Alle inzendingen over lang

...in een heerlijke tijd. Het is allemaal al lang geleden. Ik heb in 1991 nog een tentoonstelling gezien over de boeken met Dik Trom als hoofdpersoon. Gelukkig worden ze nu, meer dan honderd jaar later, nog verkocht. Het commentaar van mijn lezers zal wel zijn dat ik een sentimentele oude zak...

Sinds het DNA verwantschapsonderzoek in de zaak Vaatstra tot een mogelijke oplossing heeft geleid is de discussie over het verplicht afstaan van DNA voor een landelijke DNA bank weer opgelaaid. Al vermoed ik dat een DNA bank met als doel het oplossen van misdrijven een relatief kort leven beschoren...

...ik terecht bij de tandarts. Ik vind het wel wat lang duren maar het is niet anders, er zit ook nog een weekend tussen. Zenuwachtig installeer ik me in de tandartsstoel en open mijn mond. ‘Nou, dat valt mee.’, zegt de tandarts tot mijn grote verbazing. ‘Dat gaan we gewoon even...

Het Energieplein is te voet bereikbaar vanuit de Nassaustraat via twee routes: één ervan loopt via het Smidspad, het Wilhelminapark en de Theresiastraat. Als men echter met de bus gaat moet men de reuring van de Stationshal waar jongeren het turbulente spel van hun jeugd spelen en van het...

...en ik zat nog te bibberen in mijn fauteuil en ik schrok mij kapot toen een ruiter langs kwam en zijn paard hinnikte.

We zijn dol op spanning en geweld! Althans in films en op televisie. We lezen er graag over in boeken en tijdschriften en schieten in games met veel plezier mensen, zombies en ander tuig aan flarden. Heerlijk! Effe ontspannen. BAM! daar gaat weer een gemeen kijkende nazi! Regisseur Alfred...

Zalig Pasen. Mam, we zijn in contact geweest met een positief besmet persoon, tenminste je kleindochter dan en ik voel me niet lekker...tijdens het beeldbellen zie ik een kind met dikke waterige ogen die wit ziet, ik heb spierpijn en ben zo moe...morgen moeten we gaan testen, zegt ze nog....

...artrose bezorgen, is pijnlijk, dat ik pijn heb is logisch, dat ik nog niet kankervrij ben, is nog meer logisch, maar weet je: zolang ik er gewoon over praten mag, zolang ik er gewoon mee leven moet, ik er net zomin om gevraagd heb, zeg ik, laat me, laat me, laat me mijn eigen gang maar gaan, want...

Zo togen we met zijn zessen naar Limburg, de mooiste provincie van ons land. Zijn bossen, zijn weilanden, zijn kleine dorpjes, waar men elkaar nog begroet. Lieflijke gebouwtjes en de sfeer, die je alleen daar maar proeft, voelt en meemaakt. De rust is er bijna hemels te noemen, sprak ooit een voor...

...ook in het huis van mijn "vriendin" heerst sinds lange jaren de ziekte, de doodsheid en het verval. Ze vraagt me welke muziek mijn voorkeur heeft. Zelf heeft ze eens gehuild om "L'important c'est la rose" en ze vond haar tranen ongewoon, maar ik verzeker haar dat deze bij de "condition humaine"...

...allang het land uit, net als de Sint, die ook allang niet meer de Sint is van toen! De wereld verhardt, oorlogen blijven het nieuws halen, doden zijn niet meer te tellen, in de straten wordt niet meer met de vuisten een partij gevochten, niks hoor een schietpartij is ook in ons ooit zo vredige...

...keten van 600 km door de drie Baltische staten, langs hun hoofdsteden. Hun enorme liefde voor koormuziek en zingen in het algemeen. Indrukwekkende mensenmassa’s die door hun gezamenlijke zang, ontroering, en saamhorigheid, misschien een gezond en vreedzaam soort van nationalisme oproepen....

...ieder jaar node maar ook met respect afscheid van enkele medebewoners. U en de Uwen wens ik nog een lang en gezond leven toe. Tot een volgende keer.

...raakte ook bevriend met de kunstenaars Frans Langeveld en Laura Knight Johnson, in 1877 in Derbyshire geboren en in 1970 in Londen overleden. Ze was getrouwd met de schilder Harold Knight. Samen bezochten ze Nederland, waar ze de Hollandse meesters bestudeerden. Laura was beïnvloed door Edgar...

...en Goliath ? En hij speelde, tijdens die lange tocht, konstant met de versnellingsbak van de schildpad. Dan zette hij het dier weer in zijn eerste versnelling en dan weer in zijn vierde... enzevoort, enzevoort. De beide kereltjes vermaakten zich vorstelijk en belandden dan ook aan het...

...nooit vermoed dat ik dat ooit mee ging maken. Lange dagen vol van verveling en niets doen. Klusjes zat, dat wel. Maar om steeds die zelfverplichting op te brengen. Dat is mijn zwaarste taak. Wat zou ik graag alles laten liggen en waar voor sta ik nog op? Elke ochtend hetzelfde ritme en ik...

...zijn leven, maar de kopjesgevende dieren bleven langer, konden meer verdragen van zijn woeste temperament. Gekleed in stinkende vodden, als een echte clochard, werd hij vaak geweigerd in de literaire salonnen, bolwerken van kortzichtige dommen. Met zijn obscene, ongeremde dagboeken maskeerde hij...

...een heerlijk ( koud wel) ritje, langs de IJssel, langs de Maas richting het Erasmus. Als we op de terugweg zijn, besluiten we een warm visje mee te nemen van de viskraam, konden best iets warms gebruiken hoor! De koffie ging aan en meneer T zegt: ik heb zulke kouwe voeten ( hij zei het anders,...

Ik ben nog van de tijd, dat buiten spelen een must was, ik ben tevens van de tijd, dat Cliff de muziekwereld veroverde, net als de Everly Brothers, the Blue Diamonds, Toon Hermans. Ik ben nog van de tijd, dat de bakker, de melk- en groenteboer aan de deur kwamen. Als de melkboer kwam, liep je met...

...en 1932 naar Bretagne. Met hem deelde je de belangstelling voor kerkhoven en bloemen. Je schilderde ook nog vaak in Middelkerke. Vanaf 1931 gaf je aan de Antwerpse vakschool voor kunstambachten les in kleurharmonie. In 1931 kocht de Belgische staat jouw werk 'Kerk in Bretagne'. Maart 1935...

...de Paastijd eens aan. Ik herinner mij hoe de lange Bosscheweg zich als een kosmopolitisch lint uitstrekte en hoe ik de bonte afwisseling van winkels waarnam met het halve, nog niet ontwikkelde bewustzijn van een meisje van vijf jaar. In mijn hand droeg ik een mandje, gevlochten uit stroken...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse...

...in de zegekar met de dronken medescholieren langs alle ouderlijke huizen. Ik mocht als beloning een fiets gaan kopen bij de oude fietsenmaker Melis die altijd al onze familie terzijde had gestaan; mijn mededogen met mijn onschuldige ouders was groot. Toen al ziek, zou ik de...

Het is een klein "kabinetje", een afgeschoten hokje, verscholen in de binnenstad, achter de kapperszaak van haar Turkse echtgenoot, genaamd Ali. Het is er rommelig en er staan mallotige koppen met daarover slordig gedrapeerde pruiken, als waren het poppenkoppen. Daar ontmoet ik mijn Turkse...

....en zo was onze samenkomst; we zaten bij het raam en spraken eindeloos over heel veel boeken en we dronken eindeloos veel citroenthee.... Het licht dat in brede bundels en banen in de verte neerdaalde vanuit asgrauwe wolkenpartijen werd ons geschonken. Je hebt voorgoed een andere woonstede...

...voor drastische maatregelen, weet geen mens hoe lang hij- of zij vertoeven mag op deze grote aardbol, niemand die het weet en soms kom je zomaar in een situatie die je eigenlijk helemaal niet gewild had maar die gewoon kunnen voorkomen, want: als ze binnen stapt nadat ik haar een paar weken niet...

De kou van een late novemberavond drong door mijn dunne jas en de nacht lag als een donkere deken over de wereld toen ik de afstand tussen de beide woningen te voet overbrugde. Mijn zozeer dierbare woning waarin ik al dertig jaar nutteloos de ongenadige tijd gepasseerd heb, lag erbij als een...

...gezet had moest ik bij nacht en ontij struinen langs het zwarte, diepe, kolkende water van de Piushaven, op weg naar het loket waar ze me zouden mededelen dat mijn liefde berustte op een waandenkbeeld, op een illusie.... Het is je niet in dank afgenomen, maar thuisgekomen luisterde ik tegen...

...iedere afgevallen kastanje en observeert uren lang het in de zwoele zomerwind naar alle kanten waaiend gekrookte riet, als metafoor voor het gebrek aan eigen ruggegraat, zoals door de deelnemers aan de bekende website Lucaswashier (met als spreekbuis Old Rocker Conan Rabarber) ten aanzien van...

...die klopt. Welnee, maar het kan er mee door zolang als het duurt. Zo vieren we zo meteen weer oud en nieuw. Klopt van geen kanten want wat die onbekende ook moge zijn wij hebben geen idee. Hij verloopt in principe vooral zonder ons. We houden gewoon die dag er in. De beste wensen dus alvast...