Alle inzendingen over kraan

...zondagsschoolschilderende betere helften te hoop tegen komende beperkingen. Ik zeg, draai dicht die kraan. Het water dat naar de zee wordt gebracht is net zo nat.

In die tijd van mijn jongste jeugdjaren werd het eentonige leven in de grauwe volksbuurt soms afgewisseld en als het ware "verlicht" zoals een helder schijnsel oplicht in de meest donkere, onheilspellende nacht, zoals de wanhoop en vertwijfeling soms door een teken van hoop of bemoediging lichter...

...land een gaskraan dicht dreigt te draaien, of de kraan een beetje openzet, stekkers uit subsidies trekt, of stekkers in campagnes steekt tegen de democratie? Ja, dan ben ik de kneuterigheid van die beelden al lang voorbij. Dan ontvang ik af en toe des nachts de demonen op de rand van mijn bed, bij...

Goede wijn behoeft geen krans. Mag het dan ook een kopje thee zijn?

Nu de poolkappen in een rap tempo smelten krijgt het gezegde ‘water naar de zee dragen’ bijna dezelfde strekking als ‘dweilen met de kraan open’. Hoezo: ‘intrappen van een open deur’?

Sommige mensen van een bepaalde gekleurde persuasie vinden zulks, beseffen niet dat donkere breinen niet altijd dezelfde wortels hebben. Stel je eens voor, Zwarte Piet verdwijnt, krijg je met Sinterklaas een blank festijn. Leg dat maar eens uit aan de mensen op de Antillen en Suriname. Ik zie...

...lag. Ik krijg van haar tenminste nog een zoen, van jou alleen op oudejaarsavond.' Ze zweeg en ging weer naar binnen. 'Mag ik haar nou nog helpen de kraan te repareren?' 'Vergeet het maar, ik vertrouw haar niet. Laat ze maar de huisbaas bellen of een loodgieter. Jij blijft hier,...

...in een huis en dat huis heeft een kraan. Die kraan zit vast aan een enorm leidingstelsel en brengt hem dus dagelijks, elk moment dat hij dat wil, schoon water. Hij hoeft niet voor zijn water te zorgen, dat doen andere mensen. Hij heeft werk en een contract met zijn werkgever. Zijn werkgever...

...de kraan. In de gedachten van Bjarne was er een kraan die niet meer dicht leek te draaien. Steeds vaker werd zijn gemoedstoestand opgeslokt door het verleden, toen hij zijn jeugd doorbracht aan de oevers van een zoetwatermeer nabij de grote wereldstad Amsterdam, de hoofdstad van het vlakke...

Een held ligt onder de groene zoden. Elk jaar komt een groep sombere gezichten langs om de held te eren en twee van hen dragen een krans die ze voorzichtig op de zoden leggen. Twee stappen terug. Een buiging. En na een kort gedachtenvol moment keren ze zich af, dankbaar voor de held die zijn leven...

We schrijven september 2006. De rozen staan nog hoog op de doornige, houten stelen en spreiden nog hun tere tinten ten toon. Een man wacht nog op mij bij de Halte Sweelincklaan. De zon maakt zijn warrige, zilvergrijze haar tot een krans en een aureool die zijn gezicht omlijsten dat getekend...

We kwamen te praten in het restaurant van het Twee Steden Ziekenhuis; twee echte oude Tilburgers, opgegroeid in dezelfde contreien, die beiden hun geboortestad van haver tot gort kenden. Een krans van grijs haar omringde zijn overigens kale schedel. Ik vroeg hem of hij een interessant boek aan het...

Op het Noordzeestrand loopt een jong meisje in zwemkleding. Ze kijkt naar het volgeschreven papier in haar hand, en moppert: "Ach, ik heb geprobeerd iets over de Nederlandse en Belgische bevolking te schrijven. Maar ik heb er niets van gemaakt! Weg ermee!" Ze verscheurt het vel en gooit het in...

...je jouw sporen na, soms is het dweilen met de kraan open. Keukenkasten, wastafel en de randen boven de deuren, stofnesten. Maar vooral het verhaal dat men kwijt wil, vaak zit ik begrijpend aan een tafel in de wetenschap dat ik vanmiddag nog 'moet'. Daarna laat ik een mensje achter. Oud...

Thuiszorg, toverwoord, deuren gaan open, werktuiglijk open je kasten waar je verwacht de instrumenten te vinden die er werkelijk toe doen. Stofzuiger, dweil, emmer, stofdoek, zelfs een ragebol, allesreiniger in het kastje onder de gootsteen. Sanitair pak ik aan met de keukenrol, samen met...

Zoals een klein, grijs lokje aan de slapen de oude dag aankondigt van overigens nog jonge en lieftallige personen, zo was te zien aan enkele geel en bruin verkleurende bladeren aan de bomen dat de herfst inzette. En zo trad de winterkou in bij je terugkomst.... Je warrige, grijze haar overdekte je...

Onlangs ontmoette ik opnieuw de oudere mevrouw aan wie ik jaren geleden als een triomf, als een trofee mijn bundeltje met schrijfwerk durfde te overhandigen. Haar grijze haar ligt als een achtenswaardige krans gespreid over haar schedel en de blik uit haar diepliggende, alwetende, wijze oude ogen...

Eens sierde een dubbele rij bomen de langgerekte Ringbaan Oost die zich uitstrekte van de Gerard van Swietenstraat tot de Jan van Beverwijckstraat en nog veel verder en in haar midden was het ruiterpad. Daar zag ik voor het eerst in mijn leven paarden. En in de zomer van mijn vijfde levensjaar zag...

...de tering krijgen! Laat die gore gestoorde eeuwig in de hel rotten en laat mij nu acuut verenigd worden met mijn Ellen!'. Tijdens deze wanhoopswoorden heeft hij zijn lichaam reeds van de hoge kraan geworpen en zweeft hij een tijd tussen zijn en niet-zijn, totdat hij neerploft als een kink in de...

...van toepassing, mijn hoofd is gelijk een echte kraan, overal loopt water uit, dus de kreet: het leertje is kapot, slaat op mijn hoofd want och arme, aandelen bij de kleenex, sproeiacties qua niesen, alsof ik aan de niespoeder zat! Mijn leertje is defect, kapot of wat dan ook, maar waar dit...

...maar. We zijn rijk in dit land, omdat we de kraan open kunnen draaien, we zijn rijk in dit land omdat we niet doodgaan op de stoep van een ziekenhuis, we zijn rijk in dit land om vele redenen, al huist er hier en daar armoede, we zijn rijk. Alleen had ik het net over voorstellingsvermogen, en...

...vale vlerken van de kip houd ik onder de koperen kraan, de zilveren straal. Dan dep ik ze droog, strooi het zout, verhit de olie. Het spettert, hun vel wordt een gouden korst. Met een schuimspaan schep ik ze uit het vet en schik ze op een bord. Snippers ui en knoflookteentjes en schijfjes tomaat...

...bewoordingen die ik bij het dichtdraaien van de kraan alweer vergeten ben. Want alles spoelt het putje in, incluis de antwoorden op vraagstukken en die ongeschreven literatuur. Daarom het volgende. Dat ik fruitig als na een onweersbui altijd de badkamer verlaat. Meestal hevig riekend naar mijn...

...moeder pak ik haar handen, houd ze onder de kraan, haar protesten negerend. Ik wrijf haar handen droog. „Zo”, zeg ik en gooi het papieren doekje in de pedaalemmer. Mijn moeder en ik kijken elkaar aan. „Dat moest even ma, sorry”. „Oh ja?” Het klinkt sarcastisch. Even ben ik van...

...schouderophalend over de man die eens een metgezel was. Hoe ga je daar mee om, stofzuig je voorzichtiger dan anders, dweil je met de kraan dicht of stof je die dames rücksichtlos af ? Afijn, komende tijd duik ik dus diep, ik hoop dat ik niet verzuip.

Maar dan eentje die dagen en weken duurt. Het voelt aan als een slecht bevallen maaltijd, zo eentje die maar niet lijkt te willen zakken naar daar: waar het hoort en dus ligt het zwaar op de maag. Het voelt als een slechte film, zo eentje die je af moet kijken omdat het je anders niet...

Haiku 's Teer paars bloeit tierig rondom de dode boom, die stevig rechtop staat. De jonge es groeit uit de holle, sterke stam van een dode beuk. Prozatekst In het mooie park van Oosterhout (Noord-Brabant), omgeven door kleine kastelen, zie je zowel keurig onderhouden stadstuin...

Na zeven jaar ben je teruggekomen en gedurende die zeven jaar had ik op je gewacht. De intercontinentale telefoonlijn was haast bezweken onder mijn emoties. Een krans, een tooi van grijze haren sierde je hoofd als een aureool en ik had een amoureus programma geïnstalleerd in het computertje tussen...

...hand heeft! Ohhh hij heeft pijn! Onder de kraan, schiet op, blussen die handel! Als ik later de blaren zie, voel ik mijn ogen prikken, stom, stom stom! Maar reflexen zijn rare dingen, je hebt ze, of je hebt ze niet! Ik denk alleen niet dat hij de volgende keer zegt: ga maar, ik doe het zelf...

...denk nog: wauw dat gaat snel, als M roept: ga de kraan dichtdraaien! Ik kom overeind en sta in de wc waar dat ding zit maar ik kan er niet bij! Toe nou, zegt manlief en ik zeg, ik haal het niet! Kom hierheen zegt ie, nou dat heb ik geweten, ik neem zijn plaats in, krijg de opdracht een hand...