Alle inzendingen over kalen

Bezuiden Breda stroomt de Mark boordenvol, bijna overstromend, naar de stad toe, straalt onderneming uit. Zijn bochten raken bijna het Mastbos, dat vol koude wind, grauw en kaal, geduldig wacht op de komende lentebloei. De late winter heeft nog geen haast om te gaan.

Het moet een troost zijn voor mensen die snel kaal worden, dat na verloop van tijd hun haar steeds minder uit gaat vallen.

“Odnajdziemy wiare.” De kale was een huurling die zich alleen aan de allerrijksten verhuurde. Vrijwel iedere geheimdienst op deze aardbol zocht hem maar hij was onvindbaar. Hij boekte altijd resultaat. Hij was meedogenloos en had geen scrupules en geen medelijden met wie dan ook. Hij was...

Waarschuwing, dit verhaal bevat geweld. Ik heb er lang over nagedacht of ik dit verhaal zou publiceren. Vanwege dit verhaal ben ik ooit geband van een site. Als de redactie dit verhaal te gewelddadig vind, vraag ik hen om het niet te publiceren. Ik heb liever dat het verhaal niet gepubliceerd...

De kale zat in een ruimte alleen verlicht door een tl-buis. Er waren drie bewakers in de ruimte. In dit land was de dwangbuis verboden. Maar de minister had voor dit geval een uitzondering gemaakt. De kale was gevaarlijk. Uiterst gevaarlijk. Men schreef hem minstens vijftig moorden toe. Hij was...

Hij daalde neer op aarde. Hij had een lange leren jas aan. Zijn ogen spuwden vuur. Hij was een vereffenaar. Hij kwam uit het middenrijk. De barrière tussen de hel en het wereldse. Hij zette de kraag van zijn lange zwarte leren jas op zodat men zijn rode ogen niet kon zien. Hij stopte zilveren...

Beter een kaal hoofd dan helemaal geen haar ;)

De goddelijke Kale had geen last van vergrijzing.

Van een kale Griek kan je geen euro's plukken.

...niet direct duidelijker op. Maar de Gregoriaanse Kalender houdt het. Wat niet wil zeggen dat die klopt. Welnee, maar het kan er mee door zolang als het duurt. Zo vieren we zo meteen weer oud en nieuw. Klopt van geen kanten want wat die onbekende ook moge zijn wij hebben geen idee. Hij verloopt in...

Men ziet de laatste tijd steeds meer kale koppen. Ik vraag me af waarom men elkaar dan toch in de haren vliegt.

Ik begin een eenmansactie tegen de aanleg van een regiotram dwars door Groningen-Stad voor vele honderden miljoenen euro’s. Dat in deze tijd van bezuinigingen voor een in mijn ogen nauwelijks bestaand probleem: het ‘s morgens massaal vervoeren van gratis reizende studenten van het Hoofdstation...

Klaziena Roeping van der Voort (42) bedrijfsleidster van de Lidl adviseerde mij - in mijn zoektocht naar een gewone vrouw - om eens met SBS’ weerman Piet Paulusma te gaan praten. Hij verzamelt altijd gewone vrouwen om zich heen als hij zijn weerpraatjes doet en steevast in gezamenlijk samenzang...

Een kaal staketsel, een desolate ruïne is alles wat is overgebleven van het middenschip van de Lourdeskerk. Vele erediensten vonden eens plaats in wat eens de ruimte was met de banken en het altaar en de beelden; men zond zijn gebed ten hemel waar het al dan niet goedgunstig ontvangen werd, men...

"Wat is uw naam?", vraag ik de man die, als in stille, placide bedachtzaamheid, kennelijk gewikkeld in eigenzinnige, esoterische overpeinzingen, op de bank zit in de gemeenschappelijke, kale woonkamer die hij deelt met zijn mede-cliënten van de inrichting. "Mijn naam is Gijs", repliceert...

Carpe diem, Pluk de dag, zeggen ze altijd. Nou dat valt niet mee hoor, als je op een kaal en dor weekje woont hoor.

In die tijd hingen de leerkrachten op mijn lagere school, die gevestigd was in het lage gebouw uit Zweeds hout waar de planken als de schubben van een vis overheen lagen, die feeërieke en romantisch aandoende wandplaten voor de klas en de Bijbelverhalen circuleerden, zoöok de geschiedenis van de...

In de kale, supersonisch ingerichte winkel, die ik van eerdere gelegenheden ken, zorgt nog wel een strook met olijfgroen neonlicht voor enige verlichting. Tegen de wand is een collectie van tientallen zonnenbrillen bevestigd en op een groot desplay tonen enkele indrukwekkende fotomodellen met een...

74 jaar en nog nooit een schoen gepoetst. Verwend? Misschien. Ik weet niet beter. Tot mijn trouwen (in mijn tijd ging je niet zo gauw op kamers) poetste mijn vader alle schoenen van het gezin. Geboren in 1889 was hij zijn tijd ver vooruit en zeer geëmancipeerd. Alleen kenden wij dat woord vroeger...

We strompelden voort langs een soort van merkwaardig prieel waar onder een afdak een houten bank en enkele stoelen schenen uit te nodigen tot een uurtje van ontspanning en langs een glazen plantenkas die geen doel meer scheen te dienen en later over een bospad, geflankeerd door nog altijd kale...

Een jongedame en jongeheer zijn komen aanwandelen over het smalle pad tussen onze flats, omzoomd door hagen die al wat groen toonden in de vroege lente. Eenmaal in mijn flatje toonden ze mij brede, kleurige waaiers waaruit ik de dessins mocht kiezen ten behoeve van de nieuwe inrichting van mijn...

Zodra ik de afdeling Hematologie van het UMCG Groningen oploop valt het woord ‘maraboes’ me in. U weet wel die niet echt sympathiek ogende Afrikaanse ooievaars. U kent ze vast wel met van die er eigenlijk niet bijhorende kale koppen en enge nekjes. Ook borrelt de naam van die enge hobbit...

Ik had al lang een ongemakkelijk gevoel. Je kent dat gevoel misschien wel. Er staat iets te gebeuren maar je weet niet wat. Je meent alles goed te doen en zonder dat je het weet maak je vijanden. Veel vijanden. Ik heb veel verhalen geschreven. Verhalen over de Dame, de kale en niet te vergeten...

Mijn kameraad Waldemar is geestig, schrijft aardig en beleeft werkelijk de gekste dingen. Dat wil je echt wel weten. Daarom stel ook ik jullie eens een andere columnist voor. Dat is mijn kameraad Waldemar. Vandaag laat ik jullie zijn avonturen lezen. Geniet er maar van! Net had ik mij op de...

De levenskracht was uit haar weggevloeid en ze bivakkeerde op de kale bodem van de rivier van haar bewustzijn. Heel haar leven had zij wanhopig gezocht naar de partner die zij nooit gevonden had.... Ze liep veertig jaar aan mijn zijde maar steeds strekte de neerslachtigheid zijn klauwen als met...

Als een dambord met kleurige vlakken van goudgele en dieppaarse krokussen strekt het plein zich uit onder de nog kale bomen waarin kolonies babbelende kraaien zich amuseren..... De straten glanzen antracietgrijs in de regen. Een winkel is nog laat open en werpt haar lichtschijnsel over de straat....

Een merkwaardig soort "verpleeghuis" bevindt zich vlakbij de drukke Ringbaan West aan de Eijgenraamstraat; vlakbij de drukke Ringbaan waar het onverschillige verkeer zich achteloos en roekeloos aaneenrijgt en voortspoedt in grote onwetendheid over wat zich afspeelt achter de schermen aan de...

Onze voormalige prins, heeft er ongevraagd, wederom een dochter bij, zo meld het nieuws, datzelfde nieuws meldt dat er een idioot een vrouw in een telefooncel gevangen hield, en in datzelfde bulletin komt er ook nog naar voren dat er haarstukjes geplaatst zijn bij bekende Nederlanders, die er niet...

Het is veertig jaar geleden dat ik met vriendinnen het bosgebied doorkruiste nabij de oude kapel in bosgebied "De Brand" in Udenhout. Daar bloeien nu nog altijd de witte bosanemoontjes nabij de vijver waar het geluid van kikkers altijd weerklinkt en waar de hoge, kale stammen van eiken oprijzen...

De esdoorn, die sinds jaar en dag mijn woning beschermt, ontvouwt in dit seizoen haar kruin als een wonderlijke bosschage met de aanzetten van geel gebladerte zoals in de Natuur betaamt. Gele blaadjes resteren nog aan de andere boom aan mijn venster, gedeeltelijk kaal nu en zwarte takken tekenen...