Alle inzendingen over mijmering

In de Fatimastraat rijgen zich de voormalige fabriekspanden aaneen, dichtgetimmerd met bruin, generfd hout, als oude Koningsgraven, die hun geheim niet prijsgeven. Maar eens, in vroeger jaren, kon je nog vagelijk achter de hoge, brede ramen de ijverige meisjes zien, in de weer met de bonte,...

Het was een sombere donkere decemberdag, alsof alle eenzame decemberdagen zich in het Amsterdamse Oosterpark hadden verzameld. Bjarne Gosse had zijn warme capuchon over zijn vermoeide hoofd geslagen. Hij zat te mijmeren over zijn eenzaamheid op een bankje in het park. In de verte zag hij kinderen...

...bezig te zien. Bjarne werd weer wakker uit zijn mijmering, maar dat duurde niet lang. De rode wijn van een verrukkelijke kwaliteit begon hem steeds weer naar zijn steeds nadenkende maar immer verlegen hoofd te stijgen. De arme jongeling was het niet gewend om rode wijn te drinken en de...

Mijmering Een milde najaarszon gaf nog wat zomers getinte warmte. De bladeren aan de bomen en struiken kregen de kleuren van een mooie herfst. Een enkel blad dwarrelde speels naar de grond. Een duif zat geduldig te wachten op een handvol broodkruimels. De deur naar de tuin stond vanwege de...

Mijn vriendin en ik lopen wat door de binnenstad. We doden de tijd. Te vroeg voor de film. De naam van de stad doet niet ter zake. Steden zijn in mijn ogen inwisselbaar wanneer we het over winkelstraten hebben. We struinen langs Blokker, C&A, Bijenkorf, Bruna, Intertoys, WE, Miss Etam, Score,...

...zakje koekjes, risolles en snoep vinden hun weg in mijn hand. De terugweg zal letterlijk en figuurlijk gevuld zijn. De geuren, mijmeringen koester ik. De horizontale strepen veranderingen in een grijs vlak als ik de straat verlaat. Afgesloten zondag.

Jij zilveren maagdelijke. Er komt geen einde aan je dagelijks toilet. Je gewassen huid glinstert en je trekt je ogen tot spleetjes als de zonnestralen je soepele lichaam opnieuw verwarmen. Je lichaamstemperatuur is in de jaren gedaald en deed je sneeuwwitte flanken vervagen in een krijttekening...

Na mijn bad in zee, in mijn blootje te Domburg tussen Duitse feeën met harige driehoeken, Franse stokbroodborsten en Engelse trilbillen beland ik via de makke paarden achter mijn glas trappistenbier. Ik doezel weg en ik zie vier mensen een rondedans maken in een lege feesttent, twee moeders met...

...bankje bij de bushalte zat, verzonken in liefdesverdriet en in de meest droevige mijmeringen.....

Mijn elleboog beweegt zich langzaam naar boven. De vingers wijzen naar de tafel. Vanuit het kartonnen pak valt de hagel naar beneden. Het geluid van regen. Ik schud het feest over de gesmeerde boterham. Dit tafereel lijkt een eeuwigheid geleden. De simpele aanleiding is dat het woord...

...bij de bushalte zat, verzonken in liefdesverdriet en in de meest droevige mijmeringen.

Het was een sombere donkere decemberdag, die woensdag in het jaar 2015 toen de verwarde Bjarne door het park liep op zoek naar een bankje. Het was alsof alle eenzame decemberdagen zich in het Amsterdamse Oosterpark hadden verzameld. Bjarne Gosse had zijn warme capuchon over zijn vermoeide hoofd...

...bankje bij de bushalte zat, verzonken in liefdesverdriet en in de meest droevige mijmeringen.....

...verleden, een paradijs van onschuld, van liefde en lieflijkheid, waarnaar wij slechts in de stille mijmering van onze gedachten kunnen terugkeren.....

Op die storm volle zondagen, dat blaadjes met een noodgang de bomen uitvliegen alsof ze haast hebben, de dag begon met regen, die inmiddels gestopt is dat dan weer wel maar het er niet aanlokkelijk op maakt om eruit te gaan, juist zo’n zondag, waarop ik niks moet, niks hoef en wel alles mag?...

Soms wil je wel eens alleen zijn. Even niemand zien. Alleen maar mijmeren, nadenken, terugkijken op een geslaagde week, een leuke afspraak. Of somberen over gemiste kansen, domme acties, stomme dingen die je gedaan hebt. Stomme blogjes. Verloren vriendschap. Sinds het begin van de mensheid (nou...

Zoon en ik zitten aan tafel. Het bordspel ‘Dolfje Weerwolfje’ staat tussen ons in. Ik vind het een waardeloos spel. Teveel regels, teveel wendingen. Zoon loodst ons er doorheen. Hij spreekt me af en toe streng toe. Ik speel liever ‘Mens erger je niet’. Daar hoef ik niet bij na te denken....

...de avond wegzonk in mijmeringen over de liefde. Mijmeringen die dikwijls zo melancholiek waren, dat ik mezelf er in had kunnen verdrinken, voor als de vijver van de romantiek te ver weg bleef en de ijver van de schrijver een schimmige droom bleek. Maar er bloeide toch iets boeiends op in mij....

In de zwart-witfilm over de vijftiger jaren van de vorige eeuw, het tijdvak waarin ik geboren ben en dat me uit eigen foto's nog zo dichtbij lijkt; in die film die in het "Erfgoed Depot", een soort museum in Riel vertoond werd, waren weidse wolkenluchten te zien, veel braakliggend land, het...

Zomaar zittend op het balkon, genietend van de toch nog opgekomen zon, bedenk ik dat mijn kind nu kilometers hoog in de lucht hangt, zo ver hiervandaan! Toen ze op Schiphol was, konden we nog appen, oh ze is er niet alleen hoor, nee, maar dat ben ik naar mijn gevoel wel! Scenario’s van...

Het liet me niet los in de auto op weg terug. Mijmerend kwam de associatie met het roodborstje van die ochtend in me op. Dat tere wezentje tegen het raam. Kwetsbaar. Het vogeltje vloog weg. En de vrouw? Zou zij nog uitvliegen of was ze voor eeuwig vleuggellam. Haar schoenen ook figuurlijk te...

Het oppervlak van het zilvergroene meer beloofde mij schitterende illusies op hoog water. Ik wendde mij tot de hemelen en de crèmekleurige koppen, varend voor het blauwe spandoek alludeerden slechts vage schimmen. En in de spanne tussen de beloofde illusie en de waargenomen allusie, zag ik...

Aan de dichte struik hing een grote, klokvormige bloem, die prachtig roze glansde. Het gras voelde zich vereerd dat er zo'n geweldige, geurende kroon boven hem hing. "Bewonderenswaardige bloem, wij zijn trots om zo'n koningin als u te hebben." zeiden alle groene sprietjes tegelijk. "Weest u...

...voor menig schrijver en dichterstaal. Al in mijmering schuiven de schaduwwolken traag voorbij de vijveroever naar d'avond toe. In huis brengen lavendelzakjes de zomer al binnen in linnenkastjes. Ook de lichten gaan weer vroeger aan, de dichte vensterluiken houden de eerste koude...

De uitbundige Emma bezorgde de verlegen Bjarne telkens een nieuw dilemma. Wanneer hij haar nodig had voor de liefde, dan was ze er niet, altijd op reis voor haar ambities. En als ze er wel was, bleek ze dikwijls opdringerig en hongerig naar aandacht voor zaken waar Bjarne nauwelijks verstand van...

Het mooie van een tattoo is dat het een aantal dingen voorgoed uitsluit, mijmer ik. Ik zit in de tram op weg naar Utrecht. De man schuin tegenover me kijkt uit het raam en ik kijk naar hem. Ik bewonder de doelbewustheid, de volledige overgave van de man met de vleugels van een adelaar in zijn...

Tel ze, je zegeningen en sta vooral niet stil ( hoewel soms mag het maar niet te lang) bij datgene wat je niet hebt, want voor je het weet is het: over en uit, nou ja dat laatste mag nog even uitblijven natuurlijk maar ook dat heeft niemand voor het zeggen! We hebben al veel mensen “ weggebracht...

Vanmorgen liep ik zomaar wat te mijmeren over de gaswinning in Groningen en daarbij kwamen wat vragen op. Vragen van een volslagen leek. Je leest en hoort steeds over hoeveelheden in miljarden kubieke meters. Een miljard kubieke meter is één kubieke kilometer, dus stel dat men het heeft heeft...

‘Mooi gezicht, hè!’, merkt hij op. ‘Ja, absoluut’, antwoord ik, dromerig over het weiveld turend. ‘Zouden ze dat nou met z’n allen hebben afgesproken?’ vraag ik me ineens af. Het is acht uur in de morgen. De zon laat z’n eerste stralen zien. Het belooft een mooie lentedag te...

Entropie is een ander woord voor chaos in het heelal. Daar gaat dit tekstje over, chaos, op een voortschrijdend entropische manier. Vandaag zie ik Karin Bloemen optreden. Chaotische pijpenkrullen, fonkelende jurk. Het is op mijn broertjes eerste echte feestje, in Utrecht. Omdat ik een kaartje...