Alle inzendingen over onverschilligheid

...en de wereld, groter en donkerder, vervaagt in onverschilligheid. Ik spreek: Als jij praat hoor ik gezang, als jij lacht hoor ik de zee. Als jij beweegt dans ik met je mee en als jij stil bent zie ik je hemelsblauwe ogen. Ik wil naar je kijken als je in gedachten bent of gewoon even niets...

In die tijd (ik was dertien jaar) lag ik eens ziek in mijn kamertje (een pijpenla met een Tomado-rekje tegen de wand waaraan ik dagelijks mijn huiswerk maakte). Uit het kleine radiootje op mijn nachtkastje weerklonk muziek: "Hey come'on babe, follow me, I'm the Pied Piper, can't you see, I'm...

Eens kocht zij het bambihertje voor haar zoontje. Ze was gelukkig, want het kind scheen bij uitzondering te willen spelen met het opblaasbare plastic bruine hertje met de witte stippen, terwijl het al het andere speelgoed dat zij hem zo zielsgraag gaf achteloos, onverschillig en nauwelijks...

Achter de hoge flat aan de Sweelincklaan strekt zich een feeëriek park uit waar herten ronddartelen en uitrusten en waar in dit voorjaar verliefde stelletjes genieten van de zon, het water, van het groen en van hun liefde. Daar, op een bankje, zaten wij, twee vrienden, naast elkaar en mijn tranen...

...is de grondwaarde van ons volk. Er is geen onverschilligheid ten aanzien van deze waarde. Uit het godsdienstig bewustzijn is de geboorte en is de aard van Nederland te verklaren. De eerste oranje stierf voor het volk, met een gebed op de lippen. Hij heeft het opgedragen aan God. En het is...

...middel dat kan worden toegepast. Deze onverschilligheid ten opzichte van de moedertaal- in dit verband het Nederlands -komt zelfs op de universiteiten voor. Ook daar leveren studenten werkstukken, nota's en andere schrijfopdrachten in die vol staan met stijl- en spelfouten. Het is...

Tweemaal per jaar bezochten we samen de bijna bejaarde internist. Bij die gelegenheden reed ik de rolstoel met daarin het zware lichaam van mijn oude moeder zijn spreekkamer binnen. Hij bekeek een en ander doorgaans verterderd, welwillend en een beetje geamuseerd. "Het bloed is goed, maar het hart...

Laatst kwam er een kennisje van mij op bezoek. 'Ik wil zelfmoord plegen' zei ze. Ik keek haar verbaasd aan en vroeg haar 'waarom?'. 'Ik zie het niet meer zitten, àlles gaat mis, ach laat maar...' Toen vroeg ik haar hoe ze het wilde doen. 'Pillen innemen, of van de flat...

...alleen kon wapenen met de "paraplu" van zijn onverschilligheid..... Daarom zweeg hij lafhartig en stapte hij snel in toen de bus voorreed. Kennelijk behoorde hij eveneens tot de mensensoort waartegen Vader zich ook nooit had kunnen wapenen; diens kwetsbare hart lag aan de oppervlakte waar...

Een merkwaardig soort "verpleeghuis" bevindt zich vlakbij de drukke Ringbaan West aan de Eijgenraamstraat; vlakbij de drukke Ringbaan waar het onverschillige verkeer zich achteloos en roekeloos aaneenrijgt en voortspoedt in grote onwetendheid over wat zich afspeelt achter de schermen aan de...

...gaat te begrijpen. En waar de ene met een zekere onverschilligheid aan voorbij gaat, kan de ander tot in het diepst van zijn ziel raken. Flexibiliteit is een voorwaarde om met elkaar om te gaan. Naast de ander te kunnen blijven gaan. Elkaar aanvoelen en begrijpen. En dan is het goed om toch...

In de sombere en desolate atmosfeer en entourage van een café, waarvan de wanden merkwaardigerwijs behangen waren met talloze crucifixen, waren de alleenstaanden bijeengekomen, en ik was een van hen. Op de vlucht voor het onverdraaglijke monster van de eenzaamheid dat het als het ware aanstaarde...

...over het feit van de gevangenisstraf én over de onverschilligheid van ons als volk. En over de sprookjes die door onze hoofden spoken, spookjes dus, die ons tweedehands reagerende, afstandelijke, gecastreerde waterhoofden maken. En dat niemand zich daar druk over lijkt te maken. En dat...

...mijn emoties als altijd achter de façade van onverschilligheid, deed alsof het me ontging. Zelfs op de schoolarts was ik jaloers, ik kon het nauwelijks verwerken dat hij aan haar zat. Ik ben haar nooit vergeten; daarvoor is de herinnering te diep ingebrand in het geheugen, ze was m`n eerste...

Ik wilde de kobaltblauwe vazen met de leuke, parmantige leeuwtjes op hun dekseltjes wegbrengen; ik wilde ze verkwanselen, maar het was niet zonder tranen dat ik probeerde dit besluit te nemen omdat de vazen het blauw droegen van mijn liefste, overleden oma, van wie ze een erfstuk vormden. Ik was...

Ik wilde de kobaltblauwe vazen met de leuke, parmantige leeuwtjes op hun dekseltjes wegbrengen, ik wilde ze verkwanselen, maar het was niet zonder tranen dat ik probeerde dit besluit te nemen, omdat de vazen het blauw droegen van de ogen van mijn liefste, overleden oma, van wie ze een erfstuk...

...Als de lente komt, gaan de ramen open en dendert de bonkende muziek van de buurjongen onze tuin in. Het wekt geen irritatie op, eerder onverschilligheid. Een soort slaapmiddel voor het brein. Ik heb wel buren. En ik weet veel van ze. Maar spreken, doe ik ze nooit.

...en probeer me niet af te laten leiden door de onverschilligheid van de andere bemanningsleden. Maar ’s avonds voelt het anders. Iedere avond loop ik op het dek en kijk ik naar boven. De hemel staat vol met sterren, mijn hoofd vol met gedachten. Sinds het wegvallen van de kapitein heeft...

...mij en alles daarbuiten. Een soort vertrouwde onverschilligheid, die me draagt door de lengte der dagen, op de afdeling psychiatrie. Jij zou mij gaan vertellen dat je het niet meer aan kon zien, hoezeer jouw beste vriendin zichzelf aftakelde, en jij daartegen machteloos stond. Je wilde...

...die haar diep heeft gekrenkt. De ridderloze onverschilligheid van haar huisgenoot raakt haar nog het meest. ‘Je had ze toch beschaafd van repliek kunnen dienen?’, oppert ze met tranen in haar ogen. Hij begrijpt het niet. Waarom zou je een discussie aangaan met een stel dronken...

...haar dromerige ziel kapot tegen een muur van onverschilligheid. Zij hebben haar verlegenheid gehoond, bespot en bespuugd. De treiteraars werden beloond, met lof der ijdelheid, met verduistering van hun leugens en afwezigheid van rechtvaardigheid en gezag. Er was thuis geen basis voor...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote, vierkante ruimte als het ware om tot een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote vierkante ruimte als het ware om in een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de...

...fors betaalde directeur van het ziekenhuis, waar onverschilligheid en miscommunicatie de uitbraak verergerden van een zeer besmettelijke bacterie: ‘Ik kan mij slecht herkennen in alle kritiek. We deden het maximale om erger te voorkomen.’ De internetstalker, die sites volplempt met...

"Out of the blue" kwamen plotseling mijn langvergeten neven met hun echtgenotes uit het verre Canada naar mij en mijn oude moeder. Terwijl onze Nederlandse familie razendsnel uitstierf als ratten tijdens een pestepidemie, bleken wij ineens te beschikken over een aantal aantrekkelijke jonge...

Het is niet langer onverschillig, het geduld waarmee haar ijver wordt beloond. Nu zij de eerste stap naar de rivier maakt. Naakt en onbedorven in haar schoonheid. Haar subtiele rondingen zijn sensueel in het gesluierde zonlicht van de verlegen zomer. Ze twijfelt niet langer. Er valt een druppel...

‘Yesterday is history. Tomorrow is a mystery. And today? Today is a gift. That's why we call it the present.’ Aldus de Nigeriaanse musicus Babatunde Olatunji. Vrijwel alles en iedereen zijn erop gericht je het heden te ontnemen. Toen je kind was zat je in de tijd. Maar het huiswerk voor de...

...bij aankomst op de camping voelde ik een koude onverschilligheid. Opa, mijn vader, had het op zijn manier te druk om zich met ons bezig te houden. Na een korte, nonchalante begroeting liep hij weg om vervolgens koffie te gaan drinken bij mensen een paar caravans verderop. Ik zag hem zitten....

Nog steeds was elke gedachte een rilling die de kou niet zou veranderen. Wachten hielp niet en zou ook nooit kunnen helpen.Het groezelige licht van de onverschillige lamp was het enigste gezelschap dat hij niet zou kunnen verjagen. De vieze geur van zijn verdriet was een spiegelbeeld dat hem ...

Daar ligt hij. Zogezegd onverschillig. Maar als ik beweeg, luikt hij een oog. Het registreert alles. Het denkt: ‘Misschien neemt hij me mee op stap.’ ‘Misschien valt er een knabbelkoekje uit de kast.’ Hij denkt dat ik niet zie dat hij kijkt. Kijk: hij kijkt weer weg. Nee, hij wil zich niet...