Alle inzendingen over ramen

...foto's. Daar ligt een recent verleden, dat besef ik maar al te goed, en dan ga ik schuldig weg. Teveel ramen, teveel verdriet, ik zie de tranen en helpen kan ik niet. (krachtterm)

...gevallen. Gelukkig was het zomer en mooi droog weer, zodat de volgende dag de huisbaas de ramen weer van glas liet voorzien.

...in mijn hoofd: <Hij ging voor haar de ramen lappen, zij vond het prima en was blij - ze hoefde nergens óp te stappen, want hij kon makkelijk overal bij. Hij tuurde door de natte ruiten… zijn haren piekten bij z’n kruin: hij zag ‘s buurmans dochter buiten in bikini,...

...worden, of er sneeuw komt, maar bloemen op de ramen, nee, die komen niet meer voor, want tja, niet alleen is praktisch overal sprake van dubbele beglazing, maar ook is het gehele huis voorzien van centrale verwarming. En of je die nou wel of niet aan zet in je slaapkamer, bloemen heb ik er...

Het ronde raam gaf toegang tot de groene buitenwereld. Struiken, bomen en weilanden met koeien in de zomerse maanden. Inspirerende wolken aan een blauwe hemel of een grijze, monotone, deprimerende lucht. Elk jaar werden de struiken hoger en verdwenen de weilanden geleidelijk. Nu zie ik slechts die...

!n Amsterdam ben ik op weg naar een drogist. Al lopend kom ik langs een zaak waar ze tatoeages zetten. Op de gevel een bordje: “Klaar terwijl u wacht”. Ik frons. En lees het nog een keer. Klaar terwijl u wacht. Hoe dachten ze het anders te doen? Bij de drogist word ik begroet door een,...

Als alle grote ramen rood zouden zijn, dan zouden er maar weinig blauwe ramen gemaakt kunnen zijn.

Als je de term "stupor" googled vind je geen eenduidige omschrijving. Althans, dat is mij niet gelukt. Maar ik weet al te goed wat het in mijn geval is: een toestand van verstarring waarin je dingen zegt of denkt die je niet had willen denken en al helemaal niet zeggen. Maar je hebt er helaas...

Toen ik nog in het dorp woonde, wandelde ik vaak naar het einde van de straat om te genieten van het groene landschap. Het was wel oppassen geblazen voor Annemarie, een magere vrouw van in de vijftig met rood haar. Op een keer toen ik haar huis voorbij liep, hoorde ik achter mij een harde plons. Ik...

Het lijkt erop dat er dit weekend geen groot concert is vanuit de Wembley Arena. De afgelopen weken was het steeds prijs, eerst Diana (met Duran Duran), toen Live Earth (met Duran Duran). Vroeger had je Live Aid, in 1985 (met Duran Duran), en toen we daarvan bijgekomen waren in de jaren negentig...

Wie de trein neemt kan kalm uit het raam kijken en dan zie je bijzondere dingen die ook weer heel gewoon zijn. Zo keek ik ergens tussen Overveen en Zandvoort naar een bos en dat bos daalde en steeg met het landschap mee, terwijl de trein dat niet deed. Dat betekende dat ik de plek waar de wortels...

Mijn vader, Arie heette hij, was geboren in de kop van Noord-Holland. Met mijn moeder Coba was hij in 1935 verhuisd naar Amsterdam, omdat hij als arbeider bij een rijke boer weinig verdiende. Als tramconducteur verdiende hij meer. Mijn jongere broer Gijs en ik waren nog geboren in Kolhorn,...

...mijn oren floten verschrikkelijk. Ook de ramen van de slaapkamer waar mijn ouders sliepen waren door de harde dreun gesprongen. Vader en moeder kwamen uit bed en ons huis was meteen zeer koud. De vrieskou kon nu ongehinderd naar binnen stromen. Met oude planken heeft mijn vader de...

...voetbal met ballen. Ik mijmer. Gladiolenstrook, gelukslijst, krachtspreuk, klapschrijver met tien ramen. Ik doe mee. Vooruitgang is immers onmogelijk zonder verandering.

...pienter en opmerkzaam. Achter een van de grote ramen van een huis stond een grote po voor het raam. “ Oma een po, een poema oma” riep mijn oudste kleinzoon Hans enthousiast, terwijl ik mij afvroeg waarom die po voor het raam stond. “ Ik zie een po oma” vervolgde Hans, en ik moest aan...

(voor Louis Couperus (1863 - 1923)) Met grote liefde, maar verslagen door de oppermachtige goden, schreef je diepzinnige boeken over verzonken werelden, antieke steden bracht je weer tot leven, lang en donker was die weg, schitterend en teder de beelden die je meenam; bronzen, glinsterend...

...de huizen de straten. Zij, onbeweeglijk voor hun ramen, konden alleen de straten inkijken. De reptielen en knaagdieren hadden het allang begrepen en waren hun riolen ingevlucht. De honden beten alle katten dood en zij, zij zeiden allang niets meer. De evolutie had haar werk gedaan in haar...

Het is haar niet aan te zien, maar toch, toch zit ze hier gewoon dood te gaan, achter dat brede raam. Na de droom, waarin ze weer achttien was, toch weer de realiteit van die grijze weg in een weggestopte wijk. Een kop koffie, ja, een kop koffie, dat zal helpen. De rollator rolt voor haar uit,...

...aan nacht in de monumentale bedden - geërfd van een tante - die de kleine kamer grotendeels in beslag namen; mijn zusje en ik. Tijdens de winternachten tekende ik taferelen op de beslagen ramen en verzon verhalen om haar te vertellen. En, in navolging van Godfried Bomans, fantaseerde ik dat...

...voorbijgangers werpen een blik door de ramen en nemen het interieur in ogenschouw en ook ik fantaseer hoe het zou zijn in de Hasseltstraat een nieuw leven te beginnen in een andere omgeving; een ander leven dan voorheen geleid in mijn ouderwetse "Russische" flatje in de nabijgelegen...

Het jaar passeerde snel en de natuur beantwoordde opnieuw aan haar aloude ritme. In deze nieuwe zomer brak mijn negenenzestigste levensjaar aan en weer stond mijn liefste vriendin met een boeket in het trapportaal. De zonnebloem, de zomerroos en de overige, merkwaardige maar zo schitterende en...

...onbestemde continenten en horizonten, voorgoed, voorgoed. Septemberregen tikt tegen mijn ramen. De straten liggen blinkend voor me.

...nog niet echt koud.. Dat je dan minimaal twee ramen openzet. Eén boven en één beneden. En op het moment dat ik een slok thee neem klinken aan de overkant wat onzekere pianoklanken. Luisterend naar de klanken neem ik een slokje. Dan zet ik de thee neer. Tegen deze pianoklanken kan geen thee...

...het beschouwt vanaf de buitenkant maakt men zich een voorstelling van het interieur dat zeker aan alle eisen en voorwaarden van schoonheid, woongenot en comfort zal beantwoorden. Hoge ramen met brede erkers sieren de gevel. Het geheel wordt op de bovenste verdieping bekroond door een eveneens...

Wie een naakte schouders associeert met naakt voor het raam staan heeft een seksuele obsessie.

Elke dag komt er een paar keer een kleine bezoeker op mijn raam tikken. Je zou verwachten dat het een roodborstje zou zijn, als men denkt aan het beroemde liedje “Roodborstje tikt tegen het raam tik tik tik”. Maar nee, het is een pimpelmeesje. Ik beschouw hem tegenwoordig als mijn...

(voor Agustina Andrade (1858 - 1891)) Je bent geboren op 9 augustus 1858 in Gualeguaychú in Argentinië. Je vader was de dichter/journalist Olegario Victor Andrade en je moeder was Maria Eloisa González Quiñones. Je hield als kind al veel van poëzie en op je zestiende begon je jouw...

De laatste mens op aarde zat alleen aan tafel, toen er op de deur werd geklopt. Hij keek verbaasd op. Vervolgens stond hij toch maar op, en deed langzaam en voorzichtig de deur open. Buiten was er helemaal niemand te zien. Hij ging daarom naar buiten om uit te zoeken wie er dan wel op de deur...

...staat moeizaam op. Door een van de gebarsten ramen kijkt hij naar buiten. In het zonnebad zwemt het het schoolplein. De man krijgt een ongemeen sterk gevoel van stollend ijzererts en melancholie. Hij draait zich om en tuurt het verduisterde vertrek af tot zijn ogen even blijven rusten op de...

Veertien mussen in de boom van de benedenburen voor mijn raam. Ik word daar vrolijk van en doet mij weer denken aan de jaren vijftig. Toen alles nog onbekommerd was.