Alle inzendingen over onzekerheid

Crisis, crisis, crisis. We worden er mee dood gegooid. De zwartkijkers beweren van alles. Ook jij kan ontslagen worden. Ook jouw toekomst is onzeker! En ik, ik zit nagelbijtend op mijn lot te wachten. Ik heb zelf niets in de hand, ik woon bij mijn ouders en kan slechts hopen dat zij niet...

...dingen op te blijven lopen... Angst voor jouw onzekerheid, jaloezie, idealistische visie op hoe alles moet zijn. Angst dat mijn rauwe kant niet geaccepteerd wordt naast mijn nette kant... Angst dat ik mij weer ga aanpassen aan jou, stagneer in mijn eigen ontwikkeling en mijzelf weer ga...

Ik luister naar de klassieke muziek zoals die hoorbaar was die ochtend toen we samen waren in de gesproken brief, van toen je nog leefde op het groene gras. De vogels in de bloesembomen laten dat heimwee-geluid weer horen. De prille lente doet dappere stappen om ons te overtuigen dat alles...

...hoofd leegmaken. Het lopen lukt aardig, maar de onzekerheid blijft knagen. Hoe heeft het zover kunnen komen, twintig kilo te zwaar? Meer input dan output, dat snap ik ook wel. Ondertussen gaan al die andere oorzaken ook door mijn hoofd: stress, familiaire aandoening, te veel wijn, zittend werk,...

Meestal ben ik me er niet bewust van hoe ik me voel. Een soort van neutraal positief. Content is misschien wel het goede woord. Ik voel me over het algemeen content. Soms ben ik iets aan het doen en het lukt niet. Dan voel ik me gefrustreerd. Soms lukt het juist wel heel goed. Zeer content dan!...

Winter. Maar toch nog niet echt koud.. Dat je dan minimaal twee ramen openzet. Eén boven en één beneden. En op het moment dat ik een slok thee neem klinken aan de overkant wat onzekere pianoklanken. Luisterend naar de klanken neem ik een slokje. Dan zet ik de thee neer. Tegen deze pianoklanken...

...is niks mis met een gewoon kantoor volgens mij? Deze verpletterende uitslag (want dat was het zeer zeker) maakt veel Den Haag-mensen onzeker, zoveel is duidelijk, maar onzekerheid mag nooit tot jaloezie leiden en dat doet het nou wel, of zouden ze vaker (nog vaker) een spelletje spelen? En...

...van verschijnselen op quantumniveau, want onzekerheid is wat anders dan onbepaaldheid. De uitkomst van een enkele worp met een zuivere dobbelsteen is ook onzeker in de zin van onvoorspelbaar, maar niet onbepaald: het ding gedraagt zich keurig volgens de wetten van de mechanica. De wereld...

Een statige, lange, slanke man wordt door zijn familie op de afdeling gebracht. Meneer was violist geweest en de familie vertelde over hem, alsof hij Italiaanse vioolbouwers, zoals Stradivari en Amatie, versteld had doen staan. Hij stemde feilloos de juiste klank en zijn vioolconcerten beroerden...

Op een dag die om onbekende redenen was "uitgevoerd" als de afbeelding op een Roomsch-Katholiek bidprentje (ik moest denken aan een hemel vol pasteltinten met een bleke zon achter een met paarse doeken omfloerst kruisbeeld) kwam ik haar bij de bushalte tegen. Ze zou een schoonheid zijn geweest...

...in huiveringwekkende en angstaanjagende twijfel, onzekerheid en onwetendheid verkeerde of ik haar weer zou zien, of de sluipmoordenaar van de dood haar tijdens mijn afwezigheid al onverwacht en onverhoeds had overvallen en weggenomen; Haar, de allerliefste die staat op mij maakte, die mij zozeer...

...dansen?", had hij gevraagd en vervloekte zijn onzekerheid. Hoe blij en trots was hij toen het mooie elfje zomaar toestemde. De dans duurde misschien maar vijftig tellen, voor Gimpeltje leken het wel uren. Hij sloot zijn zwarte ogen en voelde alleen maar liefde. Ze wees hem af. De vraag had...

...met een vragende, bijna smekende blik die zijn onzekerheid over de vreemde situatie waarin hij verkeerde duidelijk weerspiegelde. Ik gaf hem een hand, stelde me voor en vroeg hem of hij mee wilde gaan naar de huiskamer om samen iets te drinken. Hij aarzelde even, keek nog een keer naar de deur...

Het openluchtbad is aan de andere kant van de stad. Op de enige fiets die wij als gezin bezitten, rijd ik die middag naar de Badstraat; heerlijk zwemmen, mijn lust en mijn leven. De zomerschoolvakantie is eindeloos lang en warm. Toch is zwemmen voor mij, als onzeker pubertje, een twijfelachtig...

Het gekke van de Amerikaanse verkiezingen is dat hier de vele nietszeggende Amerikadeskundigen bij de programmering van tv programma’s, als paddenstoelen, de grond uitschieten. Echt ik wist niet dat ons kleine landje zo veel van die wazige figuren had. Vast en zeker zal er in het weerbericht ook...

Niets is meer vanzelfsprekend wanneer je in de gelukkige omstandigheid bent ouder te worden. We denken allemaal van wel, maar geloof me, niets is zo onzeker als de toekomst. Zijn we er allemaal morgen nog? Worden we met zijn allen nog wakker, kunnen we morgen nog doen, wat we vandaag voor...

Daar, in die luwte tussen de hoog oprijzende, beschermende berghellingen, aanschouwde ik eens jouw azuurblauwe, schitterende watervlakte..... Ik heb je nooit weer mogen zien. Onze schoolklas van gymnasiasten had de reis aanvaard die naar Rome had geleid en naar Pompeii en als dochter van een...

Balancerend op het randje van de werkelijkheid, blies ze al haar onzekerheden de afgrond in. Als gemene zwarte eksterveren dwaalden al haar ongrijpbare verlangens en onbeantwoorde vragen de diepte in. Ze deed geen poging ze na te kijken, of - traditiegetrouw - uit te zwaaien, want ze wist hoe...

...ook inzien hoe onzeker de wereld is. Maar die onzekerheid kan goede en sterke gedachten geven!" Jaap bedacht zich geen ogenblik en liep achter de kwetterende vogel aan, die laag boven de grond vloog. Maar het wonderlijke dier verdween. Jaap liep tussen dicht riet. Hier en daar waren poelen...

Mijn moeder belde mijn broer om te vertellen dat haar telefoon het niet deed. Zaterdag hadden we onze jaarlijkse familiedag. Dit keer was mijn neef aan de beurt voor de organisatie. Het was een zonnige dag in een prachtig stadje, ’s avonds aten we buiten aan een lange tafel op een plek in een...

(Een electronische discussie) A: Nou, laten we weer eens een onderwerpje aansnijden. Goethe: "Elk woord dat wordt uitgesproken, roept het denkbeeld van zijn tegendeel op." Dat is volgens mij heel vaak het struikelblok in discussies. B: Helemaal met jou en G. eens. Met de meeste mensen is...

...En nooit zal het weer anders worden. Angst en onzekerheid tekenen voortaan het leven. Zeker is daar de hoop dat alles mee zal vallen. Maar niet eerder dan wanneer artsen hun oordeel na een diepgaand onderzoek geven. Dan is de uitslag definitief. En kan je misschien, een ogenblik,...

...politiek, schijterige schrijvers en zijn eigen onzekerheid. Hij kijkt de afgelopen dagen geen televisie meer, heeft geen verhaal aan internettaal, wil niet meer verbaal digitaal. Op dit moment hoor ik van eerder genoemde band het nummer "What is love (suite)", eindigt met enerverende woorden...

Jelle vat het leven dramatisch op. Lange tijd weigerde hij enig voedsel of drank tot zich te nemen als hij mij bezocht. Bij het weggaan koos hij een ballon uit de trommel. Dat kwam van een Wilhelminapepermunt die hij, de eerste keer dat hij bij mij was, had gegeten. ‘Ik vond Katja eerst niet...

In de typekamer was het niet goed toeven. Heen en weer geslingerd tussen de commando's van hogerhand en de spanningen van onderop, fungeerde de cheffin als onwillige buffer tussen beide regionen van het bedrijf en zelfs haar persoonlijkheid en haar lichaam waren het slagveld geworden waarop deze...

...in het afschuwelijke niemandsland tussen onzekerheid en kennis, tussen hoop en vrees. Op de verre snelweg aan het raam passeert het verkeer in een rustig en rustgevend tempo. Het hooggelegen venster biedt uitzicht op de bijgebouwen van het ziekenhuis, enigszins wanordelijk aangelegd en...

...wel van me? Opnieuw werd ze weer verscheurd door onzekerheid. Ongelukkig keek ze voor zich uit. Ze stonden voor haar huis. Stil en stijf stond hij voor haar met een koele donkere blik in zijn ogen. De rillingen vlogen over haar rug. Ze bedacht dat ze hem maar beter een kus kon geven en het nu...

Laatst kwam er een kennisje van mij op bezoek. 'Ik wil zelfmoord plegen' zei ze. Ik keek haar verbaasd aan en vroeg haar 'waarom?'. 'Ik zie het niet meer zitten, àlles gaat mis, ach laat maar...' Toen vroeg ik haar hoe ze het wilde doen. 'Pillen innemen, of van de flat...

Een prinsesje ben je, papa zei het zelf. Totdat jij je eerste bloed voelt vloeien, pijnlijk verbijsterd voel je je heel erg kut. En ook je borstjes zwellen tot proporties om te pronken, alleen, dat wist je nog niet. Bewust van je eigen lijf pak jij jezelf in, niemand hoeft dit te zien, toch ?...

...en ik liet haar over aan haar eigen zintuigen, aan haar overlevingsdrang en aan het brood van de oude vrouw, in onzekerheid of zij het was, mijn Cosmo, zo lang geleden voorgoed verloren.....