Alle inzendingen over kameleon

...in retraite en daalde af naar de eigen kern. Tot zijn verbazing kwam hij daar het roodste rood tegen. En herkende zichzelf. De kameleon wist precies wat hem te doen stond. "Kleur bekennen" was het parool. Elk schepsel heeft zo zijn angsten.

...zeggen, dat ik toch vrij gevoelig ben. Mijn wereld is een zeer gekleurde wereld. Zucht... Als kameleon ben ik gelukkig (en) helemaal mezelf?

...weet met zijn schubbige lichaam geen raad): de kameleon, kleurig symbool voor aanpassingsvermogen; de zwart-witte, trotse zeearend, die de hemelen kan bereizen; kleine, zwarte kikkertjes met helgele tekening op de beweeglijke ledematen; al deze weerloze dieren, opgesloten in veel te kleine...

...mij? Wie voelt mijn tranen en wie snapt mijn zorgen? Waarom doe ik dit mijzelf aan en waarom kies ik niet voor mezelf? Waarom kom ik steeds in situaties waar ik pas als een kameleon. Voor anderen? Waar is mijn veilige haven?? Waar ben ik het aller aller belangrijkst? Ik ben er nog niet...

...ben en pas me daarna aan. Jij weet dat ik een kameleon ben. Voor dit leven wel fijn maar ik beloof je: zo makkelijk kom je niet van mij af. We zullen elkaar weer ontmoeten en met de informatie van het heden de toekomst tegemoet rennen. Tot die tijd heb ik alle respect voor jouw keuzes en...

...is dus veranderbaar zoals de kleuren van een kameleon. Aan de andere kant zijn de meeste mensen ervan overtuigd dat er zoiets bestaat als een collectief geweten, ja zelfs een zweem van universeel normbesef. Met een mes een kindercrèche binnendringen en baby’s doodsteken zonder...

...in de tafeltennisbijt zou gedijen. Daar wist de kameleon in Roelien Luijt wel raad mee, geholpen door een selectieve obsessie met prioriteitstellingen, het najagen van dubbele agenda's en tongue-in-cheek middelvinger-communicatie. Het tafeltennisvolk legde haar druk-druk-camouflages geen...

...wereld. Je paste je gedrag aan als een kameleon al naar gelang in welke wereld je je bevond. Niet dat m’n ouders slecht voor me waren maar het ontbrak ze totaal aan enig inzicht hoe een kind zich in hun vergrijsde omgeving voelde. Eigenlijk was het een open gevangenis. Toen ik 15...

...ook maar zo! Eenzaamheid is net een kameleon, of zo u wilt, een toverbal. Ze kent, afhankelijk van de persoon die ermee te maken krijgt, vele gezichten en vele kleuren. Het gevoel, dat eenzaamheid bij mensen op kan roepen is sterk afhankelijk van het karakter van een ieder...

...–“Je vindt ze overal, die opportunisten, die kameleons”, meende Octaaf, de derde man. Heb destijds een dergelijke voetballer gekend, een formidabele snelle “uiterst rechts” maar kon géén goal maken maar des te meer een aanzet geven voor een ploegmaat die veelal efficiënt besloot. Maar...

...ging over de soortvorming en variatie bij kameleons. In 1961 verscheen zijn boek 'Tegen het vegetarisme', poëzie, essays en ingevingen. In 1965 verscheen 'Oefeningen voor een derde oog', poëzie en prozateksten, waarvoor hij in 1966 de Boekenmarktprijs van De Bijenkorf kreeg. In...

...nemen, want dat is zijn lust en zijn beperkte leven. Ben benieuwd naar zijn filmkeuze. Ik vermoed 'Flodder 1', 'Theo en Thea en het Tenenkaasimperium', 'De Kameleon 1', 'The Piano' of 'Grease'. Niet dat ik het nodig vind, maar het had wel een eerlijker strijd opgeleverd, als Geertje ook...

...onvervuld verlangen. Het feit dat ik me als een kameleon kon gedragen, al naar gelang de situatie dat verlangde, zal er ook toe hebben bijgedragen. ‘Wat een aardig joch is dat toch’ hoorde ik haar eens tegen haar man zeggen niet wetende dat ik me binnen gehoorsafstand bevond. Bokelmann deed...

...Bij. Hij bleef altijd zichzelf: charmeur, kameleon, literair ondernemer met avant-gardistisch fingerspitzengefühl. Zomer 1945 bracht Lubberhuizen Leonard Huizinga’s ‘Zes kaarsen voor Indië’ uit. Vooraf aan Defensie verkocht. De ‘Coöperatief’ verenigde auteurs spraken zich...

...toch een beetje lijken op de witte gems die zich met volharding uiteindelijk een plaats wist te veroveren. Liever had ik de capaciteiten van een kameleon… hoewel deze, als kleurrijke kinderboekenreeks, zich ook maar slechts in één genre-kleur presenteerde. Tot een volgende keer.

...Adriaan Venema wordt herinnerd als een literaire kameleon en een onbegrepen genie, met ongeslepen kanten, waardoor hij zijn rijke kern moeilijk zichtbaar kon maken. Hij was iemand die van alles herhaaldelijk beweerde, waardoor niemand meer reageerde, hem niet meer kon geloven, tot het te laat was....