen. We pakken de drol op en...

Tenminste dat dacht ik dan toch, wat je niet hebt, kun je niet geven, wat je niet leert kun je niet doorgeven, wat je niet meekrijgt, tja, zo kan ik oeverloos doorgaan over dingen die je al dan niet meekrijgt tijdens en gedurende je opvoeding. Dat schept verwarring niet in de eerste plaats voor...

Vroeger had ik dit nooit geschreven. Toen wist ik denk ik ook niet, dat mijn levensinstelling drastisch kon veranderen. Ik zat toen vast in een bepaalde cirkel. Alleen had ik dat zelf niet door. Achteraf gezien moet ik al een aantal jaren rondjes om mezelf heen gedraaid hebben. En toen zat ik...

De kunst van het zeggen zonder woorden heeft me altijd geïntrigeerd. Daarom ben ik van schrijver meer columnist en van columnist meer dichter geworden. Alhoewel ik als columnist misschien het verhaal van de schrijver probeer te vertellen. En als dichter dat van de columnist. Ik kan het dus wel...

Ze zei: er zit geen gebruiksaanwijzing bij en ik antwoordde dat klopt, die zit er inderdaad niet bij! Ze zei: ik doe maar wat m’n gevoel me influistert en ik zei, dat is slim! Ze zei, ik heb het niet geleerd, waarop ik zei: ik evenmin! We doen waarvan we denken, dat het goed is! Ja...

...het goed doe. Misschien toch een beetje een ongevoelige hork. Als je een beetje gevoel in je donder hebt, dan merk je toch dat een vrouw faket en dat ze zich voor jou onderwerpt, om van het gezeur af te zijn. Voor mij persoonlijk hoeft het dan al niet meer. Ja, ja, ik zeg het maar even 'open...

'Lieve lieve Walter, denk eens aan mij, je bent net thuis en praat alweer over weggaan, je bent nog zó jong, je hebt je school, werk en ander verplichtingen hier.' Je haalt je schouders op, niet erg volwassen, hoe dring ik tot 'm door, wat zijn z'n plannen, werken of...? Natuurlijk mist hij...

Ik zit op een terras, als een groep luidruchtige jongeren voorbij trekt, op weg naar het stadion, veelkoppig monster met collectieve geest. Getatoeëerde lijven met witrode sjaals, eigen lichaamdrug brengt ze in een halfdronken toestand door de Vikingen ‘beresterk’ genoemd. De man van...

TROTS, wat ben ik TROTS! Nog maar eenentwintig lentes telt zij, mijn dochter. Ze is de jongste van drie. Helaas zijn zij niet te samen met mij opgegroeid. Maar dat doet geen afbreuk aan mijn gevoel. Het gevoel om een trotse moeder te mogen zijn. Ze woonde al zelfstandig, studeerde hard voor...

Het is vrijdagavond en ik sta in het café. Ik voel me er totaal niet thuis. De mensen lijken zo ver weg en zo anders. Zij zegt dat ze even naar de wc gaat en en tikt glimlachend op mijn hand als ze wegloopt. Steunend op de wankele tafel wacht ik op haar. Ik heb nog nooit zoiets gedaan en ik...

Ik kwam ze weer tegen, vandaag, de stadswachten. Opererend vanaf groene banken, in een rustiek Zuiderpark, verwachten ze aan het eind van de maand een frustrerend minimumloon, geen enkele kans op promotie. Twintig man, wederzijds verdeeld in verdedigers, middenvelders en aanvallers, aan...

Verdriet, boosheid, teleurstelling, dat is wat ik voel. Een gezin, dat zoveel van mij eist. Een kind, dat heel veel extra aandacht nodig heeft; kan er zelf niks aan doen, is een stoornis, maar slurpt mijn energie uit me weg. Een ander kind dat hier onder lijdt, weliswaar in stilte, maar ik...

Soms zijn het rare dagen, de ene dag gaat voorbij met een lach, de andere met een traan. Vandaag is het weemoed wat ik voel, een niet direct te omschrijven gevoel van verdriet en gelatenheid. Ik probeer uit te vinden waar het vandaan komt. Ik vermoed dat het komt van de gedachte dat ik iets...

De storm die ons land teisterde, had geheel geen kapvergunning toch liggen al die bomen er gesneuveld bij, een trieste aanblik, echter, om nou te stellen, dat er geen gewonden gevallen zijn, terwijl Irene met bomen praat, is me net iets te weinig eer voor die prachtige reuzen, die nu klein gezaagd...

Hij was een kleine sjacheraar: rommel zo goedkoop mogelijk van anderen aftroggelen en dat dan weer anderen aansmeren op de plaatselijke rommelmarkt. Ja, hij had er gevoel voor – handel. Hij had die echte handelsgeest van z’n vader geërfd. Een waardevol gevoel, tenminste het leverde hem...

Ooit ingesloten geweest in de grote stad? Ineens met wildvreemde mensen in een nis, onder bruggen of einde ener dooplopende steeg? Achtervolgd door politie zwaar crimineel tuig, op de loop voor stroomstoten in de lucht of rechtmatige claims van horeca? Ik wel. De kwestie is dan contact. Maak je...

Op een zonnige ochtend ontwaakte Jaap Zandee met heel vrolijke gedachten: "Ha, gisteren werd mij bericht dat de loterij mij 100000 euro zal schenken... Geluksvogel, die ik ben! Zo makkelijk aan geld komen!" Jaap sprong uit zijn bed, stapte het balkon op, dat zich op de achtste verdieping van het...

Soms lever je een column in, waarvan je de gevoeligheid niet helemaal kunt overzien. Soms weet je niet wat er echt onder de mensen leeft. Mijn column ‘tv neemt zichzelf te serieus’ leek een eerste beoordeling te krijgen, vanwaar ik kon opmaken dat men mij begreep, maar nu zijn er zoveel...

Laatst las ik ergens dat criticus Kees Fens pas echt gelukkig was als hij in Rome was. Nu kan of wil ik me in de verste verte niet met de beste lezer en Rome-kenner ooit vergelijken, maar het gevoel moet zo ongeveer hetzelfde zijn. Eigenlijk meteen al als je op het vliegveld Fiumicino landt,...

Het is weer zover. Zo´n kleine 50.000 mensen gaan op pad. Een vrijwillige martelgang van 4 dagen in het vooruitzicht. Je moet wel het “geluk” gehad hebben om ingeloot te worden natuurlijk. Ik vind het maar een stupide onderneming om het eufemistisch uit te drukken. Maar goed ik ben dan ook...