Alle inzendingen over lusteloosheid

Opgesloten tussen de vertrekkende koude en de verwarmende zomer wordt mijn hoofd verlicht door de zonnekracht, die de boomknoppen doet ontluiken en de pas geboren lammetjes in de wei het speelveld biedt om te eten of binnenkort zelf opgegeten te worden. De lente geeft blijdschap en verdriet. De...

De avond zal niet meer oneindig lang op zich doen wachten. Nu nog spelen de schaduwen en het licht van een late augustusdag over het groen-geschakeerde grasveld van het park waarop het lege, blauwe nylon van de ballon lusteloos en slap ligt uitgestrekt als een vermoeide dagreiziger na een...

De avond zal niet meer oneindig lang op zich doen wachten. Nu nog spelen de schaduwen en het licht van een late augustusdag over het groen-geschakeerde grasveld van het park waarop het lege, blauwe nylon van de ballon lusteloos en slap ligt uitgestrekt als een vermoeide dagreiziger na een...

Men riep mij bij de naam van mijn vader en grootvader: "Broeckx". Het ontroerde mij. De daar aan voorgaande nacht nog was mijn beschermer en grote voorvechter, mijn vader, in mijn droom verschenen, jaren na zijn dood en had hij mij het geld "geschonken" voor de achterstallige huur. Ik zag de...

...onuitvoerbaar wegens algehele zwijgzaamheid en lusteloosheid van mijn kant. De boot die ons over het ondergrondse water, overkoepeld door bakstenen gewelven, bevolkt met vleermuizen en ratten, zou voeren, lag al op ons te wachten bij aankomst en deinend en schommelend zou zij ons onder de...

Zij is het geweest, zij moest het kennelijk zijn; mijn "vreemde" tante C. die met mijn ouders, mijn ooms en grootmoeder het kapitale vooroorlogse hoekhuis in de G.-straat bewoonde, die mij al bij mijn eerste ademtocht het leven heeft gered; de bevalling was zwaar en moeilijk geweest en tante had...

...kunt genieten, maar die je mismoedigheid, lusteloosheid en neerslachtigheid méér bevorderen, opwekken en aanwakkeren dan je ook maar ooit zult kunnen wensen. Daar is allereerst de kolos van het St. Elisabeth Ziekenhuis (oord van onheil en verdoemenis, maar ook van genezing en...

...waarin ik de verveling in kaart zou brengen, de lusteloosheid in hoofdstukken zou opsplitsen, God in alinea’s zou delen, en zou uitweiden tot in detail over de genadeloosheid en de volstrekte willekeur van het woord, diens halsstarrigheid, diens immoraliteit. Ik hoefde niet lang na te denken...

Ik zit de afgelopen dagen niet zo lekker in mijn vel. Mijn hoofd is gevuld met hetzelfde dichte wolkendek als in de hemel; er dreigt de hele dag door regen. Mijn humeur is even roekeloos en gejaagd als de wind. Mijn hart voelt zwaar, mijn oogleden vallen dicht zodra ik me even ontspan, de spieren...

Twee collega's jarig op één dag. Is al jaren zo. Feestelijke dag, want onze twee oudste heren pakken altijd extra uit. Ze delen de kosten van het gebak en halen elk jaar de duurste en lekkerste taartjes van de stad. Rond een uur of tien nemen we even de tijd voor het vieren van de verjaardagen....

...kunt genieten, maar die je mismoedigheid, lusteloosheid en neerslachtigheid méér bevorderen, opwekken en aanwakkeren dan je je ook maar ooit zult kunnen wensen..... Daar is allereerst de kolos van het St. Elisabeth Ziekenhuis (oord van onheil en verdoemenis, maar ook van genezing en...

Het is twaalf februari. Buiten lijkt er een storm op te steken. Ik kijk uit het keukenraam met een warme kop zwarte koffie in mijn handen. Ik zie de buurvrouw haar afgrijselijke teckel uitlaten. Ook nu blaft het verrekte beest naar alles wat beweegt of waarvan hij dénkt dat het beweegt. Pookie...

De bioscopen plaatsten in de jaren vijftig en zestig grote advertenties in dagbladen om mensen te stimuleren naar de film te gaan. Dat deden ze met de wervende tekst: “Samen naar de film… Ja, gezellig”. Ook werd deze tekst vertoond in de dia-reclame welke vooraf ging aan elke...

---------------------------------------------------------------------------------------------------- De maandag-dagcolumn is een herhaling van de dagcolumn van 10 jaar geleden. Interessant om te zien in hoeverre omstandigheden, denkbeelden en zienswijzen van toen nu nog geldingskracht...

Korte inhoud van het voorafgaande Olifant en Muis begonnen vol hoop maar hun relatie wordt steeds slechter. Ze zijn inmiddels in therapie bij het Paard. ‘Heb jij vrijdagmiddag wat te doen,’ vroeg Olifant. ‘Hoezo?’ ‘Nou misschien moeten we nog een keer over de financiën...

...dijen kan hebben of schimmeltenen of seksuele lusteloosheid. Ook zit de allermooiste chick geregeld op de wc-bril en dan wil je er ook niet echt bij zijn. Toch is dat de waarheid en dat is maar mooi ook. Kunnen we onze voorliefde voor mooie vrouwen een beetje relativeren, want het is namelijk...

...heeft, alsof zij het hebben laten passeren in lusteloosheid en stompzinnigheid? Zij luisteren schijnbaar onvermoeibaar terwijl niemand minder dan de nu eenennegentigjarige ex-vriendin van mijn moeder, die haar met vijf jaar overleefd heeft en die nog steeds, zoals zal blijken, uitblinkt door...

Vroeger toen ik nog thuis woonde zag ik, als mijn moeder de krant doorbladerde, dat ze altijd uitgebreid de laatste pagina’s las. De pagina’s waar de overlijdensberichten en condoleance berichten stonden. ‘Ma, waarom lees je die ellende allemaal.’ Het antwoord kan ik me niet echt meer...

'Het leek wel of de zon overleden was, zo donker bleef het elke dag.' Dat is een mooie zin hè? Die is dan ook niet van mezelf, die is van dichter Willem Wilmink (1936-2003), schrijft journalist Ellen de Bruin, in een artikel in het NRC van januari dit jaar. De Bruin heeft last van gebrek...

Er stak Louis nog meer, dat was de angel, de onredelijke jaloezie van zijn moeder Estella (de echte en niet zijn latere surrogaat-moeders), want ze was vreselijk jaloers op Louis: hij presteerde het immers om buiten haar ijzige wetten te manoeuvreren, zij het dan gigantisch clownesk en...

Met knikkende knieën liep hij de trappen van het studentenhuis op en trok de deur van zijn zolderkamer met een harde slag achter zich dicht. Zonder zijn jas uit te trekken plofte hij in een leunstoel en begon te prakkiseren. Misschien zouden ze hem straks komen ophalen en meenemen naar het bureau....

Goed veertig jaar. Zou ik de grens, die de ‘helft’ van mijn aardse bestaan markeert, al overschreden hebben? Het moment waarop de balans in tegengestelde richting over begint te hellen. Waar het aftellen niet te stoppen valt, steeds sneller lijkt te gaan. Of ben ik die grens al lengtes voorbij,...

Het is de avond van 22 juni 1978 en ik ben beland op mijn hotelkamer in Bali. Frupsels,veelpotige grupsels en glimmende deksel gravers kruipen uit de donkere aarde. De haren op mijn arm lijken op het wuivende riet en de poriën in mijn huid zijn zo groot dat ik er bijna zelf in kan stappen....

...enige die met problemen van neerslachtigheid en lusteloosheid en verdriet kampt, en ik mag me gelukkig prijzen dat ik nog de kracht heb me staande te kunnen houden, niet te lijden aan psychoses en persoonlijkheidsstoornissen die het bestaan nog veel meer belemmeren dan depressiviteit alleen. Ik...

Even met Nico Epskamp gebeld. “Goedemiddag, Oplopers hier. Ik lees dat je een dating-service voor gedetineerden hebt opgezet? En dat de gedetineerden dan hun hobby’s moeten opgeven?” Ja, dat had ik goed begrepen, vertelde Nico mij. Reden om nog even door te vragen. “Maar stoot dat de...

Gek werd hij van al zijn patiënten zo langzamerhand. Zijn bloeiende praktijk in het centrum van de stad had hem geen windeieren gelegd. G.S.M. Zieltjens was psychiater, voornamelijk bekend als behandelaar van psychosomatische aandoeningen, angsten, fobieën, depressies, relatie- en seksuele...

Het geurige zomerbos was vol geluiden van krachtig ondernemend leven. Tussen de bomen, die af en toe zacht kraakten, liep een oude man. Het was Roemer de kruidenier. Vroeger was hij de baas van een mooie, bloeiende winkel geweest. Nu genoot hij van zijn rustige nadagen, zonder druk zakelijk...

Een van mijn grijze broeders kende vele verzen van hem uit het hoofd, die reciteerde hij dan aan mij, in de hoogste kamer van het klooster. Een geweldige kerel en dol op klassieke muziek, wat hij daar in zijn eentje beluisterde, nogal luid, want hij was wat doof. Iedere week was er een avond...

Van binnenuit door wormen gegeten met m’n stalen schep hakte ik kwallen doormidden en dacht dan steeds aan die grote rooie rotte kop van de bovenmeester : “van der Kwal”, schreeuwde ik uitgelaten in de onmetelijke leegte die helemaal tot Engeland doorduizelde met z’n onheilspellende...

(voor Adriaan Ditvoorst (1940 - 1987)) Je bent geboren op 23 januari 1940 in Bergen op Zoom. Je bent rooms-katholiek opgevoed. Je vader Jan Baptistus was een handelsreiziger en je moeder heette Antonia Weijts. Je familie was niet artistiek en burgerlijk. Op je tiende overleed je vader door...