Alle inzendingen over patient

‘Gevangen door pijn’, zo zou ik aangezichtspijn willen omschrijven. Een pijn die niemand ziet, een pijn die altijd aanwezig is en zich niet laat temperen door pijnstillers. Een alles beheersende pijn die je in zijn greep houdt en uitzichtloos lijkt. Een pijn die je gek maakt en tot wanhoop...

Zittend en wachtend op mijn beurt bij de huisarts, hoor ik voor een groot deel alleen maar hoesten, proesten en niesen in de wachtende meute die de rest van de stoelen bezetten. Verkouden, griep of andere virussen en lelijke monsters hebben bezit genomen van de mensheid! Wanneer je boven een...

De marktwerking in de zorg leidt ertoe dat zorgmanagers steeds meer gaan letten op het imago en de financiële positie van de zorginstelling waar ze werken, en steeds minder op de kwaliteit van de zorg aan de patiënten en bewoners. Daardoor moeten de bewoners van sommige verpleeghuizen een extra...

Ik besloot het hem tenslotte maar eerlijk te bekennen: "Ja, u hebt te maken gehad met mijn broer, met mijn krankzinnige broer, Thijs". De man die ik ontmoet had in de wachtkamer had jarenlang als verpleger gewerkt in de inrichting en hij was wegens zijn menslievende professie ongetwijfeld op de...

Hij had zijn "carrière" in de psychiatrie voltooid. Hij kende het diepgaande leed. Hij had besloten tot de zorg voor ouderen. Zijn hart was gesmeed op het aambeeld van het leven en het resoneerde met de harten van de slachtoffers en gedupeerden op dezelfde toon, met dezelfde melodie. Uiterst...

Je hoort er eigenlijk veel over en eigenlijk toch ook weer niet en JUIST omdat we er niet zoveel over horen, MOET ik er iets over kwijt. In mijn vriendenclubje, wat zo langzaamaan heel Nederland betrekt, zitten toevallig hele aparte mensen, logisch want iedereen is uniek. Maar dit keer is het een...

Op 12 augustus zag ik op het NOS-journaal dat minister Klink dit jaar in een groot aantal ziekenhuizen wil stoppen met hartklepoperaties die met een katheder worden uitgevoerd. Voor het noorden zou dat betekenen dat het dichtstbijzijnde ziekenhuis voor dit soort operaties Utrecht is. Of Amsterdam....

Graag wil ik als een soort postuum eerbewijs aan Simon Carmiggelt (1913-1987) het volgende verhaal van hem plaatsen uit de bundel 'Later is te laat' uit 1964. Overigens is de keuze van dit verhaal betrekkelijk willekeurig, want al zijn verhalen zijn juweeltjes en voltreffers. Naar mijn...

De inspectie voor de gezondheidszorg zou veel sneller en effectiever moeten optreden bij misstanden in zorginstellingen. Dat blijkt eens te meer nu bekend geworden is dat in een zorgboerderij in De Groeve (Groningen) jonge verstandelijk gehandicapten jaren lang gebukt gingen onder een schrikbewind....

Zodra ik de afdeling Hematologie van het UMCG Groningen oploop valt het woord ‘maraboes’ me in. U weet wel die niet echt sympathiek ogende Afrikaanse ooievaars. U kent ze vast wel met van die er eigenlijk niet bijhorende kale koppen en enge nekjes. Ook borrelt de naam van die enge hobbit...

Rare titel maar als je eventjes leest, dan snap je waarom ik er deze titel aan gegeven heb. Weet je, het is natuurlijk al helemaal niet leuk, als je per toeval erachter komt dat er ‘misschien’ sprake is van een bepaalde vorm van kanker daar is niemand blij mee, althans dat stel ik me zo voor....

Er is een aandoening die nogal bevooroordeelde reacties oproept. Eigenlijk heb ik in mijn hele leven maar drie mensen gekend en - nog oppervlakkig ook - die hem hadden en die daar best zwaar onder leden. Vaak ontstaat deze al in de kindertijd en kan erfelijk zijn, maar er aanleg voor hebben...

Gisteren keek ik naar een herhaling van de serie House. House is een onbeschofte arts die zijn medewerkers, patiënten en directeurs constant op het verkeerde been zet, door alle mooie woorden die we gebruiken om in vreselijke omstandigheden ons overeind te houden. Het prettige van de serie is, dat...

Ik schrik wakker van het snerpende gepiep van mijn wekkerradio. Behendig zwaai ik met mijn rechterarm naar het kladblok op het nachtkastje. Grijp het. De pen valt op de grond. Als ik met links onder het stoffige bed tast, is het weg. Vervlogen. De droom. Gisteren ook al dat brood vergeten. Nu weet...

In de wachtkamer van de arts, bevolkt door meerdere patiënten, wierp hij aanvankelijk aarzelende en onzekere blikken in mijn richting als een ontdekkingsreiziger die voor het eerst voet aan land zet op een nog onbetreden continent, tot hij mij aansprak. "Ik ken u van de bus. Ik ben dertig jaar...

De Tweede Kamer staat op zijn achterste benen. Het Kennemer Gasthuis te Haarlem laat patiënten meer betalen voor een voorrangsbehandeling. Tweedeling! Bevoordeling van rijken, zegt de Kamer. Het is een logisch gevolg van de marktwerking in de zorg, verweert het ziekenhuis zich. Al vanaf de...

De plannen voor een eigen bijdrage van 175 euro per bezoek aan een psychiater loopt de spuigaten uit. Psychiatrische patiënten hebben vaak niet meer dan 900 euro per maand, zie hier de sociale uitsluiting bij uitstek. Bovendien wordt deze groep mensen openlijk gediscrimineerd, de noodzaak van...

Ik ben op deze kamer ondergebracht, bij de longlijders. Twee grote, kleurige plastic ballonnen, gedecoreerd met grappige, lieflijke kindergezichtjes zijn opgehangen boven het bed van de man wiens longen zijn aangetast. Hij sleept rond met een merkwaardig, onhandig kastje met oplichtende lampjes dat...

Eens per zes weken mocht ze komen. De trein snelde door afwisselende landschappen en bracht haar naar de spreekkamer die rijkelijk voorzien was van absurdistische en surrealistische kunstwerken. Aanvankelijk had haar ziekte haar in zijn ban en was ze blind, doof en onwetend ten opzichte van de...

Vertwijfeling, neerslachtigheid, angst, wanhoop en verdriet houden geen halt voor de deur van de Zorgwoning, integendeel.... Deze is ingericht als een zaal van een museum, met gestileerde beelden van katten en overige parafernalia, die overigens, ondanks alles, een koele, kille, klinische indruk...

Afgelopen maandag toog ik met geliefde naar het ziekenhuis voor een onderzoek. Hoe of wat, dat laat ik even in het midden. We waren ruimschoots op tijd en we zaten rustig af te wachten tot hij aan de beurt was. Nadat hij binnen was geroepen vroeg de arts naar zijn klachten en noemde dingen op uit...

Aan het eind van de duistere straten lokte een licht; het was de buitenverlichting van de paviljoens die de ongelukkigen herbergen die gegeseld worden door de onmenselijke zweepslag van geestelijk leed. Mijn gestage voetstap had me tot hier gebracht. De kille, kale gangen van het ziekenhuis boden...

En dan zegt men: "Hij had vocht achter de longen"; een standaarduitdrukking, welhaast een cliché van de goegemeente, onwetenden, ondeskundigen en weinig geïnteresseerden, die nauwelijks op de hoogte zijn van de weidse wetenschappelijke terreinen waarop de medische kennis zich in al haar...

Ze stapte met me in in lijn zeven, de lippen en de ogen zwaar aangezet; het futiele grijze haar verward op de schedel. De leegte van de eindeloos durende dagen in haar flat was zwaar te dragen, daarom was nu de ouderenzorg in beeld gekomen, maar het verzorgen van de oude, hulpbehoevende dame was na...

Geachte advocaat van de heer E. J. Steur, Afgelopen week is Nederland geschokt geraakt door het zeer verontrustende nieuws van uw cliënts werkzaamheden in een Duitse kliniek. Uit alles wat er naar buiten is gekomen begrijp ik dat uw cliënt een paar foutjes heeft gemaakt. Zo wordt hij ervan...

Hij was een internist die bij uitstek hart had voor zijn patiënten. Twee keer per jaar bezocht ik hem in het gezelschap van mijn bejaarde moeder wier zware lichaam ik voortduwde in de rolstoel. Bij Hem en alleen bij Hem, die ze als niemand anders vertrouwde en waardeerde, vloeide het verdriet van...

Er is een mooie, nieuwe vleugel aangebouwd aan ons Twee Steden Ziekenhuis. De ruimte is van binnen als een "tempel van de medische wetenschap" en vele slachtoffers en gedupeerden wachten hier op een consult met het chagrijn, de neerslachtigheid en de wanhoop die van mijlen ver af te lezen zijn...

In 't ziekenhuis te Amsterdam - dat gasthuis heet, ik weet niet waarom - moest een matroos geamputeerd worden. Professor - ik meen Tilanus - zette hem z'n been af. De man rookte bedaard z'n pijp, beet nu en dan op de tanden, maar verhief zich boven de pijn. Professor T. bewonderde die sterkte...

... De rechter heeft het echter bij het verkeerde eind. Wanneer je namelijk "vergeet" te spelen dat je Alzheimer-patient bent, is dat JUIST het ULTIEME bewijs dat je deze ziekte onder je ledenen hebt.

Opnieuw ging ik vandaag mijn trage gang naar het ziekenhuis, allerminst mismoedig gestemd in een laat seizoen over het bochtige pad langs onze woningen in de richting van het nabijgelegen ziekenhuis. De blaadjes warrelen al omlaag van de bomen en ik vind het wonderlijk en zo komisch dat een klein...