Alle inzendingen over nutteloosheid

De omslag van het tijdschrift "Wetenschap in Beeld" is glanzend, bont en schitterend en toont wonderlijke, mooie dinosaurussen, robots en ruimtereizigers, maar het grijnst me uitdagend, uitnodigend aan als wil het mij in de valstrik, in de val van de zinloze opeenstapeling van het...

"Wat lijkt het allemaal toch nutteloos als je erover nadenkt". Boe-geroep en applaus klonken door elkaar heen, in een overvolle zaal, helemaal gevuld met studenten die dachten een college privaatrecht te krijgen maar in plaats daarvan - tot hun teleurstelling - de voorman van een politieke...

Afgelopen dag was heerlijk nutteloos. Ik hoefde en moest helemaal niets, heb ook alle andere beweringen genegeerd.

Hij kwam aanzetten met veel apparatuur in een zware, zwarte koffer en klaagde meteen maar dat de trappen in het trapportaal van mijn flat niet breed genoeg waren om hem te doen passeren. In mijn woonkamer stelde hij op het enige tafeltje dat ik beschikbaar had en dat gelardeerd is met lichtgroene...

Zelfs de meest fanatieke beoefenaars van een kracht- en/of vechtsport slaan nog geen deuk in een pakje boter. Twee mogelijke redenen: zo’n pakje is niet altijd bij de hand of men ziet er gewoon het nut niet van in.

Handige uitvinding van de boven ons gestelden, als de kleine man zijn verdriet verdronken heeft koopt hij zijn geweten af door nutteloos geworden glaswerk in desbetreffende container te gooien. Arremoe verzuipt in draconisch gedrag van de elite, die zelf niet vies is van een proseccootje. Wat...

Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was. Maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke verre horizonten om daar zijn heil te zoeken.... Met lege handen, met een leeg hart en lege...

Tegen haar, tegen mijn vriendin, had ik vaak en uitgebreid verhaald over "my secret love" die "no secret anymore" was maar mijn vriend verdween in verre tropische sferen en zocht onpeilbare, onnaspeurlijke, verre horizonten om daar zijn heil te zoeken.... Met lege handen, met een leeg hart en...

Het is volbracht. De tijd in de "logeerwoning" die voor mij was ingericht met de hoogstnoodzakelijke voorzieningen is voorbij. Ik heb afscheid genomen van de trouwe klok aan de wand die de nutteloos gepasseerde uren wegtikte, van het veel te ruime tweepersoons bed waarin ik geen partner mocht...

Het nut van kunst. Een bakker geeft de mensen eten, een bierbrouwer geeft de mensen drank en plezier, een kunstenaar geeft de mens een identiteit. Denken vanuit de landbouw / industriële cultuur daar is kunst nutteloos. Spierkracht is de belangrijkste kracht. In de I-T cultuur is onze geest...

Ik zat afgelopen dag niet goed in mijn vel, beetje katterig en richting de 62. Het besef dat die leeftijd richting einde is, de dood nabij. Maar wat is dat dan, Freek en Bram hadden het er over in een afvragend lied. 'Als je de dood niet kent, kun je eigenlijk niet leven, want het leven duurt maar...

....en weer ging ik de weg die ik talloze malen eerder was gegaan en mijn liefdesverdriet hield niet op mij te martelen, geselen en kwellen. Ik was uitgestapt bij de halte aan de Von Weberstraat en passeerde de oude ophaalbrug. Een welgedane, kennelijk tevreden eend ritselde met haar vleugels,...

In een achterkamertje, in een uithoek van mijn woning, bewaar ik nog altijd de platenkoffers die de LP's bevatten. De LP's met de kleurrijke hoezen met romantische afbeeldingen uit de nalatenschap, eens het meest kostbare en dierbare bezit van mijn zozeer geliefde vader. Hij voedde me op met...

De T'ai-Chi-lerares was ongetwijfeld vervuld van de beste bedoelingen maar ik kon nooit begrijpen wat ik moest doen als ik mijn behasluiting in een flukse horizontale draai vijfenveertig graden moest verplaatsen in de ruimte of als ik mijn linkerpols in mijn verbeelding moest omwikkelen met...

We kwamen weer bijeen in het koele, kale lokaal terwijl buiten de nacht viel en de verlichte tekst op een laat vertrekkende bus in het oog viel voor een opmerkzame waarnemer. Je had me voor de ruïne van onze relatie gesteld, voor het ultieme echec, voor een zo ongelooflijk en onvoorstelbaar...

De kou van een late novemberavond drong door mijn dunne jas en de nacht lag als een donkere deken over de wereld toen ik de afstand tussen de beide woningen te voet overbrugde. Mijn zozeer dierbare woning waarin ik al dertig jaar nutteloos de ongenadige tijd gepasseerd heb, lag erbij als een...

...een lethargie van zinderend niets. Totaal in nutteloosheid, ongeschonden maagdelijk mooi in pure schoonheid van de natuurlijk mythe, met een nieuw nergens door niemand aanschouwelijk gemaakt. Alleen door jou, mijn trouwe nietsnut, mijn voetenhond, mijn ongeschonden werkelijkheid, van louter...

De allerliefste bracht onlangs een wagentje, een karretje op wieltjes en van rood linnen mee dat nu werkloos staat te pronken in het halletje van mijn flat, maar dat nooit in gebruik zal worden genomen.... We leven langs elkaar heen. De diepgaande sentimenten, de obsessies, de gedachten bewaar...

Hoop, het enige positieve dat in de doos van Pandora zat, is niet kunnen ontsnappen. Is er dan geen hoop? Jawel, maar hoop is geen rondzwevende stof. Hoop zit in elk van ons, in ons denken en in ons zijn. Hoop is niet "iets willen", bijvoorbeeld: "ik hoop dat ik dit krijg" is fout. ...

...wilde verdrijven, wilde wegwissen van mijn gezicht. En tijdens de lange, doelloze uren waarin leegte, eenzaamheid en verveling en nutteloosheid aan mij vraten als een kankergezwel, was hij bij me, mijn enige gezelschap; mijn citroengele kanarie.....

Gisteren had ik een droom. Een vriend van me had een feest georganiseerd en was aan het opruimen. Ik had afgesproken dat ik hem zou helpen en een derde persoon die verder niet erg duidelijk was, hielp ook mee. Hij was wat op afstand. ‘Ik maak me zorgen om mijn moeder,’ zei mijn vriend onder...

Eens kocht zij het bambihertje voor haar zoontje. Ze was gelukkig, want het kind scheen bij uitzondering te willen spelen met het opblaasbare plastic bruine hertje met de witte stippen, terwijl het al het andere speelgoed dat zij hem zo zielsgraag gaf achteloos, onverschillig en nauwelijks...

In die dagen, zijn laatste dagen, die hij, geluierd en extreem vermagerd, doorbracht op St. Jozefzorg, in het bed op de ziekenzaal te midden van de anderen of in het kleine ziekenkamertje (zijn hand reikte soms nog nutteloos en nodeloos naar het orgaan tussen zijn benen), in die dagen kwam van de...

In België ligt een onooglijk dorpje dat Passendale heet. Het was nooit wat, maar toch zijn duizenden mensen omgekomen bij de verovering van Passendale. Volkomen zinloos bovendien. Nadat de Britten Passendale in de winter van 1917 tot 1918 hadden vastgehouden, vroegen ze zich af wat ze ermee...

Net als veel mensen en wie heeft er eigenlijk geen, ben ik in de gezegende omstandigheid om een mobiele telefoon in het bezit te hebben, handig toch om altijd bereikbaar te zijn, fijn voor het thuisfront en fijn voor mezelf, want als ik ‘op weg’ ben zijn er maar weinig momenten dat ik niet...

Vier jaar geleden gingen we naar Afghanistan om het land op te bouwen. Opbouwmissie. Twee jaar geleden moesten we blijven, omdat het toch een vechtmissie was. We moesten het land veilig maken en dan konden we opbouwen. Nu moesten we blijven, vonden Balkenende, Verhagen en De Vries, omdat we...

"Auberge du Bonheur" is een benaming die veel goeds schijnt te beloven. Zou het Geluk hier zijn domicilie gevonden hebben, waar het nergens in de wereld thuis schijnt te zijn? Hoe dit ook zij, we vertrekken vanaf deze "herberg" om in het stervormig aangelegde park in de nabijheid te gaan...

Het instituut was gevestigd aan de zuidrand van de stad in een smal gebouw van twee verdiepingen die verbonden waren door een wenteltrap en het droeg mogelijk ook op de gevel haar trotse naam: "Economisch Technologisch Instituut voor Noord-Brabant". Als een coryfee was ik binnengehaald, als...

Het instituut was gevestigd aan de zuidrand van de stad in een smal gebouw van twee verdiepingen die verbonden waren door een wenteltrap en het droeg mogelijk ook op de gevel haar trotse naam:"Economisch Technologisch Instituut voor Noord-Brabant" Als een coryfee was ik binnengehaald, als...

In het onvolprezen Brabants Dagblad van 12 november jl trof ik de suggestie aan van bisschop Muskens, om wereldwijd God met Allah aan te spreken. Hij voegt er aan toe, dat hij er zich van bewust is, dat dit niet het geschikte moment hiervoor is. Uit de mond van een katholieke geestelijke is het...