Een ijzersteen boort zich door de dampkring.
Afgeremd en heet in zijn vrije val, verdampt hij laag na laag.
De buitenkant smelt en stolt tot korst. Wat rest slaat de krater.
De grootste brok wordt vuurpijl.
Hij verklapt de geheimen van zijn moederland, hoe hij wentelt, gespiest op een...
...of uitdaagt. De namiddagzon die zijn oren doet opgloeien, dat ontgaat hem. De laatste brok liga boeit hem wel.
Een weekdier, dat word ik zo langzamerhand. Mijn licht tot zwaar cynische visie op dit tranendal vervaagt tijdens de oppasplicht voor de buurbaby. Toeterende macho’s in een ver...
...alledag was dat licht aan het verbleken geraakt. Opgloeien moest het, oplaaien tot een hoog, betoverend vuur dat anderen in vuur en vlam kon zetten door de oerkracht van het woord dat in zijn inborst leefde. Dromer, dichter, zoeker, waar heb je je schrijfstift gelaten, waar heb je de foute afslag...
...goden uit de groene schemer van het woud,
geen opgloeiende as in uitgedoofde haarden
nooit heeft de grijze bard de regenboog aanschouwd
die trilt in lucht en vuur, in water en in aarde.
De Muze bood haar blindgeboren zoon slechts woorden:
de weeklacht van de weduw, de hese schreeuw
van...
1.471
Bezig met laden