Alle inzendingen over naderend

...de rondte gedrenteld, steeds weer een voordeur naderend die hardnekkig voor me gesloten bleef. Dit speelde zich af in het warmste seizoen en de hitte drukte loodzwaar op de wereld en op mijn lichaam. Daarbinnen vond klaarblijkelijk een buitenissige therapeutische sessie plaats en enkele...

Op de 13e augustus werd ik in feite verwacht, maar ik zag het levenslicht op 27 juni, zes weken te vroeg. De kwetsbaarheid werd mijn handelsmerk, mijn levenslot, de kwetsbaarheid waarmee ik in de couveuse de borsten van mijn moeder en de handen van mijn vader moest ontberen, strelingen, die mij ook...

In mijn tijd als "humanistisch drugsdealer avant la lettre" heb ik uit een niet nader te noemen Zuid-Europees land dozen vol pillen met een bekende dodelijk werkzame stof naar Nederland gevlogen. Dat ging in die tijd heel eenvoudig. Je stopte je tas vol vuil ondergoed en geen douanier die nog wat...

Niemand naar buiten, ramen en deuren gesloten houden meldde de omroepwagen in de straat, geluid kwam nader en nader. Houd alles dicht: er loopt iemand door de buurt, die gevaarlijk is. Stijf van schrik doet niemand iets, het blijft stil als de wagen de straat uitrijdt. Politiewagens rijden...

Heerlijk in het zonnetje rijdend, afkomend van een artsenbezoekje naderen we een overgang die prachtig gemarkeerd wordt door een stoplicht en warempel het ding doet het nog ook! Reagerend op een sensor in de weg, lukt het me soms om- gas terugnemend net op tijd door het groene licht te rijden. De...

Nee, de Dienst OCSW Groningen is inhoudelijk niet op mijn brief ingegaan. Ze hebben mij als antwoord gegeven dat ze mij antwoord hadden moeten gegeven, maar geven verder geen antwoord op mijn verzoek om naar aanleiding van het oordeel CGB* een nader onderzoek in te stellen naar mogelijk nog meer...

...zware ketting dat hij in een lade bewaart. De jongen vraagt hem erom en de oude man belooft het spoedig af te zullen staan met het oog op de naderende dood.... Hoe navrant is niet de hartverscheurende tragiek, zo onlosmakelijk verbonden aan de onontkoombare "Condition Humaine".....

De zo lieflijke witte tulpjes die ik geschonken kreeg wegens de momenteel allesoverheersende crisis sieren nu mijn zwarte vitrinekast die achter haar glazen deuren servies bevat en eveneens lieflijke en kunstzinnige siervoorwerpjes. Bij nadere beschouwing tonen de bloemen roze vlekjes op hun...

...die als het ware al een voorbode vormen voor de naderende feestdagen en die een opgewekte en onschuldige uitdrukking op hun gezichtjes dragen alsof onheil, ziekte en krankzinnigheid niet bestaan of bestaansrecht hebben in de beste van alle werelden. Mijn broer is eveneens een van de nazaten van...

...van negentig jaar; nu ik al sinds lang wees ben, wees ben geworden na het afscheid van de allerliefsten. Rauw en uitzinnig verdriet overvalt me als ik denk aan het naderende uur van het afscheid, al te bedreigend, al te dichtbij. Toch moet ik de terugreis aanvaarden. De dood strekt haar...

Tot voor kort waren de pleinen en straten leeg en zwierf ik er rond; nu is plaats gemaakt voor het jaarlijkse spektakel. Jongens en meisjes, ouderen en jongeren en kinderen wandelen verwachtingsvol over de Spoorlaan in de richting van de festiviteiten, van het grote gebeuren. Het centrum van de...

Zijn levenswerk en zijn levensdoel vormen zijn draaiorgel en de muziek die het voortbrengt: chansons als "Daar bij die molen". Rustig, kalm en gelaten zit hij naast het orgel, een strohoed op het hoofd. Al tachtig jaar, Het orgel is bont en kleurig en versierd met onduidelijke gestalten van...

Er brak een lepel af gisteravond, van mijn bril welteverstaan. Vanmorgen de winkel gebeld: “Meneer, mijn bril is kapot.” Aan de andere kant van de lijn is de reactie: “Okidokie!” Ik kon meteen langs komen. Eenmaal in de winkel: ondanks een bepaalde drukte was ik snel aan de...

De ambulance die ik had besteld was wonderlijk snel gearriveerd en de twee verplegers, man en vrouw, gekleed in hun groengele uniform en beladen met apparatuur, traden mijn woning binnen. Mijn telefoontje naar 112 was, gezien mijn astma, als legitiem en allerminst als "aanstellerig" beschouwd....

...vloeiden hier mijn onstuitbare tranen om het naderende afscheid van de allderliefsten. Het flatje van mijn nieuwe vriendin toont dezelfde indeling als het huisje van Haar die ik prijs moest geven aan de eeuwigheid, twaalf jaar geleden en het is alsof ZIJ er nog is, alsof de toekomst er nog is;...

Stoere taal, de honderdvijftig Tweede Kamerleden vertegenwoordigen het Nederlandse volk. Met z’n allen controleren ze het kabinet en de departementen. Waterdicht geregeld, zou je denken. Maar nu, bij het naderen van het zomerreces, zien we een opmerkelijke opkuisbeurt. Besmettelijke onrust...

En weer is daar die paniekzaaierij, het zeewater stijgt de komende jaren met ruim een meter. Kan helemaal niet ! Drijvend ijs bevindt zich voor het grootste deel onder water en drukt het zeepeil omhoog, als dat zou smelten daalt datzelfde zeepeil, een natuurkundige wet. Globale opwarming?...

Zijn ogen hullen zich in schemerduister en schijnen die van mij te willen bereiken, de afstand te willen overbruggen die onze wezens scheidt. Het lijkt alsof zijn ogen de ruimte, de leegte willen doorboren, maar de planeet van zijn persoonlijkheid cirkelt slechts op afstand rond mijn planeet. De...

De trotse, porseleinen kroon is boven haar basis afgebroken en de kies toont bij nadere inspectie van binnen een ondefinieerbare combinatie van elementen, een soort verrotting. Mijn tandarts, die de exotische naam "Mohammed" draagt, die ik beschouw als een jongeman, en die getooid is met een...

...ik oma dan wel eens, soms in paniek over het naderende afscheid; hoe zou ik ooit zonder haar verder kunnen? Maar oma zou nog lange jaren leven, later, in de bejaardenflat. Het afscheid zou komen toen ze drieënnegentig jaar oud was; zonder slag of stoot had ze die leeftijd bereikt. Altijd had...

...niet lukt. De twee skeletten komen tegelijk naar buiten. Ze hebben ieder de helft van het boek. De één heeft 'hoe om te gaan' en de ander 'met het naderende einde'. Verbaast mij niet. Zij zijn nog van de generatie eerlijk zullen we alles delen. Mij benieuwen of ze de uiterste uitleendatum...

...in het verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je geheel vermagerde lichaam, als een skelet, in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze gezamenlijke wandeling, eens, in die zomer,...

...in het verpleeghuis met je doodsangst en je naderende levenseinde; toen je me vroeg je als een skelet geheel vermagerde lichaam in mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze gezamenlijke wandeling, eens, in die zomer,...

Gezeten op de bank vóór de Copyshop kon ik de hond niet goed zien, maar het dier huilde hartstochtelijk en zo deerniswekkend dat de jammerklacht in de hele winkelgalerij te horen was. Het geluid drong overal doorheen, als regen die een jas doorweekt. Bij nadere inspectie bleek het om een...

Vroeger vond ik het leuk aantekeningen te maken over het weer. Ik had een weerhut op de kop getikt. Daarin had ik geplaatst twee thermometers, één voor de maximum temperatuur en één voor de minimum temperatuur en een hygrometer om de luchtvochtigheid te meten. Verder had ik een regenmeter in de...

...te verkroppen. Bestrijd dan toch dat snel naderende zwaard van Damocles, splijtzwam van lichaam en geest in deze strijd met de kilometers van oneindigheid. Vergeet dan toch deze pijn, deze bakoven, vergeet dan tocht die man met de hamer bijna aan het einde van zijn Latijn. Vergeet dat...

Bij de eerste, aanvankelijke aanzet tot de wandeling die ik, welhaast noodzakelijkerwijs, volvoer over het kronkelige, slingerende pad naast mijn woning, manifesteert zich opnieuw en allerminst voor de eerste keer de felle pijn in mijn linkerheup die "Gang und Gebe" is geworden. Een...

Het naar huilbui neigende vrouwtje begon zachtjes tegen mij aan te tranen. Weet u zei ze, er is altijd wel iets dat stoelt op verdriet, dan krijg ik het te kwaad en komen als vanzelf de waterlanders. Heeft u al eens geprobeerd de zonnige kant van het leven te zien, vroeg ik quasi...

Ben je het, of ben je het niet, ik zie iets bekends en toch, ook weer niet. Je loopt voor me, een kind aan de hand, ben je het, of ben je het niet? We naderen elkaar, ik loop iets trager, hou mijn pas in: ben je het, of ben je het niet? Dan abrupt staat iedereen stil, een botsing is het...

Het naar huilbui neigende vrouwtje begon zachtjes tegen mij aan te tranen. Weet u zei ze, er is altijd wel iets dat stoelt op verdriet, dan krijg ik het te kwaad en komen vanzelf de Waterlanders. Al eens geprobeerd de zonnige kant van alles te bekijken, vroeg ik quasi pedagogisch. Natuurlijk zei...