Alle inzendingen over potlood

Potloodventers zijn mislukte schrijvers.

...is het met de leesbaarheid van het kroost soms triest gesteld en dat is dan weer jammer, alhoewel: hoelang zullen de balpen en het potlood nog dienst doen? Je hoeft geen heimwee te hebben naar vroeger, maar terugdenken daar is niks mis mee!

...de tijd van de ziekenfondsmeneer, de dokter, de waterstoker de melkboer en de bakker, want die hadden namelijk niet eens een bankrekening. Alleen maar een opschrijfboekje en een potlood dat vochtig gemaakt moest worden én wat je niet zoveel meer ziet tegenwoordig, ze hadden een ziel en een...

...ofwel het stemlokaal, gewoon de mensen een rood potlood kunnen geven, was wel zo vriendelijk geweest en eerlijk is eerlijk, het heeft allemaal wat moeten kosten, die hele campagne..dan hadden de potloden er ook wel afgekund, toch? Al dan niet in een doosje, of zoiets! Maar dan wordt het...

...een vingeroefening, een opengewerkte hals in potlood afgezet op de horizon, geen torso, geen gezicht. Armen en benen ontbraken, uitgestoken nek met een streep door de tekening, echt alles ontbrak aan dit zelfportret. In kwijt zijn heb jij mij omlijst, voor nóg een keer zou ik zo maar...

Ingevuld met een zacht potlood, de grijze dageraad met vingertoppen tussen takken en struiken gewreven. Gemene kleuren verdreven door groene druppels in zijden kleden, het park rust in donkere vijvers voorzien van treurnis. De zon hangt willoos boven een ijzerhard gordijn, de maan trekt aan de zee...

De wind ruist en zet het gebladerte, nu in zomertooi, van de bomen aan mijn venster in beweging. Ik zie uit naar een milde septembermaand met milde temperaturen als een feeëriek licht de wereld overspoelt. Vroeger werden de potloden geslepen in september; de schoolschriften lagen klaar. De...

...een vleugje vanille en zilt op het puntje van mijn tong. Je bracht mij een roos en ik tekende jou uit in zacht potlood, maar die eerste keer bleek de laatste. En toch ben ik je eeuwig dankbaar.

...vandaag gaat dat niet zo goed. Ik legde mijn potlood neer en keek op. Zuster Hillegonda vroeg: An, al klaar en ik schudde mijn inmiddels lege hoofd. Ze kwam op me aflopen, pakte mijn blaadje en begon te lezen, wierp af en toe een blik richting mijn persoontje en opende toen haar lessenaar. Ze...

De grote hitte is verdwenen, overgedreven en meer gematigde temperaturen kondigen aan dat september op handen is; ondanks alles mijn meest geliefde maand.... Vroeger slepen wij de potloden als de school weer begon en dan legde de zuster de handwerkspullen klaar op de ouderwetse banken; de lappen...

...en een nieuw potlood. Na twee dagen was het potlood op en vroeg je potloden van de andere patiënten en werkte je met opgespaarde stompjes of met losse punten, die je tussen jouw nagels klemde. Je verzamelde ook pakpapier en andere soorten papier. Alleen met kerstmis kreeg je van de...

...en rode metalen voorwerpjes die ik met mijn potlood omtrok. Thuis toonde ik aan oma het resultaat. In de lange gang las mejuffrouw H. voor uit het sprookjesboek. Mama wachtte iedere dag trouw op me bij de stenen trap die voerde naar de kleuterschool, gekleed in de blauwe nylon...

De hemel van september is lichtblauw of staalgrijs. Ik hou van dit seizoen waarin de nieuwe potloden geslepen worden (je ruikt hun geur van cederhout), waarin de boeken weer geopend worden, waarin de berken en beuken nog net niet verkleuren en waarin je al thuis kunt zitten als je geluk hebt met...

...nagelaten kunstvoorwerp roept tevens herinneringen op aan de kindertijd van mij en mijn zus, toen wij speelden met het voorwerp en de gewelfde rand omtrokken op papier en met een potlood. Nu neemt het asbakje een prominente plaats in op mijn oude, houten bureau. Het kunstvoorwerp...

Het is september. Vroeger slepen we als scholieren onze potloden in dit seizoen. Het is alsof de Natuur nu afscheid wil nemen van alle schoonheid, alle bloei en alle leven met een laatste opleving, een laatste uitbarsting. Maar wie wil werkelijk haar uitbundige pracht vernietigen? De afstand...

Houdt een rood potlood op zak, mensen. Zodat u niet voor verrassingen komt te staan op woensdag 21 maart aanstaande. De rijksmagazijnen worden extra bewaakt, maar niemand garandeert dat u straks handmatig het cirkeltje van uw voorkeur kunt inkleuren. Er lopen in een Moskou’s universiteitsfiliaal...

...en groene potloden en blauwe voor uw heilige droompje zoet en lief. De heer Capellen Golenburg werd opeens blij en kuste de potloodventer. En toen verscheen een olifant ter tonele en blies met zijn slurf het verhaaltje uit.

...scherpen. De man nam de potloodscherper van het potlood en zag dat er nog genoeg punt aanzat. Een oplawaai van jewelste werd mijn deel, diens vingers stonden uren nadien nog in mijn kinderwangetje gegrift. Jankend ben ik dan terug naar mijn schoolbank gesukkeld terwijl geheel de klas verbijsterd...

“Het is behoorlijk egocentrisch om af en toe niet egoïstisch te zijn.” De woorden van de zenuwheer komen behoorlijk hard aan. Een tijd lang heb je het gevoel gehad dat al het leed van de wereld op jouw schouders terecht kwam, nu je er over bent gaan praten blijkt dat jij niet degene bent die...

De zilverkast herinner ik me uit mijn vroegste jeugd. Een weelde aan glaswerk en een romantisch aandoend servies was zichtbaar achter haar glazen deuren. In de kamer waarin ik mijn "gouden jeugd" beleefde was zij prominent aanwezig en ik spiegelde me in haar als ik aan tafel met cederhouten...

...de rode pen. Dat is ouderwets. Gewoon met een potlood of desnoods een blauwe pen krijg ik tips die me verder helpen. De ene tip is beter dan de andere, toegegeven, maar beter één tip om mijn opdracht te verbeteren dan tien keer een hoog cijfer. Des te frustrerender dat de docente Creatief...

...me leuk lijkt om weer telkens een punt aan m’n potlood te moeten slijpen! Nog een groot voordeel is: dat mijn pensioen lekker wordt opgebouwd en daar word ik wel vrolijk van hoor! Natuurlijk verwachten jullie een uitgebreid CV en dat stuur ik later wel op met alle kopietjes van de talloze...

... zaten te grabbelen en te rammelen in de potloodbakken en stopten overal de kleurpotloden in hun schort en in hun broekzak. De verkoopster op deze afdeling zag dat en riep door de microfoon achter de kassa dat de Nederlanders met hun handen en vingers meteen van de potloden af moesten...

...Alleen. Met een tafel vol licht en warmte, pen, potlood en papier. Ik ben verliefd op papier. Op de eenzaamheid. Pennen en potloden. Op de bibliotheek. Op gedachten van mensen. Op brainstormen. Op vrienden die brainstormen. Het liefst ontwaak ik voor het ochtendkrieken in een stille wereld...

...er nu ongemakkelijk bij...op het puntje van je potlood, zakt je onderbroek al af naar half zeven...heeft ze het over mij? Echt wel. Want je hoeft me niets te vertellen, noch te schrijven over die grote boze wereld, waar je als supervertegenwoordiger in het afzeiken, er net naast plast. Mijn...

...ik vouw het vel behang weer terug, leg het potlood (nog steeds met punt) terug, open het gordijn en denk, als ik de volgende zuurpruim die bij een grote emmer met gleuf zit mijn papier afgeef die het door de gleuf duwt, kanonnen, 18 jaar en stemrecht, ik heb mijn mond niet opengedaan, die...

Lang geleden was ik in Noorwegen in een winkeltje zonder bediening. Zonder automaat. Je kon dingen van de schappen pakken en je werd geacht in een schriftje op te schrijven, wat je gekocht had en het geld in een busje te stoppen. Dat busje hing aan de muur. Eén flinke ruk en het was los....

...die allen ijverig in de weer waren met papier en potlood, krijt, stof, naalden, spelden of de centimeter of schaar. In die tijd ondernam ik thuis vele moeizame maar hardnekkige pogingen de oude Pfaff-trapnaaimachine, een erfstuk van oma, aan de gang te krijgen en vervaardigde ik hele garderobes...

...de donkere nacht in met een papiertje en een potlood. Ik volgde hem vanaf het balkon in de woonkamer in mijn badjas. Het gálmde gewoon over het water. Ik wachtte. Luisterde. Glasgerinkel bleef uit. ‘En?’, vroeg ik toen hij terug was. ‘Een veel te grote auto’, bromde...

...het stembiljet in het achterhoofd en het rode potlood in de hand weet ik heel goed waarom ik er juist wel op gestemd heb! Niet op Pieter, omdat de enorme ommekeer van hem me niet lekker zat, al verdiende hij de stemmen zeer zeker, toch ook niet op hem of op Caroline, want tja, je mag maar...