Alle inzendingen over pijnen

En het doet pijn, pijn, pijn! Alles in mij schreeuwt. Ik brul als een wild dier, ik verlies de controle en zak weg in mijn pijn. Mijn eigen losgeslagen wanhoop maakt me angstig en ik brul nog harder. Frustraties, herinneringen, nooit geheelde wonden en nooit verwerkte ruzies wervelen rond in...

Ik zat alleen op mijn kamer, buiten regende het.“Waarom moeten ze mij ook altijd hebben?” dacht ik bij mezelf. Ik voelde me verdrietig, de dag was immers ook niet rooskleurig verlopen. Ik werd overal buiten gesloten op school. Als ze wat gingen doen werd ik zelden of nooit gevraagd. Mijn moeder...

wat is dat wat ik voel, wat is die pijn die me gek maakt, wat is die altijd maar durende pijn? Wat is dat en wat moet ik ermee, het houdt mij in zijn greep ik kan niet doen wat ik zou willen het is afschuwelijk. Jaren, jaren had ik pijn, nergens werd ik begrepen, niemand wist wat het was. Het was...

Pijn. Schrijnend is het. Ik kom het niet te boven, al doe ik mijn best. Hóe doe ik mijn best, en waar héb ik het over? Over de al te plotselinge dood van mijn zeer geliefde partner. Van Jou. Ik kreeg het à bout portant te horen. Rauw. Plotseling. Ja, ik weet het – het leven gaat...

In huize Oorschot hing een feestelijke sfeer; morgen zou zusje Ilse zeven jaar worden en broer Karel had het al prima voor elkaar: een puppy zou ze krijgen! Aan de ontbijttafel begon hij erover: ‘Hartstikke leuk voor dat kind, komt ze eens buiten de deur.’ ‘Wat bedoel je, wijsneus?’ vroeg...

Ben ik dan niets waard? Zouden ze me zo kunnen laten vallen? Meenden ze het? Tranen puilden in mijn ogen, maar vooral voelde ik de haat die door mijn aderen stroomde. Boosheid, vooral tegen mezelf. Maar meer dan dat, agressie. Ja, het was agressie. Ik heb geen bescherming meer nodig. Ik hoef geen...

Het mes ligt stil in haar hand. Geen enkele twijfel glijdt over haar gezicht als ze de punt in haar arm zet en deze langzaam naar beneden haalt. Heel lichtjes waarbij alleen maar een kras zichtbaar is. Die handeling herhaalt ze nog een keer. Nu is de kras al wat dieper. Ze legt het mes weer weg...

Ik had het goed gezien, het onheil. Ook de tweede keer. Johan De Smet (1975 - .…). Die vier puntjes. Alsof iemand ongeduldig aan het wachten was tot ik erbij neerviel, de puntjes als symbool voor de tikkende vingers van de ambtenaar die met een goedkope balpen in zijn andere hand al klaar zat om...

Rogier kende Erika al enkele jaren en hij was in stilte aldoor verliefd op haar gebleven, hoe zijn leven ook verliep, hoe hij soms ook door andere passies werd afgeleid en in beslag genomen. Zij was zijn geheime liefde, van wie hij ooit hoopte dat ze zou bijten als een hongerige karper. Hij zou...

Een tijdje geleden maakte ik een onverhoedse beweging met mijn hoofd, een verrekte nek was het gevolg. Dat ik daarna op het balkon in de snijdende wind een sigaretje ging roken droeg niet bij aan enig herstel. Inmiddels trekt de pijn langs mijn linkeroor naar zowel mijn brein als mijn schouder, de...

Paul blowde. Veel. Samen met een paar andere stoere jongens na schooltijd. Schuilen onder het afdak van het oude schoolgebouw dat uitkeek op de grote kerk. De meeste blowers waren blanke jongens, zonen van middenstandsouders. Paul was anders. Half Indisch, het lange haar loshangend over de...

Ik besloot te gaan toen de avond en de nacht zich over de stad ontvouwden; ik moest gaan want er moest een eind komen aan de pijn. De vervangende tandarts zei nog dat ik "niet flauw" was. Moest ik daar trots op zijn? Ik schertste en lachte nog met hem terwijl hij het zware mitrailleurvuur van...

Ze lopen weg. Ja, echt. De grond lijkt, nee bezwijkt letterlijk onder je benen. Net als jij. Je hartslag wordt 200. De pijn is tastbaar. Een vlaagje wind en al je botten breken. Brak er maar een, dat is een veel fijner gevoel. Het is namelijk eindig. Nee, als je mannetjes weer gaan, stort je...

De huisarts had gezegd dat er iets mis was met het zaad van mijn man, ze zwommen niet hard genoeg of zoiets. Voor deze mededeling hadden we al een goede seksbeleving, daarna gingen we tegen de klippen op van bil. Wij gedroegen ons als konijnen, het kon toch geen kwaad. Stiekem hoopte ik dat er een...

Na acht dagen werd op het eiland een oud vrouwtje levend onder het puin van de kerk vandaan gehaald. Ze huilde en riep trots voor de camera dat Jezus had haar gered. Ik begon ook te huilen, maar kreeg gelijk een stekende pijn in het hart. Toen brak mijn lichaam open en ik zag op het water dat de...

Ik heb een pijnlijke nek. Dat is - letterlijk - een oud zeer, ik sukkel er al jaren mee. Op vakantie had ik er weer meer last van en ik besloot gebruik te maken van de "wellnessfaciliteiten" die het hotel aanbood. Een rug-, nek- en schoudermassage zou mijn zeurende spieren wat opbeuren. Nadat de...

Al de mensen die mij pijn hebben gedaan in mijn leven, zal ik vergeven.

Zo kwam jij op mij over, de sporen van jouw onbekwaamheid slordig en onhandig een puinhoop, maar jij was dat gewoon. Afhankelijk op het eerste oog, de hoogte verstelbaar in keukenblok koken, de wedstrijdrolstoel en de scootmobiel dat kleine meisje woedend naar de wereld. De pijn om alleen in bed...

In mijn leven heb ik vaak ervaren iemand echt nodig te hebben. Maar dan ook ECHT! Een arm om me heen, uit oprechte liefde. Een vermanend woord, uit oprechte liefde. Het volwassen worden, met liefde en oprechtheid. Dit alles heb ik gemist. Vooral vanuit mijn opvoeding van mijn ouders. Het...

Het is donderdagmorgen. Een dag als elke andere dag. Weer vroeg opstaan, weer de hond uitlaten en weer naar mijn werk. En alweer geen zin om te werken. Toch kruip ik even later met een glimlach achter mijn bureau. Ik werk wat, praat wat met collega's. Het is weer gezellig. We worden bij...

Hoe ga je om met ondraagbare pijn? Pijn die je niet sinds een dag voelt, maar al een hele tijd? Pijn waarvan je weet dat je hem niet kan omschrijven en je al geen moeite meer doet om het uit te leggen? Pijn die je handelingen belemmert en vooral je gedachten? Hoe ga je daar mee om? Is een avondje...

Er is geen medicijn tegen religieuze pijn.

Als ik de pijn niet meer voel, dan voelt die lekkerder.

ik huil, nee ik grien van binnen in mijn eenzame, machteloze strijd voor het behoud van de Ziel en de Geest van u, mijn land- en tijdgenoten.

Vandaag is het donderdag. Twee februari.Het is zes uur in de morgen en alles is stil. Jaap, mijn man, heeft griep en ligt in bed. Ik neem het hout af, de tafels en de vergulde beelden. Dan sop ik de keuken en neem een kliekje uit de vriezer. Rode kool voor vanmiddag. Lust Jaap altijd zo...

In 't ziekenhuis te Amsterdam - dat gasthuis heet, ik weet niet waarom - moest een matroos geamputeerd worden. Professor - ik meen Tilanus - zette hem z'n been af. De man rookte bedaard z'n pijp, beet nu en dan op de tanden, maar verhief zich boven de pijn. Professor T. bewonderde die sterkte...

Is dit het? Heb ik hiervoor gezocht of ben ik verdwaald geraakt? Ik zie dat het licht uit is. Dat waar ik gevochten voor heb, de strijd opgeblazen is. Als een zinkend schip of als een gewond hert. Het is over, maar ik ben er nog niet achter. Verdriet, maar nuchter. Ik zie mezelf als een...

Ik zit op bed en staar uit het raam. Het is donker buiten. Gedachtes over mijn moeder gaan door me heen. Waar zou ze zijn? Is er een plek waar geesten heen gaan? Ik leun naar achter en stoot m'n hoofd..verdomme...hard sla ik tegen de muur. Niet dat de muur er wat aan kan doen maar ik voel me zo...

Wat ik niet voel is er ook niet, en ik heb mezelf jarenlang niet gevoeld. Schrijven is mijn eigen vorm van meditatie. Ik kan uren schrijven, maar het komt soms voor dat er achteraf geen woord op papier staat. Ik ben zelf de grootste veroorzaker van mijn pijn, omdat ik de pijn voel. Ik moet mijn...

Jaren lang verwachtte Barn dat niemand hem ooit te pakken zou kunnen krijgen. Hij was snel als het licht, maar schuw als een vos. Telkens als er weer eens iemand achter hem aanzat dook hij de schaduwen in. Het licht ontwijkend vluchtte hij voor zijn achtervolger. Nog nooit had iemand Barn te pakken...