Alle inzendingen over moederlijk

Lieve Fiebie, Eindelijk zie ik kans jou een brief te schrijven. Je weet waarschijnlijk inmiddels dat ik jou als baby heb afgestaan aan een Nederlands echtpaar. Als je het niet wist, dan hoop ik dat je deze brief niet verscheurt, maar eerst doorleest. Beslis daarna of je mij ooit wilt...

Op een ochtend ging een meisje Fleur genaamd eens aan de wandel. Het was mooi weer en ze had in de verte zo iets moois gezien, daar wilde ze naar toe. Helemaal aan het einde van zo ver als je maar kon kijken, had zij een regenboog gezien. En vroeger toen haar mama nog leefde had die haar eens...

Ze zat aan een tafeltje tegenover ons. Ik schatte haar een jaar of vijftien. Wat bleekjes, niet onknap en alledaags gekleed. Voor haar stond hedendaags tienervoedsel: een blikje Red Bull en een hamburger. Van het laatste was slechts een enkele hap genomen. Kennelijk was het er niet van gekomen de...

Ze waren er weer, de donkere dagen voor Kerst, groots in al hun somberheid. Het was erg mistig die morgen en de kale bomen huilden eentonig hun vele gesmolten ijstranen. Rillerig liep Carine over de glibberige straten. Haar winterjas liet water door! Ook dat nog!, dacht ze droevig. Straks weegt...

Ik zag een keer een documentaire op Discovery Channel over een bepaald type boom in Amerika. Nu behoren bomen niet direct tot mijn interessegebieden, maar deze documentaire trok toch mijn aandacht. Het ging over de zgn. bristlecone, een boom die zich zelfs wist te handhaven in een woestijngebied....

Gisteren fietste ik langs mijn lieve oude ouders. Ze zijn de zeventig gepasseerd. Ze kwakkelen met hun hart en moeten het dus rustig aan doen. Mijn vader heeft misschien parkinson en mijn moeder kan niet gedotterd worden omdat haar vaten te dun zijn. Ze moeten het dus rustig aan doen. En als je...

Het klonk niet denigrerend en was ook zo niet bedoeld, de vrouw achter ons in de rij bij de supermarkt vroeg of 'dat' mijn moeder was. Formeel gezien begeleidde ik op dat moment een klant bij het boodschappen doen - wij waren eigenlijk lekker aan het shoppen - maar die opmerking raakte mij wel...

“Hoe vaak doe jij het nog?”, vraagt Liza met een vragende doordringende blik. “Eerlijk antwoorden hè!” Ze is 4 maanden geleden bevallen van haar 2e kindje. Het valt haar zwaar; de zorg voor 2 kinderen naast haar baan en al haar andere activiteiten. “Zo irritant die glossy‘s”,...

Als ik aan mijn jeugd denk, zie ik een metaforische kamer voor me. Een kamer met smoezelig witte muren, met vegen en vlekken en een koude bruinrode tegelvloer met vieze voegen en onduidelijke donkere spetters. In haar pogingen om de geschiedenis te herschrijven, heeft mijn moeder geprobeerd een...

Een oudere alleenstaande vrouw, is in deze tijd van het jaar een bron van ongenoegen tussen haar kinderen. Er wordt geharreward en gehakketakt. De een moet met de feestdagen hoognodig op vakantie. De herfstvakantie liep het gezin ook al mis door die vervelende crisis. Beide echtelieden werken zich...

Somber tuur ik in de verte, in de hoop een geel stipje te ontwaren. Ik sta op het perron te wachten op de trein van Maarssen naar Utrecht. Ongeduldig klik ik met mijn hak op de grond. Mijn gedachten zijn bij mijn zoon die vanochtend snikte dat hij niet naar de bso wilde. Zijn verdriet voelde zo...

Onze oude aarde zweette en zwoegde die dag en hulde zich in tropische hitte, alsof de evenaar door onbekende hand was verlegd naar het noorden en zijn onbarmhartig regime deed gelden in het doorgaans natte Nederland. Op die dag kocht ik de meloen. De vrucht, omgeven door de maïsgele, dikke, door...

Ik had iemand nodig, in dit leven. Ik werd ontvangen door een moeder, die vanaf de eerste seconde van mijn aards bestaan voor mij zorgt. Ze heeft altijd voor me gezorgd, vanuit haar liefde en volledige toewijding. Ik geloof, dat ik hier mee een zeer dankbaar mens kan zijn en blijven. Ik geef haar...

...achter haar deuren al het glaswerk en het chique servies met gouden randen, alleen bestemd voor de zeldzame feestdis. Voorlopig wachtte zij daar op mij met haar moederlijke hartelijkheid en tederheid die mij nooit meer iemand op die manier zou verlenen. Voorlopig sloeg het afscheidsuur nog...

Ach mama, hoe lief, verlegen en fragiel sta je op die oude foto te midden van twee dames, met een glas wijn in de hand, op een sofa, toen onze oom zijn bruiloft vierde. Je was vijfenveertig. Hoe strekte je, toen je tachtig was, je doorgroefde hand naar me uit, hoe zei je: "Je bent mijn...

Vroeger toen de gezinnen wat groter waren was dat geen punt. Moeder mocht altijd wel bij een van haar nakomelingen een dagje komen. Nu de geboortebeperking eindelijk tot de botte hersens is doorgedrongen, wordt er heel wat afgekletst. Hoe breng je zo'n oud mens aan haar verstand dat ze het met...

Ik woon te ver bij mijn moeder vandaan om mantelzorg te kunnen verlenen. En dat is volgens mij de reden dat ze nog zo vitaal is. Ondanks haar relatief hoge leeftijd redt ze zich heel aardig, is ze nog op veel gebieden actief en racet ze rond in haar scootmobiel alsof de duvel haar op de hielen zit....

Ze heeft me nog gezegd, kort vóór het einde, nadat ze een blik had geworpen op de wandklok, die daar ongetwijfeld tot op de dag van vandaag hangt en de seconden en minuten wegtikt: "Zeven uur, een mooie tijd" (We dronken samen een glas vruchtenbowl in dat sfeerloze, desolate "restaurant", in...

Tweemaal per jaar bezochten we samen de bijna bejaarde internist. Bij die gelegenheden reed ik de rolstoel met daarin het zware lichaam van mijn oude moeder zijn spreekkamer binnen. Hij bekeek een en ander doorgaans verterderd, welwillend en een beetje geamuseerd. "Het bloed is goed, maar het hart...

Een verlammende atmosfeer had zich op die zondagen als een gewatteerde deken over de wereld gelegd. Waarom had mijn bewustzijn opdracht gegeven aan mijn ogen om met angstaanjagende precisie ieder takje, ieder blaadje, ieder kevertje waar te nemen dat zich vertoonde in een genadeloos januarilicht op...

Het waren haar lievelingsboeken: een boek met "cocktails"; badinerende stukjes die vooral ook over het huishouden gaan en wat daarbij zoal komt kijken en een boek met Franse recepten van Heleen Halverhout. Het waren de boeken van mijn overleden moeder en ach, als ik hun bladzijden zo opsla,...

Het was september. De zon was nog warm en zette nog kracht bij. Een moeder moest voorgoed afscheid nemen. Mijn vriendin had gezegd dat ik na de dienst in de kapel moest uitzien naar een mevrouw met een forse huidkwaal in het gezicht. Een dergelijke kwaal heeft wellicht als enig voordeel een...

Altijd als zij het papier te voorschijn haalde met daarop de details van de erfenis, de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen. Het was,...

Een levenslange liefde en kameraadschap werden samengebald in die aanraking van haar hand op de mijne; de hand die nog de ring droeg die de liefde symboliseerde en bekroonde die mij de wereld heeft geboden; de bonte, veelkleurige wereld die zij nu voorgoed verliet. Die hand, alleen die hand nog...

Ik kwam haar ruim een jaar na mijn moeders dood tegen. Ze spoedde zich voort in haar scootmobiel, die ze tot stilstand bracht toen ze mij zag: mijn moeders jarenlange en laatste vriendin. "Ik kan niet meer lopen" verklaarde ze en inderdaad was om de kuit van het rechterbeen een stalen koker...

Het was een merkwaardig uitstapje dat ik van tijd tot tijd met mijn moeder maakte en het was een merkwaardig "restaurant" dat onder meer het doel daarvan was. In afwachting van de verkoop hadden daar steevast vele Tilburgers plaatsgenomen en inderdaad; de gelijkenis met een restaurant was...

Op mijn heenreis naar het naburige dorp passeerde ik een hoog oprijzende molen met gladde, witte muren waarop spookachtig licht viel uit vele schijnwerpers. Ik ging op bezoek bij mijn klasgenote van de lagere school die de nonnen al evenmin op handen had kunnen dragen, en die, zoals ik mij...

Met stijgende belangstelling bekeek ik de documentaires van de Vlaamse Lieve Blancquaert. Die hadden als onderwerp geboortes over de hele wereld. Er komen dagelijks 364.501 kinderen ter wereld en het is nogal van belang waar of je wiegje staat. Tegenover de speciale geboortehotels en heel veel...

Ik liep; nee, ik strompelde die avond aan de arm van een nicht naar het restaurant, alsof ik in een diepe krocht zou belanden, alsof mij de ultieme verdoemenis reeds was aangezegd... Die avond had ik afscheid genomen van mijn moedertje in mijn "laatste ouderlijk huis", van mijn oude moedertje...

Het Crematorium te Tilburg bestaat uit een samenstel van gebouwen, te weten het "Andante Café" waar je eventueel de dood kunt trachten te bezweren door een schrijfcursus, de imposante zaal "Aurora" met haar vele lichtjes waar ik mijn moeder ten grave droeg en niet te vergeten de strooivelden...