Alle inzendingen over lacht

Ik ben blij met een korte groet, of iemand die even naar mij lacht. Die kleine dingen doen me goed, het maakt mijn hart weer zacht.

...bewonderend staan aanschouwen, totdat de vermoeidheid bij hem toesloeg en de man steeds langer, hangend in de lijnen van zijn zweeftoestel, op de grond bleef liggen om op adem te komen. Ze lachte weer, toen ons favoriete strandpaviljoen in zicht kwam, we keken elkaar aan, het woord koffie zal...

Wanneer iemand buitensporig moet lachen - of juist niet - beweert die man of vrouw soms zich ziek of dood te lachen. Maar kan iemand zich werkelijk ziek of dood lachen? Voor mij is het geen vraag: zeker weten kan dat. Een beetje rare tante zou eens op mij passen toen ik een kleine jongen was en...

Na een maand intens verdriet, kantjeboord verwarring en ze niet allemaal meer op een rij hebben, dwaas gedrag en stupide handelingen/woorden, zit ik weer als een kloekmoedige cowboy in mijn lederen zadel. De Arabische hengst onder mijn kont is volop uitgerust, goed gevoed en dol op actie....

Voor dr. Charlotte Verboom: Wie het eerst lacht, lacht niet het best.

...lacht met zijn lippen, hij lacht met zijn tandenloze mond. Pelle lacht met zijn stem. ‘Urre…’ Hij zucht het bijna. En Pelle lacht met zijn ogen, waarin ik de herfstzon weerspiegeld zie, als een eilandje van licht in een diepblauwe zee.

Wie het laatst lacht hoeft helemaal niet het beste te zijn.

Je kunt janken zoveel als je wilt, als je maar lacht om je eigen gejank.

...naar achter en pakte een stevige tak. Daarmee gaf ze me een keiharde lel. Weer lachte ze. Mijn laatste gewaarwording was, dat ik glimlachte. Waarom geloven mensen mij niet? Zelfs zij niet? Ik zag af van mijn laatste en diepst gevoelde verlangens. En stierf.

Wie gelooft dat schaarse geklede vrouwen aardbevingen veroorzaken, heeft een groot gevoel voor humor. Vooral als hij daarbij niet lacht.

Er wordt gezegd dat narcistische personen een blinde wijs kunnen maken dat hij ziet. De narcist lacht er hartelijk om en voelt zich helemaal te gek!

Op het moment dat ons land weer eens stevig bezig is om giro 555 zo vol mogelijk te krijgen om de hongersnood te lenigen in verwegistan, denk ik: da's erg. De beelden op tv zijn ook erg, maar tegelijk vraag ik me wel af: dat een paar kinderen die nog steeds regelmatig in beeld verschijnen nu toch...

...in het algemeen liever dan dat men huilt en men lachte toen ik de wol kwam aanbieden ten behoeve van het handwerkgroepje. Het was mooie, dure, zachte, turquoise wol die ik wegens mijn armoedje nauwelijks had kunnen bekostigen. "Misschien willen sommige dames er graag mee breien?" merkte ik nog...

De nacht is mijn vriend, donker lacht hij naar een verleden en ben ik jong, de droom is levensvatbaar. De dag gebiedt werk, een wekker mekkert opstaan, je moet er op uit, de jaren hebben je versleten. Ik dans het koord, heen en weer, uiteindelijk boeit het mij niet meer.

"Ik hou niet meer van je", verklaarde ik. Je kronkelde je lange, elegante lichaam in een bocht van plezier en ongeloof, in een speels spasme van spot. Je danste en lachte van ongeloof. Je ogen straalden de zekerheid van onze liefde uit. "We houden van elkaar", zei ik.

Nederland heeft zichzelf pootje gehaakt door weg te lopen van de flanken. Overgeleverd aan Europa, zonder strijd. Nederig, slaafs zelfs, loopt het publiek achter de rattenvanger aan, waardigheid verloren. Adolf lacht in zijn (pantser)vuist en Eva eet een appel.

...nauwelijks verwacht dat ik ad rem zou...

...Anders kon hij haar straks niet bijhouden. Ze lachten samen en hadden oprecht plezier en dat sloeg over op mij en de enige andere patiënt die nog in de wachtkamer zat. Ik herkende in elk geval veel in hen, van die warme, hartelijke, humorvolle mensensoort waartussen ik zelf lange tijd...

Ik had lijn zeven net gemist. Ze zong. Zacht en melancholiek zong ze en ik vroeg de zwarte vrouw of het een Afrikaans lied was. "Het is Spaans" verklaarde ze. "No hablo Espagnol" liet ik haar weten. Ze lachte twee rijen parelwitte tanden bloot en haastte zich naar haar bus.....

...zijn weggestorven, volgt er een oorverdovende stilte. Dan barst een daverend, minutenlang applaus los. Ze huilt en lacht tegelijk. Achteraf bekeken was dit de mooiste stilte, die ze ooit heeft gehoord.

...stokt, daar iedereen de waarheid kent, maar deze niet durft uit te spreken. Het kwartet lacht, de leugen lacht mee. De waarheid kijkt bedrukt, maar weet dat hij gaat zegevieren!

...genomen in zijn graf? Herinneringen zorgen voor nostalgie en striemen op mijn hart. De dood lacht me nog verleidelijker toe dan gister.

...voor voetje glijd ik over het dunne touw tussen dalen van wanhoop en bergen zelfvertrouwen. De nacht is mijn vriendin, zij stuurt mij dromen en donker lacht ze me uit en giechelt na bij mijn eerste kopje koffie. Ik haat haar maar ze belooft steeds weer de nacht, de onmacht. Ik dans het...

...lijkwitten. Elke keer weer, als de lucht licht lacht naar de verdreven duisternis, de zon een kop koffie drinkt op het balkon, mag ik er zijn. Ik ben een ochtend- en avondmens tegelijkertijd, in mij woedt geen strijd, speels verlang ik naar de nakende nacht. Want dan kan ik schrijven wat ik...

...dan draaide hij een shaggie voor...

...van Peter Murphy, 'A strange kind of love'. Soms weet ik het ook niet...

...ik haar om het nog viereneenhalf jaar vol te houden, voor mijn zorgenloos bestaan in de AOW. Ze lachte in een lieve rimpeling en wacht nu op mij.

...Ik opende mijn door jou gestolen hart, er kon nog net een dank je wel van af. Gesloten dek ik mezelf en laat me niet meer in de kaarten kijken, een joker lacht meesmuilend. Ik kom uit met een kleintje om jouw nel te vangen. Moet mijn maat wel de aas hebben, duidelijk geval van...

...gitaar, lichtvoetig zweefde zij mij voorbij op de kleurenwisseling van de vloer. Ik er achter aan, warme lampen verschoten van kleur, kreeg haar niet te pakken, als een zilvervis lachte zij mij uit. Te licht bevonden, zij wuifde nog haar dooraderde vleugels en vlinderde naar de vlam. Ik...

...feit dat men, speciaal voor haar, kaas is gaan halen in het dal. Geert verhaalt in de kamer over deze contradictie, iedereen valt over hem heen. Joanie lacht, besmuikt, in haar vuistje, het boek was immers net uit ! Vermoorde onschuld, dat dan weer wel. Vrij vertaald: zij heeft zich laten...